Belong to the Truth Jesus Christ

สายประคำแห่งรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูเจ้า
ทุกประคำเม็ดใหญ่ให้สวดว่า
พระเป็นเจ้าผู้สถิตนิรันดร ลูกขอถวายรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูเจ้า
เพื่อรักษาบาดแผลในดวงวิญญาณของลูก
ทุกประคำเม็ดเล็กให้สวดว่า
ข้าแต่พระเยซูคริสตเจ้า โปรดทรงยกโทษและเมตตาเทอญ อาศัยพระบารมีของรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
บทสวดทั้งสองนี้ พระเยซูเจ้าทรงสอน ซิสเตอร์มารีย์ มาร์ธา ซารูบัน
ท่านเสียชีวิตที่อารามแม่พระเสด็จเยี่ยมนางเอลิซาเบธในเมือง Hamberg ในฝรั่งเศษ เมื่อวันที่ 21 มีนาคม1907
พระเยซูเจ้าทรงมอบหมายให้ซิสเตอร์ทำงานสองชิ้น คือ ให้ซิสเตอร์ ระลึกถึงรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ และทำการฟื้นฟูความศรัทธาต่อรอยแผลศักดิ์สิทธิ์แก่โลกใหม่อีกครั้ง คำมั่นสัญญาที่พระเยซูเจ้าทรงให้กับซิสเตอร์ มารีย์ มาร์ธา คือ พระองค์จะประทานทุกอย่างที่วอนขอ ผ่านทางรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ และท่านต้องเผยแพร่กิจศรัทธานี้

ขอบใจจ๊ะ อุตส่าห์พิมพ์ ;)

ขอบคุณครับ 

สวดอยู่เป็นประจำเลยค่ะ  โดยสวดร่วมกับบทข้าแต่พระบิดา และบทวันทามารีอา

ขอบคุณมากๆนะคะ  อย่างน้อยก็ยังได้รู้ว่ามีคนสนใจสวดอยู่ด้วยเหมือนกัน

ขอบคุณคะ

บทสวดเยอะแยะมากมายเลยจริงๆนะคะเนี่ย

~Holy Maiden Nerine~ เขียน: ขอบคุณคะ

บทสวดเยอะแยะมากมายเลยจริงๆนะคะเนี่ย

ถ้าสวดเป็นประจำบ่อยๆ ก็จะจำได้ขึ้นใจเองค่ะ

แต่การท่องบทสวดจนจำได้หน่ะ ไม่ยากหรอกค่ะ แต่การที่จะสวดภาวนาให้เป็นประจำทุกวันนี่ซิยากกว่า
เพราะพอสวดเป็นประจำไปได้สักพัก ก็จะถูกล่อลวงผจญให้เลิกสวดจนได้ บางทีก็ทำให้รู้สึกท้อใจในการสวด
พยายามมาหลายรอบแล้วค่ะ (ทำได้ทุกรอบเล้ย...ย  )

ตอนนี้ก็เพิ่งจะมีเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆ ทำให้ต้องหยุดคุกเข่าสวดก่อนนอนจนด้าย...รอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย?...นึกก่อน...

เลยต้องมาเพิ่มการสวดภาวนาในขณะขับรถ หรือในขณะเวลาว่าง ในช่วงระหว่างวันให้มากขึ้นกว่าเดิมทดแทน

อีกสักพักค่อยเริ่มคุกเข่าสวดก่อนนอนต่อ ตอนนี้นอนสวดจนหลับอยู่ค่ะ

บทสวดนี้ ใช้กับสายประคำธรรมดาใช่ไหมครับ

†Deo Vindice เขียน: บทสวดนี้ ใช้กับสายประคำธรรมดาใช่ไหมครับ

ใช่แล้วค่ะ ใช้สวดแทนบท "ข้าแต่พระบิดา" และบท "วันทามาีรีอา" ได้เลยค่ะ

หรือจะใช้สวดร่วมต่อจากบท "ข้าแต่พระบิดา" และบท "วันทามาีรีอา" ก็ได้เช่นกันค่ะ แต่ใช้บท "สิริพึงมี" เหมือนกันค่ะ

เนื่องจากคุ้นเคยกับการสวดสายประคำแบบปรกติ คือ ใช้บท "ข้าแต่พระบิดา" และบท "วันทามารีอา" แล้วก็ "สิริพึงมี" ทำให้ช่วงแรกๆที่เริ่มสวดสายประคำแห่งรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ ไม่ค่อยคุ้น เลยต้องสวดบท "ข้าแต่พระบิดา" ก่อนแล้วค่อยตามด้วยบทสวดของสายประคำแห่งรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ แล้วบท "วันทามารีอา" ก็ทำเหมือนกัน จึงรู้สึกว่าได้สวดสายประคำจริงๆ ก็เลยติดเป็นนิสัย ว่าต้องใช้สวดร่วมกันค่ะ

แล้วจึงมารู้จักกับ "สายประคำพระเมตตา" ตอนหลัง จึงนำมาสวดร่วมกันต่อจากบทสวดของสายประคำแห่งรอยแผลศักดิ์สิทธิ์อีกทีค่ะ ตอนนี้เลยสวดยาวเลยค่ะ

แต่ถ้าได้อ่านคำสัญญาของพระเยซูเจ้า ที่จะทรงมอบให้กับผู้ที่สวดสายประคำต่างๆแล้ว จะยิ่งอยากสวดสายประคำนั้นๆเข้าไปอีกค่ะ

ขอบคุณค่ะ