Belong to the Truth Jesus Christ

พระเยซูคริสตเจ้าจริง ๆนี่คือรูปถ่ายไม้กางเขนธรรมดาที่งานประชุมพระแม่มารีแห่งศีลมหาสนิท ณ เมืองเดนเวอร์

เมื่อเจ้าของภาพส่งฟิล์มไปอัด องค์พระเยซูเจ้าประจักษ์บนไม้กางเขน

เจ็บปวดทรมานแสนสาหัส มีพระโลหิตไหลออกมาจากบาดแผลทั่วพระกายของพระองค์

พระองค์กำลังทอดพระเนตรไปยังเมืองสวรรค์ เหมือนตรัสกับพระบิดาว่า

จริงๆเลยเหรอ

ว้าว...เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งครับ...เอาไงดี

[quote="holy holy holy"]

[quote="holy holy holy"]
พระเยซูคริสตเจ้าจริง ๆนี่คือรูปถ่ายไม้กางเขนธรรมดาที่งานประชุมพระแม่มารีแห่งศีลมหาสนิท ณ เมืองเดนเวอร์

เมื่อเจ้าของภาพส่งฟิล์มไปอัด องค์พระเยซูเจ้าประจักษ์บนไม้กางเขน

เจ็บปวดทรมานแสนสาหัส มีพระโลหิตไหลออกมาจากบาดแผลทั่วพระกายของพระองค์

พระองค์กำลังทอดพระเนตรไปยังเมืองสวรรค์ เหมือนตรัสกับพระบิดาว่า

Faustina บอกว่าแผลมากหลาย            รวมกันได้พันห้าร้อยแปดสิบสี่
เป็นที่กล่าวเล่าขานมานานปี                    ดูเอาซีทรงเจ็บปวดเพื่อชาวเรา
แต่ละแส้แตะผิวหนังให้แสนแสบ              สีข้างแปลบหนามเกี่ยวด้วยบาปเขา
ถูกต้องตาแทบบอดก็ทนเอา                   เพื่อชาวเราได้ชำระหาพระองค์

ไม่รู้ว่าจะเชื่อดีมั้ย แต่ที่รู้ๆคือ ภาพนี้แสดงออกมาได้น่ากลัวจนเห็นแล้วร้องไห้อ่ะค่ะ

พี่เข้าไปดูนานแล้ว เหตุการณ์นี้ก่อนเขานำไปสร้างเป็นภาพยนตร์อีก รอยแผลก็เยอะกว่า

[quote="necromancer"]
[quote="holy holy holy"]

ความเห็นส่วนตัวนะ จากการดูโดยรวมแล้ว
- การถูกเฆี่ยนจริงรอยแผลดูเละเกินไปป่ะ ดูตรงหัวเข่าดิ แผลเหมือนโดนไฟไม้มากกว่านะนั่น ถ้าล้มลุกคลุกคลานเพราะพระองค์ต้องแบกไม้กางเขนท่ามกลางพื้นร้อนๆน่ะ ก็ไม่น่าที่จะไม้ได้นะ
- บนศีรษะที่สวมมงกุฎหนาม ทำไมไม่มีเลิดหยดลงมาล่ะ หน้าตาพระองค์ยังใสปิ๊งเชียว
- และที่สำคัญ พระองค์ตรัสไว้ว่า จะมาปรากฎกายอีกครั้ง เพื่อการตัดสินผู้เป็น และผู้ตาย ใช่มั้ย
               
          *** อันนี้แค่ส่วนตัวนะ ท่านอื่นใช้วิจารณญานกันเอาเอง***

อุ๊ยตาย พิมพ์ตกซะเยอะเชียว น่าอายจัง

น่ากลัวกว่าที่กัลหว่าร์อีกอ่ะ
จริงไม่จริงไม่รู้ แต่ดูไว้เตือนสติเราไม่ให้ทำบาปอีก
เพราะพระองค์ทรงเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นเราทำบาป

[quote="ยศิโยน:ผู้ยำเกรงพระเจ้า"]
[quote="necromancer"]
[quote="holy holy holy"]

น่ากลัวอ่ะ ยิ่งโดยเฉพาะตรงเข่า  น่ากลัวชะมัดด

แต่เพราะบาปของมนุษย์จริงๆๆอ่ะ เลยทำให้พระองค์ต้องมาเจ็บแทนพวกเราขนาดนี้




คำภาวนาต่อพระหฤทัยบาดเจ็บของพระเยซูเจ้า
โอ้ พระเยซูเจ้า ผู้น่ารักยิ่งนักและสุภาพอ่อนโยน
ข้าพเจ้าปรารถนาสุดดวงใจให้สรรพสิ่งทั้งมวล ที่สร้างแล้วหรือยังไม่ได้สร้าง
สรรเสริญพระองค์ เทิดพระเกียรติพระองค์ และถวายพระสิริโรจนาแด่พระองค์ชั่วนิรันดร์
สำหรับบาดแผลศักดิ์สิทธิ์ในสีข้างของพระองค์
ข้าพเจ้าขอฝากไว้ เก็บไว้ ซ่อนไว้ ในบาดแผลนั้นและบาดแผลเฉียกขาดในพระหฤทัยของพระองค์
ดวงใจข้าพเจ้าและความรู้สึกทั้งสิ้นของข้าพเจ้า
ความคิด ความปรารถนา ความตั้งใจ และทุกส่วนในวิญญาณข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าอ้อนวอนพระองค์
โดยพระโลหิตประเสริฐและน้ำที่ไหลออกมาจากพระหฤทัยอันน่ารักหาที่สุดมิได้ของพระองค์
โปรดครอบครองข้าพเจ้า เพื่อพระองค์จะได้ชี้ทางแก่ข้าพเจ้าในทุกสิ่ง
โปรดเผาข้าพเจ้าด้วยไฟลุกโชติช่วงแห่งความรักศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
เพื่อข้าพเจ้าจะได้เป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์เสมอ
อาแมน

ขอบใจมาก ๆ นะครับ

ง่า...อาจจะจริงก็ได้นะคะ

จะจริงรึไม่ พระเยซูก็ได้ตายและรับทรมานเพื่อเรา
รอยแผลทุกๆแห่งเหล่านี้ก็เพราะบาปของเรา

"แล้วเราจะยังใจกระด้างไม่รู้สึกเป็นทุกข์เสียใจบ้างหรือ"

melis เขียน: อุ๊ยตาย พิมพ์ตกซะเยอะเชียว น่าอายจัง

แก้คำผิดแลครับ


หัวข้อรำพึงพระมหาทรมานซ่อนเร้นน่าเศร้าสลดยิ่ง  15  ประการของพระเยซูเจ้า  ที่ทรงรับทนในวันพฤหัสศักดิ์สิทธิ์



1.  เขาเอาเชือกมาผูกเท้าเรามัดไว้ด้วยกัน  แล้วเขาก็ลากเราลงขั้นบันได  เข้าไปในถ้ำที่คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหม็นเน่า
2.  เขาฉีกกระชากถอดเสื้อเราออก  แล้วเขาก็ทิ่มแทงร่างกายของเราด้วยโลหะแหลมคม

3.  เขาเอาเชือกมาผูกรอบตัวเรา  แล้วเขาก็ลากเราไปมาบนพื้นถ้ำสกปรกนั้น
4.  เขาแขวนเราไว้บนขื่อทิ้งเราไว้อย่างนั้น  จนกระทั่งเราไถลลื่นตกลงมาบนพื้นถ้ำสร้างความเจ็บปวดแสนสาหัส  จนน้ำตาไหลเป็นเลือดอาบใบหน้าของเรา

5.  เขาผูกมัดเราไว้กับขอนไม้ใหญ่  แล้วเขาก็รุมล้อมเรา  กดเราไว้และทำทารุณกรรมต่อเราด้วยอาวุธยุทธภัณฑ์ทุกชนิดที่มี  ทิ่มแทงเข้าไปในร่างกายของเราหลังจากนั้น  เขาก็ขว้างก้อนหินใส่เรา  แล้วเอาคบไฟที่ลุกโชนอยู่มานาบและจี้ตามตัวของเรา
6.  เขาใช้เครื่องมือมีคม  และพวกที่แหลมเหมือนเข็ม  ฟาดใส่ตัวเรา  เจาะเนื้อหนังและฉีกกระชากเนื้อหลุดออกมา  และตัดเส้นเลือดขาดไปหลายเส้นตามตัวของเรา

7.  เขาโยงเราไว้กับหลักหิน  บังคับให้เราวางเท้าของเราบนถาดโลหะที่เผาจนสุดเป็นสีขาว
8.  เขาเอาหนามขดเป็นมงกุฎ  แล้วกดลงบนศีรษะของเรา  แล้วเขาก็ผูกผ้าปิดตาเราด้วยผ้าขี้ริ้วที่ส่งกลิ่นเหม็นสกปรก

9.  เขาบังคับเรานั่งลงบนเก้าอี้ที่มีตะปูแหลมคม  ตะปูเหล่านั้นทิ่มลึกเข้าไปในร่างกายของเรา
10.  เขาราดน้ำมันสนและน้ำตะกั่วหลอมเหลวบนบาดแผลตามร่างกายของเรา  แล้วด้วยความโหดร้าย  เขาผลักเราพลัดตกจากเก้าอี้  ให้เราลงไปกองบนพื้นอย่างน่าอดสู

11.  เขาเพิ่มการทรมานและการเหยียดหยามเรา  ด้วยการทึ้งหนวดเคราหลุดจากใบหน้าของเรา  แล้วเขาก็เอาตะปูและเหล็กแหลมจิ้มแทงใบหน้าของเรา  ที่ที่เขาทึ้งหนวดเคราของเราหลุดไป
12.  เขาจับเราโยนกองไปกับพื้น  บนไม้กางเขนที่วางนอนอยู่  แล้วเขาก็มัดเราไว้อย่างแน่นหนากับไม้กางเขน  จนเราแทบหายใจไม่ออก

13.  เขาพากันย่ำศีรษะของเรา  แล้วคนหนึ่งก็เหยียบหน้าอกของเรา  แล้วเอาหนามแหลมอันหนึ่งจากมงกุฎ  แล้วเสียบทะลุลิ้นของเรา
14.  ด้วยจิตใจแข็งกระด้าง  และปราศจากความรู้สึกหวาดกลัวต่อบาปกรรมใดๆ  พวกเขาเทปฏิกูลและอาจมที่เน่าเหม็นใส่ลงไปในปากของเรา
15.  พวกเขาด่าคำหยาบใส่หน้าเราอย่างไม่หยุดปาก  เยาะเย้ยเรา  สบประมาทเรา  พวกเขาจับมือเรามัดไพล่หลัง  และขณะที่นำเราออกจากถ้ำนั้น  พวกเขาก็ไม่ยอมหยุดมือ  เฆี่ยนเราไปพลางทุบตีเราไปพลาง