Belong to the Truth Jesus Christ

เมื่อก่อนผมชอบโทษโน่นโทษนี่มีความทุกข์เต็มไปหมด แต่เดี๋ยวนี้คำถามในจิตใจของผมคือ "มนุษย์เราจะมีความทุกข์ใด้อย่างไร? "

พวกพี่น้องทุกคนในที่นี้ย่อมเป็นผู้ที่รักพระเป็นเจ้าสุดชีวิตของตน ดังนั้นคนที่เรารักจะทำอะไรกับเราเราก็ยอมหมด(เช่นเดียวกับที่พระเยซูเจ้ายอมให้เราเฆี่ยนตีพระองค์) และเราก็มีความสุข ดังนั้นวิธีการที่จะดูว่าเรารักพระเป็นเจ้าแค่ไหนนั้นสามารถดูได้จาก เรายอมรับพระประสงค์ของพระองค์ได้แค่ไหนเช่นกัน


ขอพูดถึงความรักก่อน
ความรักนั้นเป็นแหล่งกำเนิดความสุขแท้แต่ความรักที่ผิดนั้นก็ย่อมนำความทุกข์มาด้วย เช่นเดียวกับธรรมบัญญัติเกิดขึ้นบาปจึงเข้ามา แต่ไม่ใช่พระบัญญัติที่ทำให้เราเกิดบาปแต่บาปได้อาศัยธรรมบัญญัตินั้นต่างหาก เหมือนกับความรักนั่นเอง

เรารู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตเราพระเป็นเจ้าทรงอนุญาติให้เกิดขึ้น และบางทีอาจซ่อนเร้นด้วยแผนการอันเร้นลับของพระองค์ ดังนั้นเราต้องถามตัวเองว่าหากเรารักพระองคืแล้ว พระองค์จะทรงให้เหตุการ์ณบางอย่างที่เราคิดว่าไม่ดีเกิดขึ้นแล้ว เราจะสามารถยอมรับได้หรือไม่? เรารู้ว่าพระเป็นเจ้าจะไม่ทรงส่งยาพิษให้ลูกๆของพระองค์ดื่ม ทุกๆสิ่งที่พระองค์ทรงส่งมาให้กับเรานั้นดีที่สุดในจักรวาลแล้วแน่นอน เพียงแต่ว่าเราคิดแบบมนุษย์มิได้คิดแบบพระเจ้าเราจึงมองเหตุการ์ณบางอย่างเลวร้ายและกล่าวโทษพระเป็นเจ้านั่นเอง ดังนั้นเราจะสามารถมีความทุกข์ได้หรือ? เพราะเหตุการ์ณทุกอย่างในชีวิตพระองค์ทรงอณุญาติให้เกิดกับเราและเป็นพระประสงค์ของพระองค์ที่เรารัก

อยากให้พี่น้องลองนึกทบทวนดูว่า ชีวิตเราจะมีความทุกข์ได้อย่างไร?

แม้ความลำบากฝ่ายกายและจิตใจนั้นไม่สามารถนำความทุกข์มาได้เลยเราจะสุขใจเพราะได้ร่วมในมหาทรมาณของพระองค์ผู้ที่เรารัก

ความยากลำบาก ช่วยชำระจิตใจเราให้บริสุทธ์ ความทรมาณไม่นำความจองหอง แต่จะนำความถ่อมตน

ดังนั้นเมื่อเราทรมาณทั้งฝ่ายกายและฝ่ายจิตเราก็ได้มีส่วนในพระมหาทรมาณของพระคริสต์ที่เรารัก แล้วเราจะมีความทุกข์ได้อย่างไร? :)

"แม้ลูกทุกข์ลูกก็สุข เพราะพระองค์ทรงเอาความทุกข์ของลูกไปตรึงใว้ที่กางเขนของพระองค์จิตใจลูกจึงใกล้พระองค์เป็นนิจ ลูกจึงสุขใจและใช้บุญคุณไม่หมดไม่สิ้น"

อัลเลลูยา อัลเลลูยา อัลเลลูยา

ขอสรรเสิญพระองค์บนโลก และเมื่อตายขอให้ได้มีบุญสรรเสิญพระองค์ต่อในสวรรค์