คำถามแห่งชีวิต

[Viridian]

ลก 10:41 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า "มารธา มารธา เธอเป็นห่วงและวุ่นวายหลายสิ่งนัก"

- คุณเคยนิ่งเงียบไหม ทั้งๆ ที่คุณต้องการที่จะตอบโต้ เมื่อคุณถูกกล่าวหาอย่างไม่ยุติธรรม?
- คุณเคยให้อภัยไหม โดยคุณไม่ได้รับอะไรตอบแทนเลย (ไม่ได้รับแม้กระทั่งคำขอบคุณ) และบ่อยครั้งอีกฝ่ายถือการได้รับการอภัยจากเราเป็นของธรรมดาเสียแล้ว
- คุณเคยนบนอบ ยอมตามไหม ทั้งๆ ที่คุณไม่จำเป็นต้องนบนอบ หรือเพื่อป้องกันความไม่ราบรื่น แต่ยอมนบนอบเพราะความรู้สึกบางอย่างที่เร้นลับ ที่นิ่งเงียบ ที่หยั่งไม่ถึงในใจ
- คุณเคยเสียสละ โดยไม่ได้รับคำขอบคุณ หรือไม่ได้รับการยอมรับ หรือแม้กระทั่งตัวเอง ก็ไม่ได้รับความพึงพอใจกับตัวเองเช่นกัน
- คุณเคยอยู่โดดเดี่ยวเดียวดายไหม และในสภาพเช่นนั้น ต้องตัดสินใจบางสิ่งบางอย่างจากเสียงมโนธรรมของตน จากตำแหน่งหน้าที่รับผิดชอบของตนตามลำพัง โดดเดี่ยว โดยตัวเองสำนึกว่า ความรับผิดชอบจากการตัดสินใจนี้ เป็นของตัวเองคนเดียวโดยสิ้นเชิงตลอดไปเสมอ
- คุณเคยพยายามที่จะรักไหม ทั้งๆ ที่ไม่มีความรู้สึก ความกระตือรือร้นสนับสนุนให้รักเลย ในสภาพของตัวเองที่ไม่สามารถแยกแยะความต้องการ (needs) กับความรัก (love)
- คุณเคยต้องพยายามมุมานะ บากบั่น ทำหน้าที่โดยไม่รู้สึกขมขื่นทั้งๆ ที่หน้าที่เหล่านั้นไม่น่าสนใจ อยู่ในสภาพเหือดแห้งไม่มีชีวิต รู้สึกว่ามันกำลังฆ่าคุณ ทำให้ดูเหมือนว่าตัวเองยังเบาปัญญาหลงทำหน้าที่นั้น ทำให้ช่วยตัวเองไม่ได้ และอิจฉาคนอื่นๆ ที่ทำหน้าที่ของเขาอย่างมีความสุข สนุกสนาน
- คุณเคยทำความดีแก่คนอื่น โดยไม่มีเสียงสะท้อนตอบจากเขาถึงความรู้คุณ หรือความเข้าใจดีกลับมา และแถมตัวเองก็ไม่ได้รับรางวัลจากตัวเอง ด้วยความรู้สึกที่ดีพึงพอใจกับความไม่เห็นแก่ตัวของตัวเองเลยไหม
- ถ้าคุณมีความรู้สึกเหล่านี้ (หรือเคยมีประสบการณ์กับความรู้สึกเหล่านี้) ในใจแล้ว ก็ขอให้รับทราบว่า คุณกำลังมีประสบการณ์กับพระเจ้า (experiencing God) และตระหนักว่า ภายใต้หนทางชีวิตที่คุณกำลังเดินอยู่นั้น มีรากฐานที่มั่นคงรองรับอยู่

- Fr. Karl Rahner SJ. จากบทแบ่งปันประจำสัปดาห์ ของ Fr. Ronald Rolheiser



(ที่มา: ราฟาแอล. "วันละก้าวกับพระเซู : คำถามแห่งชีวิต." อุดมสาร 13-19 กันยายน 2009, 7.)

[APaladin]

ฉันก็ไม่รู้ว่าทำได้แค่ใหน ฉันรู้ว่าฉันอ่อนแอและจองหองที่จะยอมตามพระองค์ ฉันรู้ว่าพระองค์ยกมันไปจากใจฉันได้ แต่นั่นละความยะโสของฉันทำให้ฉันไม่ขอ ฉันสุขโดยระเริงกับความสามารถของตัวฉันเอง ฉันทุขและคิดว่าโลกช่างโง่เขลาที่ไม่เข้าใจฉัน ฉันทำทุกอย่างเพื่อสนองตัวฉันเอง ฉันไม่เคยคิดถึงพระองค์ในยามรุ่งเรื่อง และยามทุขฉันก็โทษทุกสิ่งแม้แต่พระองค์ ฉันก็แค่มนุษย์โง่ๆขอบคุณที่ยกความทุขออกไปยามฉันสวดขอพระองค์
ฉันอยากเดินตามคำของพระองค์แต่ฉันนั้นยังต้องเรียนรู้อีกมาก ได้โปรดให้อภัยในความโง่เขลาและจองหองของข้าพระองค์เถิด เพราะข้าพระองค์นั้นยังต้องเรียนรู้จากพระองค์อีกมากมาย แต่ถ้าข้าพระองค์จะทำให้เกรียติของพระองค์หม่นหมองขอทรงทำลายข้าพระองค์เสีย อย่าปล่อยให้ข้าพระองค์อยู่ในด้านมืดเลย

[(⊙△⊙)คุณxuู๓้uxoม(⊙△⊙)]

งั้นต้องทำตัวให้ เคย ซะแล้ว

ขอบคุณคะพี่เท็น

[พระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ]

ขอบพระคุณพระเจ้าและเจ้าของกระทู้ด้วย หนุนใจดีมากครับ

[sinner]

ขอบคุณจ๊ะเจ๊เทน   อ่านแล้วได้กำลังใจขึ้นเยอะเลย

จะสู้ต่อไปเนอะ แม้บางครั้งจะเจอความแห้งแล้งก็ตาม สู้ สู้