เมื่อคืนนี้คุณแม่ผมโทรมาบอกว่าคุณลุงคุณอาทั้งหลายมาเฝ้าคุณปู่ ดูท่านซึมลงมากและไม่ค่อยตอบสนองเท่าไหร่ ดูความดันโลหิตเหลือประมาณ 60/30 ชีพจรประมาณ 60 ผมรู้สึกใจหาย และบอกไปว่าน่าจะไม่พ้นคืนนี้แน่ๆ แต่จากประสบการณ์ก็ทราบว่าไม่น่าจะเกิน 1-2 ชม.ด้วยซ้ำ จากนั้นทุกคนก็มานั่งล้อมวงสวดสายประคำกันข้างๆเตียง
ไม่ถึงครึ่งชม.คุณแม่ก็โทรมาบอกว่าคุณปู่ไปสบายแล้ว
คุณปู่ผมอายุ 90 ปี ก่อนจะล้มป่วยด้วยโรคมะเร็งในช่วงบั้นปลายชีวิตท่านทำงานด้านหนังสือรับใช้พระศาสนจักรคาทอลิกในประเทศไทยมาโดยตลอด จำได้ว่าทุกครั้งที่ไปเยี่ยมท่านท่านจะสอนคำสอนและตักเตือนเสมอว่าอย่าลืมพระ อย่าทิ้งการสวดสายประคำ
จริงๆอายุท่านก็ถือว่ายืนยาวไม่น้อยและพวกเราทุกคนก็เชื่อว่าพระเป็นเจ้าคงจะได้ยกปู่ไปแล้ว แต่ถึงอย่างไรทุกคนก็ภาวนาให้ท่าน และเรื่องนี้ก็ไม่ควรเป็นเรื่องต้องเสียใจ แต่ความรู้สึกลึกๆผมก็ยังรู้สึกใจหายไม่น้อยเลยครับ
คุณปู่ของผมเสียแล้วเมื่อคืนนี้ขอคำภาวนาด้วยครับ
นึกถึงสมัยผมยังเด็กยี่สิบกว่าปีก่อนมีอยู่ช่วงหนึ่งผมต้องไปที่บ้านคุณปู่ทุกวัน เห็นท่านง่วนอยู่กับการตรวจแก้งานหนังสือแม่พระยุคใหม่ที่ท่านเป็นบรรณาธิการในตอนนั้น จะว่าไปหนังสือแม่พระยุคใหม่นี่เป็นหนังสือที่ดีมาก คนที่ไม่ใช่คาทอลิกก็อ่านได้ เนื้อหาส่งเสริมศรัทธาและไม่หนักสมองจนเกินไป สมัยเด็กๆผมได้อ่านทุกเล่ม แต่ช่วงวัยรุ่นมาถึงวัยเริ่มทำงานเรียนหนักและก็มีอย่างอื่นมาดึงความสนใจทำให้ตัวผมเองเหมือนใกล้เกลือกินด่าง อ่านหนังสือศรัทธาน้อยลงไปมากเลยครับ ยิ่งตอนเรียนแพทย์นี่เหมือนกับขาดกันไปเลย
-
- โพสต์: 690
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ มี.ค. 09, 2009 12:00 pm
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
ขอพระคริสตเจ้าทรงเมตตาเทอญ
ขอพระคริสตเจ้าทรงเมตตาเทอญ