Belong to the Truth Jesus Christ

บูก้อคิดนะว่า มีคนอื่นตั้งเยอะ แต่ทำไมต้องเป็นเค้าด้วย (วะ) เนี่ย

MaRy MagDaLenE เขียน: บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย

อย่าคิดให้รู้สึกแย่ไปกว่านี้...เลย น้องบู
พี่ว่า พระก็เห็นความพยายามที่น้องบูทำนะ..
พระไม่ได้มองที่ผลของความสำเร็จเพียงอย่างเดียว..
พระน่ะ มองเห็นความพยายามของเราด้วยนะ
แม้..พระบิดาจะสร้างมนุษย์มาตามภาพลักษณ์ของพระองค์
และสร้างมนุษย์มาอย่างที่พระองค์มองแล้วเห็นว่า "ดี"

บางครั้งเราเองก็เลือกตามอำเภอใจ..ที่ไม่ได้ควบคุมความคิด
ไม่ได้ควบคุมตนเองในทิศทางตามพระประสงค์ของพระ..
ก็เลยมีปัญหากันอยู่มากมาย อย่างที่เห็นๆกันนี่แหละ..
ไม่ใช่เฉพาะน้องบูหรอกนะ ทุกๆคน แต่ละคนก็มีปัญหา..
ใกล้เคียงกันอย่างนี้แหละ
และการที่เราพบกับปัญหา ต้องเศร้าใจ ทุกข์ใจ..
ก็เพื่อเราจะมีเวลากลับมาย้อนนึกถึงพระ..

พระมีเวลาให้เราทุกเวลานาที..
ส่วนมนุษย์เราก็นึกถึงพระเวลาเศร้าใจ ทุกข์ใจ มีปัญหา
แต่..อย่างน้อยก็ยังดีนะ..ที่นึกถึงพระ
ก็"ลูกพระ"นี่...จะคิดถึงใครได้..
จะรักใครได้..ก็ต้องรักพระ..ซิ

และความรักก็ไม่ผิดหรอก..รักแบบ 1 โครินทร์น่ะ..

ตอนนี้พี่ว่า น้องบูควรทำความเข้าใจใหม่กับคำว่า"ความรัก" ก่อนนะ
พี่ว่าอย่างไร น้องบู ยังเป็นเด็กน้อยอยู่นั่นเอง...
พี่สวดภาวนาเสริมกำลังใจให้อยู่เสมอๆนะ 

MaRy MagDaLenE เขียน: บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย

MaRy MagDaLenE เขียน: บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย

Buddy เขียน:

MaRy MagDaLenE เขียน: บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย

พระเอาเค้าออกไป เพื่อให้บูได้เห็นพระไงคะ   ::001::

เรื่องสวดภาวนานะจ้ะ  พระตอบนะคะ แต่บูไม่ฟัง   ::001::

อย่างที่บอกไงคะ พ่อเค้าเป็นเพียงแค่พ่อสื่อ เราดันไปรักพ่อสื่อ พระเยซูเจ้าเลยน้อยใจแย่เลย ถ้าปล่อยไป พระองค์ก็ไม่ได้หัวใจของบูซักทีสิคะ   ::004::

แล้วตอนนี้อาการพวกซึมเศร้าเป็นยังไงบ้างคะ  คือถ้าสับสนนะคะ ควรต้องไปคุยกับหมอหรือนักจิตวิทยานะคะ เพราะว่า บูจะมีปัญหาเรื่องการปรับตัวอยู่แล้ว ถึงไม่ใช่เรื่องพ่อ แต่ถ้าต้องเจออะไรที่มีการเปลี่ยนแปลง สิ่งแวดล้อมใหม่ บูจะมีปัญหา คือคนทั่วไป พอเจอแบบนี้ อารมณ์ก็จะเหวี่ยงนิดหน่อย ปรับตัวนิดนึง ก็เข้าที่ แต่ถ้าเรายังเป็นซึมเศร้าอยู่ มันจะปรับลำบาก ต้องการคนช่วยนะคะ 

คิดว่า ตอนนี้นะคะ น่าจะไปคุยกับคุณพ่อได้ตรงๆนะคะ ตอนเรียน มีเพื่อนคนนึงเหมือนกัน ไปชอบอาจารย์ แต่อาจารย์เค้าก็เห็นเราเป็นเด็ก ขำๆ  (ก็โตแล้วนะ ปี 3 แต่อาจารย์เค้าก็มองเราเด็กอยู่ดี) เค้าก็เรียกไปคุยด้วย และจากนั้นก็ไม่มีอะไร สบายใจกันทั้งคู่   ::001::

คุณพ่อเองเค้าก็เป็นนักอภิบาลอยู่แล้ว คิดว่า ถ้าไปคุย บอกว่า บูทำใจไม่ได้ คิดว่า คุณพ่อก็น่าจะมีวิธีพูดให้เราได้สบายใจนะคะ และที่สำคัญ ให้เราได้เห็นพระเป็นเจ้า ไม่ได้เห็นพ่อ  เพราะพ่อเค้าก็จะเหมือนนักบุญยอห์น บัปติสตา นั่นล่ะค่ะ เมื่อพระเยซูเจ้ามา ท่านก็ต้องเล็กลงๆๆๆๆๆๆ 

และถ้าบูเชื่อพระนะคะ ขอให้เชื่อว่า พระองค์จะส่งคนมาให้บูอีก มาเป็นกำลังใจให้อีก มาช่วยให้บูหายอีก พระองค์อาจผิดหวังกับบูในรอบนี้ ที่บูไปเห็นพ่อสื่อของพระองค์ มากกว่าเห็นพระองค์  แต่เชื่อเถอะว่า พระเป็นเจ้าไม่เคยท้อค่ะ พระองค์พยายามเสมอที่จะเอาชนะใจเราให้ได้ 

พระอวยพรนะจ้ะ 

PS. และจะบอกว่า ถ้าจะแก้ไข ก็ต้องแก้ตั้งแต่ตอนนี้นะคะ พอโตขึ้นมา อายุเยอะกว่านี้ ไม่มีใครมองว่า ขำๆแล้วนะคะ จะเป็นเรื่องที่ซีเรียสทันที และจะทำให้คุณพ่อเดือดร้อนด้วย

:+: seraphim :+: เขียน: บูจ๊ะ....ความในใจบูบางอย่างมันเป็นที่สะดุดหนอ พี่เสนอนะไว้ใจพี่คนไหนในบอร์ดนี้ บู im ไปคุยส่วนตัวจะดีกว่าจ๊ะ เข้าใจว่า บูทุกข์ แต่บางบทบางตอนไม่ควรเอามาลงที่นี่คะ 

joruno เขียน: ไม่แปลกหรอกครับที่จะหลงรัก และก็ไม่ใช่โรคจิตอะไรด้วยครับ

joruno เขียน: แหมคุรพ่อวัดสะพานใหม่แน่เลยแต่ไม่ทราบหรอกว่าใครมีหลายคน

Buddy เขียน:

joruno เขียน: ไม่แปลกหรอกครับที่จะหลงรัก และก็ไม่ใช่โรคจิตอะไรด้วยครับ

และส่วนใหญ่ที่เห็นนะคะ กรณีพระสงฆ์กับสัตบุรุษหญิง มักจะเป็นพวกมีปัญหา ไม่ใครก็ใครที่มีปัญหา ไม่เคยเห็นคนที่สุขภาพจิตดีๆ หรือมีชีวิตดีๆ  มีความสุขกับชีวิต  เกิดเรื่องแบบนี้นะคะ  ดังนั้นกรณีแบบนี้ counselling จะได้ผลมากๆค่ะ

พระอวยพรนะคะ

MaRy MagDaLenE เขียน:

Buddy เขียน:

joruno เขียน: ไม่แปลกหรอกครับที่จะหลงรัก และก็ไม่ใช่โรคจิตอะไรด้วยครับ

และส่วนใหญ่ที่เห็นนะคะ กรณีพระสงฆ์กับสัตบุรุษหญิง มักจะเป็นพวกมีปัญหา ไม่ใครก็ใครที่มีปัญหา ไม่เคยเห็นคนที่สุขภาพจิตดีๆ หรือมีชีวิตดีๆ  มีความสุขกับชีวิต  เกิดเรื่องแบบนี้นะคะ  ดังนั้นกรณีแบบนี้ counselling จะได้ผลมากๆค่ะ

พระอวยพรนะคะ

มันก้อมีปัญหากันทั้งคู่ละพี่ เหอะ
บูไม่รู้จะไปคุยกะใครได้ เพราะหมอบูก้อแบบ เค้าก้อจะไม่เข้าใจหรอก
ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ทำไมเค้าชอบพูดเชิงให้ความหวังกะบูเนี่ย
งั้นอย่ามาพูดเลยว่ารักนะ คิดถึงนะ
อยากจะเกลียดเค้าแต่ก้อทำไม่ได้
ทำไมต้องทำยังงี้กะบูด้วย