แบกกางเขน
โพสต์แล้ว: พุธ มิ.ย. 22, 2005 7:37 pm
แบกกางเขน
มีเรื่องเล่าว่า สามพี่น้อง อันมี ทอง แท่ง และเทียม มีหน้าที่ต้องแบกกางเขนจากหมู่บ้านขึ้นไปยัง ยอดเขา โดยแบกคนละอัน แต่ละอันมีน้ำหนักมากโขอยู่
เมื่อไปถึงกลางทาง ทั้งสามก็หยุดพัก และปรึกษากันว่า ทำอย่างไรที่จะให้ไม้กางเขนเบาลงเพื่อไม่ให้ต้องหนักและเหนื่อยมาก
ทองเสนอว่า : "ข้าจะตัดไม้กางเขนออกเสียบ้าง" ว่าแล้วเขาก็เลื่อยหัว เลื่อยท้าย ของไม้กางเขนทิ้ง จึงทำให้แบกกางเขนได้ค่อยข้างเบาแรง
แท่งกล่าวว่า : "สำหรับข้า จะไม่ตัดให้เสียรูปทาง แต่จะผ่าครึ่งซีก" แล้วเขาก็เลื่อยไม้กางเขนบางลง ทำให้แบกสบายขึ้น
สำหรับเทียม : "ข้าจะยอมแบกไม้กางเขนด้วยความทุกข์ยากลำบากต่อไป"
ก่ อนที่จะถึงยอดเขา มีลำธารลึกมากขวางกั้นอยู่ มีวิธีเดียวเท่านั้น ที่จะข้ามไปได้คือ ทอดสะพาน
ทองเอาไม้กางเขนของเขาทอดเป็นสะพาน แต่อนิจจา ...ไม้สั้นไป จึงหล่นโครมลงไปในธารลึกเบื้องล่าง
แท่งจึงทดลองเอาไม้กางเขนของเขาพาดดูบ้าง พอดีกับความกว้างของลำธารแต่ทว่า เดินข้ามไม่ได้ เพราะมันอ่อนเกินไป เกรงว่าจะหักเสียกลางทาง
และแล้วก็ถึงคราวของเทียม เขาวางไม้กางเขนพาดลงไปด้วยความมั่นใจ เป็นสะพานที่มั่นคงแข็งแรง นำร่างของเขาข้ามไปถึงจุดหมายปลายทางโดยปลอดภัย
อ่านจากสารวัดฟรังซิส เซเวียร์ ประทับใจ เลยอยากมาแบ่งปัน
จาก http://www.catholic.or.th/cgi-bin/index ... x&start=20
มีเรื่องเล่าว่า สามพี่น้อง อันมี ทอง แท่ง และเทียม มีหน้าที่ต้องแบกกางเขนจากหมู่บ้านขึ้นไปยัง ยอดเขา โดยแบกคนละอัน แต่ละอันมีน้ำหนักมากโขอยู่
เมื่อไปถึงกลางทาง ทั้งสามก็หยุดพัก และปรึกษากันว่า ทำอย่างไรที่จะให้ไม้กางเขนเบาลงเพื่อไม่ให้ต้องหนักและเหนื่อยมาก
ทองเสนอว่า : "ข้าจะตัดไม้กางเขนออกเสียบ้าง" ว่าแล้วเขาก็เลื่อยหัว เลื่อยท้าย ของไม้กางเขนทิ้ง จึงทำให้แบกกางเขนได้ค่อยข้างเบาแรง
แท่งกล่าวว่า : "สำหรับข้า จะไม่ตัดให้เสียรูปทาง แต่จะผ่าครึ่งซีก" แล้วเขาก็เลื่อยไม้กางเขนบางลง ทำให้แบกสบายขึ้น
สำหรับเทียม : "ข้าจะยอมแบกไม้กางเขนด้วยความทุกข์ยากลำบากต่อไป"
ก่ อนที่จะถึงยอดเขา มีลำธารลึกมากขวางกั้นอยู่ มีวิธีเดียวเท่านั้น ที่จะข้ามไปได้คือ ทอดสะพาน
ทองเอาไม้กางเขนของเขาทอดเป็นสะพาน แต่อนิจจา ...ไม้สั้นไป จึงหล่นโครมลงไปในธารลึกเบื้องล่าง
แท่งจึงทดลองเอาไม้กางเขนของเขาพาดดูบ้าง พอดีกับความกว้างของลำธารแต่ทว่า เดินข้ามไม่ได้ เพราะมันอ่อนเกินไป เกรงว่าจะหักเสียกลางทาง
และแล้วก็ถึงคราวของเทียม เขาวางไม้กางเขนพาดลงไปด้วยความมั่นใจ เป็นสะพานที่มั่นคงแข็งแรง นำร่างของเขาข้ามไปถึงจุดหมายปลายทางโดยปลอดภัย
อ่านจากสารวัดฟรังซิส เซเวียร์ ประทับใจ เลยอยากมาแบ่งปัน
จาก http://www.catholic.or.th/cgi-bin/index ... x&start=20
