วิชา น.๒๐๑ หนี้
ตกอ่ะ
![emo038 ::038::](./images/smilies/emoticon-019.gif)
คณะบูตัดที่ ๖๐ คะแนน จาก ๑๐๐ คะแนน
บูได้ ๕๐
ตอนแรกที่เห็นผลแล้วก้อแบบ เฮ้ย จริงดิ
แต่ไม่ว่าจะกระพิบตาซักกี่ครั้ง มันก้อเท่าเดิม เพราะฉะนั้น ดูไม่ผิดแน่
![emo053 ::053::](./images/smilies/emoticon-034.gif)
เสียselfที่ยิ่งไม่ค่อยมีอยู่แล้ว ไปเลย
สอบเสร็จคิดว่า อย่างแย่สุดก้อหกสิบล่ะวะ
เฮ้อ..
ค่า mean อยู่ที่ ๘๐ มั้ง คะแนนสูงสุด ๙๗
เซ็คชั่นบูตก ๗ คน โชคดีจริงๆที่เราก้อตกด้วยแหะ..
ตอนแรกที่รู้ก้อแบบ มัน รู้สึกชาไปหมด ไม่รู้สึกอะไรเลย
ซักพักบูร้องไห้ ฮ่า ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ดีๆก้อมีแต่น้ำตา
ความรู้สึกตอนนั้นบูโทษหม่าม๊าบู ที่บูบอกเค้าแล้วว่าบูไม่พร้อมซักนิด ให้ดรอปสอบไปก่อน เค้าก้อไม่ยอม
เปิดเทอมที่แล้ว บูแย่พอควร บูคิดจะดรอปเรียนเพราะบูไม่ไหว
ที่บ้านเค้าไม่ยอม
ความคิดแย่ๆก้อกลับมาในหัวอีก
ก่อนสอบปลายภาค บูเข้าโรงพยาบาล
ถึงอย่างนั้น ที่บ้านก้อยังบังคับให้ไปสอบ
มันเหมือนกับว่า ก้อบอกแล้วว่าไม่ไหวๆ เค้าก้อยังให้เราฝืนทำ
บูเคยมีความคิดว่าจะซิ่วไปเรียนอย่างอื่น อย่างน้อยก้อไอ้ที่ถนัด ที่จะทำได้ดีมากกว่านี้
ตอนนี้เหลือคะแนนอีกหกตัว บูไม่มั่นใจวิชาไหนเลย เพราะไอ้ความรู้สึกว่าทำได้ เห็นทีจะไม่จริง
บูรู้ว่าไม่ควรจะไปโทษใครในเรื่องนี้ ถ้ามีใครซักคนที่ควรจะโทษ ก้อโทษตัวเองไปนั่นแหละ
ทุกวันนี้ทุกอย่างที่ผ่านมา มันได้แสดงให้เห็นแล้วว่า บูไม่ได้ดีอย่างที่คิด
สอบได้ที่เตรียมอุดม จบมา ๓.๘๙ สอบตรงนิติที่ธรรมศาสตร์ได้
สุดท้ายแล้ว บูก้อไม่มีอะไรเลย เหอะ