Belong to the Truth Jesus Christ

ตอนแรกคิดว่าจะไม่เขียนเรื่องนี้แล้ว...แต่ขอนิดนึงเหอะ
เราแค่รู้สึกว่าเข้าวัดในกทม.เรารู้สึกไม่อบอุ่นเหมือนเข้าวัดที่ต่างจังหวัดเลย
อาจเป็นเพราะเราเพิ่งเข้ามาใช้ชีวิตจริงๆจังๆในกทม.มั้ง
ทั้งๆที่ก่อนหน้าที่ก็เข้ามาบ่อยๆ เข้าวัดในกทม.บ่อย
แต่ทำไมความรู้สึกไม่เหมือนเดิม...สงสัยจะคิดมากไป

บางทีไปวัดที่ชานเมือง มีนบุรี หนองจอก บรรยกาศก็ไม่เหมือนที่ กทม. แล้ว ถ้าเย็นวันเสาร์ไปเซนต์หลุยส์ 17.30 ต่อด้วยกาลหว่าร์ 19.30 วันต่อมาตอนเช้าวันอาทิตย์ไป ชีลับ 6.00 ต่อด้วย กาลหว่าร์ 8.00 ต่อด้วย รอบ เช้าที่อัสสัม 10.00 ต่อด้วยวัดพระมหาไถ่ 12.00 เย็นต่อไปที่ชีลับ 5.00 ดึกสุดไปกาลหว่าร์ซ้ำอีกรอบ 19.30 แค่การเทศน์ของคุณพ่อ บรรยากาศของวัดก็ไม่เหมือนกันแล้ว

(เคยไปมิสซาซ้ำ แค่ 2 วัด เทศน์เรื่องเดียวกันคนละเวลา คนละวัดก็ให้บรรยากาศไม่เหมือนกันแล้ว)

ขนาดนั้นเค้าเรียกว่าทัวร์แล้วค่ะ...อิอิ

เปล่าหรอก...พอมันรู้สึกไม่ดี  ก็เลยพลอยไม่อยากเข้าวัด

อย่าไปใส่ใจกับบรรยากาศรอบข้างมากสิคะ

บ้านเราแต่ละคนยังไม่เหมือนกัน ครอบครัวของเราแต่ละคนปฏิบัติคล้ายกัน แต่ก็มีความต่างยังไง
วัดก็ต่างกันอย่างนั้น แต่ สิ่งที่เป็นแก่นที่เหมือนกันคือการที่เรามาเข้าร่วมงานเลี้ยงของพระเจ้า ไม่ว่าที่ใหนๆ
ยังไง บุคคลที่เราให้ความสำคัญที่สุด ก็ไม่เคยเปลี่ยนไปนะคะ

Y u K i เขียน:
เปล่าหรอก...พอมันรู้สึกไม่ดี  ก็เลยพลอยไม่อยากเข้าวัด

อย่าให้สิ่งเหล่านี้เป็นข้ออ้างในการไปหาพระเจ้าค่ะ  น้องมีนัดกับพระ ไม่ได้นัดกับมนุษย์

พี่เป็นโปรฯ ยังชอบไปร่วมมิสซา กับคาทอลิก เมื่อว่าง จากคริสตจักร  เนื่องจากพี่เป็น "ศาสนบริกร" จึงอยากหาที่สงบ และไม่ต้องคุยกับใคร
เพราะพี่ไปหาพระเจ้า ไปร่วมสามัคคีธรรมกับพี่น้องในพระกาย ไปหาฟังเทศน์ จากบาทหลวง ถวายทรัพย์ผ่านถุง เพื่อพันธกิจของวัดนั้นๆ

พี่มักจะเป็นคนไปทักทาย พ่อเจ้าวัด ทักทายคนที่คุ้นหน้า พี่กลับมาบ้านด้วยความชื่นชมยินดี

เชื่อว่า บรรยากาศของการมิสซา แต่ละวัดจะไม่เหมือนกันแน่นอน แล้วแต่คนที่เข้ามารอบนั้นๆ

เช่นพี่ไปที่วัดแม่พระมหาการุณ รอบเช้า และรอบเย็น (ตอนไปเข้าเงียบ )
มีแต่เด็กๆ ของพ่อ อาร์ ดูแล้วยั้วเยี้ย เสียงดัง แย่งกันสวดแต่พี่รู้สึกชื่นชม ที่เด็กมาหาพระเจ้า

-ไปวัดพระมหาไถ่รอบภาษาอังกฤษ ส่วนใหญ่มีแต่ ชาวฟิลิปปินส์ และคนผิวดำ บรรยากาศครึกครื้น
เหมือนคริสตจักรเพนเทคอส ของโปรฯ

-ไปวัดของพี่น้องชนเผ่า พี่คือคนอื่น พยายามฟังเพลงที่เขาร้อง บทภาวนาที่เขาสวด  และกลิ่นแปลกๆของเสื้อผ้ากลบน้ำหอมพี่หมดเลย
เด็กๆ ขี้มูก เป็นปื้น พี่ประทับใจคุณพ่อ บราเด้อร์ ซิสเตอร์มากกว่า ที่สวมบทความรักอย่างเต็มที่ 

พี่อยากสรุปว่า การไปมิสซา คือการไปหาพระ อย่าให้สิ่งภายนอกมีอุปสรรคในการเข้าเฝ้าพระองค์ค่ะ

ถ้าเราตั้งใจไปพบพระ บรรยากาศก็ไม่มีความจำเป็นหรอกค่ะ การไปวัดคือการฟังพระวาจา แล้วคิดว่าวันนี้พระองค์ต้องการสอนอะไรกับเรามากกว่า อย่าให้คน หรือ บรรยากาศมามีอิทธิพลมากกว่า พระเจ้า ต้องตั้งมั่นในจุดประสงค์ของการไปวัดให้ดี

ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ จะทำให้ได้ตามที่ทุกๆคนแนะนำมาน่ะค่ะ

แต่ละวัดก็จะมีเอกลักษณ์แตกต่างกันไป หลากหลายค่ะ

แต่ว่า วัดเดียวกันนี้ ก็ยังมีความหลากหลายในตัวเองเลยค่ะ เช่น

พอเปลี่ยนพ่อเจ้าวัดที การเทศน์ก็เปลียนไป ยังแอบบอกกับพระองค์ว่า วันนี้พ่อเค้าเทศน์นานจังค่ะ

แล้วพอ พ่อเจ้าวัดไม่ว่าง ไปดูเทนนิส เอ๊ย ไปทำธุระ พ่อเจ้าวัดที่อื่นมาทำแทน ก็เปลี่ยนบรรยากาศไปอีกแบบค่ะ

แต่ สัตตบุรุษ ก้อหน้าเดิมๆ คนไหนศรัทธามาประจำ ก็เจอกันบ่อย แบบว่า..อยากให้เพิ่มหน้าใหม่ๆ เข้ามาอีกเยอะๆ อ่ะคะ

เมื่อวานไปมิสซากับพี่น้องคริสตัง ที่วัดราชินีสันติสุข สุขุมวิท 101

พ่อเจ้าวัดเทศน์ เทศน์ ดีมาก ความยาวประมาณ 15 นาที เห็นหลายคนนั่งบิดตัว ทำหนังสือเพลงตกโครม นั่งหลังพี่ไม่ทราบหลับหรือเตือนคุณพ่อ

Prod Pran เขียน:
เมื่อวานไปมิสซากับพี่น้องคริสตัง ที่วัดราชินีสันติสุข สุขุมวิท 101

พ่อเจ้าวัดเทศน์ เทศน์ ดีมาก ความยาวประมาณ 15 นาที เห็นหลายคนนั่งบิดตัว ทำหนังสือเพลงตกโครม นั่งหลังพี่ไม่ทราบหลับหรือเตือนคุณพ่อ

ไม่ลองมาวัดแม่ระกุหลาบทิพย์ ลาดพร้าว 124บ้างละครับ  10 โมงกำลังดี ครับ ทั้งบรรยากาศ กับคุณพ่อทำมิสซาอย่างสำรวมชวนศรัทธามากๆครับ

ข้า-พระ-เจ้า เขียน:
ไม่ลองมาวัดแม่ระกุหลาบทิพย์ ลาดพร้าว 124บ้างละครับ   10 โมงกำลังดี ครับ ทั้งบรรยากาศ กับคุณพ่อทำมิสซาอย่างสำรวมชวนศรัทธามากๆครับ

คงมีโอกาสไปยาก เพราะ

1.พี่เป็นศาสนบริกร ก็ทำประจำที่คริสตจักร จะไปได้บ้างก็รอบเย็น

2.ไกล พี่กลัวระยะทางมากค่ะ  เนื่องจากไม่ได้ขับรถ จึงต้องไปที่ใกล้ แท็กซี่ ถูกหน่อย

วัดที่ ซ.อยู่ เป็นวัดเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในภาคอีสาน อยู่บ้านนอกมาก ๆ เรามีมิสซาตอน หนึ่งทุ่ม รายล้อมด้วยป่าอ้อย และด้านหลังเป็นภูเขา แมลงเยอะมาก(สิ่งสร้างของพระ) เรามีคาทอลิกไม่มากแต่อบอุ่นดี เพราะทุกคนรู้จักกันหมด ยามหน้าหนาวบรรยากาศสุดยอดเพราะหนาวมากจนต้องปิดประตูหน้าต่างทั้งหมด แต่อย่างไรก็ตามทุกที่พระก็สถิตอยู่ที่นั่น ขอเพียงหัวใจของเราที่สัมผัสพระก็เพียงพอ บรรยากาศคงแตกต่างกันเพราะสังคมเมืองและต่างจังหวัดแตกต่างกัน เอาหัวใจไปนะ...

ผมเพิ่งสังเกตุได้อย่างหนึ่งว่าตอนที่เราไหว้รอบวงนะ คนใหม่ๆอาจจะรู้สึกว่ามันไม่อบอุ่น ไม่จริงใจมั่ง สาเหตุน่าจะดังนี้ด้วยครับ
1 คริสตังส่วนหนึ่งไปวัดเป็นกลุ่มคือคนในครอบครัว ฉะนั้นก็จะทักทายคนในครอบครัวก่อน ทีนี้บางคนไปคนเดียวหันไปไหว้ทางที่เขากำลังทักทายกันอยู่ในครอบครัว ก็เลยรู้สึกไปว่ามันขาดๆอะไรไปในขั้นตอนนี้ ผมเองก็เคยเป็น

2จังหวะการไหว้ช้าเร็วไม่เท่ากัน พอพ่อบอกให้เราแบ่งสันติสุขแก่กันและกัน เรามักจะเริ่มไหว้คุณพ่อบนพระแท่นก่อนแล้วจึงหันมาไหว้รอบวง ทีนี้มันก็กลับไปข้อหนึ่ง และบางทีไหว้ช้า ไหว้เร็ว หันไปพบว่าเขาหันหลังไปอีกทางแล้ว

3 หลายคนคุ้นเคยแบบนี้ก็เลยไม่คิดอะไรมาก ไหว้รอบวงพรืดเดียวแล้วหันมาใส่ใจในพิธีบนพระแท่นต่อ บางคนเลยไหว้ตอบไม่ทันและยิ้มให้ไม่ทัน

องค์ประกอบพวกนี้ด้วยมั้งที่ทำให้รู้สึกว่าวัดไม่อบอุ่น เป็นต้นวัดใหญ่

สำหรับเปรมไม่ใช่ตรงนี้หรอกค่ะพี่อันตน...แต่คงเป็นเพราะสังคมด้วยน่ะค่ะ
สมัยเป็นนักศึกษา(แหมเหมือนนานเพิ่งผ่านไปไม่กี่เดือน) ที่ม.ขอนแก่น เปรมจะไปวัดที่บ้านน้อยสามเหลี่ยมกับวัดนักบุญเยราร์ด สองวัดนี้กลุ่มสัตบุรุษคนล่ะกลุ่มน่ะค่ะ
-วัดบ้านน้อยสามเหลี่ยมอยู่ข้างม.ขอนแก่นแต่บรรยากาศกึ่งๆวัดบ้านนอกกับวัดในเมือง ทุกคนเป็นมิตรมาก
-วัดนักบุญเยราร์ด เป็นบรรยากาศของวัดในเมือง แต่อบอุ่นเพราะคุณพ่อเป็นมิตรมาก จนมีส่วนทำให้เรารู้จักกับสัตบุรุษคนอื่นๆง่ายขึ้น

แต่ตอนนี้เปรมทำงานที่บางปู มีวัดสองวัดให้ไปแต่ยังไม่มีความรู้สึกแบบที่เดิมเกิดขึ้น ก็เลยเกิดอาการงอแงไม่อยากไป

เขียนไปเขียนมาเริ่มสงสารตัวเองล่ะ ห่างวัดเกินไปล่ะเรา...

^
^
ที่พี่ว่ามามันแค่เหตุผลส่วนหนึ่งมังครับ ไม่ได้ว่าทั้งหมดเป็นเพราะอย่างนั้น

พี่เคยเจอวัดหนึ่งสัตบุรุษเหมือนจะแปลงร่างเป็นไม้ตีพริกในบัดดลที่มิซซาเริ่ม เพลงไม่ร้อง ไม่รับเวลาพ่อก่อ แต่พอหลังเลิกวัดเห็นจอกแจกจอแจอย่างกับนกกระจอกแตกรัง

ยังไงเสียอย่าเพิ่งเซ็งกับบรรยากาศจนห่างวัดนะครับ เดี๋ยวจะขาดพลังชีวิต ใครเย็นชาช่างเขา แต่พระเยซูในตู้ศีลอบอุ่นเสมอครับ

ทุกๆมิสซา หรือทุกการนมัสการ "พระเยซูเจ้า" ทรงคอยพวกเรา  การไปวัด/โบสถ์วันอาทิตย์ คือการไปพบกับพระเจ้าผู้ทรงรอคอยเราค่ะ

ยังไงๆ ก็ยืนยันว่าจะไม่มีทางทิ้งวัดแน่นอนค่ะ

อันตน เขียน: ^
^
ที่พี่ว่ามามันแค่เหตุผลส่วนหนึ่งมังครับ ไม่ได้ว่าทั้งหมดเป็นเพราะอย่างนั้น

พี่เคยเจอวัดหนึ่งสัตบุรุษเหมือนจะแปลงร่างเป็นไม้ตีพริกในบัดดลที่มิซซาเริ่ม เพลงไม่ร้อง ไม่รับเวลาพ่อก่อ แต่พอหลังเลิกวัดเห็นจอกแจกจอแจอย่างกับนกกระจอกแตกรัง

ยังไงเสียอย่าเพิ่งเซ็งกับบรรยากาศจนห่างวัดนะครับ เดี๋ยวจะขาดพลังชีวิต ใครเย็นชาช่างเขา แต่พระเยซูในตู้ศีลอบอุ่นเสมอครับ

ขอต่อนะคะ บางทีก็นั่งคุยกันในวัด พ่อจะเทศน์ ใครจะร้องเพลงไม่สนใจ ฉันจะคุย ตัวเราเองนะหันไปมองหน้าอย่างตรงๆ แล้วตำหนิด้วยสายตา ก็ยังไม่รู้สึก ผมจนสองสีแล้ว ยังทำตัวแย่ๆ ต้องให้พ่อเทศน์ออกไมค์ซะให้เข็ด

บูเคยเจอที่วัด นั่งข้างหน้าบู
พอพ่อขึ้นเทศน์ she เอามือถือมาเล่นเกมส์เฉยเลย ><"
แบบ แล้วเค้าก้อนั่งแถวหน้าๆ..
ความเกรงใจพ่อ = ศูนย์

    ขอบ่นมั่ง ๆ สัตบุรุษบางท่านแก่จนผมสีเดียว (สีขาว) ยังทำตัวแบบว่า... พ่อนั่งฟังแก้บาปอยู่ในห้องแก้บาป (วัดเซนตหลุยส์) แกมาเคาะห้องแก้บาปแล้วเปิดประตูคุยกับคุณพ่อ ตรงห้องแก้บาป โชคดีที่คนที่เข้าไปแก้บาปเพิ่งจะเข้าไปคงยังไม่ทันสาภาพบาปให้คุณพ่อฟัง
    และคุณพ่อท่านเดียวกันนี้เอง ที่รีบออกจากห้องแก้บาปไปคุยกับสัตบุรุษด้านหน้า แล้วกลับมาฟังแก้บาป (ยังดีที่ไปตอนที่คนที่อยุ่ในห้องแก้บาปเสร็จแล้ว คนใหม่เพิ่งเข้าไปในห้อง) ทั้ง ๆ ที่มีคนมารอแก้บาปหน้าห้องเป็นแถวและกำลังจะเริ่มมิสซาแล้ว (ขออนุญาตบ่นตามประสามนุษย์ขี้บ่นหน่อยนะครับ เข้าใจว่าคุณพ่อก็เป็นมนุษย์ แต่บางทีอยากให้คุณพ่อแคร์ความรู้สึกสัตบุรุษที่มายืนรอต่อแถวแก้บาปนิดนึง)

Immanuel (MichaelPaul) เขียน:     ขอบ่นมั่ง ๆ สัตบุรุษบางท่านแก่จนผมสีเดียว (สีขาว) ยังทำตัวแบบว่า... พ่อนั่งฟังแก้บาปอยู่ในห้องแก้บาป (วัดเซนตหลุยส์) แกมาเคาะห้องแก้บาปแล้วเปิดประตูคุยกับคุณพ่อ ตรงห้องแก้บาป โชคดีที่คนที่เข้าไปแก้บาปเพิ่งจะเข้าไปคงยังไม่ทันสาภาพบาปให้คุณพ่อฟัง
    และคุณพ่อท่านเดียวกันนี้เอง ที่รีบออกจากห้องแก้บาปไปคุยกับสัตบุรุษด้านหน้า แล้วกลับมาฟังแก้บาป (ยังดีที่ไปตอนที่คนที่อยุ่ในห้องแก้บาปเสร็จแล้ว คนใหม่เพิ่งเข้าไปในห้อง) ทั้ง ๆ ที่มีคนมารอแก้บาปหน้าห้องเป็นแถวและกำลังจะเริ่มมิสซาแล้ว (ขออนุญาตบ่นตามประสามนุษย์ขี้บ่นหน่อยนะครับ เข้าใจว่าคุณพ่อก็เป็นมนุษย์ แต่บางทีอยากให้คุณพ่อแคร์ความรู้สึกสัตบุรุษที่มายืนรอต่อแถวแก้บาปนิดนึง)

คงมีเรื่องอะไรสำคัญจริงๆหรือเปล่าเจ้าคะ โหะๆ  เเต่อารมณ์เปิดห้องแก้บาปนี่ ถ้าเป็นข้าพเจ้าจะเสียเซลฟ์มากถึงมากที่สุด (กล้าเดินเข้าไปแก้ก็ใจหายไปเกือบครึ่งเเล้ว)

^
^
เห็นคุยกันแปปเดียวไม่รู้ว่าคุยไรกัน (เหมือนทักทายกันมากกว่า -*-)

Y u K i เขียน: -วัดบ้านน้อยสามเหลี่ยมอยู่ข้างม.ขอนแก่นแต่บรรยากาศกึ่งๆวัดบ้านนอกกับวัดในเมือง ทุกคนเป็นมิตรมาก

วัดบ้านน้อยสามเหลี่ยมอยู่ตรงไหนอ่ะครับ  เทอมแรกไปหาไม่เจอเลย  เจอแต่โรงเรียนมหาไถ่ศึกษาบ้านน้อยสามเหลี่ยม
วนรอบโรงเรียนก็หาไม่เจอ  ก็เลยไปมิซซาแต่วัดนักบุญเยราร์ด

เหตุการณ์เดียวแต่คนละเวอร์ชั่น

คือดิชั้นต้องไปละหมาดวันศุกร์ที่มัสยิดต่างนิกาย(ขอไม่ระบุที่แล้วกัน)
แบบว่า เคืองมากที่เห็นว่าหลังจากละหมาด(ในส่วนที่ละหมาด)จบแล้วก็ต่างคนต่างเดินออกไปเลย
ทั้งที่ต้องอ่านดุอาฮฺหลังละหมาดจนซอละหวาตท่านศาสนาให้จบก่อน

เข้าใจค่ะว่าวันศุกร์ไม่ใช่วันหยุด แต่ละคนก็มีงาน มีเรียน แต่ลึกๆรู้สึกเศร้าใจเล็กน้อย

ที่ภูเก็ตมีเรื่องทำนองนี้เหมือนกัน

คือที่ทำงานผมพนักงาน90%เป็นอิสลาม ทีนี้พอออกบวชก็ไปสุเหร่ากัน พอกลับมาถึงสิ่งเดียวที่ได้ยินเหมือนกันหมดคือ "ไม่สนุก" ไม่เหมือนที่บ้าน (พนักงานทั้งหมดมาจากจังหวัดอื่นที่ไม่ใช่ภูเก็ต) เขาบอกว่าถึงเวลาปุ๊บก็ละหมาดๆเสร็จก็แยกย้ายหายจ้อยย เทียบกับที่บ้านของเขาวันอีดทั้งทีทุกคนจะทักทายพูดคุยกันนานมากกว่าจะเริ่มละหมาด เสร็จจากละหมาดก็ยังอยู่ต่อกันอีกนาน ไม่ใช่เสร็จปุ๊บหายปั๊บแบบที่นี่

คิดว่าปัญหาศาสนสถานเป็นสถานที่ประกอบพิธีเท่านั้นไม่ใช่ที่สังสรรกำลังจะรุกเข้าไปในเมืองใหญ่โดยทั่วๆไปแล้ว ไม่ใช่เฉพาะศาสนาใดศาสนาหนึ่ง

^
^
พี่โซ ฮี และพี่เจ้าคณะ (ฝากบอก) ถ้าอยากให้สนุก ต้องไปโบสถ์คริสเตียนเพนเทคอสครับ รับรองประมาณคอนเสิร์ต เลยล่ะ

^
^
ปัญหาคือว่า โบสถ์ที่น้องเจี๊ยบว่ามาเขาไม่จัดงานวันอีดอะดิ เลยไปมะด้ายยยย

อันตน เขียน: ^
^
ปัญหาคือว่า โบสถ์ที่น้องเจี๊ยบว่ามาเขาไม่จัดงานวันอีดอะดิ เลยไปมะด้ายยยย

ให้ไป งานอีสเตอร์ แทนครับ

ขนาดไปแค่ วัดคลองจั่นอ่า เข้าไปได้นะมอไซค์มากมาย แต่ออกมา โห ไม่มีสักคน มีแต่ก็โดนแย่งขึ้น

เดินหมื่นลี้ โลกว่าๆอ่า มีแต่คนใช้รถยนต์ค่าย T Hybrid ด้วย ตั้งหลายล้าน

ไม่ก็รถยุโรปค่ายดังไปเลย แต่ก็ไม่ว่าใครก็ผ่านไปอย่างเมินเฉย ไม่คิดที่จะมีจิตใตดีงามจะเอ่ยปากชวนสักคำไม่ได้อ่า

เลยแบบ พอกันที วัดนี้ไม่ขอไปแล้ว ไปวัดกุหลาบทิพย์ลาดพร้าวดีกว่า เฮ่ออ

poloplow เขียน:

Y u K i เขียน: -วัดบ้านน้อยสามเหลี่ยมอยู่ข้างม.ขอนแก่นแต่บรรยากาศกึ่งๆวัดบ้านนอกกับวัดในเมือง ทุกคนเป็นมิตรมาก

วัดบ้านน้อยสามเหลี่ยมอยู่ตรงไหนอ่ะครับ  เทอมแรกไปหาไม่เจอเลย  เจอแต่โรงเรียนมหาไถ่ศึกษาบ้านน้อยสามเหลี่ยม
วนรอบโรงเรียนก็หาไม่เจอ  ก็เลยไปมิซซาแต่วัดนักบุญเยราร์ด

วัดอยู่ติดโรงเรียนเลยน้องเอ๋ย  ถ้าเข้าจากทางโรงพยาบาลเวชประสิทธิ์ จะไปตามทางเลยผ่านทางเข้าหน้าโรงเรียนมหาไถ่ไปก่อน แล้วจะเจอซอยแรกด้านขวามือ เลี้ยวเข้าไปเลยสังเกตุฝั่งติดโรงเรียนเดี๋ยวเจอเอง วัดเข้า 7.30 น่ะจ้ะ รอบเดียวเลย แล้วเราอยู่คณะอะไรล่ะ เคยเข้าไปในชมรมนักศึกษาคาทอลิกมข.บ้างป่าว?