Belong to the Truth Jesus Christ

seraphim เขียน: >:( อิสระรายปักเฉยๆ ไม่ใช่ปักเป้า :P :P :P

seraphim เขียน: >:( >:( เออ..ใจร้อนจริง แก้แล้วไง >:( >:(

seraphim เขียน: ;D ;D ไม่หนิด แต่เดาว่า คนใกล้ตัวเจี๊ยบสนิท ;D ;D

:+: seraphim :+: เขียน: :-[ :-[ ** เมื่อเขาได้ยินพระวาจานี้ ก็เศร้าใจ เดินคอตกไป **  ( มก 10:22 )  :-[ :-[

คนจำนวนมาก รู้สึกเหมือนเศรษฐีหนุ่มคนนี้ ( มก 10 และ ลก 18,  มธ 19 )   เขามาด้วยความตั้งใจดีเต็มที่ เขาบอกพระเยซูว่าเขาต้องการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่ากว่าที่เป็นอยู่ แต่แล้วเมื่อพระองค์ขอให้เขาสละทุกอย่างเพื่อติดตามพระองค์ เขากลับพลันเหม่อลอยซึมเซาไป เขาจริงใจกับตัวเองจนรู้ว่าเขาไม่สามารถทำอย่างนั้นได้ และด้วยความเศร้าใจ เขาเดินคอตกจากไปอย่างเงื่องหงอย ต่างจากความกระตือรือร้นในตอนแรก

บาป ความบกพร่องอ่อนแอที่ไม่อาจที่ไม่อาจเอาชนะได้ของคนที่รู้จักตัวตนของตน ทำให้หดหู่ใจ สภาพลุกแล้วล้ม ลุกแล้วล้ม ครั้งแล้วครั้งเล่าค่อยๆ แปรความหดหู่กลายเป็นท้อแท้ และจากความท้อแท้กลายเป็นความสิ้นหวัง ที่สุด เขาก็เป็นอีกคนหนึ่งในกลุ่มผู้คนส่วนมากในโลกที่ดำเนินชีวิตด้วยความสิ้นหวังอย่างเงียบๆ

เขาเป็นเหมือนแกะหลงที่ชุมพาบาลเรียกหาตามพบ และอุ้มใส่บ่าคืนสู่หญ้าน้ำสมบูรณ์ชอุ่ม แต่เหตุใดไม่ทราบ จิตใจของเข้าเฝ้าโหยหาการท่องเสรีไปตามโตรกผาแห้งแล้งสูงชันมีอันตราย แกะหลงตัวนี้จึงหลงแล้วหลงอีก ทุกค่ำคืนพบตัวเองนอนรันทดลำพังในถ้ำอันมืดชื้น

เขาเป็นเหมือนลูกล้างผลาญที่คืนเรือนมาหาพ่อ รู้ซึ้งในความรักเมตตาปราศจากขอบเขตของท่าน เขาได้ทุกอย่างกลับคืนมา ไม่ว่าทรัพย์สินเงินทอง ศักดิ์ฐานะ แต่มโนภาพเขาไพล่คำนึงบ่อยๆถึงชีวิตด้านมืด แล้วก็จริงๆ......... ภายใต้สายตาจับจ้องมองอย่างสาสะใจของพี่คนโต..... เขาหนีกลับไปอีก หัวใจเสเพลไม่รักดีบงการให้เขาเลือกกลับไปเกลือกกลั้วอาจมโสโครกของโลกในเล้าหมู

เขาเหมือนผู้หญิงคนนั้นที่ถูกปีศาจสิงถึงเจ็ดตน พระเยซูเจ้าไล่พวกมันออกหมดแล้ว แต่ไม่ช้าไม่นานเป็นเขาเองที่เปิดประตูรับ ยอมให้พวกมันชวนพรรคพวกทั้งแก๊งกลับมาครอบงำจิตสำนึกและกุมอิสรภาพของเขา

เขาเหมือนลูกที่ชอบโกหก รับปากมั่นเหมาะว่าจะออกไปทำงานให้พระองค์ในท้องทุ่ง แต่กลับไม่ไป

เขาดำเนินชีวิตด้วยความประหวั่นพรั่นพรึงเหมือนต้นมะเดื่อที่ถูกสาป พระองค์ได้พิจารณาไต่สวน และเตือนเขาแล้วว่าหากคราวหน้า พระองค์กลับมา และไม่เห็นเขาเปลี่ยนแปลงเกิดผล เขาก็จะถูกโค่นทำลาย

:-[ ยังมีความหวังใดอีกหรือสำหรับคนอย่างนี้?

;) มีแน่นอน พระเจ้าไม่เคยสิ้นหวังกับเรา พระองค์ไม่เคยสั่นศีรษะ หันหลัง เดินจากใคร

เหมือนการให้อภัยอย่างไม่มีสิ้นสุด เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง พระเป็นเจ้าจะยังออกตามแกะหลงและประคับประครองเขาต่อไปจนกระทั่งเสียงคำรามขมขื่นเดียวดายในหัวใจของเขาจะจางหาย พระองค์จะรอคอยลูกล้างผลาญอย่างอดทนมุ่งมั่น และจะยอมรับการท้าพิสูจน์ความรักอันปราศจากเงื่อนไขของพระองค์ ด้วยการสวมกอดอย่างไม่มีคำถาม พระองค์จะตวาดไม่หยุดเสียงขับไล่ปีศาจทุกตนที่ยึดลูกของพระองค์เป็นทาส พระองค์จะเชิญชวนเขาด้วยความไว้วางใจเช่นเคยทุกครั้งให้เขาร่วมงานหว่านไถเก็บเกี่ยวในทุ่งกับพระองค์ และพระองค์จะเฝ้าเพียรเปลี่ยนภาพพจน์ข่มขู่หวาดกลัวของพระองค์ที่เขาฝังใจให้เป็นภาพบิดาที่รักเขาได้มากกว่าที่เขาสามารถรักตัวเอง

พระองค์ไม่เคยสิ้นหวังกับเรา เราอย่าสิ้นหวังกับตัวเอง
พระเยซูบอกเรา ** อาณาจักรสวรรค์เป็นของผู้เป็นอย่างเด็กเล็กๆ **
เด็กเล็กๆ คือ ผู้ที่ไม่มีอะไรจะให้ ไม่มีอะไรจะอวดแสดง ไม่มีคุณงามความดีที่จะอ้างเพื่อจะได้เข้าอาณาจักรสวรรค์
มีก็แต่ความรักของพระเท่านั้นที่เป็นที่พึ่งพิงไว้ใจ เป็นความหวัง

อยู่เงียบๆ กับพระองค์ ฟังให้ถนัดสดับให้ซึ้งถึงเสียงแห่งความรักความอาทรของพระองค์
ไว้วางใจและเชื่อมั่นในความรักนี้
มอบตัวอยู่ในความรักของพระองค์อย่างสิ้นเชิง เหมือนเด็กเล็กๆ ในอ้อมแขนมารดา
ให้ความรักของพระองค์อาบซ่านซึมลึก จากสมองสู่หัวใจ สู่ทุกซอกมุมแห่งการดำรงอยู่ของเรา

พระองค์บอก ** สละทุกอย่าง แล้วติดตามเรามา **
ทุ ก อ ย่ า ง     แม้แต่ความสิ้นหวังและเกลียดชังตัวเอง
ตามพระองค์ ยอมพระองค์ ยอมให้พระองค์ทำกับเราอย่างที่พระองค์ต้องการ
อะไรจะเกิดขึ้น อะไรจะเป็นไป

@ ม า ดู เ อ ง ซิ @   ( ยน 1:39 )




:-*  จากอิสระนิตยสารคาทอลิกรายปักษ์ ลำดับที่ 4 ปักษ์แรก สิงหาคา 2546      โดยพ่อซีมอน C.Ss.R.

Oasis_Thai_DeSeRT เขียน: .


ภาษาดูแปลก ๆ ก็เลยงง :rolleyes: :rolleyes:


อันนี้เป็นประโยคของเจ้าของกระทู้
:-[ :-[ ** เมื่อเขาได้ยินพระวาจานี้ ก็เศร้าใจ เดินคอตกไป **  ( มก 10:22 )  :-[ :-[

ส่วนนี้ครับเป็นประโยคที่ผมยกมา
เมื่อเขาได้ยินคำนั้นหน้าของเขาก็สลดลง แล้วคนนั้นออกไปเป็นทุกข์เพราะเขามีทรัพย์สิ่งของเป็นอันมาก



.

Jira เขียน:



                ขอบคุณมาก ๆ นะคะ สำหรับบทความดี ๆ ชอบมาก ๆ เลยค่ะ   

Oasis_Thai_DeSeRT เขียน:
ผมว่า เจ้าของกระทู้ พูดโดยปราศจากความเข้าใจเกี่ยวกับมอรมอน ดูเหมือนว่าท่านไม่ได้เข้าใจอะไรเลย
เกี่ยวกับมอรมอน และเมื่อได้เห็นข้อความที่ท่านได้ตอบมา เป็นข้อความที่ผมยกมาจาก ในพระคัมภีร์ไบเบิล เอาลิงค์ไปอ่าน


22 เมื่อเขาได้ยินคำนั้นก็เสียใจ แล้วออกไปเป็นทุกข์เพราะเขามีทรัพย์สิ่งของเป็นอันมาก (มาระโก 10:22)

http://www.greeknewtestament.com/thai/B41C010.htm

ผมได้กล่าวเปรียบเทียบแล้วว่า ข้อความที่เจ้าของกระทู้ยกมา และข้อความที่ผมยกมา ไม่ใช่ข้อความของมอรมอน ซึ่งคำพูดนี้พูด
โดยปราศจากความเข้าใจ ถ้าไม่ทราบก็ถามได้ครับ ดีกว่า นะ

melis เขียน: ขอบคุงสำหรับบทความดีๆ  และ..........
เรื่องอื่นๆด้วย

รักพี่ฟิมจัง

แบกะดิน เขียน: เราต้องไม่สิ้นหวัง !