ฝันร้าย ฝันว่าถูกพระเจ้าทอดทิ้ง + ภาพที่เห็นช่างงี่เง่าสิ้นดี
โพสต์แล้ว: จันทร์ พ.ย. 16, 2009 7:27 pm
ช่วงแรกของฝันก็เหมือนทุกที คอเมดี้ปนงี่เง่าหาแก่นสารไม่ได้ ข้ามไปถึงช่วงท้ายของฝันที่สำคัญ (แต่ดูไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับช่วงแรกแม้แต่น้อย)
เราคุยอยู่กับพ่อและญาติผู้หญิงคนนึง (หน้าตาจริง ๆ ไม่ได้เหมือนคนที่เรารู้จักสักนิดหรอก เอาเป็นว่าในฝันตัวเราถือว่านี่เป็นญาติละกัน) คุยกันเรื่องรักของเจ้าหล่อน แล้วจู่ ๆ พ่อก็เตือนอย่าเสียงดัง ทำนองว่า อาคนที่เป็นพ่อของญาติที่ว่าเป็นคนชอบวางอำนาจและต่อต้านความรักของลูกสาวมาก ไม่ทันไรพ่อคุณเธอก็กำลังจะเข้าประตูมา เลยพากันเงียบทำเป็นไม่คุยอะไรกันทั้งแถบ (แต่พ่อเรากับญาติสิ ตอนได้ยินเสียงอา ทำเสียงสะดุ้งซะดังทำไมไม่รู้)
(อนึ่ง หน้าตาของอาคนนี้และลูกสาวไม่มีอยู่ในสารบบญาติในโลกความเป็นจริงแม้แต่น้อย แต่นั่นไม่สำคัญหรอก)
เหมือนจะแอบเนียนไปได้ แต่พอตอนเดินออกจากประตู(เรากับพ่อเดินออกหลังญาติกับอา)เหมือนได้ยินเสียงด่าฉอดๆ พอออกมาเห็นญาติยืนร้องไห้ เรียกว่าจากใจความคร่าว ๆ ที่ได้ยิน พอเดาได้เลยว่าโดนเรื่องอะไร เท่านั้น เราเลยฟิวส์ขาดทันที
เข้าไปตวาดใส่ "ทำนองว่ารู้ไว้ซะว่าคนเรามีชาติเดียว และแกต้องชดใช้"
จำไม่ได้ว่าในฝันเราซัดขู่ไปสักทอดหรือว่าเดินออกมาเฉย ๆเลย (ย้ำว่ามันเป็นฝัน ถือว่าในฝันเรามีพลังต่อสู้แบบการ์ตูนญี่ปุ่นแนวบ้าพลังละกัน อย่างน้อยเวลาฝันก็รู้ตัวว่าปกติมี)
แต่อาคนนั้นก็เสนอหน้าตามมา ด้วยใบหน้าแบบตอนตื่นมาคิดว่า "ไอ้เลวหนวดเฟิ้มนี่ กรูไม่รู้จักในโลกความจริงแน่" แล้วมาพูดจาทำนอง "เออ กรูจะตัดลูกสาวกรูและผู้หญิงทุกคนออกจากตระกูล" เท่านั้นแหละ มันก็หันหลังวิ่งหนีอ้าว เราก็ตามไปกะเชือดซะให้เข็ดหลาบ คนเลวแบบนี้เอาไว้ไม่ได้ ต้องจัดการ
แต่ตอนที่จะชกคลื่นหมัดตามหลังไป กลับกลายเป็นว่าเกิดแป้ก ที่สำคัญเรารู้สึกเหมือนตัวหนักกว่าปกติ วิ่งช้าจนตามมันไม่ทัน (จริง ๆ ฝันหลายครั้งเวลาเห็นอะไรที่ตัวเองน่าจะเข้าไปช่วยหรือบุกได้ จะรู้สึกร่างกายช้าลงและตัวหนักแทบทุกครั้งเลย) แม้แต่จะใช้วิชาลับ(ย้ำว่านี่คือฝัน) คือเบ่งพลังด้านมืดกางปีกค้างคาวตามไป กลับเหมือนถูกบล็อคให้กางไม่ออก พอวิ่งตามไปสักพัก อีกฝ่ายก็อยู่บนเขาสูงกว่าเราแล้ว แถมแปลกที่แรงของเราหดหายไปในพริบตา กลายเป็นอ่อนแอขนาดหมากัดเบา ๆ ก็ตายได้เลย
ตอนนั้นมองขึ้นไป แสงอาทิตย์จ้าจนไม่เห็นหน้ามัน ท้าทายให้เราตามไปทั้งที่เราอยู่ในสภาพที่ตามไปไม่ได้ถึงอยากฆ่ามันแค่ไหน ตอนนั้นเรามองหันหลังไปทางขวามือ (ดูจากเวลาเดาว่าเป็นช่วงบ่ายหลังเที่ยงไปแล้ว หากทางที่แสงอาทิตย์ส่องมาคือตะวันตก ทิศที่เราหันไปมองน่าจะเป็นทิศเหนือ) เราเห็นบางอย่างสีเขียวเข้มก่อตัวบนฟ้า เป็นรูปคลื่นยึกยือคล้ายหนวดไฮดราขนาดยักษ์ แต่รู้สึกเหมือนเป็นอันตรายยิ่ง
ตอนนั้นเราจึงนึกได้ว่ามีเพียงผู้เดียวที่พึ่งได้ จึงอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า ตอนนั้นเราหันกลับไปทางเดิม บนฟ้าเห็นเงาบางอย่างสีประมาณเขียวอ่อนมั้งทีแรก เป้นร่างของใครบางคนที่สวมเสื้อผ้าแบบยิว เค้าของใบหน้าดูสูงวัยแลดูคล้ายกับพระเยซูในแบบที่รู้กัน (แต่เห็นเป็นเงาบาง ๆ สีเขียว และไม่รู้สึกถึงรัศมีรุ่งโรจน์เลย) เงานั้นค่อย ๆ เคลื่อนไปทางซ้ายมือ(น่าจะเกือบ ๆ ทิศใต้) ไม่ตอบรับการอ้อนวอนของเรา เราได้แต่ร้องว่า "พระเจ้า ทำไมถึงทอดทิ้งข้าพระองค์" ส่วนตัวร้ายก็เอาแต่หัวเราะเยาะเย้ยเราจากตำแหน่งที่เราขึ้นไปทำอะไรมันไม่ได้
แต่ที่น่าช็อคจริง ๆ ยิ่งกว่า จนไม่เคยนึกเลยว่าจะได้เห็นถึงจะเป็นในฝันก็คือ ใบหน้าของเงานั้นค่อย ๆ ปรากฎชัดขึ้น แต่มันกลายเป็น.....
มาริโอ้!!!! (ไม่ได้ตั้งใจกวนนะ เราเห็นเป็นงั้นจริง ๆ หน้ากลม ๆ จมูกโตมีหนวดแบบนั้น แถมลักษณะเหมือนแปะด้วยกระดาษลายลงสีเสียมากกว่าอีก ขาดแต่หมวกแค่นั้น ที่แน่ ๆ มันไม่เห็นจะเหมือนกับเค้าหน้าเดิมตอนแรกเลยสักนิด)
ใบหน้านั้นไม่ตอบสนองหรือแม้แต่จะหันมาด้วยซ้ำ เคลื่อนตามเงาตัวออกไปเรื่อย ๆ เราเริ่มรู้สึกว่านี่ไม่ใช่ละ แต่ก็อ้อนวอนต่อไปโดยเปลี่ยนสายตาไปที่ท้องฟ้าตรงกลาง สลับกับหันไปมองเงาหัวรูปปั้นนั่นเป็นระยะ (ด้วยความไม่แน่ใจว่าอะไรจริงหรือเก๊แน่)
แล้วเราก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาตอน 6 โมงเย็น (เรางีบไปประมาณ 4-5 โมงได้ จากการอ่านชีทแล้วหลับ)
ที่เซ็งกับฝันที่ว่าอย่างสุด ๆ คือ มันเป็นแนวแทงใจดำเราอย่างจัง คือการที่มีศัตรูเป็นคนเลวสุดชั่ว และมีเหยื่อน่าเห็นใจ แต่เรากลับไม่สามารถช่วยคนที่ถูกกระทำหรือกำจัดศัตรูร้ายได้เลย ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฝันแบบนี้ หรือแม้แต่ความเป็นจริงก็เจอจนเจ็บมาหลายทีแล้ว เหตุผลง่าย ๆ "เพราะเราไม่มีพลัง" แม้แต่ขอพระเจ้าหลายทีก็ไม่เคยได้คำตอบ ไม่เคยได้ยินเสียงพระองค์ทั้งที่อยากพบ
ยิ่งฝันมาสื่อให้คิดว่าโดนพระองค์ทอดทิ้งนี่ จะให้ไม่เฟลได้ยังไงไหว สำหรับเรามันกระทบความรู้สึกหลาย ๆ อย่างมากเลยนะ
......ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพระองค์ชอบปล่อยให้เรื่องน่าเศร้าบนโลกเศร้าต่อไป คนที่ถูกทารุณก็โดนต่อไป แม้แต่คนที่ต้องการช่วยเหลือยังไม่ประทานพลังให้เพื่อกำจัดความชั่วร้าย ทั้งที่น่าจะเห็น ๆ แล้วว่าควรจะลงมือปราบได้แล้วแท้ ๆ
หรือว่าไหน ๆ เราก็ไม่มีทั้งอนาคตและศักดิ์ศรีที่จะได้รับอีกแล้ว จึงให้เราเห็นแบบนั้นเพื่อให้เรายอมปลงซะ แล้วเจ็บปวดต่อไปตลอดกาล?
........ยิ่งทำให้เราต้องกลับมาย้อนคำถามเก่าอยู่ดีว่า "พระองค์รักมนุษย์จริงหรือ อย่างน้อยรักเราแน่หรือเปล่า พระองค์ไม่เคยสนใจว่าเราต้องการอะไรเลยหรือ แถมมักจะปล่อยให้เกิด(หรืออาจเป็นคนให้มาเอง)สิ่งที่ตรงกันข้ามกับที่เราคิดเสมอ"
ถึงจะบอกว่าเราอ่อนแอทางจิตวิญญาณขนาดไม่ได้รับบัพติศมาสักทีเพราะอุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตก็เถอะ แต่ไม่น่าจะทำกันขนาดนี้เลยนะ
ทำเรายังพอทน แต่เล่นจี้จุดอ่อนเราอย่างการอยากช่วยใครแต่ช่วยไม่เคยได้นี่ ทำแบบนั้นในฝันพอว่า แต่ในชีวิตจริงที่เคยเกิดขึ้น คนที่มีชีวิตเขาเจ็บจริงนะ ถ้าเป็นเพียงเพราะอยากเล่นเราล่ะก็ สู้อย่าให้เราเกิดมาเลยจะดีกว่า ไหน ๆ ก็คงไม่คิดจะให้ในสิ่งที่เราต้องการอยู่แล้วนี่
(เรื่องที่เราพูดหลายครั้งว่าอยากได้อะไรเป็นที่สุดนั้น หลายคนคงรู้แล้ว ไม่คิดว่าพระองค์ทำไม่ได้หรอก แค่มองว่า "หรือเพราะเราเป็นคนขอ จึงไม่ได้?")
เออสิ ปีศาจแบบเราจะได้รับพระเมตตาได้ยังไง ไม่ใช่อับราฮัม ไม่ใช่แซมสัน ไม่ใช่ดาเนียล ไม่ใช่โจนออฟอาร์ค ไม่ใช่คนโปรดพระองค์นี่นา
เราคุยอยู่กับพ่อและญาติผู้หญิงคนนึง (หน้าตาจริง ๆ ไม่ได้เหมือนคนที่เรารู้จักสักนิดหรอก เอาเป็นว่าในฝันตัวเราถือว่านี่เป็นญาติละกัน) คุยกันเรื่องรักของเจ้าหล่อน แล้วจู่ ๆ พ่อก็เตือนอย่าเสียงดัง ทำนองว่า อาคนที่เป็นพ่อของญาติที่ว่าเป็นคนชอบวางอำนาจและต่อต้านความรักของลูกสาวมาก ไม่ทันไรพ่อคุณเธอก็กำลังจะเข้าประตูมา เลยพากันเงียบทำเป็นไม่คุยอะไรกันทั้งแถบ (แต่พ่อเรากับญาติสิ ตอนได้ยินเสียงอา ทำเสียงสะดุ้งซะดังทำไมไม่รู้)
(อนึ่ง หน้าตาของอาคนนี้และลูกสาวไม่มีอยู่ในสารบบญาติในโลกความเป็นจริงแม้แต่น้อย แต่นั่นไม่สำคัญหรอก)
เหมือนจะแอบเนียนไปได้ แต่พอตอนเดินออกจากประตู(เรากับพ่อเดินออกหลังญาติกับอา)เหมือนได้ยินเสียงด่าฉอดๆ พอออกมาเห็นญาติยืนร้องไห้ เรียกว่าจากใจความคร่าว ๆ ที่ได้ยิน พอเดาได้เลยว่าโดนเรื่องอะไร เท่านั้น เราเลยฟิวส์ขาดทันที
เข้าไปตวาดใส่ "ทำนองว่ารู้ไว้ซะว่าคนเรามีชาติเดียว และแกต้องชดใช้"
จำไม่ได้ว่าในฝันเราซัดขู่ไปสักทอดหรือว่าเดินออกมาเฉย ๆเลย (ย้ำว่ามันเป็นฝัน ถือว่าในฝันเรามีพลังต่อสู้แบบการ์ตูนญี่ปุ่นแนวบ้าพลังละกัน อย่างน้อยเวลาฝันก็รู้ตัวว่าปกติมี)
แต่อาคนนั้นก็เสนอหน้าตามมา ด้วยใบหน้าแบบตอนตื่นมาคิดว่า "ไอ้เลวหนวดเฟิ้มนี่ กรูไม่รู้จักในโลกความจริงแน่" แล้วมาพูดจาทำนอง "เออ กรูจะตัดลูกสาวกรูและผู้หญิงทุกคนออกจากตระกูล" เท่านั้นแหละ มันก็หันหลังวิ่งหนีอ้าว เราก็ตามไปกะเชือดซะให้เข็ดหลาบ คนเลวแบบนี้เอาไว้ไม่ได้ ต้องจัดการ
แต่ตอนที่จะชกคลื่นหมัดตามหลังไป กลับกลายเป็นว่าเกิดแป้ก ที่สำคัญเรารู้สึกเหมือนตัวหนักกว่าปกติ วิ่งช้าจนตามมันไม่ทัน (จริง ๆ ฝันหลายครั้งเวลาเห็นอะไรที่ตัวเองน่าจะเข้าไปช่วยหรือบุกได้ จะรู้สึกร่างกายช้าลงและตัวหนักแทบทุกครั้งเลย) แม้แต่จะใช้วิชาลับ(ย้ำว่านี่คือฝัน) คือเบ่งพลังด้านมืดกางปีกค้างคาวตามไป กลับเหมือนถูกบล็อคให้กางไม่ออก พอวิ่งตามไปสักพัก อีกฝ่ายก็อยู่บนเขาสูงกว่าเราแล้ว แถมแปลกที่แรงของเราหดหายไปในพริบตา กลายเป็นอ่อนแอขนาดหมากัดเบา ๆ ก็ตายได้เลย
ตอนนั้นมองขึ้นไป แสงอาทิตย์จ้าจนไม่เห็นหน้ามัน ท้าทายให้เราตามไปทั้งที่เราอยู่ในสภาพที่ตามไปไม่ได้ถึงอยากฆ่ามันแค่ไหน ตอนนั้นเรามองหันหลังไปทางขวามือ (ดูจากเวลาเดาว่าเป็นช่วงบ่ายหลังเที่ยงไปแล้ว หากทางที่แสงอาทิตย์ส่องมาคือตะวันตก ทิศที่เราหันไปมองน่าจะเป็นทิศเหนือ) เราเห็นบางอย่างสีเขียวเข้มก่อตัวบนฟ้า เป็นรูปคลื่นยึกยือคล้ายหนวดไฮดราขนาดยักษ์ แต่รู้สึกเหมือนเป็นอันตรายยิ่ง
ตอนนั้นเราจึงนึกได้ว่ามีเพียงผู้เดียวที่พึ่งได้ จึงอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า ตอนนั้นเราหันกลับไปทางเดิม บนฟ้าเห็นเงาบางอย่างสีประมาณเขียวอ่อนมั้งทีแรก เป้นร่างของใครบางคนที่สวมเสื้อผ้าแบบยิว เค้าของใบหน้าดูสูงวัยแลดูคล้ายกับพระเยซูในแบบที่รู้กัน (แต่เห็นเป็นเงาบาง ๆ สีเขียว และไม่รู้สึกถึงรัศมีรุ่งโรจน์เลย) เงานั้นค่อย ๆ เคลื่อนไปทางซ้ายมือ(น่าจะเกือบ ๆ ทิศใต้) ไม่ตอบรับการอ้อนวอนของเรา เราได้แต่ร้องว่า "พระเจ้า ทำไมถึงทอดทิ้งข้าพระองค์" ส่วนตัวร้ายก็เอาแต่หัวเราะเยาะเย้ยเราจากตำแหน่งที่เราขึ้นไปทำอะไรมันไม่ได้
แต่ที่น่าช็อคจริง ๆ ยิ่งกว่า จนไม่เคยนึกเลยว่าจะได้เห็นถึงจะเป็นในฝันก็คือ ใบหน้าของเงานั้นค่อย ๆ ปรากฎชัดขึ้น แต่มันกลายเป็น.....
มาริโอ้!!!! (ไม่ได้ตั้งใจกวนนะ เราเห็นเป็นงั้นจริง ๆ หน้ากลม ๆ จมูกโตมีหนวดแบบนั้น แถมลักษณะเหมือนแปะด้วยกระดาษลายลงสีเสียมากกว่าอีก ขาดแต่หมวกแค่นั้น ที่แน่ ๆ มันไม่เห็นจะเหมือนกับเค้าหน้าเดิมตอนแรกเลยสักนิด)
ใบหน้านั้นไม่ตอบสนองหรือแม้แต่จะหันมาด้วยซ้ำ เคลื่อนตามเงาตัวออกไปเรื่อย ๆ เราเริ่มรู้สึกว่านี่ไม่ใช่ละ แต่ก็อ้อนวอนต่อไปโดยเปลี่ยนสายตาไปที่ท้องฟ้าตรงกลาง สลับกับหันไปมองเงาหัวรูปปั้นนั่นเป็นระยะ (ด้วยความไม่แน่ใจว่าอะไรจริงหรือเก๊แน่)
แล้วเราก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาตอน 6 โมงเย็น (เรางีบไปประมาณ 4-5 โมงได้ จากการอ่านชีทแล้วหลับ)
ที่เซ็งกับฝันที่ว่าอย่างสุด ๆ คือ มันเป็นแนวแทงใจดำเราอย่างจัง คือการที่มีศัตรูเป็นคนเลวสุดชั่ว และมีเหยื่อน่าเห็นใจ แต่เรากลับไม่สามารถช่วยคนที่ถูกกระทำหรือกำจัดศัตรูร้ายได้เลย ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฝันแบบนี้ หรือแม้แต่ความเป็นจริงก็เจอจนเจ็บมาหลายทีแล้ว เหตุผลง่าย ๆ "เพราะเราไม่มีพลัง" แม้แต่ขอพระเจ้าหลายทีก็ไม่เคยได้คำตอบ ไม่เคยได้ยินเสียงพระองค์ทั้งที่อยากพบ
ยิ่งฝันมาสื่อให้คิดว่าโดนพระองค์ทอดทิ้งนี่ จะให้ไม่เฟลได้ยังไงไหว สำหรับเรามันกระทบความรู้สึกหลาย ๆ อย่างมากเลยนะ
......ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพระองค์ชอบปล่อยให้เรื่องน่าเศร้าบนโลกเศร้าต่อไป คนที่ถูกทารุณก็โดนต่อไป แม้แต่คนที่ต้องการช่วยเหลือยังไม่ประทานพลังให้เพื่อกำจัดความชั่วร้าย ทั้งที่น่าจะเห็น ๆ แล้วว่าควรจะลงมือปราบได้แล้วแท้ ๆ
หรือว่าไหน ๆ เราก็ไม่มีทั้งอนาคตและศักดิ์ศรีที่จะได้รับอีกแล้ว จึงให้เราเห็นแบบนั้นเพื่อให้เรายอมปลงซะ แล้วเจ็บปวดต่อไปตลอดกาล?
........ยิ่งทำให้เราต้องกลับมาย้อนคำถามเก่าอยู่ดีว่า "พระองค์รักมนุษย์จริงหรือ อย่างน้อยรักเราแน่หรือเปล่า พระองค์ไม่เคยสนใจว่าเราต้องการอะไรเลยหรือ แถมมักจะปล่อยให้เกิด(หรืออาจเป็นคนให้มาเอง)สิ่งที่ตรงกันข้ามกับที่เราคิดเสมอ"
ถึงจะบอกว่าเราอ่อนแอทางจิตวิญญาณขนาดไม่ได้รับบัพติศมาสักทีเพราะอุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตก็เถอะ แต่ไม่น่าจะทำกันขนาดนี้เลยนะ
ทำเรายังพอทน แต่เล่นจี้จุดอ่อนเราอย่างการอยากช่วยใครแต่ช่วยไม่เคยได้นี่ ทำแบบนั้นในฝันพอว่า แต่ในชีวิตจริงที่เคยเกิดขึ้น คนที่มีชีวิตเขาเจ็บจริงนะ ถ้าเป็นเพียงเพราะอยากเล่นเราล่ะก็ สู้อย่าให้เราเกิดมาเลยจะดีกว่า ไหน ๆ ก็คงไม่คิดจะให้ในสิ่งที่เราต้องการอยู่แล้วนี่
(เรื่องที่เราพูดหลายครั้งว่าอยากได้อะไรเป็นที่สุดนั้น หลายคนคงรู้แล้ว ไม่คิดว่าพระองค์ทำไม่ได้หรอก แค่มองว่า "หรือเพราะเราเป็นคนขอ จึงไม่ได้?")
เออสิ ปีศาจแบบเราจะได้รับพระเมตตาได้ยังไง ไม่ใช่อับราฮัม ไม่ใช่แซมสัน ไม่ใช่ดาเนียล ไม่ใช่โจนออฟอาร์ค ไม่ใช่คนโปรดพระองค์นี่นา
