:+:+: ทำไม..คริสตชนคาทอลิก+:+:
-
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
ทำไม....คริสตชนคาทอลิก มีความศรัทธาภักดีต่อ
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พฤหัสฯ. ก.ค. 27, 2006 12:02 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
พี่ๆ น้องๆ ควรอ่านเพื่อเตือนใจกันอีกสักรอบหนึ่งนะคะ เป็นเรื่องเก่าๆ ที่เรารู้กันมาแล้ว และเป็นเรื่องในชีวิตประจำวันที่เราต้องใช้บริการแม่พระเสมอ อย่างที่พระเยซูเจ้าบอกไว้ว่า ให้เราแสวหาน้ำพระทัยของพระเป็นเจ้า ก่อนอื่นใด แล้วที่เหลือพระจะจัดการให้เราเอง
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ขอบคุณครับ รักแม่มากครับ
-
- โพสต์: 659
- ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.ย. 10, 2005 2:01 pm
- ที่อยู่: I believe in God...
ขอบคุณครับ
รักพระแม่มารีย์ที่ซู๊ตตตตตตตตตตตตตต
ทำไมเหรอ ความเห็นส่วนตัวงะ
บางเรื่องน๊ะ ไม่กล้าคุยกะพระเป็นเจ้า อายเขิล ละอายใจ ไม่กล้าขอ
เหมือนกับว่า ความรู้สึกตัวเองอะ ขอพระเป็นเจ้า พระเป็นเจ้าให้แล้ว
จะเอาอะไรอีก ยังดื้อดึงอีกงะ
ขอผ่านพระแม่งะ คุยกะพระแม่ อ้อนพระแม่ แม่พระก็ใจดีเหลือเกิน
อบอุ่น
เคยเป็นแบบนี้มั๊ย รบกวนแชร์ความรู้สึกด้วยค่ะ
ตอนแรก ไม่รู้จักพระเป็นเจ้าเลย ไม่รู้จักแม่พระด้วย รู้จักคนเดียว บุณราศรี นิโคลาสบุณเกิด
ก็คุยกะท่าน นึกถึงท่าน ต่อมา รู้จักแม่พระ คุณพ่อนิโคลาส นำทางให้รู้จักกะแม่พระ
อะไรก็มีแต่แม่พระ รักแม่พระ มากคุยกะแม่พระ
ต่อมาอีก รู้จักกะพระเป็นเจ้า แม่พระนำทางให้เรารู้จักกะพระเป็นเจ้า
นึกถึงพระเป็นเจ้า รำพึงถึงแต่พระองค์ อะไรก็มีแต่พระองค์
ทุกข์ร้อนใจอย่างหนัก ก็นึกถึงพระองค์ ละเมอยังเป็นพระองค์เลยอะ
กลับมาคิด เราลืมแม่พระ บุณราศรี คุณพ่อนิโคลาส หรือเปล่า ทำไมเรานึกถึงแม่น้อยจัง
นึกถึงแม่ สวดวันทามารีอาเท่านี้เหรอ เมื่อก่อน มีอะไร ก็แม่พระ
แม่จ๋า แม่จ๋า เดี๊ยวนี้ ทำไม พระเป็นเจ้า พระเป็นเจ้า
เราสนิทกับแม่พระ น้อยไปหรือเปล่า เรารักแม่พระ บุณราศรีนิโคลาส เหมือนเดิมน๊ะ
แต่ เรายิ่งนับวัน เรารักพระเป็นเจ้า มากขึ้น สนิทกะพระองค์มากขี้นอะ
แม่พระกะบุณราศรี นิโคลาส และนักบุณที่เรารัก ท่านจะน้อยใจมั๊ย ขอถามอย่างตรงๆๆงะ
ทำไมเหรอ ความเห็นส่วนตัวงะ
บางเรื่องน๊ะ ไม่กล้าคุยกะพระเป็นเจ้า อายเขิล ละอายใจ ไม่กล้าขอ
เหมือนกับว่า ความรู้สึกตัวเองอะ ขอพระเป็นเจ้า พระเป็นเจ้าให้แล้ว
จะเอาอะไรอีก ยังดื้อดึงอีกงะ
ขอผ่านพระแม่งะ คุยกะพระแม่ อ้อนพระแม่ แม่พระก็ใจดีเหลือเกิน
อบอุ่น
เคยเป็นแบบนี้มั๊ย รบกวนแชร์ความรู้สึกด้วยค่ะ
ตอนแรก ไม่รู้จักพระเป็นเจ้าเลย ไม่รู้จักแม่พระด้วย รู้จักคนเดียว บุณราศรี นิโคลาสบุณเกิด
ก็คุยกะท่าน นึกถึงท่าน ต่อมา รู้จักแม่พระ คุณพ่อนิโคลาส นำทางให้รู้จักกะแม่พระ
อะไรก็มีแต่แม่พระ รักแม่พระ มากคุยกะแม่พระ
ต่อมาอีก รู้จักกะพระเป็นเจ้า แม่พระนำทางให้เรารู้จักกะพระเป็นเจ้า
นึกถึงพระเป็นเจ้า รำพึงถึงแต่พระองค์ อะไรก็มีแต่พระองค์
ทุกข์ร้อนใจอย่างหนัก ก็นึกถึงพระองค์ ละเมอยังเป็นพระองค์เลยอะ
กลับมาคิด เราลืมแม่พระ บุณราศรี คุณพ่อนิโคลาส หรือเปล่า ทำไมเรานึกถึงแม่น้อยจัง
นึกถึงแม่ สวดวันทามารีอาเท่านี้เหรอ เมื่อก่อน มีอะไร ก็แม่พระ
แม่จ๋า แม่จ๋า เดี๊ยวนี้ ทำไม พระเป็นเจ้า พระเป็นเจ้า
เราสนิทกับแม่พระ น้อยไปหรือเปล่า เรารักแม่พระ บุณราศรีนิโคลาส เหมือนเดิมน๊ะ
แต่ เรายิ่งนับวัน เรารักพระเป็นเจ้า มากขึ้น สนิทกะพระองค์มากขี้นอะ
แม่พระกะบุณราศรี นิโคลาส และนักบุณที่เรารัก ท่านจะน้อยใจมั๊ย ขอถามอย่างตรงๆๆงะ
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ไม่หรอกครับ
เพราะผมคิดว่าท่านบุญราศีและนักบุญทุกท่านก็นำทางเราให้ไปหาพระเป็นเจ้าอยู่แล้วครับ
เราต้องรักพระเป็นเจ้าด้วยสิ้นสุดจิตใจนะครับ
แต่เราก็รักผู้ศักดิ์สิทธิ์ท่านอื่น ๆ ด้วยครับ เพราะท่านเหล่านั้นรักพระเป็นเจ้าสิ้นสุดจิตใจเช่นกัน
เพราะผมคิดว่าท่านบุญราศีและนักบุญทุกท่านก็นำทางเราให้ไปหาพระเป็นเจ้าอยู่แล้วครับ
เราต้องรักพระเป็นเจ้าด้วยสิ้นสุดจิตใจนะครับ
แต่เราก็รักผู้ศักดิ์สิทธิ์ท่านอื่น ๆ ด้วยครับ เพราะท่านเหล่านั้นรักพระเป็นเจ้าสิ้นสุดจิตใจเช่นกัน