7. ศิษย์ขี้เซา

จดหมายรักจากพระเยซูคริสต์ถึงเราทุกคน
ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
Holy
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 10011
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:06 pm

พุธ ก.พ. 04, 2009 3:10 am

7. ศิษย์ขี้เซา (13 มี.ค. 48)

ในสวนเกทเสมนี เพื่อเข้าใจถึงความโทมนัสใหญ่หลวงของเรา มาดูศิษย์ที่เราปล่อยไว้ห่างออกไปเพียงเล็กน้อย เราเรียกเขามาร่วมภาวนาและร่วมทุกข์กับเรา ให้เป็นความบรรเทาใจบ้าง ครั้นกลับมาดู กลับเห็นเขาหลับหมดทั้ง 3 คน ช่างน่าน้อยใจนัก คนที่เรารักมาก ยังปล่อยเราระทมทุกข์เพียงลำพัง ทำลายความไว้ใจของเรา ในอนาคต เหตุการณ์ทำนองเดียวกันนี้ได้อุบัติซ้ำอีกสักกี่ครั้งกี่หน กี่ครั้งที่เราเที่ยวหาความบรรเทาจากผู้ที่เรารักที่เราเลือกสรรไว้ กี่ครั้งที่เขากลับเฉย เราปลุกก็แล้ว เตือนก็แล้วว่าให้ทิ้งธุระส่วนตัวอันไร้สาระก็ไม่ได้ผล บ่อยครั้งเขากลับตอบเราว่า “ไว้คราวหน้าเถิด เวลานี้กำลังยุ่งกับงาน ยังเหนื่อย หรืออยากสงบสุขบ้าง” ดูซิ เขาตอบเราเช่นนี้ ถ้ามิใช่ด้วยถ้อยคำก็ด้วยกิจการ

โอ...มนุษย์น่าสงสาร มัวหลับอยู่ทำไม? จะมาตื่นเฝ้ากับเราสักครู่ไม่ได้หรือ? วิญญาณที่รัก... ลูกควรรู้ว่า การจะหาความบรรเทาจากสิ่งสร้างในโลกนั้น คงไม่สมปรารถนาของลูกหรอก บ่อยครั้งจะพบแต่ความขมขื่นหนักขึ้นเท่านั้น เพราะสิ่งสร้างเองก็ซึมเซาอยู่แล้ว จะมาให้ความชื่นบานสมความรักของลูกได้อย่างไร?

เมื่อกลับจากการปลุกสาวกทั้ง 3 แล้ว เรากราบลงขอความช่วยเหลือจากพระบิดาดังนี้ “ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้า” เราไม่อธิษฐานว่า “ข้าแต่พระเป็นเจ้าของข้าพเจ้า” เพื่อแสดงว่า เมื่อลูกมีความลำบากหนักใจให้เรียกพระเป็นเจ้าว่า “บิดา” แล้วเล่าความทุกข์, ความกลัว, ความปรารถนาของลูก, แล้วขอความช่วยเหลือ จงวิงวอน ด้วยสำเนียงที่ออกจากความจริงใจ ขอให้ระลึกว่าลูกเป็นบุตรของพระองค์ พลางกราบทูลพระองค์ว่า ร่างกายนั้นอ่อนเพลีย จิตใจถูกบีบคั้นอย่างไร ส่วนวิญญาณก็รู้ว่าเหงื่อไหลเป็นโลหิตนั้นคืออะไร แล้วจึงขอให้ทรงช่วยเหลือ ด้วยความไว้ใจ เยี่ยงทารก พระเป็นเจ้าทรงเป็นพระบิดา จะประทานความบรรเทา และพละกำลังอันจำเป็นเพื่อผ่านความทุกข์ยากทั้งของลูกและของคนที่ฝากไว้กับลูกด้วย

รูปภาพ

มหาทรมานยิ่งใกล้เข้ามา ความระทมทุกข์ยิ่งเพิ่มทวีขึ้น บาปของมนุษย์หนักเหลือเกิน, ส่วนมนุษย์ไม่ยอมทนลำบากแม้เล็กน้อย ทั้งไม่ยอมตอบรับความรักของเรา ตรงข้าม เราเห็นแก่การสบประมาทการเนรคุณ โลหิตของเราไหลจากบาดแผล ไหลจากขุมขนทุกหยาดหยดทั่วร่างกาย เพียงนี้แล้วมนุษย์ยังเสียวิญญาณกันแทบนับจำนวนไม่ถ้วนและยังทำบาปขัดเคืองใจเราเรื่อยไป เราเทโลหิตเพื่อมนุษย์ทุกคน เราสร้างบารมีไว้สำหรับทุกคน แต่คนที่ไม่รู้จักเรายังมีมาก อนิจจาเอ๋ย โลหิตของพระเจ้า พระบุญญาบารมีอันไร้ขอบเขต แต่ไร้ผลสำหรับคนเป็นอันมาก

แท้จริง เรารักมนุษย์ทุกคน ได้เทโลหิตสำหรับทุกคน มีหลายคนที่เรารักร้อนแรงและอ่อนโยนกว่า เพื่อหวังความรักและความบรรเทา ความกล้าหาญ และการละทิ้งตัวเอง พูดสั้นๆ เราดีต่อเขา เขาควรกตัญญูรู้คุณ แต่อนิจจาเอ๋ย...ในคนจำพวกนี้เอง มีจำนวนมากที่เมินหน้าหนี บางคนทำหูทวนลมไม่ยอมฟังเสียงเรา บางคนฟังแต่ไม่ถือตาม บางคนฟังและปฏิบัติตามได้พักหนึ่ง และด้วยน้ำใจกว้างขวางพอควร แล้วค่อยๆ ผล๋อยหลับไป ต่อมาไม่นานก็ตอบเราด้วยกิจการของตนว่า “ข้าพเจ้าทำงานมาพอสมควรแล้ว ได้ซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ แม้ในเรื่องเล็กน้อย ความโน้มเอียงตามธรรมชาติ ข้าพเจ้าเคยบังคับปราบปราม เคยละทิ้งตัวมามาก บัดนี้ถึงเวลาที่ควรจะมีอิสระบ้าง อายุก็มาแล้ว จำเป็นนักหรือที่จะต้องตื่นเฝ้าระวังและเสียสละถึงเพียงนั้น? การเสียสละความสะดวกเป็นเรื่อน่ารำคาญ ถึงเวลาแล้วที่ควรจะงดเสียบ้าง ฯลฯ”

โอ...ช่างน่าสงสาร ลูกยอมนอนหลับอยู่ดังนี้หรือ? ไม่ช้าหรอก เราจะกลับมา ถ้าลูกหลับก็จะไม่ได้ยินเสียงของเรา พระหรรษทานที่เราประทานให้ก็จะไม่ได้รับ สุดท้ายลูกจะตื่นจากการนอนหลับได้ไหม? กลัวเรื่องนี้ไว้บ้างจะมิดีกว่าหรือ? ถ้าการอดอาหารนานทำให้กายหมดกำลัง ดังนั้นแล้วลูกจะออกจากสภาพหมดกำลังฝ่ายวิญญาณได้อย่างไร?

วิญญาณที่รัก ทราบไว้เถิด คนที่ความตายมาถึงตัวเมือยังหลับสนิท ลูกก็เห็นมามากแล้ว พวกนั้นจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นได้ที่ไหน เมื่อไรและอย่างไร?


รูปภาพ

เห็นดังนี้แล้ว เราจะทำอย่างไร? ถอยหลังหรือ? ขอพระบิดาโปรดให้เราพ้นความตายหรือ? ทูลพระบิดาให้ทรงทราบว่าความตายของเราไร้ประโยชน์ คนจำนวนมากไม่ได้รับผลดังนั้นหรือ? หามิได้ พระบิดาทรงพอพระทัยให้เราดื่มถ้วยอันขมขื่น เราก็เต็มใจดื่มตามน้ำพระทัย นั่นแหละเราสู้ทน อย่างไม่ท้อถอย ลูกก็เช่นกัน อย่าคิดว่าความลำบากไร้ประโยชน์ แม้เมื่อยังไม่เห็นผลทันตา แต่จงคิดว่าให้ทุกสิ่งสำเร็จไปตามน้ำพระทัยของพระเป็นจ้าแต่ฝ่ายเดียว เรามิได้ท้อถอย มิได้หลีกหนีความทุกข์ทรมาน พวกศัตรูจะมาจับกุมเราในสวนเกทเสมนีนั่นเอง เรารู้ และอยู่รอให้เขามาจับกุม

+++++++++++++++++++++++++++++++++
Dis volentibus

พุธ ก.พ. 04, 2009 3:50 am

...กระจ่างค่ะ โดยเฉพาะท่อนนี้

[quote]ต่อมาไม่นานก็ตอบเราด้วยกิจการของตนว่า 
ZaNe

พุธ มิ.ย. 10, 2009 10:28 pm

โอ...มนุษย์น่าสงสาร  มัวหลับอยู่ทำไม?  จะมาตื่นเฝ้ากับเราสักครู่ไม่ได้หรือ?

รู้สึกแย่หนักกว่าเดิม จะพยายามตื่นเฝ้าหาพระองค์อยู่เสมอ  : emo107 :
ตอบกลับโพส