+อย่าดับ"ความโกรธ"ด้วยความ"สะใจ"+
โพสต์แล้ว: เสาร์ ธ.ค. 10, 2005 1:20 pm
ขอเกริ่นก่อนนะครับ ก่อนอื่นทุกๆท่านคงรู้จักคำว่า "โกรธ" กันดี เพราะทุกๆคนก็คงเคยรู้สึกแบบนี้ แต่จะทำอย่างไรให้ดับการโกรธลงได้ละ? หลายๆคนก็หลายวิธี วิธีของแต่ละคนก็เข้ากับตัวคนๆนั้นแต่สิ่งที่ผมจะนำมาบอกในวันนี้ก็คืออย่าดับความโกรธด้วยความสะใจ
เช่น สมมติมีคนต่างศาสนามาโจมตีความเชื่อของเราและด่าทอเสียๆหายๆ พอเราไปอ่านเราก็โกรธ ทีนี้ถ้าดับความโกรธไม่ลงเราก็จะระเบิดจนทำอะไรเสียหายร้ายแรงออกไปแต่ถ้าจะลดความโกรธลงบางคนก็คิดว่า "ช่างมัน เดี๋ยวมันตายไปมันก็ตกนรกเองแหละ 555+" แล้วความ"สะใจและยินดีในความพินาศของคนอื่น" ก็จะขึ้นมาแทนที่ "ความโกรธ" ......คุ้มกันไหมนั่นพี่น้องทั้งหลาย?
เรามาดูพระวาจาบทนี้กันครับ
รม 12:14-21
จงอวยพรผู้ที่เบียดเบียนท่าน จงอวยพรเขา อย่าสาปแช่ง จงร่วมยินดีกับผู้ที่ยินดี จงร้องไห้กับผู้ที่ร้องไห้ จงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน อย่ามักใหญ่ใฝ่สูง แต่จงยอมทำสิ่งต่ำต้อยเถิด อย่าทะนงว่าตนฉลาด อย่าตอบแทนความชั่วด้วยความชั่ว จงพยายามทำดีต่อมนุษย์ทุกคน ในส่วนของท่าน จงอยู่อย่างสันติกับทุกคนถ้าเป็นไปได้ พี่น้องที่รักยิ่ง อย่าแก้แค้นเลย แต่จงให้พระเจ้าทรงตัดสินลงโทษเถิด ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า การแก้แค้นเป็นของเรา เราจะตอบแทนการกระทำของทุกคน พระเจ้าตรัสดังนี้ ตรงกันข้าม ถ้าศัตรูของท่านหิว จงให้อาหารกับเขา ถ้าเขากระหาย จงให้เขาดื่ม เพราะเมื่อทำเช่นนี้ ท่านจะทำให้เขาสำนึกและละอายใจ อย่าให้ความชั่วเอาชนะท่าน แต่จงชนะความชั่วด้วยความดี
คงตรงตัวกันดีอยู่แล้วนะครับกับประโยคนี้ "อย่าตอบแทนความชั่วด้วยความชั่ว " เพราะความชั่วที่ร้ายแรงยิ่งกว่าจะเข้ามาทันทีโดยเราไม่รุ้ตัว เราควรดับสิ่งหรือความรู้สึกอารมณ์ที่ไม่ศักดิ์สิทธ์ต่างๆด้วยความรักของพระเป็นเจ้า ความรักของพระเป็นเจ้าเท่านั้นที่เอาชนะทุกสิ่งในสากลจักรวาลได้ เมื่อเราถูกเบียดเบียนพระองค์บอกให้เราภาวนาให้เขา ให้มีความรักเกิดขึ้นในใจเรา นั่นเป็นทางเดียวและทางถูกต้องที่สุดของการดับความโกรธความแค้นและบาปต่างๆนะครับ :)
เช่น สมมติมีคนต่างศาสนามาโจมตีความเชื่อของเราและด่าทอเสียๆหายๆ พอเราไปอ่านเราก็โกรธ ทีนี้ถ้าดับความโกรธไม่ลงเราก็จะระเบิดจนทำอะไรเสียหายร้ายแรงออกไปแต่ถ้าจะลดความโกรธลงบางคนก็คิดว่า "ช่างมัน เดี๋ยวมันตายไปมันก็ตกนรกเองแหละ 555+" แล้วความ"สะใจและยินดีในความพินาศของคนอื่น" ก็จะขึ้นมาแทนที่ "ความโกรธ" ......คุ้มกันไหมนั่นพี่น้องทั้งหลาย?
เรามาดูพระวาจาบทนี้กันครับ
รม 12:14-21
จงอวยพรผู้ที่เบียดเบียนท่าน จงอวยพรเขา อย่าสาปแช่ง จงร่วมยินดีกับผู้ที่ยินดี จงร้องไห้กับผู้ที่ร้องไห้ จงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน อย่ามักใหญ่ใฝ่สูง แต่จงยอมทำสิ่งต่ำต้อยเถิด อย่าทะนงว่าตนฉลาด อย่าตอบแทนความชั่วด้วยความชั่ว จงพยายามทำดีต่อมนุษย์ทุกคน ในส่วนของท่าน จงอยู่อย่างสันติกับทุกคนถ้าเป็นไปได้ พี่น้องที่รักยิ่ง อย่าแก้แค้นเลย แต่จงให้พระเจ้าทรงตัดสินลงโทษเถิด ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า การแก้แค้นเป็นของเรา เราจะตอบแทนการกระทำของทุกคน พระเจ้าตรัสดังนี้ ตรงกันข้าม ถ้าศัตรูของท่านหิว จงให้อาหารกับเขา ถ้าเขากระหาย จงให้เขาดื่ม เพราะเมื่อทำเช่นนี้ ท่านจะทำให้เขาสำนึกและละอายใจ อย่าให้ความชั่วเอาชนะท่าน แต่จงชนะความชั่วด้วยความดี
คงตรงตัวกันดีอยู่แล้วนะครับกับประโยคนี้ "อย่าตอบแทนความชั่วด้วยความชั่ว " เพราะความชั่วที่ร้ายแรงยิ่งกว่าจะเข้ามาทันทีโดยเราไม่รุ้ตัว เราควรดับสิ่งหรือความรู้สึกอารมณ์ที่ไม่ศักดิ์สิทธ์ต่างๆด้วยความรักของพระเป็นเจ้า ความรักของพระเป็นเจ้าเท่านั้นที่เอาชนะทุกสิ่งในสากลจักรวาลได้ เมื่อเราถูกเบียดเบียนพระองค์บอกให้เราภาวนาให้เขา ให้มีความรักเกิดขึ้นในใจเรา นั่นเป็นทางเดียวและทางถูกต้องที่สุดของการดับความโกรธความแค้นและบาปต่างๆนะครับ :)