คุณ Heather Barrett นำเรื่องน่ารักเกี่ยวกับพระสงฆ์ผู้สวมเครื่องแบบที่แสดงตนว่าเป็นบาทหลวงคาทอลิกชัดเจน เรื่องเกิดที่ใดมีรายละเอียดพอสมควรในเรื่องที่สาวน้อยคนนี้เล่านะครับ
วันนั้นดิฉันอยู่ที่สนามบินฟิลาเดลเฟีย เตรียมจะเดินทางไปหาพ่อแม่ที่กำลังไม่สบายมาก ช่วงกำลังรอเที่ยวบินรู้สึกใจห่อเหี่ยวทำอะไรไม่ถูก แข็งใจเดินไปจะรับอาหารเที่ยงที่ลานอาหารของสนามบิน แต่รู้สึกสิ้นหวังว้าเหว่จนรับประทานไม่ลง ดิฉันได้ภาวนาขอพระเป็นเจ้าได้ทรงโปรดบรรเทาใจดิฉันให้สงบลงบ้างแม้จะเล็กน้อยก็คงจะดีกว่าอยู่ในสภาพขณะนั้น ทันใดนั้นหลังจากสวดเสร็จ ก็เห็นบาทหลวงหนุ่มคน(ขอเรียกแบบกันเอง)หนึ่ง แต่งกายในชุดเครื่องแบบคือสวมเสื้อหล่อพระสงฆ์สีดำ คอลลาร์ขาวบริสุทธิ์! เขานั่งลงที่โต๊ะใกล้ๆ เมื่อพนักงานนำจานอาหารมาวางลงตรงหน้า คุณพ่อ(ขอเรียกท่านเถอะ)หนุ่มพนมมือทำสำคัญมหากางเขน มือซ้ายแตะอก ยกมือขวาขึ้นเสกอาหารทั้งชุดอย่างสง่าไม่แคร์ใครทั้งสิ้นแล้วเริ่มรับประทานอาหารอย่างสำรวม ดูแล้วพระสงฆ์หนุ่มผู้นี้มีลักษณะจิตวิญญาณสงบสันติ บรรยากาศเงียบๆแบบนี้เองที่ยกจิตวิญญาณของดิฉันขึ้นทันทีทันใด รู้สึกดีมากที่ไม่เดียวดายและสิ้นหวังอีกต่อไป ! ดิฉันเลยสวดขอพรบ้างและรับประทานอาหารของตนได้อย่างเอร็ดอร่อยเองบ้าง พอรับเสร็จ รู้สึกดีขึ้นอีกเยอะ เบาใจจนน้ำตาซึมอยากร้องไห้ออกมา ก็เลยไปห้องน้ำหญิง ซับน้ำตาและตกแต่งหน้าเล็กน้อย พอออกมา ตั้งใจจะไปทำความรู้จักและขอบคุณพระสงฆ์หนุ่มองค์นั้น สำหรับพยานดีๆอย่างนั้น ที่มาอยู่ตรงนั้น แต่...เขาไปแล้ว !!
ดิฉันไม่ทราบว่าพระสงฆ์หนุ่มองค์นี้เป็นใคร เนื่องจาก”เขา”เป็นพระสงฆ์ ดิฉันไม่กล้าจ้องดูเต็มหน้า ก็เลยจำหน้าได้ไม่ชัด แต่ดิฉันซึ้งใจในจริยวัตรและเสื้อหล่อที่ทำให้”เขา”เป็นผู้แทนของพระเป็นเจ้า หรือพระองค์ส่งเขามาเพื่อช่วยบรรเทาใจดิฉัน ดิฉันไม่ทราบจริงๆ แต่ดิฉันจะไม่ลืม...ไม่ลืมเขา...จะจำเขาตลอดไปในคำภาวนาของดิฉัน!!
ผมเองก็รู้สึกดีและซึ้งในการปฏิบัติตนของพระสงฆ์หนุ่มองค์นี้มาก จนทนไม่ไหวต้องนำเรื่องดีๆแบบนี้มาแบ่งปัน อย่างน้อย”คนในเสื้อหล่อไม่ว่าดำหรือขาว” ก็เป็นคนและตัวแทนของพระเป็นเจ้า ท่านต้องแสดงความเป็นสงฆ์คาทอลิกให้ปรากฏแก่สาธารณชนให้ได้ ไม่ว่าโดยวิธีใด เป็นความรับผิดชอบของคนของพระองค์เอง.
