จราจรหญิงที่ โรงเรียนค่ะ อายุยังไม่น่าจะห้าสิบเลย ปรากฎว่า เสียชีวิตด้วย หัวใจวายกระทันหัน
ได้ทราบข่าวตั้งแต่วันศุกร์ รู้สึกเศร้าใจค่ะ RIP
และได้สอนกับลูกๆ ว่า
1. ชีวิตคนเรานั้นสั้นอะไรจะเกิดขึ้นก็ได้
2. ไม่รู้นะ ก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นคนศาสนาอะไร (แต่โดยรูปการณ์น่าจะเป็นคนพุทธ)
แต่ลองคิดดูนะ คนที่เค้ารัก เค้าก็ยังไม่ได้บอกลา หรือว่าแม้แต่ทางฝ่ายวิญญาณตามศาสนาเรา
การไปอย่างกระทันหันอย่างนี้ ตัวหล่ะ เราเหลือเวลาอีกเท่าไหร่ และเราพร้อมหรือยัง
ย้อนดูตัวเอง เราช่างโชคดีเหลือเกิน ที่พระองค์ได้ทำให้เราเจอมรสุมชีวิต เหมือนเป็นการลงแซ้ให้เราได้รับความทุกข์ในชีวิตนี้ ให้เราได้คิดและเข้าหาพระองค์ ทั้งๆ ที่เรานั้นช่างเป็นคนบาปเหลือเกิน มองย้อนดูชีวิต มีสิ่งไม่ดีเยอะแยะมากมาย ที่ผ่านมา แต่มาวันนี้ เราสวดมากขึ้น ไ้ด้แ้ก้บาป ได้รับศีล ฟังบทเทศน์ได้อย่างเข้าใจ
"ขอบพระคุณ พระองค์" ที่พระองค์ยังทรงให้โอกาส กับเรา "คนบาป"
ถ้าเราจะต้องจากโลกนี้ไปอย่างกระทันหัน
ก็ยังได้มีโอกาสที่จะได้เตรียมตัวบ้าง
เื่พื่อไปอยู่กับพระองค์ แม้จะต้องลงในไฟชำระ
"ขอบพระคุณ พระองค์" ที่รัก เรา "คนบาป"