กีฬาโอลิมปิก กับ ข้อพระคัมภีร์
โพสต์แล้ว: ศุกร์ ส.ค. 08, 2008 9:51 pm
นี่เป็นบทความจากพระคุณเจ้ายอแซฟ สังวาลย์ ศุระศรางค์ นะครับผมเชิญอ่านได้เลยครับ
กีฬาโอลิมปิก
สวัสดีครับทุก ๆ ท่าน คิดไว้ว่าจะหาเวลามาคุยกันที่นี่ให้บ่อย ๆ แต่ก็ทำไม่ได้ดังที่คิดไว้ ข้อแก้ตัวมีเยอะแยะเลยครับ ไม่อยากยกมาพูดที่นี่ วันนี้ วันที่ แปด เดือน แปด ปี สองพันแปด เป็นวันที่ประเทศจีนถือเป็นฤกษ์งามยามดี เปิดการแข่งขันมหกรรมกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งที่ 29 เขาว่าจะทำพิธีเปิดกันอย่างมโหฬาร ลงทุนไปมากมายก่ายกอง เพื่อชื่อเสียงของประเทศของเขา เชื่อว่าเย็นวันนี้พวกเราหลาย ๆ คนคงจะได้ชมพิธีอันยิ่งใหญ่นี้ ทางโทรทัศน์
บรรดานักกีฬาจากสองร้อยกว่าประเทศ ต่างก็ได้เตรียมฝึกซ้อมกันมาอย่างเต็มที่ เพื่อหวังได้เหรียญสักเหรียญ ประเทศไทยเราส่งนักกีฬาไป ห้าสิบกว่าคน ไม่ทราบว่าจะได้กี่เหรียญ ขอให้ชาวไทยทุกคนส่งแรงใจไปเชียร์กันหน่อยก็แล้วกัน โอลิมปิกครั้งนี้ลองทายดูซิครับว่าประเทศใดจะได้เป็นเจ้าเหรียญทอง เจ้าภาพเอง หรือสหรัฐอเมริกา และไทยจะได้เหรียญทองกับเขาด้วยหรือเปล่า ยังไง ๆ ก็หวังไว้ก่อนละ
มาคิดถึงบรรดานักกีฬาทั้งหลาย ที่มุ่งมั่นอยากได้เหรียญใดเหรียญหนึ่งในมหกรรมกีฬาครั้งนี้ เพราะนั่นหมายถึงชื่อเสียง และเงินอัดฉีดมากมาย เพราะเหตุนี้พวกเขาจึงได้ทุ่มเทกำลังกาย กำลังใจหมั่นฝึกซ้อมอย่างเต็มที่ ต้องเข้าค่ายเก็บตัว ต้องถือระเบียบเคร่งครัด ไปไหนมาไหนตามใจชอบไม่ได้ แต่ละวันฝึกซ้อมกันไม่รู้กี่ชั่วโมง แต่พวกเขาก็ไม่ท้อแท้หรือหมดกำลังใจ พอไปลงแข่งจริง ๆ อาจไม่ได้รางวัลเลย จะเรียกว่าเหนื่อยเปล่าก็ได้นะ พูดถึงเรื่องนี้พ่ออยากจะให้พวกเราลองไปอ่านจดหมายนักบุญเปาโล ถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 บทที่ 9 ตั้งแต่ข้อ 24 ถึงข้อ 27 ท่านได้เปรียบเทียบการออกแรงเพื่อได้สิ่งของที่ไม่จีรังยั่งยืน (สมัยก่อนผู้ชนะจะได้แค่มงกฎที่ทำด้วยใบไม้ ซึ่งไม่นานก็เหี่ยวแห้งร่วงโรย) กับการออกแรงเพื่อได้รับรางวัลนิรันดรในสวรรค์ ลองอ่านดูนะครับ ---
กีฬาโอลิมปิก
สวัสดีครับทุก ๆ ท่าน คิดไว้ว่าจะหาเวลามาคุยกันที่นี่ให้บ่อย ๆ แต่ก็ทำไม่ได้ดังที่คิดไว้ ข้อแก้ตัวมีเยอะแยะเลยครับ ไม่อยากยกมาพูดที่นี่ วันนี้ วันที่ แปด เดือน แปด ปี สองพันแปด เป็นวันที่ประเทศจีนถือเป็นฤกษ์งามยามดี เปิดการแข่งขันมหกรรมกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งที่ 29 เขาว่าจะทำพิธีเปิดกันอย่างมโหฬาร ลงทุนไปมากมายก่ายกอง เพื่อชื่อเสียงของประเทศของเขา เชื่อว่าเย็นวันนี้พวกเราหลาย ๆ คนคงจะได้ชมพิธีอันยิ่งใหญ่นี้ ทางโทรทัศน์
บรรดานักกีฬาจากสองร้อยกว่าประเทศ ต่างก็ได้เตรียมฝึกซ้อมกันมาอย่างเต็มที่ เพื่อหวังได้เหรียญสักเหรียญ ประเทศไทยเราส่งนักกีฬาไป ห้าสิบกว่าคน ไม่ทราบว่าจะได้กี่เหรียญ ขอให้ชาวไทยทุกคนส่งแรงใจไปเชียร์กันหน่อยก็แล้วกัน โอลิมปิกครั้งนี้ลองทายดูซิครับว่าประเทศใดจะได้เป็นเจ้าเหรียญทอง เจ้าภาพเอง หรือสหรัฐอเมริกา และไทยจะได้เหรียญทองกับเขาด้วยหรือเปล่า ยังไง ๆ ก็หวังไว้ก่อนละ
มาคิดถึงบรรดานักกีฬาทั้งหลาย ที่มุ่งมั่นอยากได้เหรียญใดเหรียญหนึ่งในมหกรรมกีฬาครั้งนี้ เพราะนั่นหมายถึงชื่อเสียง และเงินอัดฉีดมากมาย เพราะเหตุนี้พวกเขาจึงได้ทุ่มเทกำลังกาย กำลังใจหมั่นฝึกซ้อมอย่างเต็มที่ ต้องเข้าค่ายเก็บตัว ต้องถือระเบียบเคร่งครัด ไปไหนมาไหนตามใจชอบไม่ได้ แต่ละวันฝึกซ้อมกันไม่รู้กี่ชั่วโมง แต่พวกเขาก็ไม่ท้อแท้หรือหมดกำลังใจ พอไปลงแข่งจริง ๆ อาจไม่ได้รางวัลเลย จะเรียกว่าเหนื่อยเปล่าก็ได้นะ พูดถึงเรื่องนี้พ่ออยากจะให้พวกเราลองไปอ่านจดหมายนักบุญเปาโล ถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 บทที่ 9 ตั้งแต่ข้อ 24 ถึงข้อ 27 ท่านได้เปรียบเทียบการออกแรงเพื่อได้สิ่งของที่ไม่จีรังยั่งยืน (สมัยก่อนผู้ชนะจะได้แค่มงกฎที่ทำด้วยใบไม้ ซึ่งไม่นานก็เหี่ยวแห้งร่วงโรย) กับการออกแรงเพื่อได้รับรางวัลนิรันดรในสวรรค์ ลองอ่านดูนะครับ ---
