Belong to the Truth Jesus Christ

ทำไงดี มีเพื่อนจนๆ+ไม่รักดี ยืมเงินแล้วไม่ยอมคืน(เงินก็ไม่ได้มากเล้ยย)

ที่ต้องมาถึงขั้นตั้งกระทู้ กับไอ้เงินไม่กี่ร้อยบาทไม่กี่ครั้ง..เนี่ย จริงๆแล้วไม่ใช่เพราะเดือดร้อนการเงินหรอกครับ
แต่รู้สึกไม่ค่อยดีมากกว่า คือรู้สึกถูกเอาเปรียบ คำพูดไม่เป็นคำพูด และที่สุดคือ คบได้ป่าวว้า

บอกยืม เดี๋ยวคืน กับไอ้เงินไม่กี่ร้อย ทำไมมันไม่ยอมคืน

ทำไมคนเดี๋ยวนี้ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องน้อยเนี่ย มันไม่มีศักดิ์ศรีความเป็นคนเหลืออยู่เลยหรอไงกัน

คริสตชนในบอร์ดนี้อ่ะ ใครติดหนี้ใครอยู่ก็รีบๆใช้ซะนะครับ เหนียวหนี้ไปก็ไม่ต่างอะไรกับคนไร้ศักดิ์ศรี

ปล.ไม่ใช่คนในบอร์ดที่ยืมเงินนะ เพื่อนที่ มหาฯ


พ่อแม่เค้าสอนมายังไง ลูกถึงได้เป็นแบบนี้น่ะ

แล้วเป็นไปได้มั้ยว่า พวกยืมเงินแล้วไม่คืนเนี่ย มันจะชอบขโมยของด้วย(อันนี้สงสัย)

ส่วนตัวผมเองนะ อย่าว่าแต่ยืมเลย แค่อ้าปากขอ ก็กระดากปากแล้ว (ความรู้สึกส่วนตัวอะนะ)

สงสัย..จัง พ่อแม่เลี้ยงมายังไง ถึงได้เป็นแบบนี้

แก้เผ็ดมันไงดีนะ เคืองใจเล็กๆ (ไม่หวังเอาตังค์คืนละ อารมณ์นี่อยากสะใจล้วนๆเลย ตอนนี้)
ปล. ออกแนวหมั่นไส้

มันยืมตังค์เราแท้ๆ ยังไม่ใช้คืนเลย เลี้ยวเข้าร้านเกมหน้าตาเฉย เห็นแล้วทุเรศ (ในใจผมนี่ดูถูกไปถึงพ่อถึงแม่มันเลยละ)


โดยปกติ ใครเดือดร้อนผมมักจะให้การช่วยเหลือฟรีๆ นะ
แต่นี่มันขอยืม ถ้าเจียมตัวและรู้ความเหมาะสมหน่อย แล้วไม่สามารถคืนได้ นี่จะไม่ว่าเลยนะ  แถมเป็นเพื่อนในกลุ่มอีก

ในใจตอนนี้คิดว่า จะทำเป็นลืมๆ แล้วไม่ว่ามันจะใกล้ตาย ไม่มีข้าวกินยังไง ก็จะไม่ให้มันแม้แต่สลึงเดียว คบกันเป็นเพื่อนที่ระดับต่ำกว่าเพื่อนกินไปเลยดีกว่า


ปล.บ่น + ถามความเห็น ไม่ได้โกรธ หรือเลือดสูบฉีดแรงสูงนะคับ 

ถือว่าเราทำให้เขาดีที่สุดเเล้ว (เราทำให้พระดีที่สุดเเล้ว)
ส่วนเขาจะเอาเงินไปทำอะไรก็...ปล่อยเ้ขาไปค่ะ
ครั้งหน้าเราก็ระวังตัวให้มากขึ้น

ป.ล. เเต่เข้าใจความรู้สึกเลย...ปี๊ด 

ทำใจเถอะ  คิดเสียว่าเงินออกจากกระเป๋าเราไปแล้วก็เป็นของคนอื่น

หรือจะคิดว่าทำบุญก็ดีนะ  ยกให้เขาไป  เราจะได้ไม่เสียใจ

เดี๋ยวเขาคิดได้ก็จะมาเราเองนะ

เค้ายืม เพราะเดือดร้อน ไม่มีเงินเดินทางอพยพ ถ้าผมไม่ช่วย มันคงต้องเป็นขอทานริมถนนแหงๆ

เสียดายตรงที่เค้าไม่รู้จักความรับผิดชอบ

ความรู้สึกตอนนี้ ไม่ใช่เรื่องเงิน เรื่องเงินสำหรับผมไม่ใช่ปัญหาเลยในชีวิต

ความรู้สึกที่แย่คือ เสียความ...ต่อเพื่อน เพราะสัจจะคำพูดของเพื่อน

ผู้หว่านสันติ(มั้ง) เขียน: เค้ายืม เพราะเดือดร้อน ไม่มีเงินเดินทางอพยพ ถ้าผมไม่ช่วย มันคงต้องเป็นขอทานริมถนนแหงๆ

เสียดายตรงที่เค้าไม่รู้จักความรับผิดชอบ

ความรู้สึกตอนนี้ ไม่ใช่เรื่องเงิน เรื่องเงินสำหรับผมไม่ใช่ปัญหาเลยในชีวิต

ความรู้สึกที่แย่คือ เสียความ...ต่อเพื่อน เพราะสัจจะคำพูดของเพื่อน

เข้าใจและเห็นใจนะ
ใช่...น่าเสียดายความเป็นเพื่อน เสียดายคนคนหนึ่งที่เราคิดว่าคำพูดของเค้ามีค่า..
แต่เค้ากลับทำให้คุณค่าในตัวในคำพูดของเค้าเองลดลง...ตัวเค้าที่เลือกเองนะ...

เอาใจช่วยให้คุณ "ผู้หว่านสันติ(มั้ง)" ให้ทำใจได้ไวไวนะ
ขอพระเป็นเจ้าอวยพรในกิจการที่ดีของคุณนะ...

ignatius เขียน:

ผู้หว่านสันติ(มั้ง) เขียน: เค้ายืม เพราะเดือดร้อน ไม่มีเงินเดินทางอพยพ ถ้าผมไม่ช่วย มันคงต้องเป็นขอทานริมถนนแหงๆ

เสียดายตรงที่เค้าไม่รู้จักความรับผิดชอบ

ความรู้สึกตอนนี้ ไม่ใช่เรื่องเงิน เรื่องเงินสำหรับผมไม่ใช่ปัญหาเลยในชีวิต

ความรู้สึกที่แย่คือ เสียความ...ต่อเพื่อน เพราะสัจจะคำพูดของเพื่อน

เข้าใจและเห็นใจนะ
ใช่...น่าเสียดายความเป็นเพื่อน เสียดายคนคนหนึ่งที่เราคิดว่าคำพูดของเค้ามีค่า..
แต่เค้ากลับทำให้คุณค่าในตัวในคำพูดของเค้าเองลดลง...ตัวเค้าที่เลือกเองนะ...

เอาใจช่วยให้คุณ "ผู้หว่านสันติ(มั้ง)" ให้ทำใจได้ไวไวนะ
ขอพระเป็นเจ้าอวยพรในกิจการที่ดีของคุณนะ...

เอาใจช่วยอีกแรง  ความเป็นเพื่อนก็อย่างนี้แหละ  เราเสียมาแล้วเพื่อน
ก็เพราะให้ยืมเงินนี้แหละ  เงินมีเพื่อนมา  เงินหมดเพื่อนหนี

ฟ้องศาลแพ่ง 

เป็นกำลังใจให้อีกคนครับ

เคยโดนมาเหมือนกัน แรก ๆ ก็ทำใจไม่ค่อยได้อ่ะครับ

แต่ตอนนี้ชินแล้ว

ถ้าเงินเป็นของเรา พระก็จะจัดสรร กลับมาให้เราเองครับ
อาจจะไม่ได้มาจากการคืนของเพื่อน แต่มาจากสิ่งอื่น ๆ รอบตัวเราอ่ะครับ

อันนี้จากประสบการณ์จริงที่เคยประสบมาเอง
คือเคยให้เพื่อนยืมเงินไปเยอะพอสมควรเลยอ่ะ เพราะแฟนเพื่อนจะคลอดลูก ผมก็ให้ยืมไป เพราะเพื่อนบอกว่าเดี๋ยวคลอดเสร็จจะมาคืน
พอคลอดผมก็ไปเยี่ยมตามปกติ ไม่พูดให้ใครรู้ทั้งนั้น พอคลอดเสร็จเพื่อนก็เงียบไปผมก็ไม่ทวง เพราะคิดว่าแรก ๆ ค่าใช้จ่ายคงจะเยอะ
6 เดือนแล้วก็ยังไม่มีวี่แววจะทวง แล้วผมก็จะใช้เงินในอีก 2 เดือนข้างหน้าอ่ะ (ส่งประกันชีวิตอ่ะครับ เพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะยืมนาน)
เลยโทรไปทวง มันก็บอกว่าไม่มี ก็เลยบอกว่าผมจะใช้เงินนะ หามาผ่อนให้บ้างดิ
มันก็บอกว่า จะพยายาม ๆ ๆ ผ่านไป 1 เดือนก็ยังไม่มีวี่แวว ผมก็เครียดเพราะว่าจะต้องใช้เงินในส่วนนี้แล้ว  ::008::
ก็ไม่รู้ทำอย่างไร ก็สวดขอพระ ว่าให้เพื่อนเอาเงินมาคืนด้วย สวดอยู่หลายวัน ก็ยังไม่มีวี่แวว
จนมาเย็นวันหนึ่งไปกินข้าวกันเพื่อน ก็มีเด็กคนหนึ่งเดินเข้ามาหา บอกว่า พี่ซึ้อลอตเตอรี่หนูหน่อยนะ หนูจะเอาไปกินข้าว หนูไปเจอมันตกมา
แต่หนูไม่รู้จะเอาไปทำอะไร พี่ช่วยหนูด้วยนะ ซึ่งปกติผมก็ไม่ค่อยซื้อลอตเตอรรี่อยู่แล้ว แล้วก็คิดว่าน่าจะเป็นประมาณว่าเป็น gang มีผู้ใหญ่บังคับมาให้ขาย
แต่อีกใจก็สงสารเด็กนะ เลยใช้มุขปกติที่เคยใช้กับเด็กที่มาขอแบบนี้ ถามไปว่าถ้าจะเอาไปกินข้าวอ่ะ ไม่ต้องหรอก กินเลยเดี๋ยวพี่จ่ายเอง
น้องก็บอกว่า กิน ๆ ผมก็อึ้งนิดนึง เพราะปกติถ้าเจอเด็กแบบนี้ เค้าจะหนีอ่ะ แต่น้องนี่บอกว่ากิน ๆ เราก็เลยให้น้องสั่งข้าวมากิน น้องเค้าก็กิน
พอกินเสร็จ ผมก็จ่ายให้น้องเค้า คือเรากับเพื่อนกินเสร็จแล้ว พอน้องเค้ากินเสร็จ น้องก็บอกว่า หนูให้ลอตเตอรี่พี่นะ ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร
น้องเค้าก็บอกว่า หนูไม่รู้จะเอาไปทำอะไร พี่ใจดี พี่เอาไปเหอะ เพื่อนมันก็ยุว่ารับมาเหอะ ผมก็เลยรับมาแล้วก็ให้น้องเค้าไปอีก 100 นึง
ผมก็เก็บลอตเตอรี่ไว้ในกระเป๋าโดยไม่ได้คิดอะไรมาก แล้วผมก็ลืมเรื่องลอตเตอรี่ไป แต่ผมก็ยังสวดขอพระให้เพื่อนคืนเงินผมอยู่ เพราะจะต้องใช้แล้ว
และก็ไม่อยากยืมแม่ แต่ก็ยังไม่ได้คืน จนผ่านมาหลายอาทิตย์ ก็ไปกินข้าวกับเพื่อนอีก (ปกติพวกผมจะนัดกินข้าวกันทุก ๆ เดือนอ่ะครับ) เพื่อนมันก็แซวว่าถูกลอตเตอรี่เปล่า ผมก็ถึงนึกขึ้นได้ บอกว่าลืมตรวจอ่ะ (ทั้งที่มันออกมาจะเดือนแล้ว เหอ ๆ) พอกินกันเสร็จ กลับบ้านก็เลยเค้ามาตรวจใน web ของ sanook
ตรวจแล้ว ถูกรางวัลที่ 5 ครับ เริ่มไม่มั่นใจ กลัวพลาด เลยเอาใหม่เข้าไปตรวจ web ของสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล ก็ถูกครับ
แต่ก็ยังไม่มั่นใจ วันรุ่งขึ้นเลยเดินไปตามแผงที่เค้าขายลอตเตอรี่อ่ะ ไปหาซื้อใบตรวจมา ก็ถูกจริง ๆ ครับ

พอรู้ว่าถูกจริง ๆ ก็นึกถึงพระเลยครับ ว่าพระช่วยเราแล้วแท้ ๆ แต่กลับยังไม่เห็นพระพรของพระองค์ ยังวอนขออยู่อีก
ผมก็เลยขอบคุณพระ เอาเงินส่วนหนึ่งไปจ่ายประกัน แล้วก็เอาส่วนหนึ่งไปทำบุญครับ

ตั้งแต่นั้นมา เราก็ไม่เคยทวงเพื่อนอีกเลย เพราะคิดว่าพระได้ใช้หนี้แทนเพื่อนให้เราแล้ว

พระเจ้าไม่เคยทอดทิ้งเรานะครับ

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับเรื่องของคุณ wardenship ครับ

ขอบคุณ wardenship เช่นกันค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดี