Belong to the Truth Jesus Christ

กาลิกส์ไม้กับอ่างทองคำ
ร้านขายของในประเทศอิสราเอล มีกาลิกส์และถ้วย ชาม ที่สวยงามมากมายตั้งขายอยู่ในชั้นวางของในร้าน แต่ที่มุมหนึ่งในร้านมีถ้วยกาลิกส์ไม้และอ่างทองคำที่สวยงามตั้งอยู่เคียงข้างกัน "เจ้าช่างเป็นของราคาถูก แม้แต่ขอทานก็ยังไม่อยากดื่มจากวัสดุต่ำ ๆ อย่างเจ้า" อ่างทองคำเยาะเย้ยกาลิกส์ไม้ อย่างไรก็ตามถ้วยกาลิกส์ไม้ที่ต่ำต้อยก็ยังคงนิ่งเงียบ
ไม่นานนักมีลูกค้าสองคนมาในร้าน คนหนึ่งเป็นชาวโรมันร่ำรวย คนหนึ่งเป็นชาวประมงจน ๆ ชาวโรมันซื้ออ่างทองคำ ชาวประมงซื้อกาลิกส์ไม้
กาลิกส์พบว่าชาวประมงนำเขามายังห้องงานเลี้ยงชั้นบน และวางลงบนโต๊ะรับประทานอาหารค่ำ มันพบว่ามีมืออบอุ่นของชายผู้น่าเคารพเทเหล้าองุ่นใส่มัน ยกมันขึ้นและได้ยินถ้อยคำแปลก ๆ ของชายที่น่าเคารพนั้นกล่าวว่า "นี่คือโลหิตของเรา จงทำดังนี้เพื่อระลึกถึงเรา" ถ้วยกาลิกส์จำได้ทันทีว่าชายผู้นั้นเป็นใคร เขาคือพระเยซู มันได้รับเกียรติรองรับพระโลหิตของพระองค์ มันร้องให้ด้วยความตื้นตันใจ
วั้นรุ่งขึ้น อ่างทองคำพบว่ามันอยู่ที่ลานปูศิลาของปิลาตมันภูมิใจที่ได้อย่ในบ้านของผู้ที่ร่ำรวยและทรงอำนาจ ซึ่งต่างจากกาลิกส์ที่ต้องเป็นของใช้ของชาวประมงกระจอก ๆ
ทาสนำอ่างทองคำมาต่อหน้าปิลาต เขาเทน้ำล้างมือ และน้ำที่ผ่านมือเขาหยดบนอ่างทองคำ มันเป็นน้ำที่ปิลาตล้างมือก่อนมอบพระเยซูให้พวกชาวยิวเพื่อนำพระองค์ไปตรึงกางเขน ถึงจุดนี้อ่างทองคำยังสำคุญตนผิดวามันช่างมีความสำคัญที่ได้รองรับน้ำจากมือผู้ยิ่งใหญ่ มันไม่รู้เลยว่าน้ำนั้นเป็นน้ำจากมือที่อยุติธรรมและขี้ขลาด น้ำจากมือของผู้ที่ปฏิเสธความรับผิดชอบต่อการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูและมันจะถูกจดจำตลอดไป
คุณค่าในชีวิตของเราจึงไม่ได้อยู่ที่ว่าเราเป็นใคร แต่อยู่ที่ว่าเราดำเนินชีวิตเพื่อใคร
นักบุญเปาโลบอกกับเราว่า
"ข้าพเจ้าคิดว่าการมีชีวิตอยู่ก็เพื่อพระคริสตเจ้า และการตายก็เป็นกำไร" (ฟป. 1:21)

..จาก สารวัดพระกุมารเยซุ วันอาทิตย์ที่ 3 กรกฎาคม 2005 อาทิตย์ที่ 14 เทศกาลธรรมดา ปีA..

เป็นเรื่องที่ดีครับ :D

ความรักแท้อยู่ที่การกระทำ
มีชายแก่คนนหึ่งนอนป่วยน่าสงสาร ที่สุดหมอมาตรวจและเห็นว่า ชานแก่เป็นโรคขาดสารอาหาร และร่างกายไม่สามารถทนต่อสภาพอากาศต่าง ๆ ได้
ขากนั้นมีอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญมาเยี่ยมชายแก่ ได้อธิบายให้ชายแก่เข้าใจถึงคุณค่าของอาหารตามหลักโภชนาการ รวมทั้งความจำเป็นของอาหารที่จะเสริมสร้างพลังงานให้ร่างกาย
ส่วนชายอีกคนท่าทางอ่อนโยน เต็มไปด้วยความเศร้าโศกสะเทือนใจเมื่อเห็นสภาพของชายแก่ เขาเริ่มร้องไห้เมื่อทราบเรื่องราวของชานแก่ผู้มน่าสงสาร ที่สุดเข้าจากไปพร้อมผ้าเช็ดหน้าชุ่มน้ำตา เมื่อถึงบ้านข้าวปลาก็กินไม่ลง จะผิงไฟก็ไม่อุ่นเหมือนก่อน เมื่อหวนนึกถึงชีวิตที่น่าสงสารของชายแก่ที่ไม่มีอาหารและที่พักพิงที่ดี
ชายอีกคนมาหาชายแก่ด้วยท่าทีโกรธจัดและขุ่นเคืองกับสภาพขาดการเหลี่ยวแลจากสังคม และตะโกนว่าเหตุการณ์เช่นนี้เป็นจุดบอกของสังคมที่นับว่าเจริญแล้วของเรา และเราควรมีกฎหมายเพื่อคุ้มครองคนแก่เช่นนี้
ที่สุด ชายคนหนึ่งท่าทางเรียบ ๆ ไม่แสดงท่าทีมีความรู้มากมาย เขาไม่ร้องไห้หรือตะโกน เขาเป็นคนจน จนด้วยวัตถุสิ่งของ แต่รวยด้วยความรัก เมื่อเขาพบสภาพชายแก่เช่นนี้ เขารีบกลับบ้านและเอาขนมปังที่มีอยู่มาให้ เขาม้วนแขนเสื้อขึ้น นำแผ่นไม้มาแปะหลังคาและผนัง เขาคอนเฝ้าดูแลชายแก่ทุกเวลาที่เขาสามารถมาเฝ้าได้ จนชายแก่ดีขึ้น
ชึวิตและจิตใจที่ดีขึ้นได้สำหรับผู้ที่ด้อยโอกาส ไม่ใช่เพราะความรู้ ไม่ใช่รอยน้ำตา และไม่ใช่ด้วยกฎหมาย แต่ด้วยความรัก

..จาก สารวัดพระกุมารเยซุ วันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม 2005 อาทิตย์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา ปีA..

รักพระเจ้า รักคนจน
รักพระเจ้า รักคนบาป
*lv

ปรัชญาจากเสน่ห์ผ้าขี้ริ้ว
1. ผ้าขี้ริ้วยอมสกปรกเพื่อให้สิ่งอื่นสะอาด เสน่ห์ของคนที่ยอมลำบากเพื่อให้ผู้อื่นเป็นสุข ความสุขแท้ของคนคือ การได้ยืนแอบยิ้มอยู่เบื้องหลังความสำเร็จของผู้อื่น
2. ผ้าขี้ริ้วดูดซับความสกปรกได้แต่ก็สลัดความสกปรกออกจากตัวเองได้ตลอดเวลา เสน่ห์ของคนอยู่ที่รู้ว่าตนสกปรก ถึงเวลาต้องชำรพล้างแล้ว ไมใช่อมความสกปรกไว้แกล้งบอกว่าตนสะอาด
3. ผ้าขี้ริ้วเป็นผ้าที่สะอาดที่สุดในขณะที่คนอื่นมองว่าสกปรกที่สุด เหมือนคนที่หมั่นขัดเกลาตนเอง ถ่อมตนและอ่อนโยน ไม่โอหังอวดดีให้ผู้อื่นรังเกียจ เขาก็เป็นคนมีคุณค่าไม่ว่ามาจากสกุลใด การศึกษามากหรือน้อย แต่เป็นผู้ใฝ่รู้และไม่อวดดี
4. ผ้าขี้ริ้วแม้นไม่มีราคาแต่มีคุณค่ายิ่งใหญ่ เหมือนคนที่พยายามทำตนให้มีค่าด้วยการทำงานมิใช่การประจบ สร้างกำลังใจแก่ตนเอง ไม่ใช่มัวนั่งน้อยเนื้อต่ำใจ
5. ผ้าขี้ริ้วไม่เกี่ยงงอนว่าถูกเช็ดถูอะไร เหมือนผู้ที่ทำงานที่ได้รับโดยไม่บ่น รู้จักอาสาคน อาสางาน ตั้งใจทำไม่เกี่ยงงอน ไม่ว่างานใด ๆ ดีกว่าคนที่ตกงานเพราะเลือกงาน
6. ผ้าขี้ริ้วทนต่อการขัดถูและซักล้างไม่เปราะบาง เหมือนผู้ที่มีความอดทนไม่ย่อท้อต่อปัญหา เพื่อให้สำเร็จประโยชน์สุขต่อผู้อื่น ใจหนักแน่น นิ่งหนักแน่นดุจภูผา
7. ผ้าขี้ริ้วแม้ถูกมองว่าเป็นผ้าขี้ริ้วแต่ไม่ทำตัวขี้เหร่ เหมือนคนที่รู้ว่าถูกสบประมาท จะต้องตั้งใจเอาชนะอุปสรรคนั้นให้ได้ ไม่ผ่ายแผ้ตามคำปรามาส รู้ตัวว่ากำลังทำอะไรและมีกำลังใจที่จะทำ
ผ้าขี้ริ้วแม้มีเสน่ห์เพราะยอมสัมผัสกับสิ่งสกปรก ชีวิตคนก็เช่นกัน หากทรความทุกข์ยาก ลำบาก ยอมสัมผัสกับงานที่ต่ำต้อยได้ ก็จะมีเสน่ห์และมีความหมาย
..จาก สารวัดพระกุมารเยซุ วันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม 2005 อาทิตย์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา ปีA..

พ่อค้าเน็คไท
ชายคนหนึ่งหลงทางในทะเลทรายมาสองวันสองคืนระหว่างที่เขารอนแรมกลางทะเลทรายร้อนระอุ เขาพบพ่อค้าเน็ตไทซึ่งก็ขายแต่เน็คไทจริง ๆ และพยายามขายเน็คไทให้คนที่หลงทางและหิวน้ำแทบขาดใจ โดยไม่สนว่าลำคอของคำแห้งผาก ชายหลงทางคิดว่าพ่อค้าผู้นี้ต้องบ้าแน่ ๆ
"คุณจะขายเน็คไทให้คนหิวน้ำเจียนตายอย่างนี้หรือ"
พ่อค้ายักไหล่แล้วเดินทางต่อไป
ตกเย็นชายหลงทางคืบคลานไปเรื่อย ๆ เขาต้องประหลาดใจเมื่อพยภัตตาคารหรูมีผู้คนมากมายเขาคลานไปถึงประตูทางเข้าร้องครวญครางกับคนเฝ้าประตู "ได้โปรดเถอะขอน้ำดื่มหน่อย"
คนเฝ้าประตูกล่าวอย่างอ่อนน้อมว่า
"เสียใจครับคุณ ที่นี่เข้าได้เฉพาะผู้ที่ผูกเน็คไทเท่านั้นครับ"
มีผู้คนมากมายบนโลกที่ข้ามทะเลทรายด้วยความกระหายที่จะหาความสุขและความพอใจต่าง ๆ พวกเขาดูถูกคนที่พยายามเสนอพระวรสารให้ และกล่าวว่าเป็นคนเสียสติ ในทะเลทราย พระวรสารดูช่างเป็นสิ่งไร้ค่าไร้สาระ และ โง่เขลาเสียจริง ๆ


..จาก สารวัดพระกุมารเยซุ วันอาทิตย์ที่ 7 สิงหาคม 2005 อาทิตย์ที่ 19 เทศกาลธรรมดา ปีA (อาทิตย์สื่อสารมวลชน)..

มธ 20:24-28 ผู้นำต้องรับใช้ผู้อื่น
   (24)เมื่อได้ยินดังนั้น อัครสาวกอีกสิบคนรู้สึกโกรธพี่น้องสองคนนั้น (25)พระเยซูเจ้าจึงทรงเรียกทุกคนมาพบ ตรัสว่า

ไล่ควายเข้าขวด
เด็กชายคนหนึ่ง นำขวดเหล้าเปล่าของพ่อวางไว้หน้าบ้านแล้วพยายามไล่ควายเข้าไปในขวด พยายามอยู่นานก็ไม่สำเร็จจนพ่อขี้เมากลับบ้านก็ตวาดลูกชายว่า "เอ็งจะบ้าหรือไง ควายตัวเบ้อเร่อจะไปอยู่ในขวดได้ไง"
ลูกตอบว่า "ทำจะไม่ได้ละพ่อ พ่อไม่เห็นหรือไงบ้านของเราก็เข้าไปอยู่ในขวดแล้ว ที่นาอีกสองแปลงก็เข้าไปอยู่ในขวดแล้ว กะแค่ควายตัวเดียวทำไมจะเข้าไปไม่ได้"

..จาก สารวัดพระกุมารเยซุ วันอาทิตย์ที่ 7 สิงหาคม 2005 อาทิตย์ที่ 19 เทศกาลธรรมดา ปีA (อาทิตย์สื่อสารมวลชน)..

สัตว์อันตราย
ที่อเมริกามีการจัดนิทรรศการเกี่ยวกับสัตว์พวกลิงไม่มีหางที่ว่ากันว่าเป็นบรรพบุรุษมนุษย์ มีผู้ชมจำนวนมาก ระหว่างกรงลิงอุรังอุตังและลิงกอริลลา มีป้ายขนาดใหญ่ติดไว่ว่า "สัตว์ที่อันตรายที่สุดในโลก"
สิ่งที่นำมาแสดงคือกระจกบานใหญ่ ผู้ชมที่เดินผ่านก็จะพบกับเงาขนาดเต็มตัวของตัวเอง ส่วนด้านล่างของกระจกมีเขียนว่า "ขณะนี้ท่านกำลังเห็นสัตว์ที่อันตรายที่สุดในโลก สัตว์ชนิดนี้สามารถฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ได้ในเวลารวดเร็ว มันพร้อมที่จะทำลายทั้งชีวิตผู้อื่นและแม้แต่ชีวิตตนเอง"

..จาก สารวัดพระกุมารเยซุ วันอาทิตย์ที่ 7 สิงหาคม 2005 อาทิตย์ที่ 19 เทศกาลธรรมดา ปีA (อาทิตย์สื่อสารมวลชน)..

เยี่ยมกู๊ด *no1

ขอบคุณค่ะ ที่นำเรื่องราวดีๆมาฝาก ใด้พิจารณาตัวเองไปด้วย *no1

เป็นเรื่องที่ดีมากครับ