Belong to the Truth Jesus Christ

พี่น้องครับ คือผมมีกระแสเรียกมานานระยะหนึ่งแล้ว กระแสเรียกของผมไม่เคยเปลี่ยนเลยที่จะบวชเป็นพระสงฆ์ และทำหน้าที่รับใช้พี่น้องที่เจ็บป่วย ยากจน ไม่คนดูแลเอาใจใส่

แต่ทว่าตอนนี้ผมอยู่กับแม่ แล้ก็ตากับยายแค่นั่นเอง ทำให้ผมตัดสินใจยากมากที่จะจากท่านไปแล้วไปบวช ซึ่งมันดูเหมือนเป็นการทอดทิ้งและเอาตัวรอด จึงอยากถามความเห็นพี่น้องว่าผมควรจะทำอย่างไรดีครับ

ป.ล.ในครอบครัวผมมีผมแค่คนเดียวที่เป็นคาทอลิก นอกนั้นเป็นพุทธหมดเลย

อืม
จะสวดให้นะ

Nicolas.Not เขียน: พี่น้องครับ คือผมมีกระแสเรียกมานานระยะหนึ่งแล้ว กระแสเรียกของผมไม่เคยเปลี่ยนเลยที่จะบวชเป็นพระสงฆ์ และทำหน้าที่รับใช้พี่น้องที่เจ็บป่วย ยากจน ไม่คนดูแลเอาใจใส่

เช่นนั้น ควรพิจารณาหรือไม่ว่า การมาบวชเพื่อรับใช้พี่น้องที่เจ็บป่วย ยากจน ไม่มีคนดูแลเอาใจใส่ จะทำให้เกิดพี่น้องที่เจ็บป่วย ยากจน ไม่มีคนดูแลเอาใจใส่เพิ่มขึ้นหรือเปล่า

อีกทั้งพี่น้องดังกล่าว คือแม่ของเรา ตายายของเราเอง..

แค่ให้ลองคิดดูเฉยๆครับ ไม่ได้ว่าอะไรควรไม่ควร

สำหรับผมแล้ว แม้แต่พ่อแม่ตัวจริงเป็นๆบนโลก เรายังไม่มีปัญญาทำดีให้ แล้วจะไปทำดีให้คุณพ่อบนสวรรค์ได้ยังไง

แต่นั่นก็ความคิดส่วนตัวของผมนะครับ

จงวางใจในการดูแลจากพระเจ้า พระเจ้าจะอยู่เคียงข้างคุณ

กระแสเรียก
คือ อะไรละ
คือ การทำตามหน้าที ที่พระให้เรา อาจไม่ใช้นักบวช อาจเป็นฆารวาทธรรม
นักบวช พระสงฆ์ ครูคำสอน นักประกาศ เป็นต้น
คนเมีกระแสเรียกต่างกัน เพื่อเสริมสร้างพระกายของพระคริสเจ้าที่ต่างกันออกไป
ผมเข้าใจแบบนี้เพราะคุรพ่อเคยสอนแบบนี้

อธิฐานเปิดพระคัมภีร์  ขอการทรงนำจากพระจิตเจ้าดีที่สุดครับ

ลองปรึกษาคุณพ่อที่สนิทรึยังคะ ท่านน่าจะให้คำแนะนำที่ดีได้มากกว่า

ขอชี่นชมยินดีนะคะที่คุณยังยืนหยัดในกระแสเรียกของตนเอง

ขอให้พระนำทางคุณค่ะ

อธิฐานขอต่อพระเจ้าสิ ถ้าคุณมีความเชื่อในพระเจ้า แน่นอนว่าพระองค์จะตอบคุณ

ถ้าเป็นกระเเสเรียกเเนวนั้นจริงๆ ก็จะเกิดผลเมื่อถึง "เวลานั้น" ค่ะ
อย่าใจร้อนนะคะ สิ่งที่ได้มายาก เมื่อเราได้มันมาก็จะไม่ลืมเลย 

เริ่มจาก ลองไปสัมผัสชีวิตนักบวชตามคณะต่าง ๆ ดูก่อนมัียคะ?
แบบไปค้าง 2-3 คืน  เหมือนเข้าเงียบ อะไรประมาณนั้น

จะได้เป็นการยืนยันกระแสเรียกเราด้วย

การที่จะเป็นนักบวชได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย

ตัวเราเองถ้าเกิดเป็นผู้ชายก็คงอยากไปเป็นพ่อแล้วหละ

แต่พระให้เกิดมาเป็นผู้หญิง ก็ต้องเป็นอย่างที่เป็นค่ะ

ภาวนา และรอไปก่อนนั่นแหละครับ พระเจ้าอาจจะไม่ได้ตอบคุณตรงๆทันที

เราจะไปหาพระเจ้าโดยไม่เหลียวแลแม้ญาติใกล้ชิดไม่ได้ครับ ก่อนจะภาวนายังต้องให้อภัยศัตรู และให้ความรักกับทุกคนโดยเฉพาะคนใกล้ตัวก่อนจริงไหมครับ

ความเห็นส่วนตัวนะครับ
ถ้ามั่นใจว่าเป็นกระแสเรียก ก็อย่าลังเลที่จะตอบสนองครับ พระเป็นเจ้าทรงมีหนทาง และทางออกสำหรับผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรรเสมอครับ
อย่ากังวลไปเลยครับ ที่สำคัญกว่านั้น คือ เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่า นั่นเป็นกระแสเรียกของเราจริง ๆ
ลองดูตัวอย่างพระอาจารย์ของเรา การที่พระองค์เลือกที่จะทำตามพระประสงค์ของพระบิดา โดยการเสด็จไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อรับทรมาณและสิ้นพระชนม์นั้น เป็นการทอดทิ้งพระมารดาของพระองค์หรือเปล่า ถือว่าเป็นการเห็นแก่ตัวหรือเปล่า ในฐานะที่พระองค์เป็นลูก ถือว่าอกตัญญูหรือเปล่าล่ะครับ น่าคิดนะ ผมว่า

เเนะนำหนังสือ "จำลองเเบบพระคริสต์"
อ่านเเล้วพยายามทำเหมือนที่หนังสือสอนค่ะ
อาจจะช่วยในการพิจารณากระเเสเรียกก็ได้ 

ถ้ามีกระแสเรียกแบบนั้นผมว่าลุยเลยครับ เดวจะภาวนาให้ แนะนำให้ไปอารามคาร์แมลขอคำภาวนาด้วยก็ดีครับ เพราะถ้าเรายิ่งเข้าใกล้พระมากเท่าไหร่ปีศาจมันย่อมไม่อยู่เฉยแน่ อันนี้มาเซอร์ที่อารามบอกมา แต่ที่แน่ๆคือมันไม่มีวันชนะอำนาจพระเป็นเจ้าได้ครับ ขอให้มั่นคงในกระแสเรียกเข้าไว้ จะเป็นกำลังใจให้ครับ

รอดูต่อไปเรื่อยๆ สิคะ อายุยังไม่มากจนเกินไปนัก พ่อบางคนได้บวชตอนอายุ 40 ก็มี

ขอพระอวยพรค่ะ

อืม ม

ถ้าอย่างนั้นก็ดำรงชีวิตเป็นคริตชนที่เข้มเเข็งในความเชื่อ มั่นคงในกระแสเรียกไปก่อน
ถ้ามั่นคงแล้วจริงๆ ก็ลุยเต็มที่ค่ะ แต่เรื่องครอบครัวก็ต้องดูแลอย่างดีที่สุดด้วย สู้ๆนะคะ

มั่นคงในกระแสเรียกไว้ดีที่สุด

พี่น้องครับ...
ขอบคุณจริงๆที่แนะนำกันเข้ามา
ผมคิดอะไรดีๆได้จากที่หลายๆคนบอกมา บางคนว่าผมควรเดินตรงสู่กระแสเรียกของตน บางคนให้รอก่อน แต่บางคนแนะนำให้ผมดูแลครอบครัวให้ดีที่สุด

วันนี้ผมได้ไปถามคุณพ่อที่วัดมาแล้วครับ

คำตอบที่ได้คือต้องตัดอย่างใดอย่างหนึ่งออก ฟังดูแล้วมันออกจะหัวรุนแรงซะหน่อย แต่ว่ามันก็มีเหตุผลนะครับ คือว่าถ้าผมบวชแล้วผมจะไม่มีเวลาที่จะมาดูแลครอบครัวเลย และถ้าผมจะหาเงินดูแลครอบครัวก็เป็นสงฆ์ไม่ได้

ผมเลยตัดสินใจว่าจะลองไปเข้าค่ายกระแสเรียกดูก่อน ถ้าใช่จริงๆ ผมจะพยายามทำงานหนัก เพื่อหาเงินสร้างตึกซักหลังในที่ๆผมอยุ่ตอนนี้ เพื่อให้แม่และคนในบ้านเอาไว้ให้คนมาเช่าและจะได้มีเงินกิน ถ้าทำได้สำเร็จผมจึงไปบวชครับ

ตอนนี้ผมคิดแบบนี้นะ แต่พระจะให้ผมคิดอะไรต่อไปหรือเปล่ายังไม่รุ้

อยากบอกพี่น้องว่ามีหลายอย่างที่ผมคิดว่าพระบอกให้ผมทำ หรือดลใจให้ผมคิดก็คือเรื่อง
1.จัดตั้งชมรมสายประคำปันชีวิต เพื่อทำสายประคำแล้วนำไปจำหน่ายแก่สัตตบรุษวัดต่างๆตามศรัทธาแล้วนำเงินที่ได้ไปช่วยเหลือคนจนและเด็กที่ยากไร้
2.จัดตั้งกลุ่มอาสาสมัครเพื่อคนทุกข์ยาก ในการช่วยเหลือดูแลคนป่วยที่ไม่มีเงินในการจ้างคนมาดูแลตามบ้าน เพื่อเราจะได้ช่วยเหลือเขาด้วยใจที่บริสุทธิ์อย่างแท้จริงโดยไม่หวังผลตอบแทน
3.จัดตั้งบ้านหรือที่อยุ่อาศัยเพื่อรองรับเด็กเร่ร่อนหรือคนยากจนที่ไม่มีที่อยู่ ให้ได้เข้ามาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ภายในบ้านก็จะมีการสอนหนังสือสำหรับน้องๆนักเรียน และการอบรมเพื่อการประกอบอาชีพต่างๆเช่น นวดแผนไทย การทำอาหาร หรือการสนับสนุนการศึกษาสำหรับผู้ที่อยากศึกษาผ่าน กศน. อีกทั้งยังมีการร่วมสวดภาวนาร่วมกันทุกๆวัน

นี่คือสิ่งที่ผมอยากทำอะครับ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า หากได้เป็นพระสงฆ์ คงจะง่ายในการประกาศโครงการเหล่านี้แก่เหล่าเยาวชนและผู้สนใจครับ

ครับ