++อัศจรรย์ใจมากๆจนอดเล่าไม่ได้++
โพสต์แล้ว: ศุกร์ มี.ค. 18, 2005 11:34 pm
ช่วงนี้มหาวิทยาลัยมีกีฬา อะตอมเกมส์ ทีนี้ ก็มีการส่งกองเชียร์กับหลีดเดอร์เข้าประกวด
ในวันสุดท้ายด้วย ก่อนหน้านั้นเราก็ซ้อมเชียร์กันไปเรื่อยๆ(เป็นเหตุผลที่ผมหาย เฮด ไป - -)
ไอ้เราก็เป็นหลีดมาปีที่แล้ว ปี้นี้เราก็เลยต้องมาสอนรุ่นน้อง ขึ้นชื่อว่าการทำงานก็มีปัญหาต่างๆ
ทั้งเรื่องจำนวนกองเชียร์ที่จะส่งขึ้น มีปัญหามากๆๆ แล้วทีนี้มีน้องชื่อน้องเก้ง เก้งนี่ไม่ค่อยมาซ้อมเพราะว่า
ทำงานพิเศษ ก็กลัวว่าจะซ้อมไม่ทันทั้งหลีดคนอื่นๆที่สมัครเข้ามาตอนแรกก็กลับบ้านนอกไปหมดแล้ว
ก็เลยจำเป็นต้องเอาน้องคนนี้ แล้วงานวันจริงคือวันที่ 21 ก็ใกล้เข้ามาแล้วด้วย น้องเค้าก็มาซ้อมๆ
หายๆ แต่โดยอาศัยว่าน้องเค้าเป็นหลีดเก่ามาเลยไปเร็ว ต่อมาน้องกวางที่เต้นเก่งมากๆ ก็มาขอออก
เพราะงานพิเศษที่สมัครใว้ดันเลื่อนมาให้ทำงานก่อน เท่านั้นยังไม่พอ!! ทางเจ้าภาพติดต่อมาว่า
ขอเลื่อนงานมาวันที่ 20!!! ทั้งๆที่เราสั่งตัดชุดใว้แล้วจะไปรับวันที่ 20 !! และ ยังไม่พอ
ด้วยเหตุนี้กองเชียร์ซึ่งเป็นปี 1 ส่วนใหญ่อยู่ต่าง จ.ว จะกลับมาตอนเย็นของวันนั้น!! ทำให้กองเชียร์
ที่สามารถมาได้มีน้อยนิดมากๆ แต่เท่านั้นก็ยังไม่พออีก!! น้องเก้งของเรามีพรีเซนท์โปรเจกต์วันที่ 20!!!!!!
ตอนนั้นปัญหารุมเข้ามามากมายเราก็เครียดมากๆ แต่ผมยังมีพระองค์ที่คอยอยู่ข้างผมยามผมเหนื่อยล้า
ผมจึงอธิฐานพระองค์ขอให้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ฝากปัญหานี้ ให้พระองค์ช่วยแก้
ผมสวดอยู่หลายวัน จนสุดท้ายเสียงโทรศัพท์แห่งพระเมตตาและความรักของพระก็ดังขึ้น
น้องเก้งโทรมาบอกว่า อยู่ดีๆ อ. ก็เลื่อนส่งปรเจกไปเป็นวันที่ 25 อย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย! แล้วอีกวันนึง
พี่ที่ควบคุมกองเชียร์ก็บอกว่า การเชียร์ครั้งนี้จะไม่นับคะแนนกองเชียร์เลย จะคิดแต่เชียร์หลีดเท่านั้น
นั่นหมายความว่ากองเชียร์มีน้อยเท่าไหร่ก็ได้!!! และชุดที่สั่งตัดก็เสร็จทันพอดี เพราะคิวก่อนหน้านี้
แคนเซิลไปแล้วทำให้ทางเจ้าของร้านมาตัดชุดเราได้ทันที่
ในบางเรื่องเราเคยคิดไหมว่า
"ปัญหาเล็กๆ งานเล็กๆไม่สำคัญแบบนี้ ไม่อยากรบกวนพระ"
ผมเมื่อก่อนก็คิดเช่นนั้น แต่วันนี้ผมคิดได้แค่ว่า
แม้บางเรื่องที่มนุษย์เห็นว่าเล็กๆน้อยๆ หรือคิดว่าไร้สาระ ไม่สำคัญ แต่หากมันเป็นทางที่ จะให้เราสนิทกับพระหรือเห็นความรักของพระที่มีให้ต่อเราแล้ว ไม่ว่างานจะเล็กเท่าพารามีเซี่ยม พระองค์ก็จะแสดงความรักให้ปรากฏ
คำภาวนา มีผลแรงมากกว่าที่เราคิด
ในวันสุดท้ายด้วย ก่อนหน้านั้นเราก็ซ้อมเชียร์กันไปเรื่อยๆ(เป็นเหตุผลที่ผมหาย เฮด ไป - -)
ไอ้เราก็เป็นหลีดมาปีที่แล้ว ปี้นี้เราก็เลยต้องมาสอนรุ่นน้อง ขึ้นชื่อว่าการทำงานก็มีปัญหาต่างๆ
ทั้งเรื่องจำนวนกองเชียร์ที่จะส่งขึ้น มีปัญหามากๆๆ แล้วทีนี้มีน้องชื่อน้องเก้ง เก้งนี่ไม่ค่อยมาซ้อมเพราะว่า
ทำงานพิเศษ ก็กลัวว่าจะซ้อมไม่ทันทั้งหลีดคนอื่นๆที่สมัครเข้ามาตอนแรกก็กลับบ้านนอกไปหมดแล้ว
ก็เลยจำเป็นต้องเอาน้องคนนี้ แล้วงานวันจริงคือวันที่ 21 ก็ใกล้เข้ามาแล้วด้วย น้องเค้าก็มาซ้อมๆ
หายๆ แต่โดยอาศัยว่าน้องเค้าเป็นหลีดเก่ามาเลยไปเร็ว ต่อมาน้องกวางที่เต้นเก่งมากๆ ก็มาขอออก
เพราะงานพิเศษที่สมัครใว้ดันเลื่อนมาให้ทำงานก่อน เท่านั้นยังไม่พอ!! ทางเจ้าภาพติดต่อมาว่า
ขอเลื่อนงานมาวันที่ 20!!! ทั้งๆที่เราสั่งตัดชุดใว้แล้วจะไปรับวันที่ 20 !! และ ยังไม่พอ
ด้วยเหตุนี้กองเชียร์ซึ่งเป็นปี 1 ส่วนใหญ่อยู่ต่าง จ.ว จะกลับมาตอนเย็นของวันนั้น!! ทำให้กองเชียร์
ที่สามารถมาได้มีน้อยนิดมากๆ แต่เท่านั้นก็ยังไม่พออีก!! น้องเก้งของเรามีพรีเซนท์โปรเจกต์วันที่ 20!!!!!!
ตอนนั้นปัญหารุมเข้ามามากมายเราก็เครียดมากๆ แต่ผมยังมีพระองค์ที่คอยอยู่ข้างผมยามผมเหนื่อยล้า
ผมจึงอธิฐานพระองค์ขอให้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ฝากปัญหานี้ ให้พระองค์ช่วยแก้
ผมสวดอยู่หลายวัน จนสุดท้ายเสียงโทรศัพท์แห่งพระเมตตาและความรักของพระก็ดังขึ้น
น้องเก้งโทรมาบอกว่า อยู่ดีๆ อ. ก็เลื่อนส่งปรเจกไปเป็นวันที่ 25 อย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย! แล้วอีกวันนึง
พี่ที่ควบคุมกองเชียร์ก็บอกว่า การเชียร์ครั้งนี้จะไม่นับคะแนนกองเชียร์เลย จะคิดแต่เชียร์หลีดเท่านั้น
นั่นหมายความว่ากองเชียร์มีน้อยเท่าไหร่ก็ได้!!! และชุดที่สั่งตัดก็เสร็จทันพอดี เพราะคิวก่อนหน้านี้
แคนเซิลไปแล้วทำให้ทางเจ้าของร้านมาตัดชุดเราได้ทันที่
ในบางเรื่องเราเคยคิดไหมว่า
"ปัญหาเล็กๆ งานเล็กๆไม่สำคัญแบบนี้ ไม่อยากรบกวนพระ"
ผมเมื่อก่อนก็คิดเช่นนั้น แต่วันนี้ผมคิดได้แค่ว่า
แม้บางเรื่องที่มนุษย์เห็นว่าเล็กๆน้อยๆ หรือคิดว่าไร้สาระ ไม่สำคัญ แต่หากมันเป็นทางที่ จะให้เราสนิทกับพระหรือเห็นความรักของพระที่มีให้ต่อเราแล้ว ไม่ว่างานจะเล็กเท่าพารามีเซี่ยม พระองค์ก็จะแสดงความรักให้ปรากฏ
คำภาวนา มีผลแรงมากกว่าที่เราคิด