How do I
โพสต์แล้ว: พุธ ก.พ. 10, 2010 1:20 pm
คือว่า ผมเป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งในโลก ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย เหมือนคนทั่วๆไป แต่ผมปัญหาอย่างให้ทุกๆคนพิจราณา ว่าสิ่่งที่ผมทำหรือสิ่งที่เกิดขึ้น รวมทั้งสิ่งที่กำลังดำเนินอยู่ อีกทั้งสิ่งที่จะเป็นไปนั้น มันสมควรหรือ? หรือว่ามันควรเป็นไปในทิศทางใด โปรดให้่ความเห็นด้วย
เรื่องของเรื่องนั้นคือผมมีแฟนอยู่คนหนึ่ง ซึ่งก็เป็นปรกติธรรมของคนเรา แต่ว่าไม่เป็นอย่างคนทั่วไปคือ ก่อนที่เราจะคบกัน เธอมีแฟนอยู่แล้ว และแฟนของเธอเป็นทอม ซึ่งทำให้ผมไม่ได้คิดอะไรในตอนแรกที่จีบกัน นับระยะเวลาถึงตอนนี้ ก็เกือบปีแล้ว ในระยะเวลาที่ผ่านมาเกือบปีนี้บอกตรงๆ เลยว่าผมอึดอัดมากที่ไม่สามารถทำให้เธอตัดใจจากแฟน(ทอม)ได้ และเราก็ได้คุยกันหลายต่อหลายครั้ง เธอก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะตัดสินใจทำอะไร ซึ่งข้อนี้แหละที่ทำให้ผมอึดอัดใจ
ผมควรทำอย่างไรดีครับ ถามว่าเธอรักผมไหม? ผมตอบได้ว่า"รัก" เพราะจากการแสดงออกหรือว่าอะไรหลายๆอย่าง และเพราะเหตุนี้แหละครับเลยทำให้ผมตัดใจเธอไม่ได้สักที ผมควรจะก้าวออกจากชีวิตเขา ซึ่งผมเป็นคนผิดตั้งแต่แรก และยอมรับความเจ็บปวด หรือว่าผมควรจะทำตามที่ใจต้องการ ผมสับสนมาก เพราะยิ่งคิดยิ่งทำให้ผมเครียด มีคนมาถามผมว่า ทำไมไม่รักในศักดิ์ศรีของตัวเองเลย มันยิ่งทำให้ผมสะบายใจ
หากท่านทั้งหลายมีความคิดเห็นอย่างไรก็ขอตอบให้ผมด้วยนะครับ
จาก....เชียงใหม่
พระเจ้าอวยพร
เรื่องของเรื่องนั้นคือผมมีแฟนอยู่คนหนึ่ง ซึ่งก็เป็นปรกติธรรมของคนเรา แต่ว่าไม่เป็นอย่างคนทั่วไปคือ ก่อนที่เราจะคบกัน เธอมีแฟนอยู่แล้ว และแฟนของเธอเป็นทอม ซึ่งทำให้ผมไม่ได้คิดอะไรในตอนแรกที่จีบกัน นับระยะเวลาถึงตอนนี้ ก็เกือบปีแล้ว ในระยะเวลาที่ผ่านมาเกือบปีนี้บอกตรงๆ เลยว่าผมอึดอัดมากที่ไม่สามารถทำให้เธอตัดใจจากแฟน(ทอม)ได้ และเราก็ได้คุยกันหลายต่อหลายครั้ง เธอก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะตัดสินใจทำอะไร ซึ่งข้อนี้แหละที่ทำให้ผมอึดอัดใจ
ผมควรทำอย่างไรดีครับ ถามว่าเธอรักผมไหม? ผมตอบได้ว่า"รัก" เพราะจากการแสดงออกหรือว่าอะไรหลายๆอย่าง และเพราะเหตุนี้แหละครับเลยทำให้ผมตัดใจเธอไม่ได้สักที ผมควรจะก้าวออกจากชีวิตเขา ซึ่งผมเป็นคนผิดตั้งแต่แรก และยอมรับความเจ็บปวด หรือว่าผมควรจะทำตามที่ใจต้องการ ผมสับสนมาก เพราะยิ่งคิดยิ่งทำให้ผมเครียด มีคนมาถามผมว่า ทำไมไม่รักในศักดิ์ศรีของตัวเองเลย มันยิ่งทำให้ผมสะบายใจ
หากท่านทั้งหลายมีความคิดเห็นอย่างไรก็ขอตอบให้ผมด้วยนะครับ
จาก....เชียงใหม่
พระเจ้าอวยพร