อย่าผูกใจเจ็บ

[Holy]

อย่าผูกใจเจ็บ  
     


จงผ่อนหนักผ่อนเบาซึ่งกันและกัน หากมีเรื่องผิดใจกัน ก็จงยกโทษกัน (โคโลสี 3:13)

เมื่อหลายปีก่อน พี่ชายของผมได้พบว่า มีสนิมสีเขียวที่เป็นพิษไหลออกมาจากพื้นดินใต้สุสานรถยนต์ลงไปสู่ลำธาร จากนั้นก็ไหลผ่านสนามหลังบ้านของเราลงสู่ทะเลสาบ แม้ไม่เคยมีใครสังเกตเห็นมาก่อน แต่ทุกคนเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่า ซากเหล็กโบราณเหล่านี้กำลังสร้างมลภาวะแก่แหล่งน้ำของเรา และอาจส่งผลต่อสุขภาพของเราด้วย คณะกรรมการเมืองมีมติให้ทำความสะอาดสุสานรถยนต์ ขุดซากรถที่กำลังผุพังขึ้นมาและกำจัดต้นเหตุของขยะพิษนี้โดยเร็ว

ความตึงเครียดที่หาทางยุติไม่ได้ก็เหมือนกับขยะที่ฝังลึกซึ่งผุดขึ้นมาบนพื้นผิวในชีวิตของเรา ส่งผลกระทบต่อความเป็นผู้นำของเรา พจนานุกรมเว็บสเตอร์นิยามว่า ความขุ่นเคืองหมายถึง “ความรู้สึกเจ็บใจ หรือความโกรธ ซึ่งเกิดจากความรู้สึกว่าผู้อื่นกระทำผิดต่อเรา” บีบคั้นเราและทำให้เกิดอันตรายต่อเรา และผ่านทางเรา

หนังสือ “12 ขั้นตอนในการเดินทางฝ่ายจิต” กล่าวว่า “การผูกใจเจ็บก่อให้เกิดความเครียด ความกังวล และความโกรธที่ควบคุมไม่ได้ ถ้าเราไม่ยุติความรู้สึกเหล่านี้ จะก่อให้เกิดผลที่ร้ายแรงทางอารมณ์ และร่างกาย...ความขุ่นเคืองใจไม่ลงโทษใคร นอกจากตัวเราเอง เราไม่สามารถเก็บความขุ่นเคืองใจไว้ และแสวงหาการบำบัดรักษาได้ในเวลาเดียวกัน

การปลดปล่อยความขุ่นเคืองใจเกี่ยวข้องกับงานของผู้นำกิจการอย่างไร? ความขุ่นเคืองใจทำให้งานของเราขาดลมหายใจ และสามารถทำให้วิสัยทัศน์ของเราขุ่นมัว ซึ่งดูดพลังงานของเรา และปล้นความยินดีในการทำงานร่วมกับผู้อื่น และเพิ่มทวีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป น้อยครั้งที่จะสลายไปด้วยตัวของมันเอง นักวิทยาศาสตร์ปัจจุบันบอกเราว่าความขุ่นเคืองใจและความโกรธระยะยาวอาจทำให้สารเซโรโทนินซึ่งจำเป็นสำหรับสมองของเราหมดไป ทำให้เกิดความจำเสื่อม ไม่สามารถตัดสินใจได้ และเกิดอาการหดหู่ ผลดังกล่าวเป็นตัวถ่วงมิให้เราปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ บั่นทอนความสุข ทำลายความสัมพันธ์ สุขภาพและชีวิตจิตใจของเรา เราไม่สามารถปล่อยให้พิษของความขุ่นเคืองใจไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือดของเราได้

เมื่อเรารู้สึกเจ็บใจ โกรธ หรือรู้สึกว่ามีใครทำผิดต่อเรา เราต้องปลดปล่อยความขุ่นเคืองใจด้วยตัวของเราเอง ตราบใดที่เรายังต้องทำงานใกล้ชิดกับลูกค้า เพื่อนร่วมงาน หรือต้องพึ่งพาคนอื่นๆ เราย่อมมีโอกาสผิดหวัง ขยะเหล่านี้จะซึมลงไปในดินแห่งวิญญาณของเรา และพิษของมันจะสัมผัสเรา นี่ไม่ไช่สิ่งใหม่ เราทุกคนต่างก็เคยเจ็บปวดมาก่อนในอดีต โดยบิดามารดา เพื่อน หุ้นส่วน หรือคู่สมรส เราเคยผิดหวังจากคนที่บอกให้เราวางใจเขา เราทุกคนล้วนเคยถูกปฏิเสธ หรือถูกทอดทิ้งในเวลาใดเวลาหนึ่ง

เปาโลไม่ได้ไร้เดียงสาเกี่ยวกับวิธีที่คนทั่วไปปฏิบัติต่อกัน แม้แต่คนที่พยายามช่วยเหลือพวกเขา เขาแนะนำว่า “พระผู้เป็นเจ้าทรงให้อภัยความผิดของท่านอย่างไร ท่านก็จงให้อภัยแก่เขาอย่างนั้นเถิด” (คส 3:13) จากนั้นเปาโลได้ยกเรื่องของตนเองเป็นตัวอย่าง เมื่อเขาเขียนจดหมายถึงทิโมธีศิษย์ของเขา และสารภาพความขุ่นเคืองใจของเขาว่า “อเล็กซานเดอร์ ช่างทองแดงทำร้ายข้าพเจ้าไว้มาก” แต่เขาตอบสนองด้วยความวางใจว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงตอบแทนเขาตามการกระทำของเขา” (2ทธ 4:14) เขากล่าวถึงอเล็กซานเดอร์ผู้นี้ไว้ในอีกที่หนึ่งว่า “บางคนละทิ้งมโนธรรมที่ดี ความเชื่อของเขาจึงต้องพินาศ ข้าพเจ้าหมายถึงฮีเมเนอัส และอเล็กซานเดอร์” (1ทธ 1:19-20)

เปาโลยังรู้ด้วยว่า การถูกทอดทิ้งโดยบุคคลที่เขาไว้ใจนั้นเป็นอย่างไร เขาเล่าว่า “ในการสู้คดีครั้งแรกของข้าพเจ้า ไม่มีใครเป็นพยานให้ข้าพเจ้าเลย” แต่เปาโลไม่ยอมให้ความขุ่นเคืองใจติดค้างอยู่ เขาปลดมันทิ้งไป “ขออย่าให้พวกเขาถูกลงโทษเลย” (2ทธ 4:16) เปาโลรู้สึกเจ็บปวดกับการถูกปฏิเสธ ทอดทิ้ง และทำร้าย เขาทำงานอย่างทุ่มเททั้งตัว แต่ผู้อื่นทำตัวเป็นเพื่อนเพียงยามสุข กระนั้นก็ดี เปาโลปลดปล่อยความขุ่นเคืองใจแทบจะในประโยคเดียวกัน เขาให้อภัย เขายกให้พระเจ้าทรงจัดการกับความผิดของผู้อื่น และถึงกับขอร้องให้คนเหล่านี้พ้นโทษ “ขออย่าให้พวกเขาถูกลงโทษเลย”

ฟรานเซส วิคส์ เขียนไว้ในหนังสือ “ทางเลือกในโลกภายหน้า” ว่า “สงครามเบื้องต้นคือสงครามกับศัตรูภายใน มนุษย์จะมีส่วนก่อสงครามขึ้นในโลกโดยที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว ตราบใดที่เขายังไม่สามารถเอาชนะสิ่งที่สร้างความเกลียดขึ้นในจิตใจของเขาได้” ความขุ่นเคืองใจดูดกลืนพลังงานของเรา ในทางกลับกัน การบำบัดภายใน และอิสรภาพที่ได้รับจะทำให้เรามีความคิดสร้างสรรค์ได้มากทีเดียว เราต้องยอมให้จิตใจของเราได้รับการรักษาและหยุดพยายามพิสูจน์บางสิ่งบางอย่าง เปาโลสอนว่า “ในส่วนของท่าน จงอยู่อย่างสันติกับทุกคนถ้าเป็นไปได้” (รม 12:18)

เราจะยังคงเป็นเชลย ตราบใดที่เราปฏิเสธว่า เรามีความขุ่นเคือง และเรากำลังหล่อเลี้ยงความขมขื่น แต่เมื่อใดที่เราเลือกที่จะหยุดปฏิเสธและเลิกผูกใจเจ็บ เมื่อนั้นเราจะเปิดประตูรับอิสรภาพ

เรื่องนี้อาจไม่ใช่ปัญหาของคุณในเวลานี้ ถ้าเช่นนั้น จงเก็บไว้ในสมองของคุณ และดึงออกมาใช้เมื่อถึงคราวจำเป็น ถ้าคุณกำลังมีปัญหาเช่นนี้ จงถอนรากความขุ่นเคืองนี้ออกไปให้เร็วที่สุด จากนั้นคุณจะมีชีวิตอย่างอิสระ

ที่มา : นิตยสารโลกวันนี้วันสุข ปีที่ 5 ฉบับที่ 214 วันที่ 4-10 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 หน้า 24 คอลัมน์ แสงธรรม โดย ราฟาแอล

[sansrepos]

ขอบคุณมากครับ

ช่างเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก แต่จะไม่ทำก็ไม่ได้อีก

[Léon]

จะนำมาใช้ให้ได้ค่ะ

[Buddy]

ขอบคุณมากค่ะพี่โฮลี่ การผูกใจเจ็บ ความโกรธนี่ มันบั่นทอนเราจริงๆค่ะ

[Valkyrie Zero Number]

จะพยายามค่ะ ยอมรับว่าทุกวันนี้เราก็มีปัญหาเรื่องนี้ค่อนข้างมาก ทั้งจากอดีตและที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

[Ministry Of Men]

จะพยายามค่ะ ยอมรับว่าทุกวันนี้เราก็มีปัญหาเรื่องนี้ค่อนข้างมาก ทั้งจากอดีตและที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

สู้ๆๆครับ จะอธิษฐานเสริมกองหนุนให้นะ 
ทุกคนมีเรื่องยากสำหรับตัวเองเสมอ ผมก็มีเหมือนกัน 

[Deo Gratias]

จะพยายามค่ะ ยอมรับว่าทุกวันนี้เราก็มีปัญหาเรื่องนี้ค่อนข้างมาก ทั้งจากอดีตและที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

สู้ๆๆครับ จะอธิษฐานเสริมกองหนุนให้นะ 
ทุกคนมีเรื่องยากสำหรับตัวเองเสมอ ผมก็มีเหมือนกัน 

ศัตรูที่แท้จริงของเราคือ "มาร" ไม่ใช่ "คน"

คน(ทุกคนรวมถึงตัวเราเองด้วย)เป็นแค่ผู้ถูกมารใช้เป็นเครื่องมือในบางครั้ง

ดังนั้น การต่อสู้ที่เราจะต้องสู้ ก็คือการต่อสู้กับ "มาร"

"เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงน้อมใจยอมฟังพระเจ้า จงต่อสู้กับมารและมันจะหนีท่านไป" (ยก.4:7)

[mew]

พระพุทธเจ้าตรัสว่า 

" น หิ เวเรน เวรานิ สมฺมนฺตีธ กุทาจนํ อเวเรน จ สมฺมนฺติ เอส ธมฺโม สนนฺตโน
    ในกาลไหนๆ เวรย่อมไม่ระงับด้วยการจองเวร แต่เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร  " 

  เพื่อความสบายใจของตนเอง จึงไม่ควรผูกเวรไว้กับใครๆ จงจำแต่ความดีที่ผู้อื่นทำแก่ตน แต่อย่าจำความร้ายที่เขาทำให้ เพราะมันไม่มีประโยชน์แก่จิตใจครับ 

[เจนจิรา]

ขอบคุณ คะ เชื่ิอพระคำของ พระเยซูเจ้า  โกรธนะโกรธได้คะ แต่อย่าโกรธ นาน พอพรุ่งนี้ ตื่นขึ้มาก็ลืมมัน ซะ และเริ่มต้นชีวิต ใหม่

[Jesus loves You]

จะนำมาปรับปรุงและแก้ไขในชีวิตส่วนตัวให้ได้ ครับ

[Like a Heaven]

เวลามีใครมาทำให้ผมเจ็บช้ำน้ำใจ

ผมจะรำพึงในใจเสมอๆว่า ...


" .. ไม่เปนไร เค้าไม่รู้ .. "


^ ^' 

[sinner]

โดนใจทีเดียวค่ะ...อิอิ

กำลังเจออยู่พอดี

[Ministry Of Men]

พระธรรมสุภาษิต 26:20-21

          เพราะขาดฟืน ไฟก็ดับ
    และที่ไหนที่ไม่มีคน
    ซุบซิบ การทะเลาะวิวาทก็หยุดไป
         
          ถ่านเป็นเชื้อเพลิง และฟืนเป็นเชื้อไฟ
    ฉันใด
    คนที่มักทะเลาะวิวาทก็เป็นเชื้อ
    การวิวาทฉันนั้น

[~ฮีUโปฟัuxaoxน้ๅโJ™~]

อยากพยายามนำไปใช้อ่ะคับ แต่ว่าส่วนตัวแล้ว เป็นพวก อาฆาตแรง- -;


T^T

[Cecilia_PEAR]

จะโกรธ เกลียด เคืองแค้นใคร นึกถึงพระไว้

รับรองผูกใจเจ็บได้ไม่นานหร้อกกก 

[Edwardius]

Amen

[Ministry Of Men]

อาเมน