นักบุญที่ฉลอง วันที่ 27 เมษายน
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ พ.ค. 02, 2010 12:33 am
นักบุญที่ฉลอง วันที่ 27 เมษายน
St. Zita
นักบุญ ซิตา
องค์อุปถัมภ์ : งานบ้าน งานเรือน, กุญแจที่สูญหาย, ผู้รับใช้, การรับใช้, พ่อบ้าน แม่บ้าน
เครื่องหมายแทนตัวท่าน : กุญแจ กระเป๋า ขนมปัง สายประคำ สาวใช้ที่มีกระเป๋าและกุญแจกับตัว
สิ่งที่ทำเพื่อเป็นการระลึกถึงท่าน : บิขนมปังวันนี้ เพื่อเป็นการระลึกถึงท่าน
นักบุญซิตา อุทิศชีวิตของท่านตั้งแต่ 12 ปี จนถึงวันสิ้นลมหายใจของท่านในวัย 60 ปี ในการเป็นผู้รับใช้แห่งวงศ์ตระกูล ซากราติ
ในยามวัยเด็ก ท่านเกิดขึ้นมาในครอบครัวคริสต์ศาสนิกชน ที่แม้จะยากจน หากแต่เปี่ยมด้วยศรัทธา ตอบรับทุกสิ่งที่เข้ามาด้วยความเชื่อฟัง อ่อนน้อมถ่อมตน และเชื่อฟังยิ่งต่อคำสอนของมารดาว่า “สิ่งใดเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า” “สิ่งใดมิเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า” ในฐานะของสาวใช้แล้ว ท่านเป็นคนขยันและสู้งาน งานบ้านงานเรือน เลี้ยงดูเด็กๆ หรืองานอื่นใด ท่านก็ทำได้โดยมิมีขาดตกบกพร่อง ท่านยังเป็นมิตรที่ดีของเพื่อนพี่น้องที่ยากจนด้วยกัน และท่านชอบที่จะอดอาหารมาแบ่งให้กับผู้ยากไร้เสมอ และแน่นอนว่าน้ำใจความดีงามของท่านเป็นที่รู้จักและแพร่กระจายไปทั่ว
ครั้งหนึ่งท่านสวดภาวนาที่โบสถ์ข้ามวันจนรุ่งสาง ทำให้ท่านกลับไปบ้านสาย แต่สุดท้ายท่านกลับพบว่าขนมปังได้ถูกจัดเตรียมไว้อบเรียบร้อยแล้วอย่างน่าอัศจรรย์ ช่วงชีวิตสุดท้ายของท่านอุทิศให้กับงานเรือน และกิจกรรมสังคมสงเคราะห์ ท่านยังชอบไปบรรเทาใจให้กับนักโทษประหารและสวดภาวนาหลายชั่วโมงเพื่อพวกเค้าด้วย ท่านเสียชีวิตอย่างสงบ ขณะกำลังอยู่ระหว่างสวดภาวนาอยู่
St. Zita
นักบุญ ซิตา
องค์อุปถัมภ์ : งานบ้าน งานเรือน, กุญแจที่สูญหาย, ผู้รับใช้, การรับใช้, พ่อบ้าน แม่บ้าน
เครื่องหมายแทนตัวท่าน : กุญแจ กระเป๋า ขนมปัง สายประคำ สาวใช้ที่มีกระเป๋าและกุญแจกับตัว
สิ่งที่ทำเพื่อเป็นการระลึกถึงท่าน : บิขนมปังวันนี้ เพื่อเป็นการระลึกถึงท่าน
นักบุญซิตา อุทิศชีวิตของท่านตั้งแต่ 12 ปี จนถึงวันสิ้นลมหายใจของท่านในวัย 60 ปี ในการเป็นผู้รับใช้แห่งวงศ์ตระกูล ซากราติ
ในยามวัยเด็ก ท่านเกิดขึ้นมาในครอบครัวคริสต์ศาสนิกชน ที่แม้จะยากจน หากแต่เปี่ยมด้วยศรัทธา ตอบรับทุกสิ่งที่เข้ามาด้วยความเชื่อฟัง อ่อนน้อมถ่อมตน และเชื่อฟังยิ่งต่อคำสอนของมารดาว่า “สิ่งใดเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า” “สิ่งใดมิเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า” ในฐานะของสาวใช้แล้ว ท่านเป็นคนขยันและสู้งาน งานบ้านงานเรือน เลี้ยงดูเด็กๆ หรืองานอื่นใด ท่านก็ทำได้โดยมิมีขาดตกบกพร่อง ท่านยังเป็นมิตรที่ดีของเพื่อนพี่น้องที่ยากจนด้วยกัน และท่านชอบที่จะอดอาหารมาแบ่งให้กับผู้ยากไร้เสมอ และแน่นอนว่าน้ำใจความดีงามของท่านเป็นที่รู้จักและแพร่กระจายไปทั่ว
ครั้งหนึ่งท่านสวดภาวนาที่โบสถ์ข้ามวันจนรุ่งสาง ทำให้ท่านกลับไปบ้านสาย แต่สุดท้ายท่านกลับพบว่าขนมปังได้ถูกจัดเตรียมไว้อบเรียบร้อยแล้วอย่างน่าอัศจรรย์ ช่วงชีวิตสุดท้ายของท่านอุทิศให้กับงานเรือน และกิจกรรมสังคมสงเคราะห์ ท่านยังชอบไปบรรเทาใจให้กับนักโทษประหารและสวดภาวนาหลายชั่วโมงเพื่อพวกเค้าด้วย ท่านเสียชีวิตอย่างสงบ ขณะกำลังอยู่ระหว่างสวดภาวนาอยู่
