ขอแบ่งปันประสบการณ์ครับ(2)
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ พ.ค. 20, 2007 4:27 pm
สวัสดีพี่ๆทุกคนน่ะคับ...ช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นกับผมมากมายทีเดียว เย็นเมื่อวานนี้มือถือที่เเม่ผมพึ่งซื้อให้เเค่3เดือนก็ดันหายอีก...เซ็งมาก!! เนื่องจากผมรีบนั่งtaxiจากวัดอัสสัมเพื่อไปกินข้าวกะเเม่ พอถึงที่ร้านเห็นรถเเม่จอดอยู่ก็รีบจ่างตังเเล้วพุ่งตรงไปที่ร้านซึ่งปกติผมจะต้องมองก่อนลงรถทุกครั้งว่าลืมอะไรรึป่าว ไปถึงร้านปุ๊ปก็กินๆยัดๆเข้าไปด้วยความหิว ผ่านไปครึ่งชม.จับกระเป๋ากางเกง..ช็อก 
..ว่างเปล่า(เวนเเล่ะ มือถือข้าพเจ้าล่ะ) จึงรวบรวมสติโทรไปที่มือถือตัวเอง..รอนานมาก..ในที่สุดพี่คนขับก็รับเเล้วบอกว่ากำลังไปส่งคนที่เยาวราชเดี๋ยวจะเอามาคืนให้พร้อมถามที่อยู่ กินข้าวเสร็จกลับบ้านโทรไปอีกรอบ พี่คนขับบอกพึ่งถึงเยาวราชอีกชม.นึงคงถึงที่บ้านผม เเล้วก็บอกให้ผมมายืนรอที่นัด...ผ่านไป1ชม...โทรไป...(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้)..ยืนรอต่อไปอีกเกือบชม. หง๋าๆๆๆๆๆๆๆๆ เเล้วทำไมถ้าพี่คนขับไม่เอามาคืน เเล้วจะรับโทรศัพท์ทามไม เเล้วจะบอกให้ผมมายืนง่าวตั้งนานทามไม รู้มั้ยว่าคนยืนนานๆเเล้วมันเมื่อย 
ระหว่างรอก็คิดรำพันไปต่างๆนาๆว่าทำไมพระเจ้าถึงทำกับลูกอย่างนี้ ทำไมพระเเม่ไม่ช่วยลูกเลย ลูกพึ่งจะไปวัดกลับมาเลยน่ะ พอรู้ตัวว่าหมดหวังจึงเดินกลับเข้าบ้าน นั่งเงียบเพ้อถึงมือถือ ถึงมันจะไม่ใช่รุ่นเเพงเว่อร์เเต่มันก็ไม่ใช่รุ่นถูก ทำไมต้องเกิดเรื่องเเบบนี้กับเราด้วย เเล้วรูปต่างๆที่ถ่ายไว้อ่ะ ความทรงจำทั้งนั้นเลยน่ะนั่น....จนกระทั่งอยู่ดีๆก็มีคำพูดนึงผุดขึ้นมาในหัว เป็นคำพูดที่พูดกับคนอื่นอยู่บ่อยๆ "ทุกสิ่งเกิดขึ้นมาเพื่อเหตุผลของมัน" พริบตาเดียวก็คิดได้ขึ้นมา ความทุกข์กลับหายไปหมด อืมๆ พี่คนขับอาจมีเหตุผลของเค้า เค้าเป็นเเค่คนขับเเท๊กซี่ เค้าอาจต้องการใช้เงินด่วน ลูกคงเปิดเทอมเค้าอาจกำลังหาค่าเทอมให้ลูก ถือว่าเป็นเงินทำบุญเนื่องในโอกาสที่entติดเเล่ะกัน หรืออย่างน้อยเค้าอาจมีความสุขที่ได้ใช้มือถือรุ่นของเรา คืนที่ผ่านมาผมจึงนอนหลับสนิทอย่างมีความสุข พอวันนี้ตื่นมาปุ๊ปหาข้าวกินเเล้วไปวัดอัสสัมดีกว่า พอไปถึงตอนบ่ายโมง..ว้าว เยี่ยมกู๊ด วัดว่างเปล่า ไม่มีคนสามารถอยู่ภาวนาอย่างสมาธิเต็มเปี่ยม..พอออกจากวัดปุ๊ป สุขใจสุดยอด 
เลยรีบกลับบ้านมาพิมพ์เเบ่งปันทุกๆคน อยากให้ทุกคนมองโลกในเเง่ดีเเละให้คิดเสมอว่า"ทุกสิ่งเกิดขึ้นมาเพื่อเหตุผล" พระเจ้าไม่ปล่อยให้เกิดเรื่องบังเอิญกับชีวิตของลูกๆของพระองค์หรอก ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราคือสื่งที่พระเจ้าเห็นว่าเหมาะสมกับเราในขณะนั้นเเล้ว เราจึงควรพยายามค้นหาน้ำพระทัยของพระองค์ในทุกเหตุการณ์ ไม่ใช่ว่าพร่ำเพ้อโทษพระองค์ว่าพระองค์ทอดทิ้งเรา
ปล.ขอบคุณที่อ่านมาซ่ะยาวน่ะคับ(มาตั้งกระทู้ทีไร ยาวทุกที)หวังว่าคงมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยน่ะคับ
..ว่างเปล่า(เวนเเล่ะ มือถือข้าพเจ้าล่ะ) จึงรวบรวมสติโทรไปที่มือถือตัวเอง..รอนานมาก..ในที่สุดพี่คนขับก็รับเเล้วบอกว่ากำลังไปส่งคนที่เยาวราชเดี๋ยวจะเอามาคืนให้พร้อมถามที่อยู่ กินข้าวเสร็จกลับบ้านโทรไปอีกรอบ พี่คนขับบอกพึ่งถึงเยาวราชอีกชม.นึงคงถึงที่บ้านผม เเล้วก็บอกให้ผมมายืนรอที่นัด...ผ่านไป1ชม...โทรไป...(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้)..ยืนรอต่อไปอีกเกือบชม. หง๋าๆๆๆๆๆๆๆๆ เเล้วทำไมถ้าพี่คนขับไม่เอามาคืน เเล้วจะรับโทรศัพท์ทามไม เเล้วจะบอกให้ผมมายืนง่าวตั้งนานทามไม รู้มั้ยว่าคนยืนนานๆเเล้วมันเมื่อย ระหว่างรอก็คิดรำพันไปต่างๆนาๆว่าทำไมพระเจ้าถึงทำกับลูกอย่างนี้ ทำไมพระเเม่ไม่ช่วยลูกเลย ลูกพึ่งจะไปวัดกลับมาเลยน่ะ พอรู้ตัวว่าหมดหวังจึงเดินกลับเข้าบ้าน นั่งเงียบเพ้อถึงมือถือ ถึงมันจะไม่ใช่รุ่นเเพงเว่อร์เเต่มันก็ไม่ใช่รุ่นถูก ทำไมต้องเกิดเรื่องเเบบนี้กับเราด้วย เเล้วรูปต่างๆที่ถ่ายไว้อ่ะ ความทรงจำทั้งนั้นเลยน่ะนั่น....จนกระทั่งอยู่ดีๆก็มีคำพูดนึงผุดขึ้นมาในหัว เป็นคำพูดที่พูดกับคนอื่นอยู่บ่อยๆ "ทุกสิ่งเกิดขึ้นมาเพื่อเหตุผลของมัน" พริบตาเดียวก็คิดได้ขึ้นมา ความทุกข์กลับหายไปหมด อืมๆ พี่คนขับอาจมีเหตุผลของเค้า เค้าเป็นเเค่คนขับเเท๊กซี่ เค้าอาจต้องการใช้เงินด่วน ลูกคงเปิดเทอมเค้าอาจกำลังหาค่าเทอมให้ลูก ถือว่าเป็นเงินทำบุญเนื่องในโอกาสที่entติดเเล่ะกัน หรืออย่างน้อยเค้าอาจมีความสุขที่ได้ใช้มือถือรุ่นของเรา คืนที่ผ่านมาผมจึงนอนหลับสนิทอย่างมีความสุข พอวันนี้ตื่นมาปุ๊ปหาข้าวกินเเล้วไปวัดอัสสัมดีกว่า พอไปถึงตอนบ่ายโมง..ว้าว เยี่ยมกู๊ด วัดว่างเปล่า ไม่มีคนสามารถอยู่ภาวนาอย่างสมาธิเต็มเปี่ยม..พอออกจากวัดปุ๊ป สุขใจสุดยอด เลยรีบกลับบ้านมาพิมพ์เเบ่งปันทุกๆคน อยากให้ทุกคนมองโลกในเเง่ดีเเละให้คิดเสมอว่า"ทุกสิ่งเกิดขึ้นมาเพื่อเหตุผล" พระเจ้าไม่ปล่อยให้เกิดเรื่องบังเอิญกับชีวิตของลูกๆของพระองค์หรอก ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราคือสื่งที่พระเจ้าเห็นว่าเหมาะสมกับเราในขณะนั้นเเล้ว เราจึงควรพยายามค้นหาน้ำพระทัยของพระองค์ในทุกเหตุการณ์ ไม่ใช่ว่าพร่ำเพ้อโทษพระองค์ว่าพระองค์ทอดทิ้งเราปล.ขอบคุณที่อ่านมาซ่ะยาวน่ะคับ(มาตั้งกระทู้ทีไร ยาวทุกที)หวังว่าคงมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยน่ะคับ
