วันนี้ฉันนั่งร้องไห้กับภาพเวลาเดิมๆ ที่เขาช่างน่ารัก เอาใจใส่ฉัน ฉันยิ้มพร้อมน้ำ และยังคิดอยู่เสมอว่า "ทำไมต้องเป็นแบบนี้"
ทำไมเขาชั่งใจร้ายกับฉันเหลือเกิน....เมื่อวานฉันเอาใจเขาทุกอย่าง เขาก็ยังเฉยชาเหมือนเดิม ไม่แม้แต่ที่อยากจะมองหน้าฉันเลย
แถมเขายังพูดถึง คนใหม่ให้ดิฉันฟัง เขาคงชอบคนใหม่มาก...ฟังแล้วแถบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ แล้วต่อจากนั้นเขาก็ไล่ฉันให้รีบกลับไปที่ห้องฉัน
เขาพลักดิฉันออกไป เพราะพ่อของเขาจะมาหา เขาไม่แคร์ฉันเลย เขาปิดประตูลงอย่างช้าๆหน้าของเค้า ก็เศร้าๆ
สายตาของเขาจนวันนี้ฉันยังจำได้ขึ้นใจ....ตอนนั้นฉันทำไรไม่ถูก แต่ฉันรู้สึกว่า...ฉันทำดีที่สุดแล้ว...เขายังไม่เห็นค่าตัวฉันเลย
ฉันจึงหนีกกลับบ้านมา.....เขาไม่โทรหา....เขาไม่บอกรักฉัน......เขาเปลี่ยนไปมาก....
ตอนนี้ฉันไม่มีใคร....ฉันได้แต่นั่งคิดถึงเขา...และฉันก็มั่นใจว่า...ฉันต้องการเขากลับมามากๆๆ
ได้แต่วอนให้พระเจ้า...ฝากบอกเค้าว่าฉันคิดถึงเขามาก....ฉันร้องไห้ รอโทรศัพท์ของเขา
"ได้โปรดเถอะ.........ช่วยกลับมารักฉันที"
ฉันเฝ้าคร่ำครวญตลอด......นิฉันคงรักเขามาก
--------------------------------------------------------------------------------
ใครที่อ่านเรื่องราวของฉันได้โปรด ภาวนาให้เขาได้กลับไปรักฉันเหมือนเดิมเถอะคะ ฉันรักเขามากเพราะตอนที่คบกัน.....ฉันมีความสุขมาก...เขาไม่เคยทำให้ฉันเสียใจเลยสักนิดเดียว
จนกระทั่ง.....มีมือที่สามเข้ามา...
*
*ขอให้พระเจ้าอยู่ข้างๆดิฉันด้วยเจ้าค่ะ...ดิฉันทำตัวไม่ถูกแล้ว*
ตอนนี้ทุกข์ใจมากเลยค่ะ.....ภาวนาช่วยดิฉันด้วยนะคะ
ขอบคุณมากๆๆ.....ค่ะ
สู้ต่อไปนะครับ