Belong to the Truth Jesus Christ

ผมสงสัยว่า คนที่อยู่ในบาปหนัก หากเขาทำความดี ความดีนั้นจะมีคุณค่าหรือไม่ ผมเคยได้ยินมาว่า เมื่อใดที่คน ๆ หนึ่งอยู่ในสถานะบาปหนัก คุณความดีที่เขาทำนั้นไม่มีค่าอะไรเลย เพราะเมื่อมีบาปหนักในตัวเขา เขากขาดชีวิตพระ ซึ่งเป็นต้นธารแห่งความดีทั้งปวง ขนาดในพระคัมภีร์ที่ฟังเมื่อวันอาทิตย์ก่อน ก็ยังบอกว่าคนดี ถ้าบั้นปลายตกในบาป ความดีที่เขาทำก็จะสูญสิ้น

Andreas เขียน: ผมสงสัยว่า คนที่อยู่ในบาปหนัก หากเขาทำความดี ความดีนั้นจะมีคุณค่าหรือไม่ ผมเคยได้ยินมาว่า เมื่อใดที่คน ๆ หนึ่งอยู่ในสถานะบาปหนัก คุณความดีที่เขาทำนั้นไม่มีค่าอะไรเลย เพราะเมื่อมีบาปหนักในตัวเขา เขากขาดชีวิตพระ ซึ่งเป็นต้นธารแห่งความดีทั้งปวง ขนาดในพระคัมภีร์ที่ฟังเมื่อวันอาทิตย์ก่อน ก็ยังบอกว่าคนดี ถ้าบั้นปลายตกในบาป ความดีที่เขาทำก็จะสูญสิ้น

ต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตัว จากประสบการณ์ที่ได้พบเห็นมา
พี่เชื่อตลอดว่าพระยุติธรรม
ความดีที่ใครทำ จะไม่สูญหายไปไหน

ประเด็นอยู่ที่คำว่า
ถ้าบั้นปลายตกในบาป ความดีที่เขาทำก็จะสูญสิ้น
ถ้าคนหนึ้งอยู่ในบาปหนัก และมีความดีที่เคยทำมา
พระจะตอบแทนความดีนั้นให้เขา
โดยให้เขาได้มีโอกาสกลับใจ ได้พบพระสงฆ์
ได้โอกาสที่จะกลับมาเป็นลูกของพระอีกครั้งหนึ่ง เป็นครั้งสุดท้ายของเขา

แต่ถ้าเขาปฏิเสธโอกาสนี้ ความดีของเขาก็จะสูญสิ้นดังที่พระคัมภีร์กล่าวไว้
พี่เคยเห็นคนที่ปฏิเสธ โอกาสนี้
ขอพระเมตตาแก่วิญญาณเขาด้วยเถิด
และเคยเห็นคนที่ได้โอกาสกลับใจอย่างไม่น่าเชื่อก่อนที่จะหมดเวลาของเขาด้วย

เยซู มารีอา ยอแซฟ โปรดช่วยลูกเมื่อใกล้จะตาย
เยซู มารีอา ยอแซฟ โปรดช่วยให้ลูกสิ้นใจอย่างราบรื่นในศึลในพรของพระด้วยเทอญ

เห็นด้วยค่ะ 

ที่ว่าสูญสิ้นอาจจะเป็นเมื่อเทียบอัตราส่วนแล้ว
ความดีนั้นอาจจะแค่เหรียญสลึง  แต่ความเลวนั้นหลัก 10 ล้าน

แต่สิ่งใดที่เราได้ทำ..แม้จะเล็กน้อยจนไม่น่าเชื่อ
แต่พระเจ้าก็ไม่ทรงมองข้าม

อย่างที่คุณPhulasso ค่ะ
เขาอาจจะได้พระเมตตาให้มีโอกาสได้กลับใจในวินาทีสุดท้ายก็ได้ 

ฮบ 6:10
พระเจ้าไม่ทรงอยุติธรรมถึงกับจะทรงลืมกิจการที่ท่านได้กระทำ และทรงลืมความรักที่ท่านได้แสดงต่อพระนามของพระองค์

แหม่ ท่านภูลสฺโส ช่างมองได้ปรุโปร่งอย่างยิ่ง นับถือๆ

เห็นด้วยครับ ความดีไม่มีสูญ 

ความดีของมนุษย์ย่อมมีวันเปลี่ยนแปลง และทุกข์ใจทุกครั้งเมื่อปรากฏว่าตัวเองทำบาป
แต่ถ้าจิตใจของเขามองไปที่พระองค์ ความดีของพระองค์ที่เป็นอมตะ เขาก็คงจะเข้าใจว่า
อะไรคือการเชื่อพระองค์
การที่เราจะได้ขึ้นสวรรค์นั้น มันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่เราทำเลย แต่สำคัญที่ว่า ก่อนตายนั้น
เราเชื่อพระเยซูอย่างไง เชื่อว่าบริสุทธิ์เมื่อไม่ทำบาป เชื่อว่าเป็นคนบาปเมื่อทำผิด อย่างนี้
เชื่ออะไรกันแน่ครับ ในโคโลสี เขียนไว้ว่า "จงมองแต่สิ่งที่อยู่เบื้องบน ไม่ใช่เบื้องล่าง"
แต่มนุษย์ก็ก้มมองตัวเองตลอดไป คนนี้จบที่บอกว่า "ฉันเป็นคนบาป"
และเมื่อถึงวันนั้นก็ไปกับพระองค์ไม่ได้

การที่เราตกนรก ไม่ใช่เพราะว่าทำบาป แต่เพราะ "ไม่มองที่พระองค์"
ถ้ายูดาสมองเห็นแผนการณ์ที่พระเจ้ามีต่อพระเยซู ก็ไม่น่าจะฆ่าตัวตาย
ถ้ายูดาสไม่ขายพระเยซู พระองค์ก็ไม่ได้ไถ่บาป แต่ยูดาส ก็มองแต่ตัวเอง แล้วก้เสียใจ
สุดท้ายก็ "ผูกคอตาย"

ตอนนี้คุณเป็นคนที่เชื่อพระเยซูแบบไหน? มองตัวเอง หรือว่า มองที่พระองค์
แต่ที่คุณถามแบบนี้ คือการที่คุณให้ความสำคัญกับตัวมนุษย์มากกว่าพระองค์แล้วหรือเปล่า

เพราะเมื่อ  2,007 ปีที่แล้ว พระองค์ได้ทำอะไรเพื่อมนุษย์แล้ว
แต่ปัจจุบัน มนุษย์มองสิ่งนั้นหรือเปล่า หรือว่ามองในสิ่งที่เขาจะทำตอนมีชีวิตอยู่จนตาย

แนวคิดแบบนี้คลับคล้ายกับแนวคิดการหลุดพ้นโดยเฉียบพลันนะครับ ทางพุทธก็ดูเหมือนจะมีอาจารย์ชิงไห่ที่สอนออกแนวนี้ ทางคริสเตียนรู้สึกเหมือนเคยมีสายเกาหลีสายหนึ่งมาเผยแพร่เมื่อหลายปีก่อน ประมาณว่าหลุดแบบเฉียบพลัน แอบโดมิไนเซอร์
ไม่ทราบว่าเข้าใจผิดหรือเปล่า งงครับ ยังไงช่วยไขตัวตนของคุณสักนิดก็คงจะดีนะครับ คุณชาย

Chay เขียน: แต่มนุษย์ก็ก้มมองตัวเองตลอดไป คนนี้จบที่บอกว่า "ฉันเป็นคนบาป"
และเมื่อถึงวันนั้นก็ไปกับพระองค์ไม่ได้

ขอเถียงว่าไม่จริงครับ คุณไม่ใช่พระเจ้า คิดไม่มีสิทธิ์ทราบพระประสงค์ของพระองค์
ผมก็เช่นกัน

แต่การที่เราสำนึกว่าเราเป็นคนบาป ทำให้เราสำนึกในความรักของพระองค์ที่ทรงไถ่บาปเราครับ
จะได้ไม่พยายามที่จะทำบาปอีกครับ

ผมคงไม่มีหน้าที่ไปบอกใครว่า เค้าจะได้เข้าสวรรค์หรือไม่
ไม่ใช่หน้าที่ผมครับ

Batholomew เขียน:

Chay เขียน: แต่มนุษย์ก็ก้มมองตัวเองตลอดไป คนนี้จบที่บอกว่า "ฉันเป็นคนบาป"
และเมื่อถึงวันนั้นก็ไปกับพระองค์ไม่ได้

ขอเถียงว่าไม่จริงครับ คุณไม่ใช่พระเจ้า คิดไม่มีสิทธิ์ทราบพระประสงค์ของพระองค์
ผมก็เช่นกัน

แต่การที่เราสำนึกว่าเราเป็นคนบาป ทำให้เราสำนึกในความรักของพระองค์ที่ทรงไถ่บาปเราครับ
จะได้ไม่พยายามที่จะทำบาปอีกครับ

ผมคงไม่มีหน้าที่ไปบอกใครว่า เค้าจะได้เข้าสวรรค์หรือไม่
ไม่ใช่หน้าที่ผมครับ

ผิดความเชื่อเราก็ไม่ต้องไปสนใจหรอกมิว

:+: seraphim :+: เขียน:

Batholomew เขียน:

Chay เขียน: แต่มนุษย์ก็ก้มมองตัวเองตลอดไป คนนี้จบที่บอกว่า "ฉันเป็นคนบาป"
และเมื่อถึงวันนั้นก็ไปกับพระองค์ไม่ได้

ขอเถียงว่าไม่จริงครับ คุณไม่ใช่พระเจ้า คิดไม่มีสิทธิ์ทราบพระประสงค์ของพระองค์
ผมก็เช่นกัน

แต่การที่เราสำนึกว่าเราเป็นคนบาป ทำให้เราสำนึกในความรักของพระองค์ที่ทรงไถ่บาปเราครับ
จะได้ไม่พยายามที่จะทำบาปอีกครับ

ผมคงไม่มีหน้าที่ไปบอกใครว่า เค้าจะได้เข้าสวรรค์หรือไม่
ไม่ใช่หน้าที่ผมครับ

ผิดความเชื่อเราก็ไม่ต้องไปสนใจหรอกมิว

จริงพี่ เอาเวลาไปจรรโลงโลกดีกว่า

ผมยอยากถามคุณ CHAYว่า คนที่เชื่อในพระเยซูคริสตเจ้า เรียกว่า "คริตชน" ดังนั้น ถ้าหากเขาทำบาป เขายังเป็นคริสตชนอยู่หรือไม่ ถ้าเขายังเป็นคริสตชนอยู่ ใครจะเป็นผู้รับผิดชอบในบาปที่เขาได้ทำลงไป ถ้าพระเยซูผู้เดียวเป็นผู้รับผิดชอบบาปของเขา แล้วตัวเขาจะมีส่วนอะไรบ้างที่จะรับผิดชอบสิ่งที่เขาทำไป