Belong to the Truth Jesus Christ

จะเอาอะไรกันนักกันหนากับ"นวนิยาย" ไม่รู้หรือว่า การเขียนนวนิยายให้ประสบความสำเร็จมีหลักการเป็นท่าไม้ตายอยู่ว่า

เขียนอย่างไรก็ได้ ให้สั่นไหวหัวใจผู้คน

และจะเขียนเกี่ยวกับอะไรเล่า ที่จะสั่นไหวหัวใจผู้คนได้ง่ายเท่ากับเขียนเรื่องที่ละเอียดอ่อนที่สุดในหัวใจของคน นั่นก็คือ ความเชื่อหรือศรัทธาในศาสนาที่เขานับถืออยู่นั่นไง

ผู้เขียนที่ฉลาดยังรู้ด้วยว่า การเขียนเรื่องอันละเอียดอ่อน เพื่อสั่นไหวหัวใจของผู้คนได้ง่าย คือ เรื่องเกี่ยวกับความเชื่อ และจะให้สั่นไหวง่าย/รวดเร็วตรงเป้าก็ต้องเล่นตัวองค์ศาสดาเสียเลย

และทั้งหมดนั่นก็คือ การทำงานเขียนอันชาญฉลาดแห่งปรากฏการณ์ของหนังสือนวนิยายเรื่อง "ถอดรหัสลับดาวินซี"

เราผู้ซึ่งเป็นคริสตัง มีความเชื่อก็ย่อมจะสั่นไหวไปกับกระแสข้อมูลอันถาโถมเข้าใส่เราไม่มากก็น้อย จึงอยากจะฝากข้อสังเกตไว้สักเล็กน้อย เพราะช่วงนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็จะเข้าฉายในบ้านเราแล้ว

การเป็นคริสตัง คือ ชีวิตที่ยืนยันความเชื่อด้วยการออกไปดำเนินชีวิตแห่งการรักและรับใช้ การลงมือทำความดี คือ ข้อเท็จจริงที่ประเสริฐกว่าการถกเถียงข้อมูลบนหน้ากระดาษนวนิยาย

อิฉันเป็นผู้เน้นข้อความด้วยการใช้สีที่เด่นชัดเองค่ะ ข้อความจากต้นฉบับไม่ได้มีการเน้นข้อความตรงนี้

2. ปัญหาเกี่ยวกับข้อมูลของนวนิยายเล่มนี้ เป็นปัญหาของผู้ที่ยังไม่มีความเชื่อหรือผู้ที่มีความเชื่อน้อย แต่ไม่เป็นปัญหาสำหรับผู้มีความเชื่อ หรือครอบครัวคริสตังที่ไปวัดแก้บาปรับศีลฯสม่ำเสมอ คริสตังตามวัดยังคงมีความเชื่อในครอบครัวแน่นแฟ้นตราบเท่าที่พระศาสนจักรยังช่วยเหลือคนจนคนด้อยโอกาสทั้งด้านการศึกษาและสังคมสงเคราะห์อื่นๆ

3. ผู้มีความเชื่อน้อย หรือคลอนแคลน หรือเยาวชนที่สับสน พวกเขาจะกลับมาหาพระเยซูเจ้าทันทีเมื่อชีวิตของเขาโตขึ้นและพบวิกฤติ เขาจะรู้ได้ทันทีว่าอะไรคือของจริง เมื่อพบว่ายังมีความรักและการให้อภัย อีกทั้งที่พึ่งหลบภัยได้ในหน่วยงานต่างๆของพระศาสนจักร

4. คริสตังไม่มีบุคลิกใจแคบต่อผู้คนในโลก ระวังการต่อต้านอะไรที่จะทำให้เรากลายเป็นคนใจแคบ มองไม่เห็นความดีที่ซ่อนอยู่ในสิ่งที่เราไม่ชอบ ผู้คนในสังคมทั่วๆไปอาจไม่รู้สึกจริงจังอะไรกับนวนิยายเล่มนี้เลยก็ได้ มันก็แค่นวนิยายเล่มหนึ่งเท่านั้นเอง บางคนยังไม่รู้เลยว่า มีหนังสือเล่มนี้ด้วยหรือ? เราตื่นตูมกันไปเองหรือเปล่า?

5. ระวังการตื่นเต้นเกินไปจนกลายเป็นว่า เข้าทางเขาเพื่อประชาสัมพันธ์หนังสือและภาพยนตร์ให้ขายดีมากยิ่งขึ้น

ผมคิดว่าเรื่องที่เรากำลังกังวลอยู่ คนโบราณเขาสรุปไปเรียบร้อยแล้วในการสังคายนาของพระศาสนจักรครั้งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการรับรองว่าหนังสือเล่มไหนจัดเป็นพระคัมภีร์ก็ดี สิ่งไหนเป็นข้อความเชื่อและสิ่งไหนไม่ใช่ นวนิยายเล่มนี้นำเอาข้อถกเถียงเก่าๆ ที่เขาสรุปกันเรียบร้อยแล้ว มาพูดกับคนยุคใหม่ที่จิตใจอ่อนไหวง่าย ห่างไกลจากพระธรรมคำสอนภาคปฏิบัติ ไม่มีพระยึดเหนี่ยว ชอบของแปลกใหม่ตามแฟชั่น...สักพักเดี๋ยวก็เลิกเห่อ และคอยรออะไรตื่นเต้นที่จะมาเขย่าจิตใจอันใหม่ต่อไป...อย่าเบื่อพวกเขา เราต้องรักเด็กๆและคนยุคนี้ และสอนสิ่งถูกต้องแก่เขาให้มากขึ้น เท่านั้นเองครับ

โดยบรรณาธิการบริหารหนังสือพิมพ์อุดมสาร จากฉบับวันที่ 14-20 พฤษภาคม 2006 ค่ะ