===================
เครื่องวัดความยิ่งใหญ่
====================
คนจำนวนไม่น้อย
อยากเป็นใหญ่หรือเป็นเจ้าคนนายคน !
แต่มีคนจำนวนไม่มากที่อยากจะเป็นคนรับใช้
โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แม้แต่คำชม !
ปัญหาในทุกวันนี้ก็คือ หลายคนหมดอาลัยตายอยากเพียงแค่เปรียบเทียบกับคนอื่นแล้วคิดว่าตัวเองสู้เขาไม่ได้ ! เช่น
มีเงินทองมากสู้เขาไม่ได้ !
มีความงามความหล่อสู้เข้าไม่ได้ !
มีความรู้ / ปริญญา สู้เข้าไม่ได้ !
มีบ้านช่องหรือที่ดินสู้เข้าไม่ได้ !
มีฐานะ / ยศศักดิ์สู้เข้าไม่ได้ !
มีความสำเร็จในอาชีพการงานสู้เข้าไม่ได้ !
มีความชำนาญสู้เข้าไม่ได้ !
ฯลฯ
เพียงคิดแค่นี้ก็หมดกำลังใจในชีวิตไปซะแล้ว!
ช่างน่าสงสาร!
คุณผู้อ่านครับ!
สิ่งเหล่านั้นคือเปลือกของชีวิต !
แต่ตัวแก่นหรือสาระของชีวิตก็คือ
ชีวิตคุณมีประโยชน์อะไรต่อใครบ้าง?
ถึงคุณจะมีเงินทองน้อยกว่าคนอื่น
หรือมีความรู้น้อยด้อยปริญญากว่า
หรือฐานะยศศักดิ์ก็ต่ำต้อยกว่า
หรือชีวิตการงาไม่ประสบความสำเร็จเท่าไรนัก
(ดีไม่ดีมีหนี้สิ้นต้องชดใช้อีก) ฯลฯ
แต่สิ่งเหล่านี้ไม่อาจจะทำลายคุณค่าชีวิตของคุณได้ !
คุณค่าชีวิตของคุณไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีอะไรมาก
แต่ขึ้นอยู่กับว่า
คุณใช้สิ่งที่คุณมี (แม้ไม่มาก) นั้นทำอะไรบ้าง?
คุณไม่ต้องมีเงินทองมาก
เพื่อจะแสดงความรักของคุณต่อคนที่รักคุณ หรือคนที่คุณรัก!
คุณไม่ต้องมีฐานะที่สูงศักดิ์มาก
เพื่อจะแสดงความเมตตาต่อคนที่ด้อยกว่าคุณ !
คุณไม่ต้องมีความสำเร็จมาก
เพื่อจะเกื้อกูลช่วยเหลือคนที่กำลังมีความทุกข์ในชีวิต!
กิจที่คุณกระทำด้วยความรักนั้น
ถือว่าเป็น “การรับใช้” ที่สร้างสรรค์ต่อสังคม
ตามที่พระเป็นเจ้าทรงประสงค์ให้เกิดขึ้น !
ดังที่บัญญัติไว้ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลว่า
“จงรับใช้กันและกันด้วยความรักเถิด” !
ดังนั้นไม่สำคัญนักหรอกว่าคุณมีคนรับใช้กี่คน
แต่ขึ้นอยู่กับว่า คุณได้รับใช้ไปกี่คนแล้วต่างหากที่สำคัญ!
เพราะบรรดาคนที่คุณรับใช้เหล่านั้น
อาจจะกลับกลายมาเป็นรางวัลแห่งชีวิตของคุณในบั้นปลายก็เป็นไปได้
ใครจะไปรู้?
ธงชัย ประดับชนานุรัตน์====================
คนจำนวนไม่น้อย
อยากเป็นใหญ่หรือเป็นเจ้าคนนายคน !
แต่มีคนจำนวนไม่มากที่อยากจะเป็นคนรับใช้
โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แม้แต่คำชม !
ปัญหาในทุกวันนี้ก็คือ หลายคนหมดอาลัยตายอยากเพียงแค่เปรียบเทียบกับคนอื่นแล้วคิดว่าตัวเองสู้เขาไม่ได้ ! เช่น
มีเงินทองมากสู้เขาไม่ได้ !
มีความงามความหล่อสู้เข้าไม่ได้ !
มีความรู้ / ปริญญา สู้เข้าไม่ได้ !
มีบ้านช่องหรือที่ดินสู้เข้าไม่ได้ !
มีฐานะ / ยศศักดิ์สู้เข้าไม่ได้ !
มีความสำเร็จในอาชีพการงานสู้เข้าไม่ได้ !
มีความชำนาญสู้เข้าไม่ได้ !
ฯลฯ
เพียงคิดแค่นี้ก็หมดกำลังใจในชีวิตไปซะแล้ว!
ช่างน่าสงสาร!
คุณผู้อ่านครับ!
สิ่งเหล่านั้นคือเปลือกของชีวิต !
แต่ตัวแก่นหรือสาระของชีวิตก็คือ
ชีวิตคุณมีประโยชน์อะไรต่อใครบ้าง?
ถึงคุณจะมีเงินทองน้อยกว่าคนอื่น
หรือมีความรู้น้อยด้อยปริญญากว่า
หรือฐานะยศศักดิ์ก็ต่ำต้อยกว่า
หรือชีวิตการงาไม่ประสบความสำเร็จเท่าไรนัก
(ดีไม่ดีมีหนี้สิ้นต้องชดใช้อีก) ฯลฯ
แต่สิ่งเหล่านี้ไม่อาจจะทำลายคุณค่าชีวิตของคุณได้ !
คุณค่าชีวิตของคุณไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีอะไรมาก
แต่ขึ้นอยู่กับว่า
คุณใช้สิ่งที่คุณมี (แม้ไม่มาก) นั้นทำอะไรบ้าง?
คุณไม่ต้องมีเงินทองมาก
เพื่อจะแสดงความรักของคุณต่อคนที่รักคุณ หรือคนที่คุณรัก!
คุณไม่ต้องมีฐานะที่สูงศักดิ์มาก
เพื่อจะแสดงความเมตตาต่อคนที่ด้อยกว่าคุณ !
คุณไม่ต้องมีความสำเร็จมาก
เพื่อจะเกื้อกูลช่วยเหลือคนที่กำลังมีความทุกข์ในชีวิต!
กิจที่คุณกระทำด้วยความรักนั้น
ถือว่าเป็น “การรับใช้” ที่สร้างสรรค์ต่อสังคม
ตามที่พระเป็นเจ้าทรงประสงค์ให้เกิดขึ้น !
ดังที่บัญญัติไว้ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลว่า
“จงรับใช้กันและกันด้วยความรักเถิด” !
ดังนั้นไม่สำคัญนักหรอกว่าคุณมีคนรับใช้กี่คน
แต่ขึ้นอยู่กับว่า คุณได้รับใช้ไปกี่คนแล้วต่างหากที่สำคัญ!
เพราะบรรดาคนที่คุณรับใช้เหล่านั้น
อาจจะกลับกลายมาเป็นรางวัลแห่งชีวิตของคุณในบั้นปลายก็เป็นไปได้
ใครจะไปรู้?
++==========
