The Answer is LOVE
โพสต์แล้ว: ศุกร์ ก.พ. 24, 2006 4:54 pm
ชีวิตนั้นเป็นสิ่งที่เรียบง่ายเหลือเกิน ง่ายเกินไป จนพวกเราไม่สามารถจะยอมรับได้ และพวกเราจึงพยายามทำให้มันซับซ้อน ดังนั้นแล้วพวกเราจึงกลายเป็นสิ่งที่ซับซ้อน และไม่สามารถเข้าใจได้
เราต้องเข้าใจว่าเราไม่ใช่ร่างกาย ไม่ใช่ใจ ไม่ใช่ความนึกคิด
ถ้าร่างกายต้องการโลกนี้ ความสัมพันธ์ทางโลก และสิ่งของทางโลกเพื่อค้ำจุนมัน
เราไม่ได้ต้องการสิ่งเหล่านั้น ส่วนใจก็ต้องการความเพลิดเพลินบางอย่างจากโลกนี้ แต่เราก็ไม่ได้ต้องการสิ่งเหล่านั้นที่ใจต้องการ เรานั้นต้องการสิ่งอื่นที่ไม่ใช่สิ่งเหล่านั้น แล้วอะไรที่เราต้องการจริงๆ?
มันเป็นสิ่งที่ง่ายเหลือเกิน ชีวิตของเรานั้นง่ายเหลือเกิน และง่ายมาก นั่นคืออะไร?
เรามีความสมบูรณ์และบริบูรณ์ เราไม่ได้ต้องการสิ่งใด มีสิ่งเดียวที่เราต้องการ เราคือ ความรัก และธรรมชาติที่บริสุทธิ์ คือ ความรักทั้งมวล และนี่คือความต้องการของจิต จิตต้องการความรัก ที่ใดซึ่งจิตสามารถรัก และผู้ใดที่จิตสามารถค้นพบความรักได้ จิตจะรู้สึกปรับตัวเข้าหาในความสัมพันธ์นั้น
ปราศจากความรัก ชีวิตก็มีแต่ความแห้งแล้ง และความรักเป็นความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหัวใจของเรา เราอาจจะไม่มีอาหาร เราอาจจะไม่ค้นพบรสชาติใดๆ เราอาจจะไม่มีทอง หรือเงิน
แต่ที่ใดที่เราสามารถค้นพบความรัก เราจะรู้สึกปรับตัวเราเองเข้ากับที่นั่นได้อย่างแท้จริง ที่ใดที่มีความรัก เราอาจจะไม่ต้องการสิ่งใดๆ เราจะปรับตัวเราเอง แต่ที่ใดที่เรามีความรัก พวกเขาจะให้ทุกๆ สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา
ถ้าเราเพียงแต่ออกไปเดินเล่นข้างนอก และเราพบสุนัขข้างถนน เราเรียกมันอย่างรักใคร่ และลูบหลังมันเบาๆ ไม่จำเป็นต้องให้อะไรมันกิน แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เราเดินผ่านมันทุกๆ วัน เราให้ความรักแก่สุนัขตัวนั้น และลูบหัวและหลังมันเบาๆ อย่างรักใคร่ เราจะพบว่าไม่ว่าที่ใดก็ตามมันจะตามเรา มันจะวิ่งหาเรา มันจะคลั่งไคล้ที่ได้เห็นเธอ มันเป็นการยากที่เราจะสลัดให้หลุดจากสัตว์ตัวนั้น เพราะว่าด้วยความรักของเรา เราได้ชนะหัวใจของสุนัขตัวนั้น และนั่นก็เป็นการเพียงพอแล้วที่จะดึงดูด หรือเอาชนะหัวใจของมัน
ในขณะที่เราเดินทางในรถไฟ หรือบางที่ เราอยู่กับคนอื่นซึ่งแปลกหน้าสำหรับเรา เราไม่ได้รู้สึกว่าอยากจะอยู่เงียบๆ และไม่มีความสัมพันธ์ใดๆซึ่งกันและกัน เพราะว่านั่นจะเป็นช่วงเวลาที่แห้งเหี่ยวจริงๆ สำหรับเรา ซึ่งเราไม่สามารถเพลิดเพลินได้
กับคนที่นั่งติดกับเรา เราเริ่มต้นพูดคุยด้วย
เราต้องเข้าใจว่าเราไม่ใช่ร่างกาย ไม่ใช่ใจ ไม่ใช่ความนึกคิด
ถ้าร่างกายต้องการโลกนี้ ความสัมพันธ์ทางโลก และสิ่งของทางโลกเพื่อค้ำจุนมัน
เราไม่ได้ต้องการสิ่งเหล่านั้น ส่วนใจก็ต้องการความเพลิดเพลินบางอย่างจากโลกนี้ แต่เราก็ไม่ได้ต้องการสิ่งเหล่านั้นที่ใจต้องการ เรานั้นต้องการสิ่งอื่นที่ไม่ใช่สิ่งเหล่านั้น แล้วอะไรที่เราต้องการจริงๆ?
มันเป็นสิ่งที่ง่ายเหลือเกิน ชีวิตของเรานั้นง่ายเหลือเกิน และง่ายมาก นั่นคืออะไร?
เรามีความสมบูรณ์และบริบูรณ์ เราไม่ได้ต้องการสิ่งใด มีสิ่งเดียวที่เราต้องการ เราคือ ความรัก และธรรมชาติที่บริสุทธิ์ คือ ความรักทั้งมวล และนี่คือความต้องการของจิต จิตต้องการความรัก ที่ใดซึ่งจิตสามารถรัก และผู้ใดที่จิตสามารถค้นพบความรักได้ จิตจะรู้สึกปรับตัวเข้าหาในความสัมพันธ์นั้น
ปราศจากความรัก ชีวิตก็มีแต่ความแห้งแล้ง และความรักเป็นความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหัวใจของเรา เราอาจจะไม่มีอาหาร เราอาจจะไม่ค้นพบรสชาติใดๆ เราอาจจะไม่มีทอง หรือเงิน
แต่ที่ใดที่เราสามารถค้นพบความรัก เราจะรู้สึกปรับตัวเราเองเข้ากับที่นั่นได้อย่างแท้จริง ที่ใดที่มีความรัก เราอาจจะไม่ต้องการสิ่งใดๆ เราจะปรับตัวเราเอง แต่ที่ใดที่เรามีความรัก พวกเขาจะให้ทุกๆ สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา
ถ้าเราเพียงแต่ออกไปเดินเล่นข้างนอก และเราพบสุนัขข้างถนน เราเรียกมันอย่างรักใคร่ และลูบหลังมันเบาๆ ไม่จำเป็นต้องให้อะไรมันกิน แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เราเดินผ่านมันทุกๆ วัน เราให้ความรักแก่สุนัขตัวนั้น และลูบหัวและหลังมันเบาๆ อย่างรักใคร่ เราจะพบว่าไม่ว่าที่ใดก็ตามมันจะตามเรา มันจะวิ่งหาเรา มันจะคลั่งไคล้ที่ได้เห็นเธอ มันเป็นการยากที่เราจะสลัดให้หลุดจากสัตว์ตัวนั้น เพราะว่าด้วยความรักของเรา เราได้ชนะหัวใจของสุนัขตัวนั้น และนั่นก็เป็นการเพียงพอแล้วที่จะดึงดูด หรือเอาชนะหัวใจของมัน
ในขณะที่เราเดินทางในรถไฟ หรือบางที่ เราอยู่กับคนอื่นซึ่งแปลกหน้าสำหรับเรา เราไม่ได้รู้สึกว่าอยากจะอยู่เงียบๆ และไม่มีความสัมพันธ์ใดๆซึ่งกันและกัน เพราะว่านั่นจะเป็นช่วงเวลาที่แห้งเหี่ยวจริงๆ สำหรับเรา ซึ่งเราไม่สามารถเพลิดเพลินได้
กับคนที่นั่งติดกับเรา เราเริ่มต้นพูดคุยด้วย