อันนี้ก็เป็นความท้าทายฝ่ายจิตอย่างนึงที่เจอมา และความรู้สึกคือ ต้องการการอภิบาล ต้องการคนพูดคุย
เมื่อวันปัสกาที่ผ่านมา ที่จริงเป็นเทศกาลที่ต้องชื่นชมยินดี แต่ก็มีหลายประเทศ รวมทั้งประเทศไทย ที่มีเหตุการณ์ที่ทำให้ชื่นชมยินดีไม่ออก คิดว่า คงเป็นการกระทำของมาร ที่ไม่อยากให้เราได้ยินดีในการกลับคืนชีพของพระเยซูเจ้า คิดว่า ตรงนี้คงเป็นความท้าทายอย่างนึงที่ให้เราได้ดำเนินชีวิตตามพระวรสาร ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม จะเลวร้ายแค่ไหนก็ตาม พระเยซูเจ้าได้กลับคืนชีพแล้ว ... ตอนนั้นต้องเอาชนะตนเองอย่างมาก ต้องมองขึ้นหาพระ เช้าวันอาทิตย์ปัสกา ต้องไปช่วยมิสซา มีล้างบาปเด็ก ทุกคนชื่นชมยินดี แต่เรากลับมีเรื่องไม่สบายใจ จากการดูข่าว
... ก็เลยได้มาคิดว่า นี่เรากำลังถูกประจญอยู่นะ พระเป็นเจ้าให้เราชื่นชมยินดี แต่เรากลับไม่ทำตามพระองค์ และจากนั้น ก็ค่อยๆหาทางออก ..... บ้านเมือง ประเทศชาติสำคัญก็จริง แต่ชีวิตนิรันดรสำคัญที่สุด และก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราจะตอบสนองยังไงกับเหตุการณ์นี้ ก็มานึกถึงพระสันตปาปาจอห์น ปอลที่ 2 พระองค์เป็นตัวอย่างที่ดีในการตอบสนองของคริสตชนในช่วงเวลาแห่งความขัดแย้งทางการเมืองและศีลธรรม พระองค์มีชีวิตในยุคนั้นพอดี เห็นความรุนแรงต่างๆที่เกิดขึ้น เห็นความอยุติธรรมที่มี .... สิ่งที่พระองค์ทำคือ การภาวนา มีความรัก เข้มแข็ง ต่อสู้ แต่อ่อนโยน คิดว่า พระองค์น่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีกับเราได้นะคะ ขอให้เรานำพระองค์มาเป็นแบบอย่าง ::001:: .... พระองค์ไม่ชอบความรุนแรงที่ชาวนาซีได้ทำ แต่พระองค์ไม่ได้เกลียดพวกเค้า พระองค์ภาวนา ให้ความรักความเมตตากับทุกคน และพยายามสร้างสันติ ::001::
คิดว่า พระเยซูเจ้าไม่ได้ให้เราวางเฉย ปล่อยวาง ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับเหตุการณ์ใดๆที่เกิดขึ้นนะคะ แต่คิดว่า พระองค์ให้เราได้ตอบสนองอย่างเหมาะสมมากกว่า และเป็นโอกาสดีด้วย ที่ให้เราได้มองย้อนไปในตัวเอง ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา ทำไมเราถึงได้ชอบฝ่ายนี้นัก มีอารมณ์ร่วมมาก อะไรในตัวเรา เรามีความรู้สึกอยุติธรรมอะไรหรือไม่ ฯลฯ และในตอนนี้ พระเป็นเจ้าอยู่ที่ไหน แสวงหาพระเป็นเจ้าในทุกสถานการณ์นะคะ
หากวันปัสกา เรายังไม่ได้ชื่นชมยินดีกับการกลับคืนชีพของพระเยซูเจ้า เรายังมีเวลาเหลืออีกประมาณ 30 วัน ที่จะฉลองนะคะ
ขอพระอวยพรให้พี่น้องทุกท่านมีความรัก ความชื่นชมยินดี ไม่ตกในบาป และตอบสนองอย่างเหมาะสมในสถานการณ์ความตึงเครียดนี้ค่ะ ::017::
มันทำยากจังอ่ะค้าบบบ
