Belong to the Truth Jesus Christ

"ไม่เชื่อแต่อย่าลบหลุ่" เป็นคำกล่าวที่เราในสังคมไทยน่าจะคุ้นเคยได้ยินกันมานักต่อนักแล้ว
แต่ผมมีความสงสัยประการหนึ่งว่า สำหรับคริสตชนแล้วควรจะวางตัวอย่างไรดีต่อคำกล่าวนี้ดี

ถ้าเป็นเรื่องความเชื่อส่วนบุคคล เฉพาะถิ่นของเขา เราก็เหมือนไม่น่าจะไปยุ่งเกี่ยวหรือต่อว่าต่อขาน
แต่นั่นเป็นเหมือนการประนีประนอมที่ไม่เหมาะสมที่ลดพระเกียรติพระเจ้าของเรารึเปล่า ?

แล้วบางทีความเชื่อที่ไม่เหมาะสมที่เรารู้ว่าไม่ถุกต้องอยู่โต้ง ๆ ละ ทั่วไปคนเราจะพูดประโยคนี้ดักทางเพื่อไม่ให้เราไปยุ่งเกี่ยวมากกว่านั้นถ้าไม่เชื่อ แต่เราควรไหมถ้าเห็นว่าไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะสม โดยการลบหลู่สิ่งไม่ถุกไปเลย และชี้ทางสว่างที่ถุกต้องเรื่องพระเจ้าให้แก่พวกคนที่หลงกับความเชื่อที่ผิด ๆ
แต่อีกด้านสิ่งนี้ถูกต้องจริง ๆ หรือเปล่า และในสังคมไทยที่ประนีประนอมต่อความเชื่อที่ต่างกันโดยไม่ยุ่งเกี่ยวกันแบบนี้ ควรจะวางตัวเช่นไรจากคำกล่าวข้างต้นนี้ดี

เลยอยากถามความเห็นพี่น้องต่อเรื่องนี้หน่อยครับผม *ok

ปกติเวลาเพื่อนๆชวนไปทำบุญไหว้พระผมก็ไปกับเค้านะ แต่ไปถึงก็ไปยืนดูเฉยๆไม่ได้ทำอะไร มีบ้างเหมือนกันที่เพื่อนมาชวนให้ไหว้พระด้วย บางครั้งถึงกับชวนเปลี่ยนศาสนา แต่ผมก็บอกเค้าว่า "ไม่ละ พระเจ้าของฉันเพียงพอ :)"


ผมว่าการประกาศพระวาจาที่ยอดเยี่ยมที่สุดคือการยอมรับพระคริสต์ต่อหน้ามนุษย์ กล้าประกาศว่าเราคือลูกของพระเป็นเจ้า และทำตนให้เป็นแบบอย่างที่ดี เพื่อว่าใครเห็นเราแล้วจะได้ยกย่องสรรเสิญองค์พระเป็นเจ้าผู้ทรงเลี้ยงดูเรานะครับ :)

แล้วทำไมต้องถึงขนาดลบหลู่ล่ะ


แค่ไม่เชื่อไม่พอเหรอ

บางทีไว้เป็นข้อแก้ตัว

บางครั้งเพราะไม่มีความมั่นใจ ของบางคน

อย่างไรก็ตามเราไม่ควรดูถูก ความเชื่อ หรือความคิดของคนอื่น

แต่ตัวเองต่างหาก ต้องมีจุดยืน และในเวลาเดียวกัน ถ้าพี่น้องในความเชื่อเดียวกัน
ไปทำตาม เราควร หาเวลาอธิบาย หรือชี้แจง ค่ะ

ถ้าเราไม่เชื่อ แล้วยังลบหลู่อะ เกิดปัญหาแน่นอน

เห็นด้วยกับพี่ปอครับ

ไม่เชื่ออย่างเดียวก็พอครับ แต่ก็ไม่ใช่ไปทำความเดือดร้อนให้คนอื่น

ถูก....ไม่ต้องถึงขนาดไปลบหลู่เขา

ถ้าพระของเขาสอนให้คนเป็นคนดี
ก็คือว่า ดี...แล้วเราจะไปด่าเขาทำไม?

เรามีปัญญาทำให้คนเป็นคนดีเหมือนเขารึเปล่า?



จะพูดอะไร..ก็ให้พูดถึงแต่สิ่งดีๆของเรา
ไม่ต้องไปด่าพระเขา

ถ้าคนจะศรัทธาก็ด้วยความดีของพระเรา ไม่ใช่การไปด่าพระเขา

ก็เหมือนกับหลายๆคนที่ชอบคิดว่า

การเหยียบพระของคนอื่นให้ต่ำลง
จะทำให้พระของตัวเองดูสูงส่งขึ้น นั่นแหละ

ดูในพันทึบสิ...ด่าพระเจ้าสาดเสียเทเสีย
เนี่ยแหละ.....ไม่เชื่อและลบหลู่

ซึ่งแล้วงัยละ? ก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น

ดังนั้น...เราสนใจแต่ของเราก็พอ
บอกแต่พระเราดีอย่างไร...ไม่ต้องไปด่า ไปลบหลู่พระของคนอื่นเขา

ผมคิดถึงสถานการณ์สมมุติที่สอนผิด ๆ อย่าร้ายกาจ อย่างเช่นอาจกระทำที่ผิดศีลธรรม หรือ ไม่เหมาะสม เอาง่าย ๆ ก็เทียบกับ ราเอเลี่ยน อะไรประมาณนั้นที่เพี้ยนถึงขีดสุด เหมือนกับว่าเอ๊ะเราเห็นอยู่โต้ง ๆ แล้วว่ามันไม่ถูกนะ แต่พวกที่คิดว่าสิ่งที่ตนทำนั้นถูกก็อาจตอกกลับมาด้วยวลีว่า ไม่เชื่อแต่อย่าลบหลู่นั้น
แล้วถ้าเราวางเฉยไป ผมติดใจว่าเป็นการสมควรหรือเปล่า หรือถ้าเรารู้ว่านี่มันเท็จเทียมแน่ ๆ ก็ไม่ต้องกลัวเลย ว่าได้เลยถ้าเป็นแบบเท็จเทียมสอนคนทำเลว ๆ แบบนั้น อะไรแบบนั้นอะครับ

ผมสัเกตุเห็นอย่างนึงเกี่ยวกับพระวาจาบทนี้นะคับ

ยน 3:19-21
ประเด็นของการตัดสินลงโทษก็คือความสว่างเข้ามาในโลกนี้แล้วแต่มนุษย์รักความมืดมากกว่ารักความสว่าง เพราะการกระทำของเขานั้นชั่วร้ายทุกคนที่ทำความชั่วย่อมเกลียดความสว่าง และไม่เข้าใกล้ความสว่างเกรงว่าการกระทำของตนจะปรากฏชัดแจ้งแต่ผู้ที่ปฏิบัติตามความจริงย่อมเข้าใกล้ความสว่างเพื่อให้เห็นชัดว่าสิ่งที่เขาทำได้ทำโดยพึ่งพระเจ้า

เห็นด้วยกับพี่ PP ครับ เราต้องมีจุดยืนของตัวเองที่มันคง แต่ในขณะเดียวกับก็ด้องเคารพในสิทธิและความเชื่อของผู้อื่นด้วย

ผมเห็นว่าคนพวกนั้นส่วนใหญ่(เกือบ 100%) เป็นพวกที่มีแนวคิดคือ "นับถือศาสนาที่เข้ากับตนเองได้ดีที่สุด" ไม่ใช่ "นับถือศาสนาเพราะศาสนาเป็นความจริง"

เห็นด้วยครับ