ขอปรึกษาพี่ๆน้องๆทุกคนหน่อยนะครับ
เริ่มไงดีล่ะ คือว่า ผมมีน้องชายคนหนึ่งเป็นคนที่แบบว่าไม่ค่อยมีเหตุผล ประมาณสมมุติว่า มีของอยู่บนโต๊ะ แล้วพอเขาทำตก เขาจะโทษคนอื่นๆ ไม่ยอมรับว่าเป็นความผิดของตน เป็นความซุ่มซ่ามของตนเอง แล้วเรื่องก็เกิดขึ้น(ไม่ขอบอกนะครับว่าเป็นเรื่องอะไร) เมื่อตอนหัวค่ำ ผมกำลังอ่านหนังสือชีวิตของสาวกคริสเตียนอยู่ น้องผมก็ซุ่มซ่ามไม่ดูตาม้าตาเรือให้ดีเอง แล้วมากล่าวโทษผมว่าผมผิด ผมซึ่งทนกับพฤติกรรมของน้องนี้มานาน ก็เลยระเบิดออกมาทะเลาะกันลั่นบ้าน สุดท้ายก็จบลงโดยที่เขาไม่ยอมรับกับความผิดพลาดของตัวเอง แม่ผมก็ตื่นขึ้นมาแล้วผมก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง แล้วผมก็คิดที่จะไปง้อคืนดีกับน้อง แต่แม่บอกว่าไม่ต้องไปง้อเขา แม่บอกว่าผมไม่ได้ผิด น้องต่างหากที่เป็นคนผิด แต่ผมก็ไม่อยากมีเรื่องที่ขุนเคืองกับน้องผม เพราะผมเคยอ่านไบเบิลเรื่องโทษของการที่พี่น้องไม่คืนดีกัน มัทธิว5:22-26 แต่ผมก็กลับมาคิดอีกทีว่า ถ้าผมไปง้อคืนดี ก็จะกลายเป็นการทำร้ายเขาโดยทางอ้อม ผมก็คิดที่จะให้แม่ไปพูดให้น้องฟังเหตุผลกันหน่อย ไม่ให้ใช้แต่อารมณ์ที่จะเอาชนะอย่างเดียว แต่ก็ไม่กล้า เพราะว่าน้องผมเพิ่งจะตวาดแม่ จนแม่นั่งร้องไห้กับผม ผมสมควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี ถ้าไม่ไปง้อคืนดีกับน้อง พระเจ้าจะโกรธผม จะเกลียดผมไหม แต่ถ้าผมไปง้อเขา ก็เหมือนกับทำให้เขาได้ใจ คิดว่าตนเองเป็นคนถูก ทั้งๆที่มันเป็นความผิดของเขาเอง ผมเลยอยากขอคำแนะนำจากพี่ๆน้องน่ะครับ ไม่รู้จะไปปรึกษาใครแล้ว
- fizzy vippie
- โพสต์: 371
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ม.ค. 26, 2005 10:58 am
การที่เราจะไปเอาอกเอาใจใครก็ตาม
ก็ควรจะให้อยู่ในหลักเหตุและผลที่เหมาะสม
การที่จะคืนดีนั้น ควรจะเป็นทั้งสองฝ่ายเห็นข้อผิดพลาดของตัวเอง
และหันหน้าเข้าคุยกัน คืนดีกันอย่างที่ในพระคัมภีร์บอก
แต่พระก็ไม่ได้สอนให้เราคิดแต่เคียดแค้นคนที่ทำให้เราโกรธ
ดังนั้นแล้วเราก็ไม่ควรไปถือโทษน้องเขามากนัก
เรื่องที่เกิดอาจจะเป็นเพราะน้องเขายังเด็กนัก
ยังไม่เข้าใจอะไรหลายๆอย่างแบบที่เราหรือผู้ใหญ่ท่านอื่นๆมองเห็น
ของให้น้องอย่าได้ถือโทษเขาอย่างเงียบๆ
ไม่ต้องแสดงตัวมากนักว่าเราไม่ได้โกรธเขา
ค่อยๆสอนเขา ร่วมกันกับที่คุณพ่อ-คุณแม่ทำ
ให้เขาได้ค่อยๆซึมซาบและเข้าใจสิ่งที่เขาได้ทำผิดไป
ทำอย่างนุ่มนวล ให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไป
กับอารมณ์ขุ่นมัวที่เขาทำให้เราโกรธ ก็สวดให้มากขึ้น
ภาวนาขอยกให้พระ ถือซะว่าเป็นการใช้โทษบาปของเราเอง
สวดให้เยอะๆ ฝากตัวเราเองและน้องไว้กับพระ
แล้วพระองค์จะค่อยๆเผยหนทางที่นำเราไปสู่การแก้ปัญหานี้เอง
ก็ควรจะให้อยู่ในหลักเหตุและผลที่เหมาะสม
การที่จะคืนดีนั้น ควรจะเป็นทั้งสองฝ่ายเห็นข้อผิดพลาดของตัวเอง
และหันหน้าเข้าคุยกัน คืนดีกันอย่างที่ในพระคัมภีร์บอก
แต่พระก็ไม่ได้สอนให้เราคิดแต่เคียดแค้นคนที่ทำให้เราโกรธ
ดังนั้นแล้วเราก็ไม่ควรไปถือโทษน้องเขามากนัก
เรื่องที่เกิดอาจจะเป็นเพราะน้องเขายังเด็กนัก
ยังไม่เข้าใจอะไรหลายๆอย่างแบบที่เราหรือผู้ใหญ่ท่านอื่นๆมองเห็น
ของให้น้องอย่าได้ถือโทษเขาอย่างเงียบๆ
ไม่ต้องแสดงตัวมากนักว่าเราไม่ได้โกรธเขา
ค่อยๆสอนเขา ร่วมกันกับที่คุณพ่อ-คุณแม่ทำ
ให้เขาได้ค่อยๆซึมซาบและเข้าใจสิ่งที่เขาได้ทำผิดไป
ทำอย่างนุ่มนวล ให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไป
กับอารมณ์ขุ่นมัวที่เขาทำให้เราโกรธ ก็สวดให้มากขึ้น
ภาวนาขอยกให้พระ ถือซะว่าเป็นการใช้โทษบาปของเราเอง
สวดให้เยอะๆ ฝากตัวเราเองและน้องไว้กับพระ
แล้วพระองค์จะค่อยๆเผยหนทางที่นำเราไปสู่การแก้ปัญหานี้เอง
- ~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- ติดต่อ:
ผลเป็นงัยบ้างจ๊ะ
แล้วน้องชายอายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ
แล้วน้องชายอายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ
หากน้องชายของคุณรู้ว่าคุณเป็นห่วงและหวังดีต่อเขาถึงขนาดนี้เขาคงเป็นสุขและพยายามปรับปรุงตัว
พยายามต่อไปนะครับ พยายามต่อไป เหมือนกับที่พระองค์ทำกับเรา... ;D
พยายามต่อไปนะครับ พยายามต่อไป เหมือนกับที่พระองค์ทำกับเรา... ;D
- ~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- ติดต่อ:
murasaki_ja เขียน: น้องชายอายุ20อะครับ เท่าผมแหละ เป็นฝาแฝดกันอะ แต่นิสัยไม่เหมือนกันเลย :-[
อืม...เป็นแฝดซะด้วย :o
อายุ 20 ก็ไม่เด็กแล้วน๊า....
พี่ว่า...แทนที่จะง้อ...พี่ว่า
เราไปคุยกับเขาด้วยเหตุผลดีกว่านะจ๊ะ
การง้อจะทำให้เขาเสียคนรึเปล่า ในเมื่อนิสัยเป็นแบบนี้
การคืนดีไม่ใช่การง้อเด็กนิสัยเสียคะ
แต่ใช้วิธีคุยด้วยเหตุผลนะคะ อายุ 20 เนี่ย...มีหัวคิดแล้วล่ะ
อยู่ที่ว่าเขาจะยอมรับรึเปล่าเท่านั้น
และเมื่อคุยด้วยเหตุผลแล้ว ให้ทำตัวเป็นปกติกับเขา
เมื่อออกลายอีก ก็คุยด้วยเหตุผล
เพราะคนแบบนี้...พี่ว่า...ยิ่งทะเลาะยิ่งสู้คะ
ลองเปลี่ยนวิธีจัดการดูนะจ๊ะ