(ปฐก. 1:26)Little Boy เขียน: พระองค์ไม่เคยเปิดเผยเลยหรอครับ ว่ามนุษย์มายังโลกนี้ทำไม ??
แล้วพระเจ้าตรัสว่า
ต้องเข้าใจก่อนว่าLittle Boy เขียน: ผมไม่กล้าบอกที่นี่หรอกครับ แต่ผมอยากรู้ว่าที่นี่เชื่อยังไงน่ะครับ
อืมแล้ว มนุษย์ที่ตายจากโลกนี้แล้ว เขาก็ปกครองฝูงสัตว์ต่อไปอีกไม่ได้แล้วสิครับ
งั้นหลังจากพวกเขาตายแล้วเกิดอะไรขึ้นกับจุดประสงค์ที่ให้มนุษย์เกิดมาล่ะครับ
แล้วพระเจ้าทรงตอบโยบออกมาจากพายุว่า "นี่ใครหนอที่ให้คำปรึกษามืดมนไปด้วยถ้อยคำอันปราศจากความรู้ จงคาดเอวไว้อย่างกับลูกผู้ชายหน่อยซิ เราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา ]เมื่อเราวางรากฐานของแผ่นดินโลกนั้น เจ้าอยู่ที่ไหน ถ้าเจ้ามีความเข้าใจก็บอกเรามา ผู้ใดได้กำหนดขนาดให้โลก แน่นอนละ เจ้าต้องรู้ซี หรือใครขึงเชือกวัดบนนั้น รากฐานของโลกจมไปอยู่บนอะไร หรือผู้ใดวางศิลามุมเอกของมัน ในเมื่อดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญ และบรรดาบุตรพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน
พระองค์ได้ทรงสร้างมนุษย์ทุกชาติสืบสายโลหิตอันเดียวกันให้อยู่ทั่วพื้นพิภพโลก และได้ทรงกำหนดเวลาและเขตแดนให้เขาอยู่
แล้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงข้าพเจ้าว่า "เราได้รู้จักเจ้าก่อนที่เราได้ก่อร่างตัวเจ้าที่ในครรภ์ และก่อนที่เจ้าคลอดจากครรภ์ เราก็ได้กำหนดตัวเจ้าไว้ เราได้แต่งตั้งเจ้าเป็นผู้พยากรณ์ให้แก่บรรดาประชาชาติ"
ด้วยหวังว่าจะได้ชีวิตนิรันดร์ ซึ่งพระเจ้าผู้ไม่สามารถตรัสมุสา ได้ทรงสัญญาไว้ตั้งแต่ก่อนสร้างโลก
"เรา" ในที่นี้พูดถึง Wisdom หรือพระปรีชาญาณของพระเจ้าค่ะ ไม่ใช่มนุษย์พระเยโฮวาห์ทรงเป็นเจ้าของเราในเมื่อพระองค์ทรงเริ่มงานของพระองค์ ก่อนบรรดาพระราชกิจโบราณของพระองค์ เราได้รับการสถาปนาไว้ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาแล้ว ตั้งแต่แรก ก่อนปฐมกาลของแผ่นดินโลก เราถือกำเนิดมาเมื่อก่อนมีมหาสมุทร เมื่อไม่มีน้ำพุที่มีน้ำมากมาย ก่อนการเนรมิตสร้างภูเขา ก่อนเนินเขา เราก็ถือกำเนิดมาแล้ว ก่อนที่พระองค์ทรงสร้างแผ่นดินโลก ทั้งไร่นา หรือก่อนผงคลีแรกของพิภพ เมื่อพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์ เราอยู่ที่นั่นแล้ว เมื่อพระองค์ทรงลากเส้นรอบวงบนพื้นมหาสมุทร เมื่อพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าเบื้องบน เมื่อพระองค์ทรงกระทำน้ำพุของน้ำบาดาลให้มั่นไว้ เมื่อพระองค์ทรงกำหนดเขตจำกัดให้แก่ทะเล เพื่อว่าน้ำจะไม่ละเมิดพระบัญชาของพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงปักผังรากฐานของพิภพ เราอยู่ข้างพระองค์แล้ว เหมือนผู้ที่พระองค์ทรงเลี้ยงดู เราเป็นความปีติยินดีประจำวันของพระองค์ เปรมปรีดิ์อยู่ต่อพระพักตร์พระองค์เสมอ เปรมปรีดิ์ในพิภพที่มีคนอาศัยของพระองค์ และปีติยินดีในบุตรทั้งหลายของมนุษย์
เชื่อต่างจากมอร์มอนครับLittle Boy เขียน: ผมไม่กล้าบอกที่นี่หรอกครับ แต่ผมอยากรู้ว่าที่นี่เชื่อยังไงน่ะครับ
อืมแล้ว มนุษย์ที่ตายจากโลกนี้แล้ว เขาก็ปกครองฝูงสัตว์ต่อไปอีกไม่ได้แล้วสิครับ
งั้นหลังจากพวกเขาตายแล้วเกิดอะไรขึ้นกับจุดประสงค์ที่ให้มนุษย์เกิดมาล่ะครับ
จากสำหรับ HG สั้น ๆ นะ
มนุษย์เราอยู่ภายในจุดอุดมคติ
พระเจ้าอยู่ที่จุดอุดมคติที่มนุษย์ไม่มีทางเดินทางไปถึง
และยังมีจุดเหนืออุดมคติอีกมากมาย ซึ่งอยู่เหนือความเข้าใจของเรา
ชั้นคงสอบตกคนแรกLittle Boy เขียน: HG นั่นผมก็เข้าใจจุดอุดมคติ จุดเหนืออุดมคติ มีลักษณะอย่างไร เพียงแต่อธิบายเป็นรูปธรรมไม่ได้เท่านั้นเองครับ
ตามความเชื่อของผม จุดหมายที่มนุษย์มาอยู่ในโลก
1. เพื่อให้พระเจ้าพิสูจน์ "เพื่อดูว่าเขาจะทำทุกสิ่งที่พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเราบัญชาเขาหรือไม่"
2. เพื่อเข้ามารับร่างกายที่เป็นเนื้อและกระดูกเพราะเมื่อร่างกายและวิญญาณแยกกัน "จะรับความสมบูรณ์แห่งความปิติยินดีไม่ได้"
3. เพื่อพิสูจน์ว่า เขาจะรักษาสถานะที่สองได้อย่างเดียวกับที่เคยรักษาสถานะแรกมาแล้ว เพื่อเขาจะได้รับรัศมีภาพเพิ่มเติมมาบนศีรษะของเขาตลอดกาลและตลอดไป
4. เพื่อจะพัฒนาของประทานและความสามารถที่เขาเป็นทายาทโดยเกิดมา เพื่อจะสามารถแสดงรายงานถึงการเป็นผู้รับใช้ เพื่อพระผู้เป็นเจ้าจะได้ตรัสว่า "ดีแล้วเจ้าเป็นทาสดีและสัตย์ซื่อ เจ้าสัตย์ซื่อในของเล็กน้อยเราจะตั้งเจ้าให้ดูแลของมาก เจ้าจงปรีดีร่วมสนุกกับนายของเจ้าเถิด"
5. เพื่อจะทำตนให้สมควรเป็นทายาทของรัศมีภาพชั้นสูง โดย "เป็นปุโรหิตของพระผู้สูงสุดตามฐานะของเมลคิเซเดค"
6. เพื่อจะถูกผนึกไว้กับคู่ชั่วกาลและทุกนิรัินดร โดยผู้ที่ดำรงอำนาจของพระเจ้าโดยทางฐานะปุโรหิตของพระองค์ "ในองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ชายก็ต้องพึ่งผู้หญิง และผู้หญิงก็ต้องพึ่งผู้ชาย" เพราะว่าถ้าไม่มีพิธีการผนึกการแต่งงานเช่นนั้น มนุษย์จะบรรลุถึงรัศมีภาพชั้นสูงสุดไม่ได้ "ซึ่งรัศมีภาพนี้จะเป็นความสมบูรณ์และความต่อเนื่องกันของลูกหลานตลอดกาลและตลอดไป"
7. เพื่อจะมีลูกหลานเพราะ "นี่แน่ะ บุตรทั้งหลายเป็นมรดกจากพระเจ้า ผลิตผลของครรภ์เป็นรางวัล... ชายใด ๆ ที่มีลูกธนูเต็มแล่งก็เป็นสุข"
คิดเห็นอย่างไรยินดีรับฟังครับ