ก็จะบอกว่าตัวเองโชคร้าย ตัวเองน่าสงสาร
เราลองมาดูภาพเหล่านี้กันว่า ที่คุณบอกว่า
คุณน่าสงสาร คุณโชคร้าย
กับภาพคนเอธิโอเปียเหล่านี้
ใครน่าสงสารมากกว่ากัน...








โชคดีแล้วนะที่ได้เกิดเป็นคนไทย....
ที่มา : http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1205536
ครับPry-Kaew เขียน: ขอย้ำเลยว่า จงพอใจกับชีวิตของเรา และสิ่งที่พระเป็นเจ้าประทานให้แก่เรา หลายคนในนี้มีโอกาส(สมัยเด็ก และปัจจุบัน)ได้สวดวันทามารีอาก่อนเข้าเรียน ก่อนทำงาน ดังนั้น อย่ามาบ่นมาจิตตก หรือมารล่อลวง เพราะพวกคุณมีโอกาสดีกว่าหลายคนแล้ว ลองสมัยคุณอยู่ ปวช.(ที่เป็นโรงเรียนที่ไม่ใช่คาทอลิก และใช้กฎทหารปกครองนักเรียนทุกคน)นอกจากหมดโอกาสสวดวันทามารีอาแล้ว หากระเบียบวินัยไม่ดี อาจโดนตบกบาลสดๆได้ ดังนั้นขอย้ำเลย(โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกคริสตังนอนที่ไม่ค่อยมาวัด) พวกคุณสบายและมีโอกาสกว่าคนหลายๆคน(ทั้งเรื่องความเชื่อ และเรื่องกระเป๋าตัง) ใครทึ้งวัดก็ควรจะกลับมาร่วมมิซซา แก้บาป รับศีลซะ หากรักพระจริงๆก็ควรไม่ลืมพระองค์ เราทุกคนที่เป็นลูกของพระองค์ พระรักเสมอครับ แต่เรารักและลืมพระหรือเปล่า ต้องมาทบทวนกันอีกที
เด็กๆหลายคนเหมือนมีมารมาบังชีวิตเขา พวกเขาไม่ได้มีโอกาสได้รู้จักพระเป็นเจ้า เขารู้แค่เพียงการเอาตัวรอดให้มีชีวิตและลมหายใจไปวันวัน เขาต้องจับปืนเพื่อให้มีลมหายใจเพิ่มขึ้นและปกป้องครอบครัวและพี่น้อง แทนที่เขาจะเอาเวลาตรงนั้นมาสวดภาวนา แก้บาป รับศีล พวกคุณหลายคนสุดแสนจะโชคดีกว่าเขาหลายเท่า มีบ้านอยู่ มีวัดเข้า มีเงินใช้ และมีเสรีภาพในการนับถือสิ่งใดๆก็ตามที่คุณเชื่อ โดยรัฐฯไม่มากีดกันและกดขี่จนแทบจนตรอก แค่นี้ คุณก็มีโอกาสดีกว่าหลายคนแล้วครับ
อันนี้เป็นภาพของกระเหรี่ยงคริสต์ ที่ไร้บ้าน ไร้การศึกษา ไร้วัดที่จะเข้า(เพราะวัดถูกเผาไปหมดสิ้นแล้วจากทหารพม่า) แทนที่เด็กคนนี้ จะมาจับปากกา ดินสอ เพื่อเรียนหนังสือ และสวดวันทามารีอา ก่อนเข้าเรียน(เหมือนคนในนี้ส่วนใหญ่สมัยเรียน)แต่กลับต้องมาฝึกใช้อาวุธ และต่อสู้ดิ้นรน เรา(คริสตชนไทย)ควรจำไว้ในสมองว่า เราโชคดีขนาดไหน ที่ได้เกิดเป็นคนไทย มีเสรีภาพในการนับถือศาสนา มีบ้านอยู่ มีเงินใช้(ไม่ว่าจะหาเอง หรือพ่อแม่เลี้ยงก็ตาม) คริสตชนหลายคนเขาไม่มีโอกาสดีๆแบบพวกเราหรอกครับ จำไว้ ดังนั้นห้ามบ่นหากพ่อแม่(หรือผู้ใหญ่คนใดๆก็แล้วกัน บอกให้ไปวัด แก้บาป รับศีล)เพราะพวกคุณมีโอกาสที่ดีกว่าหลายคนแล้ว ขอจงโปรดอย่าลืมพระเถิด..................อาเมน
เราคริสตชน ในวัยเด็กได้รับความอบอุ่นจากครอบครัว และหลายคนได้เรียนโรงเรียนคริสต์ มีโอกาสได้จัดถ้ำพระกุมารเยชู ได้มีโอกาสเรียนคำสอน หากใครศรัทธา ก็ได้เข้าบ้านเณร(แต่จะได้เป็นเณรจริงๆหรือเปล่าไม่รู้นะ แล้วแต่พระ) แต่......เด็กบางประเทศ ต้องจับอาวุธเพื่อเอาตัวเองและครอบครัวรอด เรื่องพระเจ้าและวัด ไม่ต้องพูดถึง เพราะจะตายวันตายพรุ่งยังไม่รู้เลย ดังนั้นพวกเราคริสตชนไทยควรเข้าวัด แก้บาป รับศีล และอย่าได้ละเลยส่งลูกตัวเองไปเรียนคำสอน เสรีภาพก็มี โอกาสก็มี หากละเลย แสดงว่าไม่ใส่ใจแล้วล่ะ
ดังนั้น(ขอย้ำ)
1.คริสตชนไทยโชคดีแสนสุดยอดแล้ว วัดคาทอลิกก็ได้ไป ได้แก้บาปรับศีล มีโรงเรียนคริสต์ให้เรียน(ทำให้ลูกๆพวกคุณได้สวดวันทามารีอาก่อนเข้าเรียน) ดังนั้น ห้ามบ่นใดๆทั้งสิ้นเกี่ยวกับกิจศรัทธาและสิ่งที่คริสตังควรกระทำ เพราะสิ่งเอื้อความเชื่อก็มีเพียบ เสรีภาพก็มี หากมีปัญหา(จิตตก ทึ้งวัด ทึ้งความเชื่อ) มันเกิดจากตัวคุณเองแล้ว(เป็นเรื่องที่น่าอับอายมากจริงๆ)
2.ต่อให้เศรษฐกิจบ้านเรา มันจะเลวร้ายอย่างไร มันคงไม่เลวร้ายถึงขึ้นต้องให้ลูกให้หลานไปสะพายปืน เพื่อไปเป็นทหารรับจ้างให้ขุนศึก จะได้มีเงินไว้ซื้อข้าวประทังความหิว ดังนั้นควรคิดเสมอว่า เราโชคดีและพระฯท่านเมตตาขนาดไหน มีงานทำ มีวัดเข้า มีพระสงฆ์คอยฟังแก้บาป มีมิซซาให้รับศีลมหาสนิท เสรีภาพและโอกาสเอื้อขนาดเนี่ย หากละเลยก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว
ขอให้คริสตชนไทยทุกคน อดทน อดออม อดกลั้น และพอใจในสิ่งที่พระฯให้เราในแต่ละวัน เรายังได้สวดภาวนา แก้บาป รับศีล และมีพระสงฆ์แก้บาป มีเงินให้ใช้บ้างไม่อายใคร(แม้นแค่พอซื้อข้าวแก้หิวก็ตาม) แต่เรายังได้รู้จักพระเป็นเจ้า และรู้จักความรอดของพระองค์ จงดูเด็กแล้วนี้สิ แทนที่เขาจะจับปากกา ดินสอ(และสายประคำ เพื่อเสริมสร้างความเชื่อและความอ่อนโยนในจิตใจ)เพื่อการศึกษา กลับต้องมาจับปืนเพื่อปกป้องลมหายใจของตนเองและครอบครัว พวกเราควรจะภูมิใจ และดีใจครับ ที่ได้เกิดเป็นคริสตชนไทย ขอบคุณครับ
จงภูมิใจเถิด ที่ได้เกิดเป็นคริสตชนไทย บนผืนแผ่นดินไทย ขอบคุณครับ
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม