Belong to the Truth Jesus Christ

คนเราทุกคนย่อมมีอดีต
เรื่องบางเรื่องก็เป็นเรื่องที่ไม่กล้าบอกใคร แม้ในที่สารภาพบาป
เรื่องบางเรื่องเมื่อมองกลับไปแล้วกลับเป็นเรื่องตลก
เรื่องบางเรื่องก็เป็นเหมือนวีรกรรมที่น่าภาคภูมิใจ
แต่อาจจะมีอีกหลายๆเรื่อง ที่ยังเก็บอยู่ในใจ

อยากให้เพื่อนๆมาเล่าสู่กันฟังดีกว่า ว่าแต่ละคนมีเรื่องอะไรบ้าง

ปล. ไม่ได้ให้มาประจานตัวเอง แต่อย่างน้อยๆถ้าเรากล้าที่จะเล่าตรงนี้ อาจจะทำให้เรากล้าที่จะเข้าไปสารภาพบาปก็เป็นได้
ปล.(2) ไม่อยากให้ซีเรียสกับกระทู้นี้ครับ เอาเป็นว่าเล่าขำๆละกัน เรื่องไหนคอขาดบาดตายมากเกินไปก็ไม่ต้องเล่าก็ได้

เรื่องในห้องแก้บาป เป็นคุณธรรมของสองฝ่ายค่ะ

ผ่านไปแล้ว ไม่ควรเอามาพูดอีก บางเรื่องอาจเป็นเรื่องที่อยากลืมสำหรับบางท่าน

ไม่สมควรเอามาพูดข้างนอกค่ะ ไม่ได้ว่านะคะ แต่เตือนด้วยความหวังดีค่ะ

สิ่งหนึ่งต้องเข้าใจก่อนว่า

การสารภาพบาปกับสงฆ์คาทอลิก แตกต่างกับ การบอกเล่าให้คนทั่วไปฟัง
การสารภาพกับสงฆ์ในศีลอภัยบาปนั้น เป็นศีลศักดิ์สิทธิ์ พระสงฆ์ไม่นำเรื่องนั้นไปเล่าต่อ ไม่นำมาใช้ในทางธรรมชาติบาปใดๆ นี่คือพระหรรษทาน
เราจึงวางใจต่อสงฆ์ผู้ฟังคำสารภาพบาปนั้นได้ว่าจะไม่นำไปวิจารณ์ ไปเล่าต่อ ไปให้ร้าย ฯ

การเล่ากับเพื่อนมนุษย์ ถ้าเราตั้งใจจะนำชีวิตในด้านนั้น ด้านใด มาเป็นพยาน ก็นับเป็นสิ่งดี
แต่หากเรายังไม่พร้อม ไม่สบายใจ หรือไม่ต้องการ พระเจ้าไม่ได้ใช้ ก็ให้ละเว้นไปก็ได้
แต่อย่าเว้นจากการรับศีลอภัยบาป เพราะนั่นคือสิ่งสำคัญทีเดียว

(แก้ไขได้ ให้รัดกุมยิ่งขึ้นครับ)




สำหรับพี่น้อง อีกนิกายหนึ่ง...
หรือสำหรับ พี่น้องที่เปลี่ยนมาเข้าคาทอลิก โดยนับถือนิกายอื่นมาก่อน
หากเจอเคสที่ประมาณว่า "คุยปรึกษา ปรับทุกข์ หนุนใจ ขอคำอธิษฐาน ในเรื่องสำคัญๆ ส่วนตัว ซึ่งเราไว้ใจเพื่อนผู้นั้น.. แล้วเจอประเภทว่า ไปเล่าต่อ ไปขอคำอธิษฐานต่อๆ ก็อาจจะประสบการณ์ไม่ดี" เช่น มีผู้หญิงคนนึง ถูกข่มขืน นาย A รู้ นายA อธิษฐานเผื่อ ด้วยความหวังดี หรือ CNN ก็ตาม นาย A เจือกไป บอก นาย B ให้อธิษฐานเผื่อหญิงผู้นี้...ต่อๆกันไป จนกลายเป็นรู้ทั้ง ????จักร  เป็นต้น

แต่สำหรับ พระสงฆ์ คาทอลิก จริงอยู่ ว่าท่านก็คือ คนบาปคนนึงเหมือนกัน
แต่เชื่อว่า ด้วยความเป็นสงฆ์แล้ว ย่อมได้รับการขัดเกลามามากพอสมควรจนเป็นสงฆ์ได้
คือ ความยำเกรงพระเจ้านั่นเอง ในการฟังแก้บาป สงฆ์จะไม่นำไปเล่าต่อ การนำไปเล่าต่อ ไม่ส่งผลดีต่อตัวสงฆ์เอง สงฆ์รู้เรื่องนี้ดี

ปล.โดยความเชื่อ ตามพระหรรษทานแล้ว พระสงฆ์จะลืมเรื่องที่ฟังแก้บาปที่ห้องแก้บาป 

ดังนั้น การแก้บาป สำคัญสำหรับเราคริสตชนคาทอลิกนะครับ อย่ากังวลเรื่องนี้

วีรกรรมมีเปงร้อยเล่าไม่หมด งั้นไม่เล่าดีกว่า555+

ไม่ใช่เเค่คุณธรรมด้วยนะคะ เป็นกฎเลยว่าห้ามพระสงฆ์เอาเรื่องในห้องแก้บาปมาพูดนอกห้องแก้บาป  ถ้าทำเเจ้งพระสังฆราชได้

ปล. เฉพาะเรื่องสารภาพบาป สำหรับข้าพเจ้า ถ้ามีอะไรที่ข้าพเจ้าไม่กล้าพูดในห้องแก้บาป นอกห้องแก้บาปยิ่งไม่พูด
(โดยเฉพาะในเวบ พูดเเล้วบาปก็ไม่ได้ถูกยก ใครมาอ่านบ้างก็ไม่รู้) 

ในฝาแก้บาป ผมพูดหมดเปลือกครับ

เง้อ...

เข้าใจอะไรกันผิดป่าวเนี่ย

ไม่ได้ให้เอาความลับในที่แก้บาปมาเล่าในนี้

แต่เป็นวีรกรรมที่อยากจะเล่า เผื่อเป็นอุธาหรณ์ แก่คนอื่น

บอกแล้วว่าอะไรที่มันเป็นเรื่องคอขาดบาดตายก็ไม่ต้องเล่าคร๊าบ

เอาแค่พอขำๆสนุกๆ

เขาเเค่เตือนว่า  บางเรื่องอ่ะ เก็บไว้เป็นความลับศีลอภัยบาปก็พอเเล้ว ไม่ต้องเล่าก็ได้ ด้วยความปราถนาดี เพราะมีมนุษย์จำพวกเเฉ อยู่เป็นจำนวนมาก
เเต่ถ้าเรื่องวีรกรรมขำๆ ก็เอาเห้อ 

Ecclesia เขียน: ไม่ใช่เเค่คุณธรรมด้วยนะคะ เป็นกฎเลยว่าห้ามพระสงฆ์เอาเรื่องในห้องแก้บาปมาพูดนอกห้องแก้บาป  ถ้าทำเเจ้งพระสังฆราชได้

แล้วถ้าเกิดพูดไป จะโดนโทษไรอ่ะคับ

~ฮีUโปฟัuxaoxน้ๅโJ~ เขียน:

Ecclesia เขียน: ไม่ใช่เเค่คุณธรรมด้วยนะคะ เป็นกฎเลยว่าห้ามพระสงฆ์เอาเรื่องในห้องแก้บาปมาพูดนอกห้องแก้บาป  ถ้าทำเเจ้งพระสังฆราชได้

แล้วถ้าเกิดพูดไป จะโดนโทษไรอ่ะคับ

ไม่รู้ดิ่ ยังไม่เคยเห็น 5555 ถามพ่อประจักษ์เลย

Ecclesia เขียน:

~ฮีUโปฟัuxaoxน้ๅโJ~ เขียน:

Ecclesia เขียน: ไม่ใช่เเค่คุณธรรมด้วยนะคะ เป็นกฎเลยว่าห้ามพระสงฆ์เอาเรื่องในห้องแก้บาปมาพูดนอกห้องแก้บาป  ถ้าทำเเจ้งพระสังฆราชได้

แล้วถ้าเกิดพูดไป จะโดนโทษไรอ่ะคับ

ไม่รู้ดิ่ ยังไม่เคยเห็น 5555 ถามพ่อประจักษ์เลย

พ่อประจักษ์เฉพาะเริื่องแต่งงานงิ

พ่อประจักษ์เคยแล้วหรอ

555+

ม่ายช่ายเเล้วเพ่ 5555

พ่อเชี่ยวชาญกฎหมายพระศาสนจักร (ไม่ใช่เเค่เเต่งงานน่อ)

แหมๆ ไม่พูดให้จบล่ะน้องเจน(ช่ายป่าวหว่า)555++

ปล่อยให้คิดไปถึงไหนๆแล้วเนี่ย

(ช่ายเจ้าค่ะ)  โห่ยยยยยยยยๆๆๆ ผิดที่ข้าพเจ้าเอง

ไม่ได้มานาน ยังไม่ลืม 555+

แล้วน้องเจนมีวีรกรมแสบๆอะไรมาแฉให้เพื่อนฟังกันล่ะคับ

รอเจ้าของกระทู้เล่าก่อนเจ้าค่ะ

แหมๆ Lady First สิครับ

ถ้าจะรอเจ้าของกระทู้เนี่ย

สงสัยพื้นที่เวปไม่พอแน่ๆเรย

งานนี้ยาวแน่นอน

555+

เราเคยสารภาพไปครั้งนึงแล้วก่อนเจ้าของกระทู้จะมา

ไม่มีซ้ำสอง ส่วนลิงค์ เอ เราเองก็ขี้เกียจหา กำลังจะไปนอน

ลองค้นๆ ดูละกัน ลืมแล้วว่าหมวดไหน ค้นโพสต์เราน่าจะเจอ มั้ง

Valkyrie_chan เขียน: เราเคยสารภาพไปครั้งนึงแล้วก่อนเจ้าของกระทู้จะมา

ไม่มีซ้ำสอง ส่วนลิงค์ เอ เราเองก็ขี้เกียจหา กำลังจะไปนอน

ลองค้นๆ ดูละกัน ลืมแล้วว่าหมวดไหน ค้นโพสต์เราน่าจะเจอ มั้ง

เราช่วยเอง นางฟ้าจะได้ประจักษ์ http://www.newmana.com/yabb/index.php?topic=12632

55555+ 

ขอโทษนะคะที่เข้าใจผิด มิได้ตั้งใจว่าอะไรค่ะ

เรามีวีระกรรมเยอะตั้งแต่เด็กจนโตมาเลยค่ะ

เห้นหน้านิ่งๆ แบบนึ้ มีเรื่องบู๊บ่อยเลยสมัยก่อน

ตั้งแต่ตอนเรียน ป. 3 ก็ต่อยกับเพื่อนผู้ชายในห้องเรียน

ต่อมาทะเลาะกันอีก ก็ไม้ฟุตเหล็กตีหัวเพื่อนจนเจาะ จนเด็กผู้ชายเค้ากลัวกันหมด...อิอิ

ช่วงป. 6 โดนพี่ชายล้อ เรื่องฉี่รดที่นอน เลยแค้นสะสม..หึหึ

วันนึงทะเลากันเลยเอากรรไกรตัดผ้าของแม่ปาใส่ เฉี่ยวหน้าอกเป็นแผลนิดนึง

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาไม่มีคำล้อเลียนอีกเลย...โหดแต่เด็กค่ะ..คิคิ

โตมาเป็นวัยรุ่นปลายๆ ก็วีระกรรมเยอะค่ะ ตีกันขึ้นโรงพัก...บ่อยเลย

มีครั้งนึงเอาขวดเบียร์ไปตีหัวคนที่มาแกล้งเราตอนไปเที่ยวผับ

แต่เพื่อนดันซวยอยู่ใกล้ โดนไปด้วยอีก.....เฮ้อ

วีระกรรมมีอีกมากมายค่ะ...รอดมาได้ไงก็ไม่รู้

แต่ตอนนี้ไม่กล้าทำแล้วค่ะ  กลัวพระไม่รักค่ะ..หึหึ

sinner เขียน: ขอโทษนะคะที่เข้าใจผิด มิได้ตั้งใจว่าอะไรค่ะ

เรามีวีระกรรมเยอะตั้งแต่เด็กจนโตมาเลยค่ะ

เห้นหน้านิ่งๆ แบบนึ้ มีเรื่องบู๊บ่อยเลยสมัยก่อน

ตั้งแต่ตอนเรียน ป. 3 ก็ต่อยกับเพื่อนผู้ชายในห้องเรียน

ต่อมาทะเลาะกันอีก ก็ไม้ฟุตเหล็กตีหัวเพื่อนจนเจาะ จนเด็กผู้ชายเค้ากลัวกันหมด...อิอิ

ช่วงป. 6 โดนพี่ชายล้อ เรื่องฉี่รดที่นอน เลยแค้นสะสม..หึหึ

วันนึงทะเลากันเลยเอากรรไกรตัดผ้าของแม่ปาใส่ เฉี่ยวหน้าอกเป็นแผลนิดนึง

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาไม่มีคำล้อเลียนอีกเลย...โหดแต่เด็กค่ะ..คิคิ

โตมาเป็นวัยรุ่นปลายๆ ก็วีระกรรมเยอะค่ะ ตีกันขึ้นโรงพัก...บ่อยเลย

มีครั้งนึงเอาขวดเบียร์ไปตีหัวคนที่มาแกล้งเราตอนไปเที่ยวผับ

แต่เพื่อนดันซวยอยู่ใกล้ โดนไปด้วยอีก.....เฮ้อ

วีระกรรมมีอีกมากมายค่ะ...รอดมาได้ไงก็ไม่รู้

แต่ตอนนี้ไม่กล้าทำแล้วค่ะ  กลัวพระไม่รักค่ะ..หึหึ

  โห...ด  เอ๊ย... ประสพการณ์เยอะดีจังนะคะ คุณพี่

เคยเล่นผีเหรียญที่โรงเรียนกับเพื่อนๆ

จนโดนจับเข้าห้องปกครองเลยครับ T T~

เคยแอบทานขนมในห้องเรียนค่ะ แล้วก็ยังเอาหนังสือการ์ตูนไปแอบอ่านในห้องเรียนด้วยค่ะ  (555+) โดนครูจับได้ดัวยหล่ะ  (สำนึกผิดเพราะถูกจับได้นี่แหล่ะ)

แล้วก้อเคยให้เพื่อนลอกข้อสอบด้วยค่ะ  (555+)  คนลอกได้ที่ 1 ส่วนเราได้ที่ 15 ค่ะ

เรื่องเบาๆ ค่ะ ประสพการณ์ไม่่เยอะ เหมือน คุณพี่ Sinner

อ่ะ ได้เวลาเจ้าของกระทู้มาสารภาพแล้วเน้อๆๆ

เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า

เมื่อหลายปีมาก่อน ข้าพเจ้าเคยเป็นเณรอยู่บ้านเณรแห่งหนึ่ง(เพราะการเป็นเณรนี้แหละ ถึงได้รู้จักกับป้าฟิม)
ข้าพเจ้าก็มีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เณรมากมาย พออยู่มาปีหนึ่ง โชคชะตาได้นำมาพบเจอรุ่นพี่เณรท่านนึง (ซึ่งเป็นสมาชิกในบอร์ดนี้เช่นเดียวกัน)
พวกเราก็ได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขสันต์หรรษา ตามประสาเณร
ในช่วงสมัยนั้น เรื่องที่ฮิตที่สุดก็คงไม่พ้นเรื่องล้อชื่อบุพการี
อันตัวข้าพเจ้าเองนั้น ก็ได้รู้ชื่อบุพการีรุ่นพี่ท่านนั้น ก็เกิดการล้อเรื่อยมาด้วยความสนุกสนาน
รุ่นพี่ท่านนั้นก็เกิดความโมโหขึ้น เราก็ทะเลาะกันตามประสาวัยรุ่น...
วันหนึ่งผมก็ได้ล้อชื่อบุพการีของรุ่นพี่ท่านนั้นตามปกติ
ซึ่งคงเป็นวันที่รุ่นพี่ท่านนั้นคงหมดความอดทน
เค้าได้วิ่งเข้าไปที่ห้องทำการบ้าน แล้วจัดการเปิดโต๊ะของข้าพเจ้าขึ้นมา
ซึ่งโต๊ะเรียนของทางบ้านเณรนั้น เป็นโต๊ะแบบฝาเปิดอยู่ด้านบน
รุ่นพี่ท่านนั้นค่อยๆเอาหัวมุดลงไปใต้ฝาโต๊ะ เพื่อหาสมุดพกของข้าพเจ้า
ซึ่งจะได้ดูชื่อบุพการี เพื่อนำมาล้อกลับ
ข้าพเจ้าเห็นดังนั้น จึงวิ่งมาด้วยความเร็วสูง
พร้อมทั้งเอามือผลัดฝาโต๊ะลงไป โดยที่ลืมไปว่าหัวของพี่ท่านนั้นอยู่ใต้โต๊ะ
ทันใดที่ฝาโต๊ะหลุดมือลงไป สิ่งที่รองรับกลับไม่ใช่โต๊ะ แต่เป็นหัวรุ่นพี่ท่านนั้น
จากนั้นรุ่นพี่ก็ได้ลุกขึ้น เพื่อจะมาเปิดสงครามกับข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าก็ได้สังเกตเห็นเลือดสดๆไหลออกมาจากหัวของรุ่นพี่ท่านนั้น
จึงได้บอกออกไปว่าเลือดไหล
เมื่อรุ่นพี่ท่านนั้นเห็นเลือดก็ถึงกับเข่าอ่อน
ทรุดลงบนพื้นห้อง และหมดสติไป
ข้าพเจ้าจึงได้ไปบอกคุณพ่ออธิการ และนำรุ่นพี่ท่านนั้นส่งโรงพยาบาลเพื่อเย็บไป 7 เข็ม
หลังจากนั้น เราสองคนก็....... เป็นคู่กัดกันมาเรื่อยๆ ตามประสาเด็ก
แต่ปัจจุบัน เราทั้งคู่ดีกันแล้วนะค๊าบบบบ


รุ่นพี่ท่านนั้นก็คือ...........................


ใครตอบได้มีรางวัล 555

กลัวตอบแล้ว เจอรางวัลใหญ่กว่า

ยศิยล:ผู้แสวงหาพระเจ้า เขียน: กลัวตอบแล้ว เจอรางวัลใหญ่กว่า

ถูกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 555+


ส่วนข้าพเจ้า...เป็นเด็กดีตั้งเเต่เกิดไม่ค่อยมีวีรกรรม  มีเเต่เคยดีดเเผลพี่จิง Little Lamb กลางมิสซาในวัดพระจิต
ไม่กี่วันต่อมา ถีบจักรยานเฉี่ยวคนอื่นล้ม เเผลเหวอะ 555+  โดนเยาะเย้ยเสียยกใหญ่

กรอกสมบูรณ์ เขียน:

sinner เขียน: ขอโทษนะคะที่เข้าใจผิด มิได้ตั้งใจว่าอะไรค่ะ

เรามีวีระกรรมเยอะตั้งแต่เด็กจนโตมาเลยค่ะ

เห้นหน้านิ่งๆ แบบนึ้ มีเรื่องบู๊บ่อยเลยสมัยก่อน

ตั้งแต่ตอนเรียน ป. 3 ก็ต่อยกับเพื่อนผู้ชายในห้องเรียน

ต่อมาทะเลาะกันอีก ก็ไม้ฟุตเหล็กตีหัวเพื่อนจนเจาะ จนเด็กผู้ชายเค้ากลัวกันหมด...อิอิ

ช่วงป. 6 โดนพี่ชายล้อ เรื่องฉี่รดที่นอน เลยแค้นสะสม..หึหึ

วันนึงทะเลากันเลยเอากรรไกรตัดผ้าของแม่ปาใส่ เฉี่ยวหน้าอกเป็นแผลนิดนึง

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาไม่มีคำล้อเลียนอีกเลย...โหดแต่เด็กค่ะ..คิคิ

โตมาเป็นวัยรุ่นปลายๆ ก็วีระกรรมเยอะค่ะ ตีกันขึ้นโรงพัก...บ่อยเลย

มีครั้งนึงเอาขวดเบียร์ไปตีหัวคนที่มาแกล้งเราตอนไปเที่ยวผับ

แต่เพื่อนดันซวยอยู่ใกล้ โดนไปด้วยอีก.....เฮ้อ

วีระกรรมมีอีกมากมายค่ะ...รอดมาได้ไงก็ไม่รู้

แต่ตอนนี้ไม่กล้าทำแล้วค่ะ  กลัวพระไม่รักค่ะ..หึหึ

  โห...ด   เอ๊ย... ประสพการณ์เยอะดีจังนะคะ คุณพี่

โหดใช่เล่นเลย เจ๊เองก็อยากโหดแบบนี้มั่ง

ไม่ใช่ละ 555+

การแก้ บาปของ orthodox ยัง ยึดหลัก ดั่งเดิม นั้นคือการ  แก้บาป ต่อ หน้าพระ กลาง วัด  และท่วมกลาง สัตบุรุษ แต่ เราจะพูด เบาๆ กับ คุณพ่อเท่านั้น เป็นการเริ่มต้น พิธี โดย คนที่แก้บาปแล้ว เท่านั้น ถึง จะมีสิทธิ รับ ศีลมหาสนิท

แบบนี้ได้ไหมอ่า 



- เคยขโมยข้อสอบฟิสิกส์ก่อนวันสอบตอน ม.5 แล้วเอามานั่งเฉลยแจกเพื่อน (คะแนนเฟ้อสุดยอด!)

- เคยแอบเอากะทะไปทอดไข่ดาวกินในห้องเรียน (ที่ห้องหนูมีคนเอาถังแก๊สที่มันเล็กๆแล้วทำกับข้าวได้มาทิ้งไว้อะ)

- เคยตอกไข่นกกระทาขายโดยไม่ล้างมือ

- เคยเอากางเกงบ๊อกเซอร์ของเพื่อนผู้ชายไปซ่อนในห้องน้ำหญิง (เกรียนจริงๆ  )

- เคยขโมยหลอดไฟโรงเรียนกลับบ้าน 55555

- เคยแอบเข้าห้องน้ำอาจารย์ (ขี้เกียจเดินไปห้องน้ำนร.มันไกล (เหนื่อย 555))

- เคยสะเดาะกลอนห้องพักอาจารย์เพื่อแอบเอาขวดน้ำไปกรอกน้ำในห้องพักอาจารย์ (ถ้าจะกรอกน้ำฟรีมันต้องลงไปข้างล่างอะ ขี้เกียจเดิน)



หมดยังหว่า น่าจะหมดแล้วอ่าค่ะ

แต่ตอนนี้เหลือแค่ข้อเดียว ปัจจุบันยังแอบเข้าห้องน้ำอาจารย์อยู่ อิอิ