สารพระเยซูเจ้า ฉบับที่ 23: ความรักคือการยอมจำนน

ถาม-ตอบพระคัมภีร์ เรื่องเสริมศรัทธา ความรู้ และสาระ บทความ ในคริสตศาสนา
ตอบกลับโพส
Yan Agape
โพสต์: 1238
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 17, 2005 10:57 am

พฤหัสฯ. ก.ค. 02, 2020 6:19 am

สวัสดีครับ วันนี้ผมขอเสนอ สารพระเยซูเจ้า ฉบับที่ 23: ความรักคือการยอมจำนน จากประกาศยืนยันของ คุณคาทาลินา ริวาส (Love is to Submit. Testimony of Catalina Rivas CL-23)

ขอบคุณ: คุณใหม่ พิมพ์ตรวจสํานวน
ความรักคือการยอมจำนน
CL-23 9 มกราคม 1966 พระเยซูเจ้า
โอ้วิญญาณของพ่อ ลูกแอบซ่อนตัวของลูกในความรักอันร้อนรุ่มของพ่อ มันช่างเป็นความหวานชื่นของพระผู้ไถ่ของลูกที่ขับร้องในชัยชนะของลูก ลูกคือโลหิตของพระโลหิตของพ่อ ชีวิตของชีวิตของพ่อ เหนือกว่านั้น ลูกก็คือสาเหตุของชัยชนะของพ่อ

พ่อทรงตัวแขวนอยู่บนไม้กางเขน ไม่ใช่เพราะพระสิริโรจนาการของพ่อ แต่เพื่อพระสิริโรจนาการของพระบิดาของพ่อ พ่อถวายทุกอย่างในตัวเพื่อความสุขพระทัยของพระองค์ และความสุขพระทัยของพระองค์ก็คือการมีชัยชนะได้ พวกเขาเหล่านั้นที่พระองค์ได้สูญเสียไป นั่นก็คือเหตุที่พ่อขับร้องในชัยชนะของลูก เป็นการพูดว่า เพื่อพระสิริโรจนาการของพระบิดาเจ้า ที่พ่อดำรงชีพและสรรเสริญทุกขณะของชีวิต และเทิดพระเกียรติพระผู้ทรงส่งพ่อมาหาลูก

ทุกคนรู้ว่า: พ่อไม่รักอะไรมากกว่าการทำความพึงพอใจให้กับพระบิดาของพ่อ และนี่ก็คือเหตุผลที่พ่อจะสรรเสริญเทิดทูนทุกคนที่ทำให้พระองค์มีความสุขพระทัยเพราะความสุขสดชื่นนั้นเป็นชีวิตของพระเป็นเจ้าจากพระบิดาไปถึงพระบุตรแล้วย้อนกลับจากพระบุตรถึงพระบิดาผ่านองค์พระจิตเจ้าของความรัก

จงรักพ่อ รักพ่ออย่างล้นเหลือนะลูกสาวของพ่อ จงคิดว่าการรักเป็นเหมือนการปฏิเสธอำเภอใจของลูก ปฏิเสธและมอบตัวลูกให้กับผู้ที่ลูกรัก รับความเจ็บปวดทรมานเท่าที่จำเป็น เพื่อความรักที่เขาผู้นั้นมอบให้ลูก

การรัก คือ การยอมจำนนทำให้ตัวเองเล็กลงกระทั่งอนุญาตให้ตัวเองถูกเหยียบย่ำ และถูกปฏิเสธแม้กระทั่งจากสิ่งสร้างที่เลวร้ายสกปรกโสมมที่สุด ถ้าหากว่านั่นก็คือกรณีที่เกิดขึ้น การรักก็คือการเอาตัวเองไปอยู่ในที่สุดท้ายปฏิเสธแม้กระทั่งคุณงามความดีของตัวเอง และยอมรับปราศจากการตำหนิติโทษและให้ผู้อื่นแบบพอเหมาะพอควรชนิดที่เกินเหตุเกินผล ทำเพื่อบุคคลที่ลูกรัก เพื่อสมควรจะได้รับความรักของเขา

พ่อได้ทำสิ่งนี้ พ่อทำแบบสวยงาม: พ่อช่วยผู้ขาดแคลน พ่อฟื้นคืนชีพของผู้ตายและพ่อไม่ได้อะไรเหนือกว่าความทรยศและอกตัญญูเป็นสิ่งตอบแทน

จงรักพ่อ มอบตัวของลูกแบบหมดสิ้นสมบูรณ์และเต็มใจ รับความเจ็บปวดทรมานกับพ่อ และต่อต้านความเจ็บปวดนั้น ลูกไม่ต้องการทำหรือ โลกทิ้งตัวของมันแบบจงใจลงสู่นรกหุบเหวลึกปราศจากการยอมรับความช่วยเหลือที่พระหฤทัยของพ่อเสนอให้ หลังจากนั้นมันจะร้องไห้และสิ้นหวัง มนุษยชาติจะโดดดิ้นภายใต้การโบยตีที่พวกเขาสมควรจะได้รับ

ผู้คนต้องชดเชยโทษและสวดเพราะการลงโทษจะมาถึง แต่ถ้าลูกจะทำพลีกรรม วิญญาณทั้งหลายก็จะมอบความวางใจในพระหฤทัยของพ่อ

พ่อสัญญาในความนุ่มนวลและความยิ่งใหญ่ของความรักของพ่อในการช่วยมนุษย์จากความยุติธรรมของพ่อพระเป็นเจ้า พาพวกเขาไปที่ปลอดภัยที่ความน่าสะพรึงกลัวหรือความตายไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้... รับความเจ็บปวดและชดเชยบาปร่วมกับพ่อ
LOVE IS TO SUBMIT
CL-23 9-Jan-96 Jesus
O soul of Mine, you have hidden yourself in My Passion. How sweet it is to your Savior to sing your victory! You are blood of My Blood, life of My Life, even more so, you are precisely the cause of My Victory.

I remained hung on the Cross, not for My glory, but for the glory of My Father. I gave all of Myself for His happiness, and His happiness is the conquest of those whom He had lost. Thus I sing your victory, that is to say, for the glory of the Father, since I live and glorify each instant the Life and the Glory of He who sent Me to you.

Everyone knows: I love nothing more than to please My Father. That is why I shall glorify all who will make Him happy, because in that joy is the Divine Life that goes from the Father to the Son, and return from the Son to the Father through the Spirit of Love. Love Me; love Me greatly, My daughter. Think of loving as renouncing your own will, renouncing and giving yourself to your loved one, suffering for him however much is necessary, for that love that he gives.

To love is to submit, to make oneself so small until allowing oneself to be stepped on, and to be spurned even by the most despicable creature, if that should be the case. To love is to put oneself in the last place, renouncing even one’s own merits and to bear without reproach, that unjustifiably others appropriate, and doing it for the loved one, to merit his love. I did this. I did good; I helped the needy; I raised the dead, and I had nothing more than disloyalty and ungratefulness for recompense.

Love Me, give of yourself completely and voluntarily. Suffer with Me, and also resist that pain. Will you not want to do it? The world deliberately throws itself into the abyss, without accepting the help that My Heart offers. Afterwards it will cry and despair; humanity will groan under the deserved lashing.

One must atone and pray because the punishment will come; but if you might do penance, the souls would entrust themselves to My Heart. I promise in the tenderness and greatness of My Love, to save men from the rigor of Divine Justice, taking them to a secure port, where neither terror nor death can hurt them... Suffer, atone with Me.
ตอบกลับโพส