พระสันตะปะปา กับ ชาวยิว
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. ก.พ. 28, 2013 11:25 pm
พระสันตะปะปา กับ ชาวยิว 
ชนชาวยิวซึ่งหลบหนีผู้เบียดเบียน มาอาศัยใน กรุงโรม
พระสันตะปะปา ทรงคิดว่า คงไม่เป็นการดีแน่ ที่ชนชาวยิว มาอยู่ที่นี่กันหมด
เพราะศตรูอาจจะทำลายพวกเข้าได้ง่ายขึ้น เพราะฉะนั้น ต้องให้ ชนชาวยิวออกไปจากโรม
แต่ว่า ชนชาวยิวไม่ยอม
ดังนั้น พระสันตะปะปาก็ทรงสร้างเงื่อนไข ว่า
ถ้าพวกท่าน ส่งตัวแทนมา 1 คนเพื่อ มาตอบคำถามกับเรา 3 ข้อ
แล้วถ้าพวกท่านชนะ
พวกท่านจะได้อยู่กรุงโรมต่อไป
แต่ถ้าแพ้ พวกท่านต้องถูกขับไล่
พวกยิวก็มาประชุม เลือก คนไปตอบปัญหา
เลือกแล้วเลือกอีก ก็ไม่มีใครอยากไป จนสุดท้ายก็มาถึง ชาวยิวผู้ที่เป็นภารโรง
เขาก็ถูกรับเลือก
พอวันรุ่งขึ้น ภารโรงคนนั้น ก็มายืนที่หน้า พระสันตะปะปา
พระสันตะปะปา ไม่ทรงพูดอะไร
ทรงทำท่า ยกนิ้ว แล้ว ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า (ไม่ทรงตรัสประการใด)
ทางฝั่ง ภารโรง เมื่อเห็นดั้งนั้น เขา ก็ ชี้นิ้วของเขาเอง ลงพื้นดิน
(เขาก็ไม่พูดอะไรเช่นกัน)
ทางฝั่งพระสันตะปะปาเมื่อเห็นดั้งนั้น ก็ประหลาดใจเล็กน้อย
แต่ก็ ทรงเริ่มข้อต่อไป
คราวนี้ พระองค์ ทรงยกเพียง นิ้วชี้ ขึ้นมาแค่นิ้วเดียว(แล้วก็ไม่ทรงตรัสประการใด)
ส่วนภารโรงเมื่อเห็นดังนั้น เค้าากลับทำท่าทางคือ
เขายกนิ้ว 3 นิ้วติดกันขึ้นมา (แล้วเขาก็ไม่พูดอะไรเช่นกัน)
เมื่อพระสันตะปะปาเห็นดังนั้น พระองค์ก็ทรงผงะ ทันที และข้อสุดท้าย
พระองค์ ทรงล่วงกระเป๋าของพระองค์เอง เอาแอปเปิ้ล ออกมาผลหนึ่ง
ทางฝั่ง ภารโรง ก็ ไม่รอช้า เขาก็ก้มหยิบ แผ่นขนมปังแบนๆ ขึ้นมาแผ่นหนึ่งเช่นกัน
ทันที ทันใดนั้น พระสันตะปะปาก็ตกพระทัยใหญ่
และทรงประกาศทันทีว่า
ชาวยิวภารโรงผู้นี้ทรงชนะในการตอบปัญหา และทุกคนในที่นั้นก็พากัน งง ว่า ชนะได้อย่างไร
เมื่อแยกย้ายกันแล้ว ทางฝั่งพระสันตะปะปา ก็นัดกันคุย
พระคาดินัลหลายองค์ถามว่าเหตุใด ชาวยิวคนนั้นจึงชนะได้
พระสันตะปะปาก็ทรงตอบว่า ข้อแรก เราทำท่าชี้นิ้วของเรา นิ้วหนึ่งขึ้นบนฟ้า
เราหมายถึง พระเป็นเจ้าพระองค์ทรงสถิตในสรวงสวรรค์ แต่เราเห็นชาวยิวคนนั้น ชิ้วนิ้วลงพื้น
หมายถึงว่า ถึงแม้พระเจ้าจะทรงสถิตในสรวงสวรรค์แต่พระองค์ก็ทรงอยู่ในโลกนี้ด้วย
แล้วข้อที่ สอง เรายกนิ้วชี้ของเราขึ้นมา หนึ่งนิ้ว เราหมายถึง พระเจ้าทรงมีพระองค์เดียว
แต่ถึงกระนั้น เราเห็นชาวยิวคนนั้นชู นิ้วของเขาขึ้นมา สามนิ้ว หมายถึงว่า ถึงแม้พระเจ้าจะมีพระองค์เดียวแต่ก็มีสามพระบุคคลในพระองค์
แล้วข้อสุดท้าย เราเอาแอปเปิ้ลออกมา ผลหนึ่ง เราหมายถึง โลกตามทฤษฎีปัจจุบัน มีทรงกลม
แต่เรากลับเห็นภารโรงคนนั้น หยิบ ขนมปังแผ่นแบนๆ ขึ้นมาแผ่นหนึ่ง นั้นก็หมายความว่า
ถึงแม้โลกตามทฤษฎีปัจจุบันจะมีทรงกลมแต่ ในพระคัมภีร์ทรงบอกว่า โลกของเรา มันแบน
เราเห็นว่า ภารโรงคนนั้นช่างเป็นนัก เทววิทยาที่เก่งจริงๆ เราไม่สามารถสู้เขาได้
เราก็เลยให้เขาชนะ
แล้วมาทางฝั่งภารโรง
พวกยิวก็ถามว่า ท่านชนะได้ อย่างไร อธิบายให้ พวกเราฟังหน่อย
ภารโรงก็บอกว่า ข้าก็ งง พระองค์เหมือนกัน
ข้อแรกที่พระองค์ทรงถาม พระองค์ทรงทำท่า ชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า ข้าก็นึกว่า พระองค์ทรงไล่พวกเราออกไป จากโรม แต่ข้า ก็ชี้นิ้วของตัวเองลงพื้นดิน เพื่อบอกว่า ไม่ ข้าจะไม่ไปไหน ข้าจะอยู่ที่นี้
แล้วข้อสอง ข้าก็เห็นพระองค์ทรงยกนิ้วขึ้นหนึ่งนิ้ว ข้าก็นึกว่า พระองค์ทรงไล่ข้าออกไปอีก
ดังนั้น ข้าก็ ชูนิ้วสามนิ้วขึ้นมา เพื่อตอบพระองค์ว่า พวกข้าจะไม่ยอม ออกจากโรม เด็ดขาด
ข้าขอสาบานด้วยเกียรติของข้า
แล้วข้อสุดท้าย ข้า เห็นพระองค์ทรงเอา ผลแอปเปิ้ล ออกมาผลหนึ่ง ข้าก็นึกว่า พระองค์ทรงเอา
ของว่าง ของพระองค์ขึ้นมา
ข้าก็เลยเอา ของว่าง ของข้าขึ้นมาบ้าง นั้นก็คือ ขนมปังแผ่นแบนๆ นั้นเอง
นิทานเรื่องนี้ก็จบ......
ขอให้สิ่งที่หนูเขียนนี้ได้ทำให้หลายๆคน มีความสุข ขอขอบคุณค่ะ
ชนชาวยิวซึ่งหลบหนีผู้เบียดเบียน มาอาศัยใน กรุงโรม
พระสันตะปะปา ทรงคิดว่า คงไม่เป็นการดีแน่ ที่ชนชาวยิว มาอยู่ที่นี่กันหมด
เพราะศตรูอาจจะทำลายพวกเข้าได้ง่ายขึ้น เพราะฉะนั้น ต้องให้ ชนชาวยิวออกไปจากโรม
แต่ว่า ชนชาวยิวไม่ยอม
ดังนั้น พระสันตะปะปาก็ทรงสร้างเงื่อนไข ว่าถ้าพวกท่าน ส่งตัวแทนมา 1 คนเพื่อ มาตอบคำถามกับเรา 3 ข้อ
แล้วถ้าพวกท่านชนะ
พวกท่านจะได้อยู่กรุงโรมต่อไป
แต่ถ้าแพ้ พวกท่านต้องถูกขับไล่
พวกยิวก็มาประชุม เลือก คนไปตอบปัญหา
เลือกแล้วเลือกอีก ก็ไม่มีใครอยากไป จนสุดท้ายก็มาถึง ชาวยิวผู้ที่เป็นภารโรง
เขาก็ถูกรับเลือก
พอวันรุ่งขึ้น ภารโรงคนนั้น ก็มายืนที่หน้า พระสันตะปะปา
พระสันตะปะปา ไม่ทรงพูดอะไร
ทรงทำท่า ยกนิ้ว แล้ว ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า (ไม่ทรงตรัสประการใด)ทางฝั่ง ภารโรง เมื่อเห็นดั้งนั้น เขา ก็ ชี้นิ้วของเขาเอง ลงพื้นดิน
(เขาก็ไม่พูดอะไรเช่นกัน)ทางฝั่งพระสันตะปะปาเมื่อเห็นดั้งนั้น ก็ประหลาดใจเล็กน้อย
แต่ก็ ทรงเริ่มข้อต่อไปคราวนี้ พระองค์ ทรงยกเพียง นิ้วชี้ ขึ้นมาแค่นิ้วเดียว(แล้วก็ไม่ทรงตรัสประการใด)
ส่วนภารโรงเมื่อเห็นดังนั้น เค้าากลับทำท่าทางคือ
เขายกนิ้ว 3 นิ้วติดกันขึ้นมา (แล้วเขาก็ไม่พูดอะไรเช่นกัน)
เมื่อพระสันตะปะปาเห็นดังนั้น พระองค์ก็ทรงผงะ
ทันที และข้อสุดท้าย พระองค์ ทรงล่วงกระเป๋าของพระองค์เอง เอาแอปเปิ้ล ออกมาผลหนึ่ง
ทางฝั่ง ภารโรง ก็ ไม่รอช้า เขาก็ก้มหยิบ แผ่นขนมปังแบนๆ ขึ้นมาแผ่นหนึ่งเช่นกัน
ทันที ทันใดนั้น พระสันตะปะปาก็ตกพระทัยใหญ่
และทรงประกาศทันทีว่า ชาวยิวภารโรงผู้นี้ทรงชนะในการตอบปัญหา และทุกคนในที่นั้นก็พากัน งง ว่า ชนะได้อย่างไร
เมื่อแยกย้ายกันแล้ว ทางฝั่งพระสันตะปะปา ก็นัดกันคุย
พระคาดินัลหลายองค์ถามว่าเหตุใด ชาวยิวคนนั้นจึงชนะได้
พระสันตะปะปาก็ทรงตอบว่า ข้อแรก เราทำท่าชี้นิ้วของเรา นิ้วหนึ่งขึ้นบนฟ้า
เราหมายถึง พระเป็นเจ้าพระองค์ทรงสถิตในสรวงสวรรค์ แต่เราเห็นชาวยิวคนนั้น ชิ้วนิ้วลงพื้น
หมายถึงว่า ถึงแม้พระเจ้าจะทรงสถิตในสรวงสวรรค์แต่พระองค์ก็ทรงอยู่ในโลกนี้ด้วย
แล้วข้อที่ สอง เรายกนิ้วชี้ของเราขึ้นมา หนึ่งนิ้ว เราหมายถึง พระเจ้าทรงมีพระองค์เดียว
แต่ถึงกระนั้น เราเห็นชาวยิวคนนั้นชู นิ้วของเขาขึ้นมา สามนิ้ว หมายถึงว่า ถึงแม้พระเจ้าจะมีพระองค์เดียวแต่ก็มีสามพระบุคคลในพระองค์
แล้วข้อสุดท้าย เราเอาแอปเปิ้ลออกมา ผลหนึ่ง เราหมายถึง โลกตามทฤษฎีปัจจุบัน มีทรงกลม
แต่เรากลับเห็นภารโรงคนนั้น หยิบ ขนมปังแผ่นแบนๆ ขึ้นมาแผ่นหนึ่ง นั้นก็หมายความว่า
ถึงแม้โลกตามทฤษฎีปัจจุบันจะมีทรงกลมแต่ ในพระคัมภีร์ทรงบอกว่า โลกของเรา มันแบน
เราเห็นว่า ภารโรงคนนั้นช่างเป็นนัก เทววิทยาที่เก่งจริงๆ เราไม่สามารถสู้เขาได้
เราก็เลยให้เขาชนะแล้วมาทางฝั่งภารโรง
พวกยิวก็ถามว่า ท่านชนะได้ อย่างไร อธิบายให้ พวกเราฟังหน่อย
ภารโรงก็บอกว่า ข้าก็ งง พระองค์เหมือนกัน
ข้อแรกที่พระองค์ทรงถาม พระองค์ทรงทำท่า ชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า ข้าก็นึกว่า พระองค์ทรงไล่พวกเราออกไป จากโรม แต่ข้า ก็ชี้นิ้วของตัวเองลงพื้นดิน เพื่อบอกว่า ไม่ ข้าจะไม่ไปไหน ข้าจะอยู่ที่นี้
แล้วข้อสอง ข้าก็เห็นพระองค์ทรงยกนิ้วขึ้นหนึ่งนิ้ว ข้าก็นึกว่า พระองค์ทรงไล่ข้าออกไปอีก
ดังนั้น ข้าก็ ชูนิ้วสามนิ้วขึ้นมา เพื่อตอบพระองค์ว่า พวกข้าจะไม่ยอม ออกจากโรม เด็ดขาด
ข้าขอสาบานด้วยเกียรติของข้า
แล้วข้อสุดท้าย ข้า เห็นพระองค์ทรงเอา ผลแอปเปิ้ล ออกมาผลหนึ่ง ข้าก็นึกว่า พระองค์ทรงเอา
ของว่าง ของพระองค์ขึ้นมา
ข้าก็เลยเอา ของว่าง ของข้าขึ้นมาบ้าง นั้นก็คือ ขนมปังแผ่นแบนๆ นั้นเอง
นิทานเรื่องนี้ก็จบ......
ขอให้สิ่งที่หนูเขียนนี้ได้ทำให้หลายๆคน มีความสุข ขอขอบคุณค่ะ
หนูเอามาจากหนังสือ ชื่อ คำภาวนาของกบ ค่ะ 
