nologocom77 เขียน:
ผู้ ใหญ่ก้อ ติด นะเช่น ติด หวย ติดละคร ติดนินทาผู้อื่น ติดผู้หญิง ติดเหล้า
แต่ไม่ยอมย้อนดูตัวเอง โทษแต่เด็กมากไป
ใช่ครับ ผู้ใหญ่เองก็ใช่ย่อย ติดการพนัน ติดหมอนวด ติดผู้หญิง ติดเมียน้อย และฯลฯ แต่................สิ่งที่ต่างแตกคือ ผู้ใหญ่มีความรับผิดชอบชั่วดีครับ และความยับยั่งชั่งใจที่สูงกว่าเด็กแน่นอน ผมเคยได้ยินมาว่า ชีวิตวัยเด็ก ยันวัยรุ่น คือช่วงหล่อหลอมความเป็นตัวตนของเขานะครับ หากเลยช่วงนี้ไป ก็เป็นการยากที่จะเปลี่ยนแปลงใดๆทั้งสิ้น หากเด็กซึมซับแต่ความรุนแรง การชิงเหลี่ยมและสิ่งต่างๆที่มาเกม เสี่ยงยิ่งนักที่สิ่งเหล่านั้นจะซึมซับสู่ตัวเด็ก และติดเป็นนิสัยถาวรอยู่ไปตลอดชีวิตของเขา
ปกติเป็นคนไม่ได้เล่นเกมแล้วตอนนี้(ชอบเล่นเนตมากกว่าครับ ชอบมานานแล้วด้วย) แต่หากย้อนไปสมัยก่อน(ที่ยังเล่นเกมอยู่ เพราะยังมีเวลา มีสมอง เหลือเพียงพอที่จะเล่น เพราะปัจจุบันต้องใช้สมองทั้งหมดในเรื่องปากท้องอย่างเดียว และการศึกษาการใช้โปรแกรมมากกว่า) สมัยก่อน(ปวช. ยันสมัยมหาวิทยาลัย) แม้นผมจะชอบทหารและการรบ แต่ในโลกของเกมคอมพิวเตอร์ ผมกลับชอบเล่นเกมแนววางแผน,พัฒนา และเกมการปกครองมากกว่าครับ อาทิเช่น Sim City ครับ เล่นมาหลายเวอร์ชั่นแล้ว
พอเรียนจบแล้ว ก็ยังเล่นอยู่พวกเกมการปกครอง(เมือง,เทศบาล,) และเกมที่เล่นเพิ่มเข้ามาอีกคือเกม Microsoft Flight Simulator สนุกจริงๆ สมจริงด้วย เหมือนได้เป็นกัปตันขับเครื่องบินโดยสารจริงๆ(ไม่ว่าแอร์บัส,โบอิ้ง,และฯลฯ)ท่องไปในท้องฟ้าสีคราม ข้ามหุบเขาและท้องทะเล เพื่อนำพานาวาอากาศ สู่ที่หมายโดยปลอดภัย
สมัยก่อน ผมเล่นเกมแนวนี้บ่อยมาก ปัจจุบันแทบไม่ได้เล่นเลย เพราะต้องใช้สมองและทักษะไปในเรื่องทำมาหากินทั้งหมด ตอนนี้ผมมักใช้คอมฯในเรื่องหาข้อมูล และการฝึกการใช้โปรแกรมที่ใช้สำหรับ Office&Sme มากกว่าครับ
ขอบคุณครับ
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
