ขอคำภาวนา + คำแนะนำ ด้วยค่ะ
โพสต์แล้ว: ศุกร์ พ.ย. 27, 2009 6:49 pm
คือ วันนี้มีปัญหาเข้ามาเยอะมากๆค่ะ จนปวดหัวไปเลยค่ะ
อย่างแรกนะค่ะ เมื่อเช้าเดินเข้าห้องเรียนไป เจอคำเขียนกระดานโตๆว่า ฆาตกรฆ่าปลา
อยู่เต็มกระดานเลยค่ะ ตอนแรกก็ตกใจมาก เลยไปนับปลาในตู้ปลาที่เพิร์ลทำการทดลองระบบนิเวศ
ปรากฏว่า มีปลาเหลือ สาม ตัวค่ะ จากสี่ตัวค่ะ แล้วก็เจอ ไอ้ที่มันเป็นที่เคาะจังหวะที่หนักๆ
ลอยอยู่กลางตู้ปลา (เพื่อนผู้ชายโยนลงไป) แล้วเพื่อนอีกคนก็ตะโกนขึ้นว่า "ใครฆ่าปลาว่ะ" คือแบบตอนนั้นรู้สึกแย่มากๆค่ะ
เพราะเราเป็นคนเอาเขามาเลี้ยงดูระบบนิเวศ เราอาจจะใส่ใจเขาไม่พอจนเขาตาย รู้สึกแย่มากค่ะ
พอยิ่งถูกเรียกว่า ฆาตรกร ยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่มากๆเลยค่ะ เห้อออออ
รู้สึกแย่จนร้องไห้โทรไปหาพี่หน่อย (ขอบคุณพี่หน่อยมากนะค่ะ
)
เรื่องที่สอง คือ เรีื่องนี้ก็ทราบแหละค่ะว่าไม่ควรเขามาพูดในที่สาธารณะ (ตรงกับที่เขาว่า ไฟในอย่างนำออก ไฟนอกอย่านำเข้า)
แต่คือเรื่องนี้เพิร์ลก็พูดตามตรงค่ะว่า สับสน จะปรึกษาคนในบ้านก็ไม่ได้ จะปรึกษาเพื่อนก็ไม่ได้ รู้สึกเครียดมากๆค่ะ
คือ เรื่องของเรื่อคือ แม่ส่งข้อความหาแฟนเก่าค่ะ (เป็นคนที่แม่เกือบจะแต่งงานด้วยค่ะ (ขอเขาเรียกว่า คุณหมอนะค่ะ(เขาเป็นหมอ)))
แล้วข้อความทำนองว่า ยังรักคุณหมออยู่อ่าค่ะ แล้วก็คิดถึงเขาจนนอนไม่หลับ ทำนองนั้นค่ะ แล้วเรื่องของเรื่องคือ
คุณแม่กดเบอร์ที่จะส่งผิดค่ะ เลยเข้ามาที่เครื่องเพิร์ลค่ะ เพิร์ลก็อ่านแล้วก็งงๆ ก็เลยโทรกลับไปถามแม่ๆก็บอกว่า ให้ลบๆไป
แต่เพิร์ลก็ยังไม่ลบค่ะ (นิสัยแย่เน๊อะ) แต่เพิร์ลก็ยังไม่ได้บอกแม่ว่า ยังไม่ลบ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจเท่าไรด้วย
แต่ปรากฏว่า ตอนเที่ยงแม่โทรมาย้ำให้ลบอีก เพิร์ลก็เริ่มคาใจ เลยอ่านข้อความอีกรอบ พออ่านเลยรู้ความหมายจริงอะค่ะ
คือ พูดตามตรงว่า เรื่องนี้เพิร์ลผิดหวังนิดหน่อยที่ แม่ยังรักคนอื่นอยู่อีกทั้งๆที่แต่งงานกับพ่อ
แล้วก็โกรธตัวเองมากๆที่ทำไมไม่ยอมลบข้อความามที่แม่บอกไป จนมารู้ความจริงค่ะ
คือ เพิร์ลพูดตามตรงว่า เรื่องนี้เพิร์ลคงไม่บอกพ่อแน่นอนค่ะ เพราะเพิร์ลคิดว่าความรักมันห้ามกันได้ยากอยู่แล้ว
แล้วอีกอย่างถ้าบอกเนี่ย เพิร์ลรู้สึกว่า ยังไงพ่อต้องหย่ากับแม่มากๆ (ดูจากนิสัยพ่อแล้ว...) ซึ่งน้องเพิร์ลยังเล็กเลยไม่อยากให้น้องมีปัญหา
แต่สิ่งนึงที่ทำให้เพิร์ลเครียดมากคือ...พูดตามตรงค่ะ ตอนนี้เริ่มไม่ไว้ใจแม่ตัวเองแล้วค่ะ คือเพิร์ลก็รู้แหละว่ามันเป็นเรื่องที่ผิด
แต่ก็กำจัดความรู้สึกนี้ออกไปไม่ได้เลยค่ะ... เพิร์ลรู้สึกเหมือนว่าตัวเองถูกแม่ตัวเองทรยศอ่าค่ะ เพิร์ลควรทำยังไงดีคะ?
ส่วนเรื่องที่สามนะค่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองกลับมาอ่อนแอเหมือนเดิมแล้วค่ะ
เจออะไรก็ร้องไห้ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ รู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ
ตอนนี้เครียดมากๆค่ะ
ทั้งเรื่องทั้งสามข้างบนค่ะ แล้วก็พรุ่งนี้สอบทุนพัฒนาฯกำลังคนด้านวิทยาศาสตร์อีกค่ะ...เครียดมากๆค่ะ
ขอคำภาวนาด้วยค่ะ
อย่างแรกนะค่ะ เมื่อเช้าเดินเข้าห้องเรียนไป เจอคำเขียนกระดานโตๆว่า ฆาตกรฆ่าปลา
อยู่เต็มกระดานเลยค่ะ ตอนแรกก็ตกใจมาก เลยไปนับปลาในตู้ปลาที่เพิร์ลทำการทดลองระบบนิเวศ
ปรากฏว่า มีปลาเหลือ สาม ตัวค่ะ จากสี่ตัวค่ะ แล้วก็เจอ ไอ้ที่มันเป็นที่เคาะจังหวะที่หนักๆ
ลอยอยู่กลางตู้ปลา (เพื่อนผู้ชายโยนลงไป) แล้วเพื่อนอีกคนก็ตะโกนขึ้นว่า "ใครฆ่าปลาว่ะ" คือแบบตอนนั้นรู้สึกแย่มากๆค่ะ
เพราะเราเป็นคนเอาเขามาเลี้ยงดูระบบนิเวศ เราอาจจะใส่ใจเขาไม่พอจนเขาตาย รู้สึกแย่มากค่ะ
พอยิ่งถูกเรียกว่า ฆาตรกร ยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่มากๆเลยค่ะ เห้อออออ
รู้สึกแย่จนร้องไห้โทรไปหาพี่หน่อย (ขอบคุณพี่หน่อยมากนะค่ะ
)เรื่องที่สอง คือ เรีื่องนี้ก็ทราบแหละค่ะว่าไม่ควรเขามาพูดในที่สาธารณะ (ตรงกับที่เขาว่า ไฟในอย่างนำออก ไฟนอกอย่านำเข้า)
แต่คือเรื่องนี้เพิร์ลก็พูดตามตรงค่ะว่า สับสน จะปรึกษาคนในบ้านก็ไม่ได้ จะปรึกษาเพื่อนก็ไม่ได้ รู้สึกเครียดมากๆค่ะ
คือ เรื่องของเรื่อคือ แม่ส่งข้อความหาแฟนเก่าค่ะ (เป็นคนที่แม่เกือบจะแต่งงานด้วยค่ะ (ขอเขาเรียกว่า คุณหมอนะค่ะ(เขาเป็นหมอ)))
แล้วข้อความทำนองว่า ยังรักคุณหมออยู่อ่าค่ะ แล้วก็คิดถึงเขาจนนอนไม่หลับ ทำนองนั้นค่ะ แล้วเรื่องของเรื่องคือ
คุณแม่กดเบอร์ที่จะส่งผิดค่ะ เลยเข้ามาที่เครื่องเพิร์ลค่ะ เพิร์ลก็อ่านแล้วก็งงๆ ก็เลยโทรกลับไปถามแม่ๆก็บอกว่า ให้ลบๆไป
แต่เพิร์ลก็ยังไม่ลบค่ะ (นิสัยแย่เน๊อะ) แต่เพิร์ลก็ยังไม่ได้บอกแม่ว่า ยังไม่ลบ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจเท่าไรด้วย
แต่ปรากฏว่า ตอนเที่ยงแม่โทรมาย้ำให้ลบอีก เพิร์ลก็เริ่มคาใจ เลยอ่านข้อความอีกรอบ พออ่านเลยรู้ความหมายจริงอะค่ะ
คือ พูดตามตรงว่า เรื่องนี้เพิร์ลผิดหวังนิดหน่อยที่ แม่ยังรักคนอื่นอยู่อีกทั้งๆที่แต่งงานกับพ่อ
แล้วก็โกรธตัวเองมากๆที่ทำไมไม่ยอมลบข้อความามที่แม่บอกไป จนมารู้ความจริงค่ะ
คือ เพิร์ลพูดตามตรงว่า เรื่องนี้เพิร์ลคงไม่บอกพ่อแน่นอนค่ะ เพราะเพิร์ลคิดว่าความรักมันห้ามกันได้ยากอยู่แล้ว
แล้วอีกอย่างถ้าบอกเนี่ย เพิร์ลรู้สึกว่า ยังไงพ่อต้องหย่ากับแม่มากๆ (ดูจากนิสัยพ่อแล้ว...) ซึ่งน้องเพิร์ลยังเล็กเลยไม่อยากให้น้องมีปัญหา
แต่สิ่งนึงที่ทำให้เพิร์ลเครียดมากคือ...พูดตามตรงค่ะ ตอนนี้เริ่มไม่ไว้ใจแม่ตัวเองแล้วค่ะ คือเพิร์ลก็รู้แหละว่ามันเป็นเรื่องที่ผิด
แต่ก็กำจัดความรู้สึกนี้ออกไปไม่ได้เลยค่ะ... เพิร์ลรู้สึกเหมือนว่าตัวเองถูกแม่ตัวเองทรยศอ่าค่ะ เพิร์ลควรทำยังไงดีคะ?
ส่วนเรื่องที่สามนะค่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองกลับมาอ่อนแอเหมือนเดิมแล้วค่ะ
เจออะไรก็ร้องไห้ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ รู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ
ตอนนี้เครียดมากๆค่ะ
ทั้งเรื่องทั้งสามข้างบนค่ะ แล้วก็พรุ่งนี้สอบทุนพัฒนาฯกำลังคนด้านวิทยาศาสตร์อีกค่ะ...เครียดมากๆค่ะ
ขอคำภาวนาด้วยค่ะ
