Belong to the Truth Jesus Christ

ทำไมโลกนี้ไม่ยุติธรรมเลย

เมื่อคนนั้นเป็น พี่เลี้ยงหัวหน้าแคร์มาทำกับเรา 
ด่าเรา   


คนอื่นมองแค่กระดาษขาว  ทำไม  ต้องทำความเจ็บปวดด้วย

อยู่แบบธณรมดาไม่ได้หรอ

:huh:

ก็อย่าโกรธไงครับ อย่าเก็บมาคิด มีสติ และตั้งตัวให้ทัน ว่านั่น แค่เสียงก่นด่าของมนุษย์ ซึ่งคนที่ทำแบบนั้น(คนด่าคนอื่น)ต้องเจอการตำหนิจากพระเจ้า ซึ่งเจ็บปวดกว่าเราอีกหลายพันเท่าครับ

สดุดี บทที่ 37

1อย่าให้เจ้าเดือดร้อนเพราะเหตุคนที่กระทำชั่ว    อย่าอิจฉาคนที่ประพฤติผิด 
2เพราะไม่ช้าเขาจะเหี่ยวไปเหมือนหญ้า    และแห้งไปเหมือนพืชสด 
3จงวางใจในพระเจ้า  และกระทำความดี    ท่านจึงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและชื่นบานอยู่กับความปลอดภัย 
4จงปีติยินดีในพระเจ้า    และพระองค์จะประทานตามใจปรารถนาของท่าน 
5จงมอบทางของท่านไว้กับพระเจ้า    วางใจในพระองค์  และพระองค์จะทรงกระทำให้สำเร็จ 
6พระองค์จะทรงให้ความยุติธรรมแก่ ท่านกระจ่างอย่างความสว่าง    และให้สิทธิของท่านแจ้งอย่างเที่ยงวัน 
7จงสงบอยู่ต่อพระเจ้า  และเพียรรอคอยพระองค์อยู่    อย่าให้ใจของท่านเดือดร้อนเพราะเหตุ  ผู้ที่เจริญตามทางของเขา 
หรือเพราะเหตุผู้ที่กระทำตามอุบายชั่ว 
8จงระงับความโกรธ  และทิ้งความพิโรธ    อย่าให้ใจของท่านเดือดร้อน  มีแต่จะชั่วไป 
9เพราะคนที่กระทำชั่วจะถูกตัดออกไป    แต่บรรดาผู้ที่รอคอยพระเจ้าจะได้ แผ่นดินตกไปเป็นมรดก 
10ยังอีกหน่อยหนึ่ง  คนอธรรมจะไม่มีอีก    แม้จะมองดูที่ที่ของเขาให้ดีเขาก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น 
11แต่คนใจอ่อนสุภาพจะได้แผ่นดินตกไปเป็น มรดก    และตัวเขาปีติยินดีในความเจริญอุดมสมบูรณ์ 
12คนอธรรมปองร้ายคนชอบธรรม    และขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่เขา
13แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระสรวลต่อคนอธรรม 
เพราะพระองค์ทอดพระเนตรเห็นวันเวลาของเขากำลังมา 
14คนอธรรมชักดาบและโก่งคันธนู    เพื่อเอาคนจนและคนขัดสนลง    เพื่อสังหารคนที่เดินอย่างเที่ยงธรรม 
15ดาบของเขาจะเข้าไปในใจของเขาเอง    และคันธนูของเขาจะหัก 
16เล็กๆน้อยๆที่คนชอบธรรมมี  ก็ดีกว่า    ความอุดมสมบูรณ์ของคนอธรรมเป็นอันมาก 
17เพราะแขนของคนอธรรมจะหัก    แต่พระเจ้าทรงเชิดชูคนชอบธรรม 
18พระเจ้าทรงทราบวันเวลาของคนไร้ตำหนิ    และมรดกของเขาจะดำรงอยู่เป็นนิตย์ 
19เขาจะไม่ได้อายในยามชั่วร้าย    ในวันกันดารเขาจะมีอุดมสมบูรณ์ 
20แต่คนอธรรมจะพินาศ    ศัตรูของพระเจ้า  เหมือนสง่าของทุ่งหญ้า    เขาอันตรธานไป  อันตรธานไปเหมือนควัน 
21คนอธรรมขอยืม  และไม่จ่ายคืน    แต่คนชอบธรรมนั้นใจกว้างขวางและแจกจ่าย 
22เพราะบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงอำนวยพระพร  จะได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดก    แต่บรรดาผู้ที่ถูกพระองค์สาป  จะต้องถูกตัดออกไปเสีย 
23ถ้าพระเจ้าทรงนำย่างเท้าของมนุษย์คนใด    และคนนั้นพอใจในมรรคาของพระองค์ 
24แม้เขาล้ม  เขาจะไม่ถูกเหวี่ยงลงเหยียดยาว    เพราะว่าพระหัตถ์พระเจ้าพยุงเขาไว้ 
25ข้าพเจ้าเคยหนุ่ม  และเดี๋ยวนี้แก่แล้ว    แต่ข้าพเจ้ายังไม่เคยเห็นคนชอบธรรมถูกทอดทิ้ง    หรือลูกหลานของเขาขอทาน 
26เขาแจกจ่ายอย่างกว้างขวางและให้ยืมเสมอ    และลูกหลานของเขาก็เป็นคำพร 
27จงพรากเสียจากการชั่ว  และกระทำความดี    และท่านจะดำรงอยู่เป็นนิตย์ 
28เพราะพระเจ้าทรงรักความยุติธรรม    พระองค์จะไม่ทอดทิ้งธรรมิกชนของพระองค์ 
จะทรงสงวนคนเหล่านั้นไว้เป็นนิตย์    แต่ลูกหลานของคนอธรรมจะถูกตัดออกไปเสีย 
29คนชอบธรรมจะได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดก    และอาศัยอยู่บนนั้นเป็นนิตย์ 
30ปากของคนชอบธรรมเปล่งสติปัญญา    และลิ้นของเขาพูดความยุติธรรม 
31พระธรรมของพระเจ้าอยู่ในจิตใจของเขา    และย่างเท้าของเขาจะไม่พลาด 
32คนอธรรมเฝ้าดูคนชอบธรรม    และแสวงที่จะสังหารเขาเสีย 
33พระเจ้าจะไม่ทรงทิ้งเขาไว้ในมือของเขา    หรือให้เขาถูกปรับโทษเมื่อเขาขึ้นศาล 
34จงรอคอยพระเจ้า  และรักษาทางของพระองค์ไว้    และพระองค์จะยกย่องท่านให้ได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดก 
ท่านจะมองเห็นการที่คนอธรรมถูกทำลาย 
35ข้าพเจ้าเห็นคนอธรรมมีอำนาจมากยิ่ง    และสูงเด่นอย่างต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน 
36เขาได้ผ่านไป  และนี่แน่ะ  ไม่มีเขาเสียแล้ว    ถึงข้าพเจ้าจะแสวงหาเขา  ก็ไม่พบเขา 
37จงหมายคนไร้ตำหนิไว้  และมองดูคนเที่ยงธรรม    เพราะสันติชนจะมีอนาคต 
38แต่ผู้ละเมิดจะถูกทำลายเสียด้วยกัน  อนาคตของคนอธรรมจะถูกตัดออกไปเสีย 
39ความรอดของคนชอบธรรมมาจากพระเจ้า    พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของเขาในเวลายากลำบาก 
40พระเจ้าทรงช่วยเขาและทรงช่วยกู้เขา    พระองค์ทรงช่วยกู้เขาจากคนอธรรมและทรงช่วยเขาให้รอด 
เพราะเขาทั้งหลายเข้าลี้ภัยในพระองค์

นั่นสิครับ เราต้องให้อภัยเค้านะครับ ยกถวายพระ สวดให้เค้า นั่นแหละครับ สิ่งที่พระองค์ทรงอยากให้เราทำ

ใจเย็นๆค่า ให้อภัยเค้าไปเถอะค่ะ อย่าคิดอะไรมากเลย

แล้วที่มันทำละใครจะรับผิดชอบ


มันหนักไปนะ3ปี

เรื่องบางเรื่อง ถ้าเราไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้ เราก็ควรที่จะปล่อยมันไปนะครับ
ึความทุกข์ที่พระมอบให้ทุกวันนี้ ถือว่าเป็นกางเขนที่พระเยซูได้มอบให้กับเรา
ให้เราได้ร่วมส่วนเล็กๆน้อยๆในพระมหาทรมาน

พี่อ่านๆดูแล้ว 

คิดว่า  ความโกรธนี้  เกิดมาจากความน้อยเนื้อต่ำใจที่เราโดนดูถูก  มีไม่เท่าคนอื่น  หรือถูกมองว่า  ด้อยค่า  ไม่มีคนสนใจ ใส่ใจในยามทุกข์ร้อน ...  ไม่มีความสำคัญรึเปล่าคะ 

ถ้าว่างวันเสาร์  อยากให้ลองไปเรียนเรื่องนี้ดูนะคะ 
http://ccbkk.catholic.or.th/prcomsorn/ccn22.html
ค่าลงทะเบียน  ไม่สำคัญ  ถ้าอยากเรียน  ขอให้บอก  รึว่า  ถ้าอยากคุยกับคุณพ่อศิริชัยก็ขอให้บอก

ความโกรธที่แรง  และกลายเป็นความแค้น  ส่วนมากมาจากการที่คนรู้สึกว่า  ตัวเองถูกลดศักดิ์ศรีความเป็นคน (Human Dignity)  คำสอนเรื่อง human dignity นี้  คาทอลิกค่อนข้างเน้นนะคะ  (เพราะพระเยซูเจ้ามาในโลกนี้  เพื่อกู้ศักดิ์ศรีเรากลับมา  ...  เพื่อยกผู้ที่ถูกกดขี่ให้สูงขึ้น  ... )  และเราก็เน้นเรื่องความสุภาพถ่อมตน  เพื่อที่เราจะได้ทนรับได้  ในยามที่เราถูกลดศักดิ์ศรี  ....  เหมือนที่พระเยซูเจ้ายอมรับได้เวลาที่ทหารถ่มน้ำลายลดหน้าพระองค์  ....  (ไม่โกรธ  ไม่แค้น  และยังสามารถรักคนที่เค้าทำกับเราได้  ไม่ใช่แค่อภัย  ไม่ใช่แค่ลืม  แต่"รัก"  รักโดยไม่ถือโทษโกรธที่เค้าทำกับเรา   อันนี้ไม่ใช่ง่ายๆนะคะ  ต้องอาศัยการฝึกฝน  การสวดภาวนา  แต่คนที่สามารถทำได้ง่ายๆ  ถือเป็นพระพร  ต้องขอบคุณพระ  พี่ว่า  อันนี้เป็นพระพรพิเศษมากๆเลยล่ะ  ) 

พระองค์มาเพื่อยกเราขึ้นมา  แต่พระองค์ก็ท้าทายเราอีกด้วยการ  ให้เรารับใช้ผู้อื่น  คริสตชน  คือผู้รับใช้  เหมือนที่พระเยซูเจ้ารับใช้เรา  ไม่ใช่ยกเพื่อให้เราเหนือกว่าคนอื่น  แต่ยกขึ้นมาเพื่อให้เราต่ำกว่าคนอื่น    (งงมั้ยคะ  )

songyos เขียน: แล้วที่มันทำละใครจะรับผิดชอบ

โมโหโกรธากริ้ว              ผู้ใด รับเล่า?
ผู้คิดอยู่ในใจ                นั่นแล
ท่านโกรธเกลียดผู้ใด      จู่งได้ ปล่อยวาง
ก่อนไปหาพระแน่          ต้องให้ อภัย

พระคริสต์ต้องทัณฑ์ด้วย        บาปเจ้า
ท่านนั้นเคยโทษเรา              ก็ไม่
ซ้ำขอพระเป็นเจ้า                ยกบาป เรานา
ลูกแกะพระยิ่งใหญ่              ไหนเล่า เท่าเทียม

จึ่งขอท่านจึ่งได้        พิจารณ์
ข้านั่นใช่อาจารย์        ท่านไม่
จู่งดูบทไหว้วาน        พระคริสต์ เจ้านา
วางโทษผู้อื่นไว้        พระละ โทษท่าน

songyos เขียน: แล้วที่มันทำละใครจะรับผิดชอบ    มันหนักไปนะ3ปี

ตาม ที่พี่บัดดี้ ตอบครับ คนที่รับผิดชอบ ตายแทนความผิดบาป ของทุกคน คือ องค์ พระเยซูคริสต์ ฮะ :cheesy:

ความจริงที่คุณพี่ทรงยศ ต้องตระหนัก ถึงชีวิต คริสตชน ของเราแต่ล่ะคน (คุณด้วย ) คือ "ผู้ที่อยู่ในพระคริสต์ คือผู้ที่ถูกสร้างใหม่ แล้วสิ่งสารพัดเก่าๆ
ก็ล่วงไป และกลายเป็นสิ่งใหม่ทั้งสิ้น "

ตั้งแต่วันที่คุณตั้ง กระทู้แรกจนบัดนี้เวลาผ่านไป เป็นสิบๆ วันแล้ว ไม่ทราบว่า คุณได้ทำอะไรกับฝ่ายจิตวิญญาณบ้าง
ได้ไป วัดคาทอลิก ตามที่ ถามไหม ได้นั่งไตร่ตรอง/รำพึง อธิษฐาน พึ่งพาพระองค์ไหม ได้ทูลวิงวอนต่อพระเจ้าไหม

พระองค์ทรงสัญญาไว้ในหนังสือ เยเรมีย์ ว่า "ถ้าร้องวิงวอน ทูลขอ ต่อพระองค์อย่างสุดใจ พระเจ้าจะทรงตอบ" 

ในหนังสือสดุดี ทรงสัญญาว่า "ไม่ทรงดูถูก จิตใจที่ฟกช้ำ " หนังสือ อิสยาห์ ทรงบอกว่า "จะเชิดชู และเป็นกำลังให้" เป็นต้น

เราโกรธ เราโมโห เราก็รู้สึกไม่สบายใจเอง รู้สึกอึดอัดเอง รู้สึกเป็นฟืนเป็นไฟเอง รู้สึกทรมานเอง
คนที่ทำเราโกรธ เค้าไม่ได้รู้สึกไม่สบายใจด้วย ไม่รู้สึกอึดอัดด้วย ไม่รู้สึกเป็นฟืนเป็นไฟด้วย และไม่รู้สึกทรมานไปกับเราด้วยนะครับ

เมื่อโกรธใคร ให้พยายามระงับความโกรธให้ทุเลาลง และให้อภัยเค้าครับ เพราะโกรธไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาครับ
ยกโทษให้เขา เพื่อเห็นแก่องค์พระเยซูเจ้า ที่ยังทรงยกโทษให้เราทุกๆครั้งที่เราทำผิด
ในเมื่อเรายังทำผิดได้ แล้วทำไมเค้าจะทำผิดบ้างไม่ได้ครับ
ทำให้ได้นะครับ แล้วใจเราจะสงบ และไม่ค่อยโกรธคนครับ

โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า

จากหัวข้อนะครับ Re: เจ็บแค้นคือโกรธ  โทษทันความโกรธคือ    ความเจ็บปวดที่เราต้องรับเองอย่างแสนสาหัส

รู้ว่าจะทำร้ายตัวเอง แล้วจะทำทำไมอ่ะครับ

มันเจ็บบนะ


เราทนมานาน  เพราะพระเจ้าสอนให้เรา  อดทนต่อความยากลำบาก 


ผมทนมาเยอาะแล้ว

ทุกวันนี้ปมไม่ได้ไปโบสถ์/วัด 

ผมขอพักใจ


มันเจ็บมากกกกกก


ขนาดพระเจ้าผมภาวนาหายแล้ว
มันก็กลับมา
เมื่อเจอคนคนั้น


ถึงขนาดผมต้องกรีดข้อมืออะ

ผมก็เกลียดคนกลุ่มหนึ่งเหมือนกันครับ
ทำอะไรไม่ได้ด้วย

   ผมไม่ใช่คุณผมก็เลยไม่รู้หรอกว่าความโกรธคุณมีกี่กระสอบ
ที่แน่ๆพระเจ้าทรงรู้ตัวคุณดีกว่าตัวคุณอีก


กลอนสุภาษิตคำกลอนโลกนิติ
   
          ถ้าเกลียดคูถคูถตามเกลียดความปะ ถ้ามักความความปะทะถึงฉิบหาย
ถ้ามักไข้ไข้หนักขี้มักตาย                   เป็นชาติชาย(หญิงก็ได้)หมิ่นชายจะอายคน
.           
.
.
หนึ่งลมแดงหรือจะแรงเท่าลมปาก เชื่อคำยากอย่านิยมว่าคมสัน
แต่ผีหลอกช่างผีตามทีมัน คนเหมือนกันหลอกกันเองน่าเกรงนัก        

ไม่ต้องโกรธหรอกครับ เป็นของธรรมดาที่เราจะต้องเจอสิ่งที่ทำให้เราเคืองใจบ้าง

ต่อให้เป็นคนที่มีกระแสเรียก เพราะว่าเค้าเป็นมนุษย์เหมือนกันกับเรา ที่ต้องมีอารมณ์นะครับ

ปล่อยให้พระเป็นคนตัดสินครับ อย่าไปทำอะไรเค้าเลย สวดภาวนามาก ๆ นะครับ เราไม่มีหน้าที่นั้นซักหน่อย

เจ็บใจ เจ็บแค้น มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ แต่ถ้าเรามีชีวิตที่มีพระอยู่กับเรา เราก็คงไม่โต้ตอบเค้า หรือหาเรื่องจับผิดเค้าหรอกครับ คนแบบนี้ จะตายเพราะภัยตัวเอง

อยู่ที่ตัวเราว่า เราจะจัดการตัวเรายังไงดีกว่านะ เชื่อผมดิ

songyos เขียน: มันเจ็บบนะ


เราทนมานาน   เพราะพระเจ้าสอนให้เรา   อดทนต่อความยากลำบาก   


ผมทนมาเยอาะแล้ว

ทุกวันนี้ปมไม่ได้ไปโบสถ์/วัด 

ผมขอพักใจ


มันเจ็บมากกกกกก


ขนาดพระเจ้าผมภาวนาหายแล้ว
มันก็กลับมา
เมื่อเจอคนคนั้น


ถึงขนาดผมต้องกรีดข้อมืออะ

ตอนนี้ทุกคนพยายามช่วยเต็มที่ตามความสามารถของแต่ละคนนะคะ

เหมือนอะไรรู้มั้ย  เหมือนคนติดอยู่ในถ้ำมืดๆ  หลุมมืดๆ  และก็ร้องให้คนช่วย  และคนที่อยู่ข้างนอกก็พยายามตะโกนบอกทา่งออกให้  แต่บอกเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง 

ถามนิดได้มั้ยคะ  อยากจะหลุดจากตรงนี้มั้ยคะ  อยากหายโกรธมั้ย  อยากหายเจ็บมั้ย

มันยากนะคะ  ไม่ใช่ง่ายๆที่จะออกมาจากความเจ็บแค้น  สิ่งสำคัญคือตัวเอง  พระเป็นเจ้าช่วยเต็มที่  เพื่อนๆช่วยเต็มที่  แต่ส่งอะไรให้ก็ไม่เอา  โยนเชือกลงไปให้ก็สะบัดหนี  ดิ้นพราดๆ  โยนกิ่งไม้ไปให้  แทนที่จะพยายามเกาะขึ้นมาอย่างมีสติ  ก็ดันพยายามดึงเอาคนที่ยื่นกิ่งให้ตกลงไปในหลุมด้วย

ทุกคนสวดให้  พระพรของพระมาจ่อรออยู่  เหลือแค่เปิดใจรับแค่นั้น  ไม่ใช่ดิ้นพราดๆแบบนี้  ขังตัวเอง อยู่กับตัวเอง  หาทางออกไม่ได้ 

รู้มั้ย  ลักษณะวิญญาณแบบนี้  คือวิญญาณในนรก  เป็นวิญญาณที่ขังอยู่กับตัวเอง  อยู่กับตัวเอง  หาทางออกไม่ได้  .....   ทุกคนมีความเจ็บปวดทั้งนั้น  แต่เค้าอยู่กันได้  เพราะเค้ายอมรับ  ไม่ใช่อดทนอย่างไร้สติ  แต่ยอมรับอย่างเข้าใจ  และให้อภัย

ถ้าไม่เปิดใจนะคะ  กรีดข้อมือจนตายก็ไม่มีใครช่วยได้นะ   ::009::

คุณ songyos ต้องการเพื่อนไปวัดค่ะ เผื่อว่าจะได้รู้สึกอุ่นใจขึ้น

การแสดงออกมันมีพื้นฐานมาจากความเชื่อนะ

แต่อย่าทำรายตัวเองเลย เพราะนอกจากเราเจ็บ พระวิญญาณบริสุทธิ์ในตัวเราเค้าเจ็บกว่า

อย่าทำให้การไถ่บาปของพระเยซุเจ้าต้องเสียเปล่าในชีวิตคุณจิ

ดีขึ้นไหม 

จริงด้วย พระเจ้าไม่ได้สร้างข้อมือมาให้เรากรีดซะหน่อย

ไหนๆก็ออกมาจากความหวังได้เเล้ว ก็น่าจะปล่อยวางไปดีกว่าค่ะ ถ้าเป็นเเบบนี้ เดี๋ยวจะบอกผลกระทบให้

- ถ้าใจยังมีความโกรธเเค้นอยู่ เราจะไม่สามารถสัมผัสถึงความรักของพระเป็นเจ้าได้
- ถ้าเรายังไม่อภัยคนที่ทำผิดต่อเรา พอถึงเวลาที่เราทำผิดบ้าง พระเจ้าจะให้อภัยเราหรือ?
- โบสถ์ความหวัง ยังอยู่ต่อไป เเต่คนที่ลำบากใจ ก็คือตัวของเราเอง

เมื่อเรียนคำสอน(พระศาสนจักรคาทอลิก) จะมีเนื้อหาเกี่ยวกับการเริ่มชีวิตใหม่เสมอๆ
สิ่งใดที่เราเคยเป็นในอดีต เราควรเปลี่ยนซะ เพื่อที่จะได้เหมาะสมกับการเป็นคริสตชนที่ดี

มาถึงตรงนี้อาจจะกลับไปคิดอีกว่า "อ้าว ในเวลา3ปีพวกนั้นมันทำอย่างงู๊นอย่างงี๊"เเต่ทำไมต้องมาเปลี่ยนตัวเรา
เราไม่ได้ทำอะไรซักกะหน่อย พวกนั้นต่างหากที่ทำ โอ้ มันเเย่มาก...ว่าไป...>

เเต่ดูก่อน ขนาดตัวเรา ยังไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองให้เลิกโมโหพวกนั้นได้
เเล้วเราจะไปหวังอะไรให้พวกเขาเปลี่ยนตัวของเขา????

ของบางอย่างมันต้องเริ่มจากตนเอง เพื่อความสบายใจของตัวเราเอง เเละเห็นแก่พระเจ้า
เราทำดีพระเห็น เขาทำไม่ดีพระก็เห็นเหมือนกัน ดังนั้นเรื่องที่เขาทำปล่อยให้พระเจ้าตัดสินดีกว่า
เราทำตัวเราให้ดีก็พอเเล้ว เบนเข็มจากการโกรธเเค้นพวกเขา มาสวดภาวนาให้พวกเขาดีกว่า เนอะๆๆ

songyos เขียน: มันเจ็บบนะ เราทนมานาน   เพราะพระเจ้าสอนให้เรา   อดทนต่อความยากลำบาก   

ผมทนมาเยอาะแล้ว ทุกวันนี้ปมไม่ได้ไปโบสถ์/วัด 
ผมขอพักใจ มันเจ็บมากกกกกก ขนาดพระเจ้าผมภาวนาหายแล้ว
มันก็กลับมา เมื่อเจอคนคนั้น


ถึงขนาดผมต้องกรีดข้อมืออะ

ใครๆ ก็ปลอบใจคุณเยอะแล้ว แต่ดูเหมือนว่า คุณเองชอบที่จะเจ็บปวดฝังใจกับสิ่งเก่าๆ ตัวเก่า ขออภัยถ้าพูดแรงว่า
เหมือนคนเป็นซาดิสต์ ชอบความทรมาน หรือเจ็บปวด จากการที่คุณรู้สึกเช่นนั้น ถ้าคุณมีท่าทีเหมือน บุตรน้อย (หลงหาย )
ในลูกา บทที่ 15 เมื่อคิดได้ ก็รีบกลับไปหา บิดา คุณเอง เช่นกัน พี่น้องแนะนำเยอะเยอะ ก็บอกว่า ขอพักใจ ไม่ไปวัด ไปโบสถ์
แล้วบอกว่า กรีดข้อมือตัวเอง นั่นไม่ใช่เป็นอาการ ของคนที่มีพระเยซูคริสตเจ้า เป็นศูนย์กลางชีวิตเลย :shocked:

อย่าให้ คนอื่น มีอิทธิพลต่อชีวิตของคุณ จงให้พระเยซูคริสต์ เป็นผู้มีอิทธิพลต่อชีวิตเพียงพระองค์เดียว :rolleyes:

เราว่าถ้ารู้สึกไม่ดีจิงๆกับที่นั่นก็ออกมาหาโบสถ์ใหม่เถอะ อธิษฐานก่อนให้พระเจ้านำไป แต่บางทีเรื่องนี้อาจเป็นการทดลองของพระเจ้าสอนอะไรบางอย่างแก่คุณก็ได้นะ เวลาเจอปัญหาอย่าถามพระเจ้าว่าทำไม ทำไม ทำไมต้องเป็นแบบนี้ แต่ถามพระเจ้าว่าพระองค์กำลังจะสอนอะไร เพราะ ถ้าคุณเชื่อพระเจ้าแล้วนั้นคุณต้องวางใจพระองค์และปฏิบัติตามบัญญัติของพระองค์ตามไบเบิ้ล มิใช่การกรีดข้อมือ เมื่อคุณต้อนรับพระเยซูแล้วพระองค์อยู่กับคุณตลอดเวลา สิ่งที่เกิดกับคุณพระองค์ทรงรู้หมด คุยกับพระเจ้าบ่อยๆนะ
สดุดี 139 ลองเปิดดูนะ