ถ้ารู้ว่าพรุ้งนี้คุณจะตายคุณจะทำอย่างไร
- Valkyrie Zero Number
- โพสต์: 2081
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 27, 2007 4:11 am
.......ขอบคุณที่บอก จะได้มีเวลาบอกลาคนอื่น + จะได้รู้ว่าเวลาที่ต้องรับชะตากรรมของตัวเองมาถึงแล้ว
-
- โพสต์: 286
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ต.ค. 27, 2010 8:03 pm
- ที่อยู่: ถ.ราชปรารภ แขวงมักกะสัน เขตราชเทวี กทม.
คงบอกลาญาติพี่น้องแล้วก็นอนบนเตียง สรรเสริญ สรรเสริญ แล้วก็สรรเสริญ รอวันพรุ่งนี้ที่ว่า จะมาถึง
ตอนเราอยู่บนโลก ที่รักคนเดียวของเราก็อยู่กับเรา ตอนเราจากโลกนี้ไป เราก็แค่ไปหาที่รักของเรา แล้วก็อยู่กับที่รักของเรา รอวันที่สุดที่รักของเราจะปลุกเราตื่นอีกครั้ง รับกายอันไม่รู้จักเปื่อยเน่า ไม่รู้จักคำว่า "ตาย" อีกต่อไป
http://www.hymnal.net/hymn.php/h/214
ตอนเราอยู่บนโลก ที่รักคนเดียวของเราก็อยู่กับเรา ตอนเราจากโลกนี้ไป เราก็แค่ไปหาที่รักของเรา แล้วก็อยู่กับที่รักของเรา รอวันที่สุดที่รักของเราจะปลุกเราตื่นอีกครั้ง รับกายอันไม่รู้จักเปื่อยเน่า ไม่รู้จักคำว่า "ตาย" อีกต่อไป
1.เราน้อมถ่อมใจ
ยึดไว้มั่นคง
พระคำพระคุณพระองค์
พระผู้วายชนม์
เราชุมนุมกัน
ระลึกใจนึกตื้นตัน
2.พระกายพระองค์แยกออกเพื่อข้า
หล่อเลี้ยงเพียงพอนำพา
ข้าขอยกจอกแห่งพระสัญญา
ระลึกพระองค์เมตตา
3.ข้าลืมเฆ็ธเซมาเนหรือไร
เมื่อเห็นทรงเปลี่ยวเดียวดาย
เสโท โลหิต น้ำพระเนตรไหล
ไม่หวนนึกได้อย่างไร
4.ยามข้าเหลียวมองกางเขนล้ำค่า
ที่เขาโฆละโฆธา
เมษโปดก ทางรอดของข้า
ต้องหวนนึกทุกเวลา
5.รำลึกพระองค์ทุกข์ยากลำบาก
ความรักให้ข้ามามาก
ยามมีชีวิต หายใจ เคลื่อนไหว
จำต้องระลึกสืบไป
6.ยามกายทรุดโทรม
สำเนียงเสียงหาย
ความคิด ความจำมลาย
ยามอาณาจักรของพระองค์มา
ขอโปรดระลึกถึงข้า
ยึดไว้มั่นคง
พระคำพระคุณพระองค์
พระผู้วายชนม์
เราชุมนุมกัน
ระลึกใจนึกตื้นตัน
2.พระกายพระองค์แยกออกเพื่อข้า
หล่อเลี้ยงเพียงพอนำพา
ข้าขอยกจอกแห่งพระสัญญา
ระลึกพระองค์เมตตา
3.ข้าลืมเฆ็ธเซมาเนหรือไร
เมื่อเห็นทรงเปลี่ยวเดียวดาย
เสโท โลหิต น้ำพระเนตรไหล
ไม่หวนนึกได้อย่างไร
4.ยามข้าเหลียวมองกางเขนล้ำค่า
ที่เขาโฆละโฆธา
เมษโปดก ทางรอดของข้า
ต้องหวนนึกทุกเวลา
5.รำลึกพระองค์ทุกข์ยากลำบาก
ความรักให้ข้ามามาก
ยามมีชีวิต หายใจ เคลื่อนไหว
จำต้องระลึกสืบไป
6.ยามกายทรุดโทรม
สำเนียงเสียงหาย
ความคิด ความจำมลาย
ยามอาณาจักรของพระองค์มา
ขอโปรดระลึกถึงข้า
http://www.hymnal.net/hymn.php/h/214
แก้ไขล่าสุดโดย aqua-alta เมื่อ อังคาร ต.ค. 02, 2012 7:04 pm, แก้ไขไปแล้ว 3 ครั้ง.
-
- โพสต์: 1029
- ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ มิ.ย. 13, 2010 9:53 pm
ทำเหมือนที่ทำทุกในทุก ๆ วัน สรรเสริญ ขอบคุณ ขอโทษพระเป็นเจ้า
วอนขอพระเมตตาจากพระองค์เพื่อหวังจะได้เห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์
วอนขอพระเมตตาจากพระองค์เพื่อหวังจะได้เห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์
-
- โพสต์: 361
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ส.ค. 08, 2012 8:57 pm
แต่ยากน่าดูเลยนะถ้าจะไปโดยไม่ผ่านการตายเนี่ย ขนาดนักบุญท่านยังต้องตายก่อนเลย รู้สึกว่ามีแค่พระแม่อันเป็นที่รักของเราที่ได้รับเกียรตินั้นนี่นะ
แต่อย่าเพิ่งเลย พี่ยังไม่ได้ล้างบาปเลย ยังไม่อยากไปนะ
แต่อย่าเพิ่งเลย พี่ยังไม่ได้ล้างบาปเลย ยังไม่อยากไปนะ
-
- โพสต์: 286
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ต.ค. 27, 2010 8:03 pm
- ที่อยู่: ถ.ราชปรารภ แขวงมักกะสัน เขตราชเทวี กทม.
ผิดแล้วครับ คงเข้าใจเป็นคนละยุคกันนะครับ ที่ผมพูดหมายถึง ยุคที่พระคริสต์จะเสด็จมาในครั้งที่สอง เมื่อสร้างวิหารที่เยรูซาเล็มเสร็จ มีสัญญาสันติภาพ ฯลฯ บลาๆๆ คริสตชนผู้สุกงอมเป็นผลแรกจะถูกรับไม่ผ่านการตายครับ(144,000 คน ไม่ว่าจะเป็นจำนวนนี้จริง หรือจะโดยนัยก็ตาม) ก่อนจะต้องเผชิญกับภัยพิบัติครั้งใหญ่ 7ปี โอย เรื่องยาว อ่าน วิวรณ์ดูครับ สนุกดี
เอาเป็นว่าคนละยุคละกันนะครับ ที่ผมหมายถึงอะ
แต่ใม่ใช่มีแค่แม่พระนะครับ ^^ ส่วนคนรุ่นหลังอย่างเราๆก็"อาจจะ" ได้สิทธิพิเศษนี้ในกรณี
-ไม่ตายไปซะก่อนยุคการเสด็จกลับมาซึ่งก็ใกล้เข้ามาทุกทีๆ
-เป็นผลแรก คือสุกงอมในฝ่ายวิญญาณล็อตแรก พูดอีกอย่างคือ เป็นผู้มีชัยชนะ
ปล.อิมมานูเอล
เอาเป็นว่าคนละยุคละกันนะครับ ที่ผมหมายถึงอะ
มีเอโนคและประกาศกเอลียาห์ครับ เท่าที่ปรากฏในพระคัมภีร์ ส่วนความเชื่อตามธรรมประเพณีคาทอลิกและออร์โธด็อกซ์ มีมารีย์พระมารดาด้วยรู้สึกว่ามีแค่พระแม่อันเป็นที่รักของเราที่ได้รับเกียรตินั้นนี่นะ
แต่ใม่ใช่มีแค่แม่พระนะครับ ^^ ส่วนคนรุ่นหลังอย่างเราๆก็"อาจจะ" ได้สิทธิพิเศษนี้ในกรณี
-ไม่ตายไปซะก่อนยุคการเสด็จกลับมาซึ่งก็ใกล้เข้ามาทุกทีๆ
-เป็นผลแรก คือสุกงอมในฝ่ายวิญญาณล็อตแรก พูดอีกอย่างคือ เป็นผู้มีชัยชนะ
ปล.อิมมานูเอล
แก้ไขล่าสุดโดย aqua-alta เมื่อ อังคาร ต.ค. 02, 2012 8:52 pm, แก้ไขไปแล้ว 2 ครั้ง.
. ใช่ๆค่ะนั้นคือคำตอบที่ถูกต้อง(เอามาจากวิชาคำสอน)Cherval เขียน:ทำสิ่งธรรมดาๆ ที่ทำเป็นปรกติทุกวัน เพราะชีวิตที่แสนคุ้มค่า คือชีวิตที่ใช้อย่างเต็มที่
(พรอันสูงสุด อ่านแล้วได้ข้อคิดมากมายเลย แม้โลกจะแตก สิ่งสุดท้ายที่อยากทำคือ ใช้ชีวิตปรกติเมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)