ขอคำแนะนำให้ด้วยครับ

[st.dominic savio]

สวัสดีครับ....ผมอยากได้คำแนะนำจากพี่น้องคริสตชนครับ

   เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา ผมได้ดูรายการหนึ่ง เป็นรายการเกี่ยวกับเรื่องกรรมเวรต่างๆ

ตอนที่ผมดู มันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับผู้หญิงท่านหนึ่ง ซึ่งผู้หญิงท่านนี้ตอนเด็กได้ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมามากมาย

ด้วยความสนุกสนามตามประสาเด็ก  ซึ้งผลกรรมที่เขาได้ฆ่าสัตว์ได้ส่งผลให้ประสบกับความทุกข์ต่างๆในชีวิต

คือ พอแต่งงานมีครอบครัวแต่ก็มาแท้งลูก เพราะว่าเคยทำให้สุนัขแท้งลูก ประสบอุบัติเหตุจนหัวเข่าหลุดเดินไม่ได้

เพราะว่าเคยจับตั๊กแตนมาหักขาเล่น  และประสบสิ่งเลวร้ายต่างๆในชีวิต เพราะเป็นเวรกรรมที่ตนทำกับสัตว์ไว้ สุดท้าย

ผู้หญิงท่านนั้นก็กลายเป็นอัมพาต นอนทรมานหลายปีจนกว่าจะเสียชีวิต

    พอตอนสุดท้าย  มีพระภิกษุมาพูดในรายการว่า " มนุษย์เราทำสิ่งใดไว้ก็ต้องรับผลตอบแทนอย่างนั้น การทำให้เขาถึง

แก่ชีวิต เราก็ต้องชดใช้เขาด้วยชีวิตเหมือนกัน  เราหนีกรรมไม่พ้น ถึงแม้ว่าไปเปลี่ยนศาสนา ก็หนีกรรมไม่พ้น เปลี่ยนศาสนา

เปลี่ยนได้แต่ทัศนะคติความเชื่อ แต่เปลี่ยนกรรมของตัวเองนั้นไม่ได้ "
   
    พอผมดูรายการนี้แล้ว ผมก็รู้สึกกลัว กลัวว่าผมจะเป็นแบบผู้หญิงท่านนี้ เพราะว่าตอนผมเด็กๆ ผมได้ฆ่าสัตว์ไว้เยอะมาก

เหมือนกันครับ ผมบอกกับตัวเองว่า " อย่ากลัวเลย ตอนนี้เราเป็นลูกของพระแล้ว พระจะต้องคุ้มครองดูแลเรา เราต้องเชื่อในพระองค์ "

แต่พอมานึกถึงคำพูดของพระภิกษุท่านนั้น โดยเฉพาะประโยคที่ว่า " ถึงแม้ว่าไปเปลี่ยนศาสนา ก็หนีกรรมไม่พ้น เปลี่ยนศาสนา

เปลี่ยนได้แต่ทัศนะคติความเชื่อ แต่เปลี่ยนกรรมตัวเองนั้นไม่ได้ " ความกลัวก็เข้ามาในหัวผมทันที 

   ผมก็เลยมาเล่าให้พี่น้องคริสตชนฟังนะครับ ว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ ขอพี่น้องคริสตชนช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ 

[Edwardius]

สำหรับเรื่อง กรรม นั้น ก็เป็นจริงเช่นนั้นครับ

เรื่องของกรรม อยู่้เหนือคำว่าศาสนา เพราะกรรมเป็นกฎที่พระเป็นเจ้าทรงสร้างไว้

คริสตศาสนา ไม่เน้นเรื่องกรรม ไม่ได้หมายความว่า ไม่มี

แต่ กรรม จะมีผลเหนือกว่า พระคุณของพระเจ้า ไม่ได้

เพราะมนุษย์ไม่อาจรอดได้ด้วยการกระืืำทำของตนเอง แต่ด้วยพระเมตตาของพระองค์ ความรอดจึงตกถึงเราได้

ถ้าเป็นทุกข์เสียใจที่ได้ทำบาป และหมั่นอธิษฐานภาวนาเพื่อผุ้อื่น และแสดงความเป็นทุกข์ที่ได้ทำสิ่งเหล่านั้นลงไป

บ่อยๆ ด้วยใจร้อนรนศรัทธา ก็ไม่มีอะไรต้องกลัวครับ

Mat 10:28  อย่ากลัวผู้ที่ฆ่าได้แต่กาย แต่ไม่มีอำนาจที่จะฆ่าจิตวิญญาณ แต่จงกลัวพระองค์ผู้ทรงฤทธิ์ที่จะให้ทั้งจิตวิญญาณทั้งกายพินาศในนรกได้

[My Hope]

เมื่อหลายปีที่ผ่านมาผมก็ทำให้พ่อแม่เสียน้ำตามาแล้วตรับ ผมรู้สึกเสียใจมากครับ แต่ก็สำนึกผิดและไม่กล้าทำมันอีกตลอดชีวิต  หลังจากนั้นไม่กี่ปีผมก็หันมาเชื่อพระเจ้า เพื่อจะได้ลืมเรื่องเลวร้ายนั้นไปได้ คือ ผมก็กลัวเหมือนกันละครับเหมือนกับคุณBELIEF อะครับ

พระเจ้าอวยพรนะครับ

[takarakitten]

ไม่ขอออกความเห็นเรื่อง กรรม+ผลกรรม
เพราะไม่ทราบรายละเอียดลึกๆ จริงๆ

ผิดพลาดไปแล้ว มันก็ผ่านไปแล้ว
รู้สึกกลัว เกิดขึ้นได้แน่ๆ

ความผิดพลาดข้อไหน ที่มีโอกาสแก้ไขได้
จัดการแก้ไขมัน
มันต้องอาศัยความกล้า และการปล่อยวางอย่างมาก ที่จะเป็นคนเริ่มต้น
แต่ผมเชื่อว่าทุกคนทำได้ พระช่วยเราอยู่แล้ว
อันไหนแก้ไม่ได้ก็ยอมรับว่ามันแก้ไม่ได้
แล้วก็ปล่อยวางการพร่ำบ่นโทษตัวเอง
เพราะการพร่ำบ่นโทษตัวเอง มันไม่ช่วยอะไร (พร่ำบ่นโทษคนอื่นยิ่งไม่ work ครับ หุหุ)

ผมเชื่อว่าอย่างน้อยที่สุด ในขณะที่เราสวดภาวนา
ใจเราอยู่กับพระ ให้ใจเราอยู่ที่การภาวนาเพื่อผู้อื่นด้วยยิ่งดี
อะไรดีๆ ย่อมเกิดขึ้นแน่นอนครับ

[Man of Macedonia]

สวัสดีครับ....ผมอยากได้คำแนะนำจากพี่น้องคริสตชนครับ

   เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา ผมได้ดูรายการหนึ่ง เป็นรายการเกี่ยวกับเรื่องกรรมเวรต่างๆ

ตอนที่ผมดู มันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับผู้หญิงท่านหนึ่ง ซึ่งผู้หญิงท่านนี้ตอนเด็กได้ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมามากมาย

ด้วยความสนุกสนามตามประสาเด็ก  ซึ้งผลกรรมที่เขาได้ฆ่าสัตว์ได้ส่งผลให้ประสบกับความทุกข์ต่างๆในชีวิต

คือ พอแต่งงานมีครอบครัวแต่ก็มาแท้งลูก เพราะว่าเคยทำให้สุนัขแท้งลูก ประสบอุบัติเหตุจนหัวเข่าหลุดเดินไม่ได้

เพราะว่าเคยจับตั๊กแตนมาหักขาเล่น  และประสบสิ่งเลวร้ายต่างๆในชีวิต เพราะเป็นเวรกรรมที่ตนทำกับสัตว์ไว้ สุดท้าย

ผู้หญิงท่านนั้นก็กลายเป็นอัมพาต นอนทรมานหลายปีจนกว่าจะเสียชีวิต

    พอตอนสุดท้าย  มีพระภิกษุมาพูดในรายการว่า " มนุษย์เราทำสิ่งใดไว้ก็ต้องรับผลตอบแทนอย่างนั้น การทำให้เขาถึง

แก่ชีวิต เราก็ต้องชดใช้เขาด้วยชีวิตเหมือนกัน  เราหนีกรรมไม่พ้น ถึงแม้ว่าไปเปลี่ยนศาสนา ก็หนีกรรมไม่พ้น เปลี่ยนศาสนา

เปลี่ยนได้แต่ทัศนะคติความเชื่อ แต่เปลี่ยนกรรมของตัวเองนั้นไม่ได้ "
   
    พอผมดูรายการนี้แล้ว ผมก็รู้สึกกลัว กลัวว่าผมจะเป็นแบบผู้หญิงท่านนี้ เพราะว่าตอนผมเด็กๆ ผมได้ฆ่าสัตว์ไว้เยอะมาก

เหมือนกันครับ ผมบอกกับตัวเองว่า " อย่ากลัวเลย ตอนนี้เราเป็นลูกของพระแล้ว พระจะต้องคุ้มครองดูแลเรา เราต้องเชื่อในพระองค์ "

แต่พอมานึกถึงคำพูดของพระภิกษุท่านนั้น โดยเฉพาะประโยคที่ว่า " ถึงแม้ว่าไปเปลี่ยนศาสนา ก็หนีกรรมไม่พ้น เปลี่ยนศาสนา

เปลี่ยนได้แต่ทัศนะคติความเชื่อ แต่เปลี่ยนกรรมตัวเองนั้นไม่ได้ " ความกลัวก็เข้ามาในหัวผมทันที 

   ผมก็เลยมาเล่าให้พี่น้องคริสตชนฟังนะครับ ว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ ขอพี่น้องคริสตชนช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ 

ไปแก้บาปครับ เล่าให้พ่อท่านฟังว่าเกิดอะไรขึ้น
เดี๋ยวก็โล่งครับ ถ้ายังไม่โล่ง มาโพสอีกทีล่ะกัน

[Holy]

พระเขาก็พูดในมุมของศาสนาเขาครับ

แต่คริสตชนเรา มองระบบกรรมไม่เหมือนในศาสนาพุทธมองครับ

ถ้ามองว่าทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว ทุกศาสนาก็มีเหมือนกันหมดครับ แต่ระบบครับ ที่ไม่เหมือนกัน

ระบบกรรมของทางศาสนาพุทธ เหมือน ระบบอัตโนมัติ ที่ไม่มีความคิดและจิตใจ คือรันไปตามกฎที่ตั้งไว้ โดยไม่เอนเอียง

ถ้าจะมีใครมาดูแลระบบ ก็อยู่ในฐานะผู้คุมหรือผู้พิพากษาที่ดุและเข้มงวดมาก เช่น พญายม หรือเจ้ากรรมนายเวร หรือยักษ์เทพแบบ ท้าวเวชสุวรรณ


แต่ระบบกรรมของคริสตศาสนา เมื่อก้าวเข้าสู่พันธสัญญาใหม่ กลายเป็นแนว พ่อปกครองลูก การยกโทษบาปของเรา กลายเป็นมุมมองของพ่อ ที่ยกโทษแก่บุตรของตน เป็นพระเจ้าที่ถูกเรียกว่า พ่อจ๋า(อับบา) หรือพระบิดาที่เปี่ยมด้วยรักเมตตา ที่ยืนยันว่ารักเรายิ่งกว่าพ่อแม่ทางโลกจะรักเราซะอีก


พูดง่ายๆ ถ้าสมมุติเราเกิดเสพยาเสพติด ถ้าตำรวจจับ หรือผุ้พิพากษาลงโทษ มันก็ตามกฎหมายที่เขียนไว้เลย ตามนั้น คงไม่ใช่พูดว่าขอโทษนะ อย่าลงโทษผมเลย คงไม่ได้รับฟัง

แต่กับคุณพ่อคุณแม่ของเรา ถ้าเราไปกราบเท้าท่าน สารภาพว่า ผมติดยานะ อยากเลิก พ่อแม่ ก็จะรีบกอดเรา ร้องไห้กับเรา แล้วช่วยเราทุกอย่าง และเมื่อยกโทษ ก็ยกทั้งหมด


ดังนั้นถ้าผู้ปกครองจักรวาลนี้คือคนอื่น ที่ทำตามหน้าที่ หรือ เป็นระบบที่คำนวนตามกฎแบบคอมพิวเตอร์ที่ไม่มีจิตใจและความคิดของตัวเอง ทุกอย่างก็ย่อมเป็นไปตามกรรม ตามกฏและตามระบบ

แต่ถ้าผู้ปกครองจักรวาลนั้น คือพ่อแม่เราเอง ที่ตัดสินด้วยกฎของครอบครัว และความรัก ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามความรักและความเมตตา


ถ้าเปรียบไป คงเหมือนกับว่า ถ้าในหลวงคือพ่อหลวงของปวงไทย และคุณเชื่อในพระเมตตาของในหลวง ยื่นถวายฎีกาขอนิรโทษกรรม แล้วในหลวงทรงมีพระกรุณาธิคุณ อนุมัติว่าได้ ก็ไม่ต้องติดคุกแล้วก็ได้ แม้ผู้พิพากษาตัดสินไปแล้ว

ระบบของคริสตศาสนา คือการไปตกลงกับผู้ดูแลระบบ(ที่มีความคิดและจิตใจและมีอำนาจในตัวเอง) ไม่ใช่ตกลงกับระบบ(ที่ไม่มีความคิดและจิตใจและไม่มีอำนาจในตัวเอง)


มธ 12:1-8  บรรดาศิษย์เด็ดรวงข้าวในวันสับบาโต
ครั้งหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านนาข้าวสาลีในวันสับบาโต บรรดาศิษย์รู้สึกหิว จึงเด็ดรวงข้าวมากิน  เมื่อชาวฟาริสีสังเกตเห็นดังนั้น จึงทูลพระองค์ว่า

[My Hope]

ขอบคุณครับ พี่holy สำหรับ บทความนี้ อ่านแล้วเข้าใจมากขึ้นมากเลยครับ

[Nihil]

อันนี้ joke เล็กๆ


A : เค้าว่า ว่าเราฆ่าอะไร ชาติหน้าก็จะเกิดมาเป้นแบบนั้น
ไปฆ่าหมา ฆ่าแมว ชาติหน้าเกิดเป้นหมา เป็นแมว

B : อย่างงี้ชาติหน้าอยากเกิดเป็นคน ก็ต้องฆ่าคนซิ ?

A : !!??