นักบุญที่ฉลอง วันที่ 17 มิถุนายน
โพสต์แล้ว: พุธ มิ.ย. 16, 2010 12:49 pm
นักบุญที่ฉลอง วันที่ 17 มิถุนายน
Saint Emily de Vialar
นักบุญ เอมิลี่ เดอร์ วิอาลาร์
ท่านเป็นธิดาคนโต และธิดาคนเดียวของบารอน เจมส์ ออกุสติน เดอร์ วิอาลาร์ และท่านภริยา อันโตเน็ต ท่านเกิดที่ ไกล์แลค ใน แลงกัวด็อก ในปี 1797 เป็นเวลา 15 ปี ที่ท่านทำตัวราวกับเป็นเทวดาประจำไกล์แลค โดยท่านได้อุทิศตัวท่านให้กับบรรดาเด็กๆ ที่ถูกทอดทิ้งถูกละเลยโดยบุพการีของตน และบรรดาผู้ยากไร้ทั้งหลายโดยทั่วไป
ในปี 1832 ย่าทวดของท่านได้เสียชีวิตลง ส่งผลให้ท่านมีส่วนได้รับมรดกเป็นทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก ท่านนำทรัพย์สินที่ได้รับไปซื้อคฤหาสน์หลังใหญ่ในไกล์แลค และใช้มันเป็นศาสนสถาน ที่รู้จักในนาม สมณกระทรวง แห่งซิสเตอร์ แห่งนักบุญยอแซฟ แห่งการประจักษ์ (Congregation of Sisters of St. Joseph of the Apparition) โดยเป็นศาสนสถานที่บรรดาผู้คนจะมาลงแรง ทำงานช่วยเหลือผู้ยากไร้ ผู้ต้องการความช่วยเหลือ โดยเฉพาะผู้เจ็บไข้เป็นพิเศษ และนอกจากนี้ ยังเป็นสถานสำหรับให้การศึกษาเด็กๆ ที่ไม่รู้หนังสือ อีกด้วย ในปี 1835 ท่านเรียกได้ว่ามีความเป็นมืออาชีพเต็มตัวในการปฏิบัติงานแล้ว และยังได้มีซิสเตอร์มาร่วมลงงานประจำเพิ่มอีก 17 คนด้วย ทำให้สถานของท่านได้รับกับการยอมรับ ในฐานะสมณะกระทรวงได้อย่างเป็นทางการและเต็มภูมิ
ท่านในฐานะผู้ก่อตั้ง ได้ให้กำเนิดสมณะกระทรวงที่เติบโต จากหนึ่งไปเป็น 40 สาขา และในหลายๆ สถาน ท่านก็เป็นผู้สถาปนาก่อตั้งด้วยตัวเองด้วย ตัวท่านในวัยสาวแม้จะอาจประสบความสำเร็จอย่างมากในระยะเวลาอันสั้น หากแต่ท่านต้องประสบความเจ็บป่วยจากโรคภัยไข้เจ็บ และอาการดังกล่าวก็รุนแรงมากขึ้นในปี 1850 จนนำไปสู่การมรณภาพของท่านในปี 1856 พันธกิจคำสอนสุดท้ายที่ท่านฝากต่อไปยังธิดาของท่านคือ “จงรักกันและกัน” และในปี 1951 ท่านก็ได้รับสถาปนาเป็นนักบุญ
Saint Emily de Vialar
นักบุญ เอมิลี่ เดอร์ วิอาลาร์
ท่านเป็นธิดาคนโต และธิดาคนเดียวของบารอน เจมส์ ออกุสติน เดอร์ วิอาลาร์ และท่านภริยา อันโตเน็ต ท่านเกิดที่ ไกล์แลค ใน แลงกัวด็อก ในปี 1797 เป็นเวลา 15 ปี ที่ท่านทำตัวราวกับเป็นเทวดาประจำไกล์แลค โดยท่านได้อุทิศตัวท่านให้กับบรรดาเด็กๆ ที่ถูกทอดทิ้งถูกละเลยโดยบุพการีของตน และบรรดาผู้ยากไร้ทั้งหลายโดยทั่วไป
ในปี 1832 ย่าทวดของท่านได้เสียชีวิตลง ส่งผลให้ท่านมีส่วนได้รับมรดกเป็นทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก ท่านนำทรัพย์สินที่ได้รับไปซื้อคฤหาสน์หลังใหญ่ในไกล์แลค และใช้มันเป็นศาสนสถาน ที่รู้จักในนาม สมณกระทรวง แห่งซิสเตอร์ แห่งนักบุญยอแซฟ แห่งการประจักษ์ (Congregation of Sisters of St. Joseph of the Apparition) โดยเป็นศาสนสถานที่บรรดาผู้คนจะมาลงแรง ทำงานช่วยเหลือผู้ยากไร้ ผู้ต้องการความช่วยเหลือ โดยเฉพาะผู้เจ็บไข้เป็นพิเศษ และนอกจากนี้ ยังเป็นสถานสำหรับให้การศึกษาเด็กๆ ที่ไม่รู้หนังสือ อีกด้วย ในปี 1835 ท่านเรียกได้ว่ามีความเป็นมืออาชีพเต็มตัวในการปฏิบัติงานแล้ว และยังได้มีซิสเตอร์มาร่วมลงงานประจำเพิ่มอีก 17 คนด้วย ทำให้สถานของท่านได้รับกับการยอมรับ ในฐานะสมณะกระทรวงได้อย่างเป็นทางการและเต็มภูมิ
ท่านในฐานะผู้ก่อตั้ง ได้ให้กำเนิดสมณะกระทรวงที่เติบโต จากหนึ่งไปเป็น 40 สาขา และในหลายๆ สถาน ท่านก็เป็นผู้สถาปนาก่อตั้งด้วยตัวเองด้วย ตัวท่านในวัยสาวแม้จะอาจประสบความสำเร็จอย่างมากในระยะเวลาอันสั้น หากแต่ท่านต้องประสบความเจ็บป่วยจากโรคภัยไข้เจ็บ และอาการดังกล่าวก็รุนแรงมากขึ้นในปี 1850 จนนำไปสู่การมรณภาพของท่านในปี 1856 พันธกิจคำสอนสุดท้ายที่ท่านฝากต่อไปยังธิดาของท่านคือ “จงรักกันและกัน” และในปี 1951 ท่านก็ได้รับสถาปนาเป็นนักบุญ
