Belong to the Truth Jesus Christ

หวัดดีครับ แหะๆ เดี๋ยวนี้ค่อนข้างชอบการภาวนา ดูชีวิตดีขึ้นจังเลย อิอิ โดยเฉพาะเวลาอ้อนพระแม่นี่(ปรกติเป้นคำป้าๆเป๋อ ลืมของบ่อย เวลาจะร้องให้ทำไรไม่ถูกก็สวดวันทามารีอา แป๊ปปปป เดียว ก็หาเจอ ทดลองหลายเที่ยวแล้วด้วยนะนี่)(นี่ผมตัดสินความศักดิ์สิทธิ์ของพระเป็นเจ้าด้วยการหาของที่หายไปหรอนี่)

แล้วเวลามีเรื่องทุกข์นี่ หลายๆสิ่งก็ช่วยให้เราดีขึ้นเยอะ ตอนนี้วางใจในพระเจ้ามากเลยครับ เหมือนฝากชีวิตไว้กับพระองค์แล้วนะ แล้วมั่นใจว่าสิ่งที่ได้รับจากพระเจ้าทั้งสุขและทุกข์ต่างๆ เป็นแผนของพระเจ้าที่ผมพร้อมเผชิญครับ

จำได้วันหนึ่งอ่านกระทู้ในนิวมานา มีคนหนึ่งเล่าว่ามีคนที่ปลี่ยนศาสนาจากคริสต์เป็นอย่างอื่น แล้วบอกว่าอยู่คริสต์แล้วไม่ได้พบทางสว่าง

คนที่เล่าบอกว่า ไม่สว่างตรงไหน ตั้งแต่ได้เป็นคริสต์นี่สว่างโร่ๆเชียวนะ

เลยอยากลองฟัง ว่าเพื่อนๆพบทางสว่างตรงไหนกันบ้างครับ เช่น มีความสุขขึ้น มองโลกดีขึ้น รักตัวเองและคนอื่นๆขึ้น หรืออะไรบ้างครับ
อยากฟังเพื่อเสริมศรัทธาครับ

เป็นแล้วรู้สึกอุ่นใจมากขึ้นครับ  เหมือนมีไครสักคนนึงที่รักเรามากๆๆๆๆ คอยดูแลเราอยู่ตลอดเวลา

ผมตอบไม่ถูกเหมือนนะ แต่รู้สึกจากข้างในอะครับ รู้สึกสงบขึ้น รู้สึกถึงพระวิญญาณบริสุทธิ ที่ทรงสถิตกับเรา

1 ความสว่างคือความรอดครับ เราพ้นจากการเป็นทาสของบาป เราเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ไม่ใช้เป็นลูกของซาตาน พระองค์ทรงไถ่เราให้เป็นไทย

2 เราได้พ้นความรักที่มาจากพระองค์ในศีลมหาสนิท ซึ่งศาสนาอื่นหรือเส้นทางอื่นไม่มีให้เราได้ เราได้พลังจากศีลมหาสนิทในการเปลี่ยนแปลงวิญญาณเราให้มีความรักความเมตตาเหมือนพระองค์ ซึ่งศาสนาอื่นสอนคือ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ต้องทำความดีด้วยตัวเอง แต่ศาสนาคริสต์เราดีจากภายในแล้วค่อยส่งผลออกมาภายนอก พระเจ้าไม่ได้มองที่การกระทำภายนอกแต่พระองค์ทรงมองท่าทีในจิตใจเรา ถ้าทำดีแบบฟาริสี พระองค์ก็คงไม่รับทำดีเพราะจิตเมตตาที่เกิดขึ้นภายในจิตใจ

3 การวางใจการที่เราไม่รู้จักพระเจ้า เราก็จะวางใจในตัวเอง ในเงินทอง ในการศึกษา ถามว่าการศึกษาทุกวันนี้คุณมีความรู้แล้วคุณช่วยตัวเองได้ไหม คุณมีเงินถ้าเศรษฐกิจมันไม่ดีคุณจะมีเงินพอจ่ายลูกน้องไหมคุณอาจต้องไปหนี้ยืนเขามาแล้วก็เป็นหนี้อีก  คุณวางใจในฝีมือความสามารถทุกวันนี้คงเก่งแค่ไหนก็สู้เครื่องจักรไม่ได้ เทคโนโลยีทันสมัยกว่า คุณสู้มันไม่ได้หรอก ดังนั้นคนที่คุยกว่าเก่งๆ ชั้นเป็นช่างฝีมือตกงานเป็นแถว แต่ถ้าเราวางใจพระเจ้าไม่ทิ้งเราแน่ พระองค์จะเลี้ยงดูเรา คนที่เชื่อพระเจ้าหลับก็ยังมีสุขเพราะเขาฝากชีวิตไว้ให้พระเจ้าดูแล คนที่ไม่มีพระเจ้าก็จะวุ้นวาย เช่นเดียวกับมารี และมาธาร์ มารีอยู่ใกล้ๆ พระเจ้า ส่วนมาธาร์วุ้นวายแต่ว่าจะหาอะไรมาทำเลี้ยงพระเยซูแล้วบ่นว่ามารีอีกว่าไม่ยอมช่วยเลยให้พี่ทำคนเดียว พระเยซูบอกว่า "มาธาร์เจ้าวุ้นวายหลายสิ่งนัก" ดังนั้นการมีพระเจ้าอย่างเดียวก็เพียงพอแล้ว ดาวิดบอกว่า "พระเจ้าทรงอยู่ขวามือของข้าพระเจ้า" "พระองค์ทรงชูกำลังข้าพระเจ้า" "พระองค์ทรงทำลายศัตรูของข้าพระเจ้า" "พระองค์ทรงเป็นโล่ล้อมข้าพระเจ้า" ผู้ที่วางใจในพระองค์จะไม่ขัดสนในสิ่งใดเลย ขอให้เราเชื่อและไว้วางใจ ฝากชีวิตให้พระองค์ดูแล ถึงหุบเขาเงามัจจุราชเราก็ไม่กลัวเพราะว่าเรามีพระเจ้า พี่บางทีก็เสี่ยงหลายคนทำแบบพี่ไม่ได้แต่ที่รู้สึกเฉยๆ เพราะว่าเรามีเพระเยซู

- ใจเย็นขึ้น ((นี่เย็นแล้วนะ ย้ำ))
- มองโลกหลายมุมขึ้น ((โดยเฉพาะมุมร้าย จะมองด้านหลายมุมมาก ล้อเล่นน่า))
- มองอะไรกว้างขึ้น และชอบมองอะไรอย่างแตกต่างมากขึ้น ((มีผลนะครับ))
- นิ่งขึ้น สงบขึ้น((ย้ำว่านิ่งขึ้นแล้ว))
- ไม่ค่อยมีเรื่องกับใครเหมือนแต่ก่อน สงบสติอารมณ์เก่งขึ้น
- เที่ยวน้อยลง...มีรูปแม่พระตรงประตูห้องน่ะ มันเดินไปเที่ยวไม่ค่อยออก
- ศรัทธาในคำว่า "รัก" มากขึ้น ไม่จีบหรือหลีใครง่ายๆ เหมือนแต่ก่อน
- ให้คุณค่ากับหลายๆ อย่างมากขึ้น

แต่มันก็ยังไม่พออยู่ดี
แม่พระครับ โปรดประทานพระหรรษทานด้วยเถอด...

ทั้งชีวิตจ๊า

ถ้าไม่มีพระเจ้า คงตายไปแล้วตั้งแต่เกิด  ไม่ได้มานั่งพิมพ์อยู่นี่หรอก 

- รู้จักความรักต่อเพื่อนมนุษย์ (ข้อนี้สำคัญเป็นพิเศษ  :cheesy: เพราะ ไม่เคยสัมผัสมาก่อน)
- ความเหงาที่หายไป แม้ต้องอยู่ตัวเดียวในห้อง
- อยากช่วยเหลือผู้อื่น เสียสละเผื่อผู้อื่น ไม่ว่ามิตรหรือศัตรู
- ศัตรูในใจหายหมด ไม่ได้หมายความว่าไม่มีคนคิดว่าเราเป็นศัตรูนะ อาจจะมีก็ได้ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็หันมารักเขาแล้ว
- สุขภาพจิตดีขึ้น (ถึงกับจิตแพทย์ที่รักษามาปีกว่าๆ อนุญาตให้ไปเรียนได้เลย)
- สุขภาพกาย แน่นอนสุขภาพจิตที่ดี ย่อมน้ำมาสู่สุขภาพกายที่ดี
- เพื่อนเยอะขึ้น
- กลับใจเชื่อในเรื่องนรก สวรรค์
- รู้จักการอภัยของพระองค์ จึงหันมาให้อภัยแก่ผู้อื่นเช่นพระองค์
- เชื่อฟังพ่อ แม่ แต่หากพ่อ แม่เอาหลักธรรมต่างศาสนามาสอน ผมจะฟังหูไว้หู (เข้าใจว่าไม่ดี แต่ห้ามไม่ได้)
- ไม่กลัวตาย
- ไม่งก โลภ
- เห็นเงินเป็นแค่สิ่งเล็กๆสิ่งหนึ่ง
- ทำใจรับกับเรื่องฐานะทางบ้านได้ ซึ่งอันที่จริงมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนัก
- มีศาสนาอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ทำให้เข้าใจอะไรๆมากขึ้น

เพิ่มอีกนิด

- พ่อ แม่ ปลื้มใจมาก (พ่อทั้งดีใจ แต่ไม่พอใจนิดๆ เพราะ ท่านมีอคติเล็กๆกับคริสตศาสนา แต่ไม่เคยว่ากล่าวอย่างไร)
- ให้คนอื่น "ยืม" เงิน ด้วยใจบริสุทธิ์ อันที่จริงอยากให้ แต่ข้าพเจ้าเงินน้อยนิดนะ  :lipsrsealed:
- เริ่มชอบอ่านหนังสือที่ตัวอักษรเต็มทั้งหน้า เหตุด้วยพระวจนะ 
- เข้าใจถึงความศรัทธา

และ...บลาๆๆๆๆ

ถ้าจะให้ละพระองค์ ผมยอมตายเสียดีกว่า 

ได้มี "ศิลานิรันดร์" เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจค่ะ
ก่อนหน้านี้ทั้งต้องพึ่งพาตนเอง และยังอยู่ในโลกที่ไม่มีอะไรเที่ยงแท้
ตกลงเราพึ่งอะไรได้ไหม? ก็เราอ่อนแอ เราลุกขึ้นยืนเองยังไม่ได้
โลกเองก็เปลี่ยนไปตลอดเวลา ตัวเราเองยังเปลี่ยน
ตกลงเราพึ่งตัวเองยังไม่ได้ เหมือนยืนอยู่บนพื้นที่พร้อมจะพังลงไปได้ทุกเมื่อ
ในทางจิตวิญญาณเรากระหายหาที่พึ่งที่จะรับรองได้ว่าจะมั่นคงเป็นนิรันดร์
นั่นคือความรู้สึกก่อนหน้านี้ เหมือนยืนบนตึกที่พร้อมจะพังลงไป

จนกระทั่งได้พบความสงบในพระคริสต์
ทำให้เรามั่นใจได้ว่า ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนแปลงไปยังไง
ความรักมั่นคงของพระองค์จะดำรงเป็นนิรันดร์

ในโลกนี้มีคนอยู่ 2 แบบ

คือคนที่เชื่อว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจะมีคนข้างบนที่ดำรงเป็นนิรันดร์
และคอยสอดส่องดูแลเพื่อให้เราได้รับสิ่งที่ดีที่สุด แม้ว่าอาจไม่ดีที่สุดในสายตามนุษย์
แต่จะทรงประทานสิ่งดีที่สุดด้วยสติปัญญาที่เหนือกว่าวิถีของเรา
และเรามั่นใจได้ว่าจะทรงนำเราไปในทางที่ดี เพื่อสวัสดิภาพ ไม่ใช่เพื่อทุขภาพ

กับคนอีกประเภทที่เชื่อว่ามีแต่ตัวเองเท่านั้นที่จะเชื่อถือได้ และตัวเองนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ
จนสิ้นสุดที่ความตายซึ่งตัวเองก็เลือกไม่ได้ด้วยซ้ำว่าจะตายวันไหน

คิดว่าคนประเภทไหนจะมีความสุขกว่ากัน?

ทั้งชีวิตเหมือนพี่ LL ครับ

ไม่มีพระองค์ ทำอะไรไม่ได้เลย

รู้สึกว่าตัวเอง มีเส้น มีสาย ไม่ใช่พวกกระจอก
เพราะพ่อผมใหญ่ รวย และ ใจดีที่สุด ใครจะทำไม 555+

รู้สึกอบอุ่น ไปไหนก็มีคนรัก
เพราะครอบครัวผมมีสมาชิกมากมาย ทั้งบนโลกและบนสววรค์ เราเป็นพี่น้องกัน ญาติมีเยอะ ใครจะทำไม 555+

รู้สึกว่าตัวเองมีค่าที่ซู้ด..
เพราะแม้พระเจ้ายังยอมตายเพื่อเรา แค่นี้ก็อธิบายได้แล้วว่าทำไมเราถึงมีค่า ใครจะทำไม 555+

มีความสงบและสันติในใจ
ไม่กังวลต่อปัญหาใดๆ เพราะพระองค์มีทางออกให้เราเสมอ...
รู้สึกอย่างนี้จริงๆค่ะ

มิใช่พระคริสต์ที่สว่างน้อยลง แต่เป็นวิญญาณเราที่มืดลงเอง

มิใช่พระนางมารีอาเป็นเทียนที่ริบหรี่ แต่เป็นวิญญาณเราที่จวนจะดับแล้ว

มิใช่พระศาสนจักรที่มืดสนิท แต่เป็นวิญญาณเราที่ป้ายสีพระศาสนจักรเอง

ความสว่างอยู่เบื้องหน้าท่าน แต่ท่านกลับมองไม่เห็นเหตุเพราะท่อนซุงในตาท่าน

เหมือนทุกคนอ่ะค่ะ...คนอื่นพูดไปหมดล่ะ พูดอีกเดี๋ยวซ้ำ :afro:

Y u K i เขียน: เหมือนทุกคนอ่ะค่ะ...คนอื่นพูดไปหมดล่ะ พูดอีกเดี๋ยวซ้ำ :afro:

อ่านะ

ความสว่างก็ประสบมาบ่อยครับ

แต่ล่าสุดที่เจอ ... พระองค์ใช้ให้ผมถือตะเกียงสันติภาพ ไปยังคนในศาสนาเราที่มีความขัดแย้งกัน
และไปยังคนต่างศาสนาด้วย

แสงสว่างที่เห็นและ ปลื้ม! ที่สุด คือ​... สันติภาพ

(เพราะไม่ปลื้ม นิสสัน ทีด้า) คิคิ

ความรัก และความอบอุ่นจากพระคริสตเจ้า

necromancer เขียน: - ใจเย็นขึ้น ((นี่เย็นแล้วนะ ย้ำ))
- มองโลกหลายมุมขึ้น ((โดยเฉพาะมุมร้าย จะมองด้านหลายมุมมาก ล้อเล่นน่า))
- มองอะไรกว้างขึ้น และชอบมองอะไรอย่างแตกต่างมากขึ้น ((มีผลนะครับ))
- นิ่งขึ้น สงบขึ้น((ย้ำว่านิ่งขึ้นแล้ว))
- ไม่ค่อยมีเรื่องกับใครเหมือนแต่ก่อน สงบสติอารมณ์เก่งขึ้น
- เที่ยวน้อยลง...มีรูปแม่พระตรงประตูห้องน่ะ มันเดินไปเที่ยวไม่ค่อยออก
- ศรัทธาในคำว่า "รัก" มากขึ้น ไม่จีบหรือหลีใครง่ายๆ เหมือนแต่ก่อน
- ให้คุณค่ากับหลายๆ อย่างมากขึ้น

แต่มันก็ยังไม่พออยู่ดี
แม่พระครับ โปรดประทานพระหรรษทานด้วยเถอด...

อึก..ถึงกับสะอึกเลยครับผม เพราะที่คุณพิมพ์มามันตรงกับผมมากเลยหน่ะ
อ่านไปก็ อุ้ย นี่ก็ใช่ๆๆๆ
โดยฌฉพาะมองมุมต่างๆนี่ แล้วพออ่านบรรทักสุดท้าย
โอ กุญแจในใจถูกไขออกแล้วว

EPG เขียน: ถ้าจะให้ละพระองค์ ผมยอมตายเสียดีกว่า 

นึกถึงคำพูดของ่ทานบุญราศีแห่งสองคอนเลยครับ
ตายครั้งเดียวเพื่อยืนยันความเชื่อ....ฉันไม่กลัว

พระเยซูคือทุกอย่าง

ทุกอย่างคือพระเยซู

ประทับตรา...

"สำเนาถูกต้อง"
ทุกข้อความ

hahahahahh

necromancer เขียน: ประทับตรา...

"สำเนาถูกต้อง"
ทุกข้อความ

hahahahahh

หง่ะ

การรักษากฎของพระเจ้า   

แม้โลกนี้จะสูญสิ้นไป ข้าพเจ้าก็ยังมีพระองค์อยู่