ผู้อยู่ฝ่ายความจริง
ได้ครับpointpaint เขียน:ขอเป็นน้องชายน่ารัก ๆ นะคะ ที่มีอยู่ตอนนี้คนนึง นิสัยแย่ ไม่รู้จะทำไงดี ไม่เคารพแม่กะผู้ใหญ่ในบ้านเลย อยู่แค่ม.3 เอง ถ้ามันโตกว่านี้ สงสัยพี่จะโดนเตะคนแรกBatholomew เขียน: โห พี่จิง ประสบการณ์ตรงป่าวพี่
ยินดีเป็นน้องอีกคนนะครับพี่ pointpaint นะครับ
http://www.newmana.com/yabb/http://newm ... eadid=3006pointpaint เขียน: เรื่องน้องชายในหนักมากขึ้นทุกวันค่ะ หนักจนใครก็ตามคาดไม่ถึงว่าจะมีครอบครัวที่มีแม่กับลูก(ที่ยังเด็ก) จะทะเลาะกันทุกวัน และทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ แบบครอบครัวพี่ คือคนนี้เป็นน้องแม่เดียวกันค่ะ คุณแม่พี่แต่งงานใหม่และปัจจุบันก็แยกทางกับพ่อเลี้ยงเกือบ 10 ปีแล้ว น้องคนนี้ก็อยู่กับแม่มาตลอด เขาก้าวร้าวขึ้นทุกวัน ถึงขนาดสบถคำหยาบ ๆ (ที่พี่ไม่อาจพิมพ์ได้) ให้กับญาตพี่น้อง รวมถึงแม่ตัวเองได้ เป็นที่หนักใจของคนในบ้านค่ะ
pointpaint เขียน: ช่วงนี้ใส่สายประคำนอนทุกคืนเลยค่ะ 2 วันที่ผ่านมาก็ดีค่ะ แต่เมื่อคืนฝันว่าถูกผีอำ คือถ้าฝันก็จะรู้ว่าฝันค่ะ แต่มันเหมือนจริงมาก เพราะเราระแวงเรื่องนี้อยู่แล้ว และถ้าของจริงก็จะรู้ว่าจริงค่ะ ตั้งแต่สวดเยอะ ๆ มาก ๆขึ้น ยังไม่เจอของจริงค่ะ (และไม่อยากเจอด้วย....กัว)
เห็นด้วยกับ LL บางทีเด็กวัยนี้อาจจะต้องการการรับฟังค่ะ~@Little lamb@~ เขียน:pointpaint เขียน: ช่วงนี้ใส่สายประคำนอนทุกคืนเลยค่ะ 2 วันที่ผ่านมาก็ดีค่ะ แต่เมื่อคืนฝันว่าถูกผีอำ คือถ้าฝันก็จะรู้ว่าฝันค่ะ แต่มันเหมือนจริงมาก เพราะเราระแวงเรื่องนี้อยู่แล้ว และถ้าของจริงก็จะรู้ว่าจริงค่ะ ตั้งแต่สวดเยอะ ๆ มาก ๆขึ้น ยังไม่เจอของจริงค่ะ (และไม่อยากเจอด้วย....กัว)
ถ้าสวดแล้วยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็โอเคค่ะ
แต่อย่าลืมขอน้ำเสกมาทำอย่างที่บอกด้วยกันเหนียวไว้ก่อนนะค่ะ
แล้วก็ถ้ายังไม่ได้ผลก็มาคุยกันอีกได้ค่ะ
ส่วนเรื่องน้องชาย
ลองนั่งคุยกับเขาดี ๆ สิค่ะ ลองถามเขาว่าจริง ๆ แล้วเขาต้องการอะไร
เขาอาจจะกำลังอยู่ในวัยต่อต้าน หรือ ต้องการประชดชีวิตอะไรสักอย่าง
ถ้ามีคนเข้าใจเขา ให้คำปรึกษา โดยไม่ชิงด่า หรือ มองเขาไม่ดีตั้งแต่แรก
อาจจะเปิดใจเขาได้บ้าง
ที่สำคัญ ถ้าคุยกับเขา ต้องใจเย็นมาก ๆ ค่ะ ถ้าเด็กร้อนมา ห้ามร้อนตามเด็ดขาด
ลองดูนะค่ะ :D
พี่คาดว่าอะไรเหรอ คาดดี หรือคาดร้ายเนี่ย ฮ๊า อย่าบอกนะ ว่าพี่ก็เป็นน้องอ่ะ จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกanton เขียน:ไหมละ ว่าแล้วเชียว ไม่ผิดคาด 555จอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน: เอ่อ เรียกพี่มาตั้งนาน อายุ 32 แล้วค่ะ แต่โสด ซาหนิด
สุภาษิตไทย ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน ถ้ามันสุดๆจนไม่มีอะไรจะสุดแล้วมันก็จะดีขึ้นแหละครับ ผมเคยมีประสบการณ์ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่แค่เจ็ดสิบห้าสตางค์ (0.75บาท) แต่วันนั้นผมได้กินอาหารที่ดีมีหูฉลามด้วย จำได้ขึ้นใจเลยวันนั้น พระไม่ทิ้งเราหรอกครับ รับรอง ยืนยัน ถ้าสุดๆจนไม่รู้จะสุดยังไงแล้ว ถ้าพี่ยังเอาพระอยู่แบบนี้ผมเชื่อเลยว่าพระไม่ทิ้งพี่หรอกครับ ไม่ประการใดก็ประการหนึ่งแหละครับ อย่างน้อยๆพี่ก็ยังมีกำลังใจจากที่นี่ไม่ใช่เหรอครับ สู้ๆนะครับ :) :) :)pointpaint เขียน: ตอนนี้พังหมดแล้วค่ะ สามีเสียไปคิดว่าจะมีรายได้ที่มั่นคงจากร้านอินเตอร์เน็ตที่พ่อเลี้ยงลงทุน และให้พี่เป็นคนควบคุมดูแล เพราะเครื่องคอมฯทั้งหมดถ้ามีปัญหาพี่จะเป็นคนลงมือซ่อมเองทุกเครื่องค่ะ หวังจะใช้อาชีพนี้เลี้ยงและส่งเสียลูกเรียน แต่พอน้องชายทะเลาะกับแม่ โดยไม่เกี่ยวกับเรื่องร้านเลย เขาก็พาลยกเครื่องคอมฯไปหมดเลยค่ะ เขาบอกว่าเปิดร้านแล้วมีปัญหา ทั้ง ๆ ที่เปิดยังไม่ถึงเดือนเลย ลูกค้าก็กำลังติด รายได้ค่อนข้างดี แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วค่ะ ทั้งชีวิตคู่ ชีวิตการงาน ดูมันผิดพลาดล้มเหลวไปหมดเลย จะหยิบจับอะไรก็มีแต่อุปสรรค แล้วต่อไปจะทำยังไงดี ลูกก็ต้องเรียน แม่ก็ไม่มีงาน...เฮ้อ.....
จบการโรงแรมและการท่องเที่ยว ทำงานด้านคอมพ์ได้ ถ้าไม่เกี่ยงงาน ก็พอหาได้อยู่หรอก ลองไปสมัครที่บ้านผู้หว่านดูสิคะ ไม่ไกลบ้าน ใกล้ลูกด้วย ลองไปดูนะ สมัครตำแหน่งรีเซฟชั่นนิสต์ก็ได้ บอกเขาด้วย ว่า ทำงานเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ได้ ติดตั้งโปรแกรมได้ ซ่อมเครื่อง ได้ เคยเปิดร้านเนต เพราะที่นั่น เขาเปิดบริการอินเตอร์เนตตรงลอบบี้ด้วย คุณสมบัติอย่างนี้เขาน่าจะลองพิจารณาดูpointpaint เขียน: ความสามารถของพี่หรือคะ? เอาเป็นว่าหลายปีก่อนที่ราคาคอมพิวเตอร์ยังสูง พี่เคยเปิดร้านขายคอมพิวเตอร์ที่ขอนแก่น ก็ประกอบคอมฯ ขายลูกค้า+ส่งตามโรงเรียน ลงโปรแกรมซ่อมโปรแกรม พี่มีความสามารถในการใช้โปรแกรมสำเร็จรูปต่าง ๆ ได้หลายโปรแกรมค่ะ ภาษาอังกฤษอยู่ในขั้นดี แต่อายุปูนนี้แล้ว ไปสมัครงานที่ไหนเขาก็ไม่เอาค่ะ (เคยลองแล้ว เกิน 30 มักมีปัญหา) ตอนที่พี่จนตรอก พี่สนใจกระทั่งจะสมัครงานแม่บ้าน คิดอะไรไม่ออก รู้แต่ว่าจะสู้ยิบตา ร้านอินเตอร์เน็ตที่เปิดอยู่นั้นเป็นอะไรที่ตรงกับพี่ที่สุดแล้ว แต่ยังไม่ถึงเดือนเลย ก็ปิดซะละ พี่เป็นคนจริงจังกับงานค่ะ ไม่ว่างานนั้นคืองานอะไร (แม้กระทั่งทำความสะอาด) เหมือนสูตรสำเร็จของยุคนี้ มีความสามารถแต่ไม่มีโอกาศ (แถมไม่มีวุฒิไว้ยืนยันด้วยอีกแน่ะ) ฉะนั้นคนที่จะเห็นความสามารถของพี่ ต้องให้พี่ลงมือทำเลยจึงจะเห็นค่ะ พี่จึงบอกว่ายาก ที่พี่จะไปสมัครงานให้ตรงกับที่ถนัดได้ เพราะวุฒิที่พี่มีคือ การโรงแรมและการท่องเที่ยวค่ะ (ฉีกไปคนละแนวเลย 55555++++)
น้องอันตน เฮ่อ เซ็งนะเนี่ย นี่ต้องทำใจ เรียกใหม่หมดเลยanton เขียน:สุภาษิตไทย ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน ถ้ามันสุดๆจนไม่มีอะไรจะสุดแล้วมันก็จะดีขึ้นแหละครับ ผมเคยมีประสบการณ์ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่แค่เจ็ดสิบห้าสตางค์ (0.75บาท) แต่วันนั้นผมได้กินอาหารที่ดีมีหูฉลามด้วย จำได้ขึ้นใจเลยวันนั้น พระไม่ทิ้งเราหรอกครับ รับรอง ยืนยัน ถ้าสุดๆจนไม่รู้จะสุดยังไงแล้ว ถ้าพี่ยังเอาพระอยู่แบบนี้ผมเชื่อเลยว่าพระไม่ทิ้งพี่หรอกครับ ไม่ประการใดก็ประการหนึ่งแหละครับ อย่างน้อยๆพี่ก็ยังมีกำลังใจจากที่นี่ไม่ใช่เหรอครับ สู้ๆนะครับ :) :) :)pointpaint เขียน: ตอนนี้พังหมดแล้วค่ะ สามีเสียไปคิดว่าจะมีรายได้ที่มั่นคงจากร้านอินเตอร์เน็ตที่พ่อเลี้ยงลงทุน และให้พี่เป็นคนควบคุมดูแล เพราะเครื่องคอมฯทั้งหมดถ้ามีปัญหาพี่จะเป็นคนลงมือซ่อมเองทุกเครื่องค่ะ หวังจะใช้อาชีพนี้เลี้ยงและส่งเสียลูกเรียน แต่พอน้องชายทะเลาะกับแม่ โดยไม่เกี่ยวกับเรื่องร้านเลย เขาก็พาลยกเครื่องคอมฯไปหมดเลยค่ะ เขาบอกว่าเปิดร้านแล้วมีปัญหา ทั้ง ๆ ที่เปิดยังไม่ถึงเดือนเลย ลูกค้าก็กำลังติด รายได้ค่อนข้างดี แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วค่ะ ทั้งชีวิตคู่ ชีวิตการงาน ดูมันผิดพลาดล้มเหลวไปหมดเลย จะหยิบจับอะไรก็มีแต่อุปสรรค แล้วต่อไปจะทำยังไงดี ลูกก็ต้องเรียน แม่ก็ไม่มีงาน...เฮ้อ.....
จอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน:
จบการโรงแรมและการท่องเที่ยว ทำงานด้านคอมพ์ได้ ถ้าไม่เกี่ยงงาน ก็พอหาได้อยู่หรอก ลองไปสมัครที่บ้านผู้หว่านดูสิคะ ไม่ไกลบ้าน ใกล้ลูกด้วย ลองไปดูนะ สมัครตำแหน่งรีเซฟชั่นนิสต์ก็ได้ บอกเขาด้วย ว่า ทำงานเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ได้ ติดตั้งโปรแกรมได้ ซ่อมเครื่อง ได้ เคยเปิดร้านเนต เพราะที่นั่น เขาเปิดบริการอินเตอร์เนตตรงลอบบี้ด้วย คุณสมบัติอย่างนี้เขาน่าจะลองพิจารณาดู
นะคะ อย่าเพิ่งท้อ ไม่ต้องเอาอุปสรรคมาคิด หรือมาขวางแล้ว สู้ ๆๆ ลุยๆๆ มีพระอยู่กับเรา
แต่ถ้ายังสนใจในอาชีพอิสระอยู่ก็ลองเขียนโครงการยื่นส่งแบงค์ แต่อันนี้ต้องเก็บข้อมูลรายละเอียดให้ครบนะครับ เพราะอย่าลืมว่าถ้าทำกิจการนี้พี่พลาดไม่ได้เพราะถ้าพลาดอีกงานนี้พังจริงๆแน่pointpaint เขียน: ความสามารถของพี่หรือคะ? เอาเป็นว่าหลายปีก่อนที่ราคาคอมพิวเตอร์ยังสูง พี่เคยเปิดร้านขายคอมพิวเตอร์ที่ขอนแก่น ก็ประกอบคอมฯ ขายลูกค้า+ส่งตามโรงเรียน ลงโปรแกรมซ่อมโปรแกรม พี่มีความสามารถในการใช้โปรแกรมสำเร็จรูปต่าง ๆ ได้หลายโปรแกรมค่ะ ภาษาอังกฤษอยู่ในขั้นดี แต่อายุปูนนี้แล้ว ไปสมัครงานที่ไหนเขาก็ไม่เอาค่ะ (เคยลองแล้ว เกิน 30 มักมีปัญหา) ตอนที่พี่จนตรอก พี่สนใจกระทั่งจะสมัครงานแม่บ้าน คิดอะไรไม่ออก รู้แต่ว่าจะสู้ยิบตา ร้านอินเตอร์เน็ตที่เปิดอยู่นั้นเป็นอะไรที่ตรงกับพี่ที่สุดแล้ว แต่ยังไม่ถึงเดือนเลย ก็ปิดซะละ พี่เป็นคนจริงจังกับงานค่ะ ไม่ว่างานนั้นคืองานอะไร (แม้กระทั่งทำความสะอาด) เหมือนสูตรสำเร็จของยุคนี้ มีความสามารถแต่ไม่มีโอกาศ (แถมไม่มีวุฒิไว้ยืนยันด้วยอีกแน่ะ) ฉะนั้นคนที่จะเห็นความสามารถของพี่ ต้องให้พี่ลงมือทำเลยจึงจะเห็นค่ะ พี่จึงบอกว่ายาก ที่พี่จะไปสมัครงานให้ตรงกับที่ถนัดได้ เพราะวุฒิที่พี่มีคือ การโรงแรมและการท่องเที่ยวค่ะ (ฉีกไปคนละแนวเลย 55555++++)
เขียนโครงการยื่นส่งแบงค์คืออะไรคะ????kornkrid เขียน:แต่ถ้ายังสนใจในอาชีพอิสระอยู่ก็ลองเขียนโครงการยื่นส่งแบงค์ แต่อันนี้ต้องเก็บข้อมูลรายละเอียดให้ครบนะครับ เพราะอย่าลืมว่าถ้าทำกิจการนี้พี่พลาดไม่ได้เพราะถ้าพลาดอีกงานนี้พังจริงๆแน่pointpaint เขียน: ความสามารถของพี่หรือคะ? เอาเป็นว่าหลายปีก่อนที่ราคาคอมพิวเตอร์ยังสูง พี่เคยเปิดร้านขายคอมพิวเตอร์ที่ขอนแก่น ก็ประกอบคอมฯ ขายลูกค้า+ส่งตามโรงเรียน ลงโปรแกรมซ่อมโปรแกรม พี่มีความสามารถในการใช้โปรแกรมสำเร็จรูปต่าง ๆ ได้หลายโปรแกรมค่ะ ภาษาอังกฤษอยู่ในขั้นดี แต่อายุปูนนี้แล้ว ไปสมัครงานที่ไหนเขาก็ไม่เอาค่ะ (เคยลองแล้ว เกิน 30 มักมีปัญหา) ตอนที่พี่จนตรอก พี่สนใจกระทั่งจะสมัครงานแม่บ้าน คิดอะไรไม่ออก รู้แต่ว่าจะสู้ยิบตา ร้านอินเตอร์เน็ตที่เปิดอยู่นั้นเป็นอะไรที่ตรงกับพี่ที่สุดแล้ว แต่ยังไม่ถึงเดือนเลย ก็ปิดซะละ พี่เป็นคนจริงจังกับงานค่ะ ไม่ว่างานนั้นคืองานอะไร (แม้กระทั่งทำความสะอาด) เหมือนสูตรสำเร็จของยุคนี้ มีความสามารถแต่ไม่มีโอกาศ (แถมไม่มีวุฒิไว้ยืนยันด้วยอีกแน่ะ) ฉะนั้นคนที่จะเห็นความสามารถของพี่ ต้องให้พี่ลงมือทำเลยจึงจะเห็นค่ะ พี่จึงบอกว่ายาก ที่พี่จะไปสมัครงานให้ตรงกับที่ถนัดได้ เพราะวุฒิที่พี่มีคือ การโรงแรมและการท่องเที่ยวค่ะ (ฉีกไปคนละแนวเลย 55555++++)
Ask for a loan na ka.. :)pointpaint เขียน:เขียนโครงการยื่นส่งแบงค์คืออะไรคะ????kornkrid เขียน: แต่ถ้ายังสนใจในอาชีพอิสระอยู่ก็ลองเขียนโครงการยื่นส่งแบงค์ แต่อันนี้ต้องเก็บข้อมูลรายละเอียดให้ครบนะครับ เพราะอย่าลืมว่าถ้าทำกิจการนี้พี่พลาดไม่ได้เพราะถ้าพลาดอีกงานนี้พังจริงๆแน่
Buddy เขียน:pointpaint เขียน:ขอบคุณที่แนะนำค่ะ แต่ที่ว่ามานั้น ทำไม่เป็นแล้วค่ะ จบมาก็ประมาณ.....15 ปี แล้ว วุฒิกระเด็นกระดอนไปไหนหมดก็ไม่รุ พี่ถึงบอกไงคะว่าพี่เป็นคนไม่มีวุฒิ สำหรับบ้านผู้หว่านนั้น เวลาเขาจะรับพนักงาน เขาจะขึ้นป้ายด้านหน้าไม่ใช่หรือคะ ที่พี่รู้เพราะว่า ครั้งนึงตอนนึกอะไรไม่ออกจริง ๆ เขาขึ้นสมัครแม่บ้านสโมสรค่ะ พี่จะไปทำอยู่แล้ว แต่ไม่มีใครดูแลลูกคนเล็กค่ะ เคยเมล์ไปถามทางอินเตอร์เน็ตซึ่งเขาก็ตอบมาค่ะว่ารับแม่บ้าน แต่พอพี่ถามถึงงานอื่น ๆ ตามความสามารถของพี่ ก็เงียบไปไม่ตอบเมล์กลับมาอีกเลยค่ะkornkrid เขียน: แต่ถ้ายังสนใจในอาชีพอิสระอยู่ก็ลองเขียนโครงการยื่นส่งแบงค์ แต่อันนี้ต้องเก็บข้อมูลรายละเอียดให้ครบนะ
Ask for a loan na ka.. :)
In my opinion, it's too much to do for a person who's in grief to start a project.... If I were you, I'd apply for a job like a receptionist at Bann Poo Wann lke P' Jom Nang said.. Or do something not so big but help you close to God. ... Do you need any healing from God?
You've got the degree in Hotel, so you know how to make good beverage and bakery, right? .... You may like to start a small business-- like bakery and beverage... Is it possible that you can sell bakery in school or at the church? If you can find a free place to sell, I don't think you need lots of money to start this... :) You may create your beverage or your own recipe of the bakery or appetizers... :)
Praise the Lord!! :)pointpaint เขียน: เรื่องที่ร้านคอมนั้น พี่ได้โทรศัพท์ไปคุยกับพ่อเลี้ยงตามคำสั่งของแม่ ก่อนพี่จะโทรพี่ก็อธิษฐานค่ะ ว่าขอให้การเจรจาครั้งนี้ประสบผลสำเร็จ แต่ไม่ว่าจะเป็นไปในทางใด ขอให้พระเลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับพี่ นั่นหมายความว่าถ้าพี่ไม่ทำร้านเน็ต แล้วพี่อาจจะมีงานที่ดีรออยู่ ขอให้เป็นไปตามนั้น แต่การเจรจาที่ว่ายาก ในที่สุดก็ประสบผลสำเร็จค่ะ พี่ได้คอมพิวเตอร์ทั้งหมดกลับมา และเปิดร้านได้ตามปกติแล้วค่ะ ขอขอบพระคุณพระเจ้า