Belong to the Truth Jesus Christ

เศร้าค่ะ... เครียดมานานแล้ว

แม่ไม่ชอบคริสต์เลยค่ะ ตอนแรกคิดว่าคุยกันเข้าใจ แต่เมหือนแม่พูดตัดปัญหาไปส่งๆมากๆเลยค่ะ
ทำไงดีคะTTwTT ด่าเรายังพอว่าแต่ด่าพระแม่ ด่าพระเจ้า เรารับไม่ได้อะค่ะ..

แถมยังโดนประชดส่งๆว่า ถ้าอยากนับถือพระเจ้านักก็ไม่ต้องมาเป็นลูก อีก เศร้าค่ะTTATT!!!
ทำดีไงอะค๊าาาาาาาา TTATT!!!!

ตอนนี้ท้อมากๆเลยล่ะค่ะ... ทั้งบ้าน เหมือนมีแต่มารเดินกันว่อนเลยด้วย ไร้เหตุผล มีอะไรก็ใช้แต่อารมณ์

นี่ถ้าพูดเรื่องล้างบาปหัวขาดแน่ๆค่ะTTATT!!

~~~พระเจ้าทรงคุ้มครอง~~~ เขียน: ผมว่า...ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ดีกว่านะคับ

ตอนนี้ ผมก้อใช้ชีวิตแบบชาวพุทธประมาณ 30% เอง ที่เหลือก้อเอนไปทางคริสต์หมดและคับ

ส่วนเรื่องที่แม่คุณ...ว่าแม่พระ&พระบิดา ฯลฯ เรื่องนั้นผมว่า อย่าไปเถียงท่านเลยดีกว่าคับ เงียบๆไว้ ไม่งั้น แม่คุณอาจจะยิ่งสบประมาทไปใหญ่ว่า

"นับถือพระเจ้าแล้ว...เป็นยั่งงี้หรอ" ส่วนตัวผมเอง เวลามีเรื่องเกี่ยวกับศาสนากับทางบ้าน ก็จะเงียบๆไปอ่าคับ ไม่อยากเถียงเพราะยังไงเค้าก้อไม่เชื่อในสิ่งที่เราพูดอยู่ดี ต่อให้อธิบายจนคอแห้งก็เหอะ 

ผมก็คิดซะว่า"เค้าไม่รู้ๆ" อย่างนี้อ่ะคับ แล้วก้อจะมานั่งคุย&อธิษฐานกับพระท่าน หรือกับแม่พระว่า "วันนี้ผมมีเรื่องยั่งงี้ๆกับทางบ้านนะ ผมไม่สบายใจเลย ยังไงก้อขอให้แม่พระกับพระบิดา

ช่วยผมด้วย"หลังจากอธิษฐานเสร็จก็สบายใจขึ้นนะคับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคับ สู้ๆ ยังไงก็จะสวดเผื่อนะคับ

,,,รับศีลล้างบาปแล้วหรือยังอ่าคับ

ปอลอ...ผมยังไม่ได้รับเลย และดูทีท่าแล้ว คงจะอีกนานเลยกว่าจะได้รับ

ขนาดนี้ยังขนาดนั้น ถ้าบอกจะล้างบาปไป อิฉันก็คอปลิวไปดาวไถสิคะ...


ยังไม่ได้ล้างค่ะ และกว่าจะได้ล้างอาจร่วม 10 ปีก็ได้TT^TT

อยากหนุนใจสไตล์Orthodoxแต่กลัวจะแรงไป......

เอาเป็นว่า ทำทุกอย่างตามน้ำพระทัยพระเจ้า แล้วจะดีเองครับ

(ป.ล.ผมเองล้างบาปปี2007 ยังไม่กล้าเปิดปากบอกที่บ้านเหมือนกัน >_<)

ความสุภาพของคุณจะทำให้ท่านเข้าใจมากขึ้นค่ะ บางครั้งท่านอาจจะมาว่าพระเราเสียๆหายๆบ้าง เพราะท่านยังไม่รู้จักพระองค์
ทำให้ท่านทราบผ่านทางการกระทำของคุณค่ะ  (มันไม่ง่ายเหมือนโปรยด้วยกลีบกุหลาบเเน่นอน)

พยายามเข้านะคะ เป็นกำลังใจให้

ความเชื่ออยู่ที่ตัวเราเองค่ะ ไม่มีใครแย่งไปได้

"เราให้ชีวิตนิรันดร์แก่แกะนั้น แกะนั้นจะไม่พินาศเลย และจะไม่มีผู้ใดแย่งชิงแกะเหล่านั้นไปจากมือของเราได้
พระบิดาของเราผู้ประทานแกะนั้นให้แก่เราเป็นใหญ่กว่าทุกสิ่ง
และไม่มีผู้ใดอาจชิงแกะนั้นไปจากพระหัตถ์ของพระบิดาของเราได้" (ยน.10:28-29)

"เพราะข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า แม้ความตาย หรือชีวิต หรือบรรดาทูตสวรรค์ หรือเทพเจ้า  
หรือสิ่งซึ่งมีอยู่ในปัจจุบันนี้ หรือสิ่งซึ่งจะมีในภายหน้า หรือฤทธิ์เดชทั้งหลาย
หรือซึ่งสูง หรือซึ่งลึก หรือสิ่งใดๆ อื่นที่ได้ทรงสร้างแล้วนั้น
จะไม่สามารถกระทำให้เราทั้งหลายขาดจากความรักของพระเจ้า  
ซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราได้" (รม.8:38-39)

การเป็นสาวกของพระเจ้าประกอบด้วยการเชื่อด้วยใจและรับด้วยปาก (รม.10:9) เป็นการประกาศตนกับ 4 ฝ่ายคือ...
1. เชื่อด้วยใจ-บอกพระเจ้าว่า >>> ลูกเชื่อวางใจในพระเจ้า (พระบิดา พระบุตร พระจิต)
2. เชื่อด้วยใจ-บอกตัวเองว่า  >>> เราเป็นลูกของพระเจ้าแล้วนะ
3. เชื่อด้วยใจ-บอกมารและสมุนของมารว่า  >>> ข้าพเจ้าเป็นลูกของพระเจ้า พระองค์เท่านั้นมีสิทธิ์ในตัวข้าพเจ้า ไม่ใช่เจ้า
4. รับด้วยปาก-บอกมนุษย์ (ครอบครัว เพื่อน คนรอบข้าง)ว่า >>> ข้าพเจ้าพบทางแห่งชีวิต และปรารถนาจะให้ท่านทั้งหลายพบเช่นเดียวกัน

ถ้าคุณมี 3 ข้อแรก(เรื่องเดียวกันในกระบวนการกลับใจ) พระเจ้าก็ทรงยอมรับคุณแล้ว
เมื่อคุณเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว คุณก็สามารถอธิษฐานกับพระเจ้าได้เหมือนพูดกับพ่อ
ขอให้คุณอธิษฐานเผื่อพวกท่านและฝากข้อ 4 ไว้กับพระองค์
แล้วพระองค์จะทรงประทานให้ในเวลาอันเหมาะสมตามน้ำพระทัยฯ ค่ะ  : xemo026 :

กดผิดค่ะ จะแก้คำสะกดผิด กลายเป็นปั๊มกระทู้เพิ่มเลย ^^

ตอนนี้อายุเท่าไหร่แล้วคะ?  20 รึยัง?

~@Little lamb@~ เขียน: ตอนนี้อายุเท่าไหร่แล้วคะ?  20 รึยัง?

ยังค่ะ;w; แต่ถึง 20 แล้ว ถ้าเปลี่ยน ท่านก็บอกว่า งั้นรีบแต่งงานแล้วให้เปลี่ยนนามสกุล ไม่อยากให้ใช้ร่วมกกัน Orz

สวดภาวนาให้คุณแม่บ่อยๆครับ คำภาวนาเท่านั้นช่วยให้ท่าน " ใจอ่อน " 

ใจเย็นๆก่อนครับ

เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ตัดไม่ขาดหรอกครับแม่ลูก ตัดบัวยังเหลือใย โบราณท่านก็ว่าไว้

แต่ตอนนี้แม่อาจจะดูเกรี้ยวกราดไปนิด ยังมีอีกแม่นึงนี่ครับ "พระชนนีพระเป็นเจ้า" ไง ท่านอบอุ่นไม่แพ้แม่แท้ๆหรอกครับ ลองเข้าไปหาเธอดูสิ ให้เธอช่วยทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าให้อีกแรงหนึ่งเพื่อแก้ไขปัญหาของคุณ

ฝากข้อพระคำภีร์ข้อนี้ไว้ให้นะครับเผื่อไว้ ถ้าหากว่าไม่ใช่คริสตังจะได้ช่วยหนุนใจกันไปอีกทาง

"ข้าพเจ้าเผชิญได้ทุกอย่าง โดยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลังข้าพเจ้า (ฟิลิปปี ๔-๑๓)"

ค่อยๆเป็นค่อยๆไป "อย่าหักด้ามพร้าด้วยเข่า"

เป็นวัยรุ่นนะเองไฟถึงแรง ขอให้มีแรงภาวนา เจาะจง ขอพระเมตตาจากพระเยซูเจ้า

"ไม่มีสักสิ่งหนึ่งที่พระเจ้าทรงกระทำมิได้ (ทำได้ทุกสิ่ง)" แต่เวลานั้นเป็นของพระองค์ ครับ

ดังนั้น คุณ จง คอย คอย คอย...........จนกว่าจะได้รับคำตอบ ฮะ

ผมแนะนำให้พี่สวดสายประคำครับ

ผมน่ะเป็นเคสเดียวกับพี่เลย ทะเลาำะกันแทบบ้านแตก รูปแม่พระ ไม้กางเขน พระคัมภีร์ถูกยึดไปหมดเลย เหลือแต่สายประคำ(เพราะพ่อแม่ผมคงหาไม่เจอ) ตอนแรกๆผมก็รู้สึกแค้นใจว่าทำไมพ่อแม่ถึงต้องทำกับผมอย่างงี้ ช่วงนั้นผมเครียดมาก ถึงขนาดสวดสายประคำวันละ3สาย ผ่านไปห้าหกเดือน ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะดีขึ้น รู้สึกได้ว่าพ่อแม่ใจเย็นลง ยอมรับอะไรที่เกี่ยวกับพระเจ้าได้มากขึ้น จนบางครั้งผมก็รู้สึกได้ว่าพ่อแม่เสียใจกับสิ่งที่ทำกับผมลงไป(แต่ก็ยังไม่คืนของให้) ท่านดูเหมือนว่าท่านค่อนข้างปล่อยเรามากอย่างที่ำไม่เคยเป็นมาก่อน ผมเชื่อว่าตอนที่ท่านยึดของไปนั้น เป็นแผนการของพระเจ้า ที่พระองค์ทรงทิ้งสายประคำไว้ให้ผม เพราะสิ่งที่จะช่่วยเราได้นั้นคือ"คำภาวนา"นั่นเอง ปัจจุบันผมก็ยังไม่หยุดสวดสายประคำ และมีแนวโน้มว่าท่านจะใจอ่อนลงเรื่อยๆ

มันอาจจะดูว่าใช้เวลานาน แต่ว่าผมเชื่อว่าพระองค์จะทรงประทานเวลาที่เหมาะสมที่สุดมาให้เราเอง ตอนนี้พี่ก็หยุดเรื่องศาสนาไปก่อนนะครับ รอให้ท่านใจเย็นก่อน และสวดภาวนาเยอะๆนะครับ ผมเชื่อว่าพระเจ้าทรงทอดพระเนตรเห็นความทุกข์ของเรา เมื่อสองพันกว่าปีมาแล้วพระเจ้าทรงส่งพระบุตรของพระองค์มาถูกทรมานและสิ้นพระชนม์เพื่อเรา พระองค์ทรงทรมานบนไม้กางเขนเพื่อเรา ทรงทุกข์ทรมานแสนสาหัสก็เพื่อเรา ขอให้เราตอบแทนพระองค์บ้างด้วยการ"อดทนต่อความทุกข์ต่างๆเพื่อพระองค์บ้าง"

ขอพระเจ้าอวยพระนะครับ

ป.ล. สวดสายประคำให้มากนะครับ แม่พระจะเป็นคนพาเราไปหาพระเยซูเอง และผมจะช่วยสวดให้พี่ด้วยนะครับ

ขอบคุณมากนะคะ จะพยายามค่ะTTwTTb

สายประคำก็สวดแหละค่ะ มันทำให้สงบลงได้เยอะ ญาติเราเป็นคริสต์ไป 2 คน ยังโดนตัดหางปล่อยวัดเลยค่ะ
แล้วยิ่งพอมารู้ว่าจะเป็นคริสต์ ก็เลยชวนไปวัด(พุทธ)ชวนใส่บาตร ชวนสวดมนต์ แถมนี่พ่อยังไม่ทราบ ถ้าทราบก็ตายแน่ๆ
เพราะดูเหมือนแม่เราจะไม่ชอบคริสต์มาตั้งแต่ๆเด็กๆด้วยเลยล่ะค่ะ

ยังไงก็จะพยายามสวดนะคะ  ขอบคุณทุกคำแนะนำค่ะ

ท่านตัดไม่ขาดหรอกคะ เรื่องศาสนา ความรัก มันห้ามกันไม่ได้ พูดในฐานะผู้ใหญ่ เดี๋ยวท่านก็ชินหายโกรธเองหล่ะคะ เรื่องจิ๊บๆจร้า

ดิทลบทิ้งเพราะข้อความไม่เหมาะสม

มาเป็นกำลังใจค่ะ เชื่อเถอะ แล้วพระจะนำทางเราเอง ตอนคุณแม่เราเป็นสาวๆ ก็เกลียดคริสต์มาก เกลียดแม่พระที่สุด เป็นหัวโจกในการต่อต้าน จนเคยเอาดาบตัวศรีษะรูปแม่พระด้วยซ้ำ

และในที่สุด ตอนนี้แม่เรารักพระที่สุดเลย และก็ได้เปลี่ยนเป็นคาทอลิก แล้วก็แต่งงานกะคุณพ่อ แล้วก็มีเราเนี่ยแหล่ะ อิอิ ไว้ใจในพระนะคะ จะภาวนาให้อีกแรงนะคะ

                      จงอย่ากังวลใจ จงอย่าได้กลัวเลย ผู้วางใจพระเจ้า ไม่ขาดสิ่งใดใด
                           จงอย่ากังลงใจ จงอย่าได้กลัวเลย เพียงพระเจ้า เพียงพอ

ขออภัยสำหรับรีพลายก่อนหน้าที่ตอบในช่วงแย่ ๆ

กลับเข้าสู่สภาพปกติ: สารภาพว่าเราเองก็เจออยู่เนือง ๆ ค่ะ รายนั้นนอกจากไม่ยอมสนใจความคิดที่ว่า "มีผู้สร้างโลก" และยังยืนยันว่าเกิดเป็นพุทธต้องเป็นพุทธ และถ้าเป็นคริสต์คนเดียวในตระกูล เวลาใครตายไปจะมีปัญหาเรื่องจัดงานศพ (อ้างเรื่องงานศพทั้งปี)

แต่เอาเถอะ อย่างน้อยเราก็ยังไม่ถูกบังคับ(ถึงถูกบังคับก็พร้อมเป็นมรณะสักขี)

เอาไงดี ตอบ จขกท. สรุปได้วิธีเดียว
"อธิษฐานให้พระเจ้าเปลี่ยนใจแม่ค่ะ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์เสมอ มนุษย์เรามีหน้าที่รับบททดสอบ และฝ่าฟันไปด้วยกำลังที่มาจากพระองค์ เพราะพระองค์ไม่เคยให้เกิดการทดลองโดยไม่มีทางออก"

สวดภาวนาต่อไปและวางใจพระองค์ครับ

VeRSuS_Jury เขียน:

ยังค่ะ  แต่ถึง 20 แล้ว ถ้าเปลี่ยน ท่านก็บอกว่า งั้นรีบแต่งงานแล้วให้เปลี่ยนนามสกุล ไม่อยากให้ใช้ร่วมกกัน Orz

ป่าวค่ะ  ที่ถามเพราะจะดูอายุด้วย เพราะบางที ช่วงวัยรุ่น พ่อแม่จะกังวลมากกว่าวัยทำงาน
คือ พ่อแม่ กลัวว่าจะโดนหลอก หรือ งมงาย   ประมาณนั้น  

เรายังมีเวลาพิสูจน์ตัวเอง ให้พ่อแม่เห็น

ไม่งั้นก็ลองถามดู แบบผู้ใหญ่ ๆ คุยกัน  แบบใจเย็น ๆ
ลองถามดูว่า ทำไมแม่ถึงเกลียดศาสนาคริสต์มากขนาดนี้  
แค่อยากรู้  เปิดหูเปิดตา  ประมาณนั้น  เผื่อจะได้รู้รากขมขืนในใจแม่
จะได้สวดให้ได้ถูกงัยคะ  

ถ้าถามแล้วถ้าแม่พิโรธ ก็ใจเย็น ๆ บอกแม่ไปว่า แม่ใจเย็น ๆ
หนูไม่ได้อยากทำให้แม่โมโห  แค่คุยกัน  หนูรักแม่นะคะ  
แล้วให้น้องฟังอย่างเดียว  ห้ามพูด ห้ามเถียงใด ๆ  ประมาณว่า ให้แม่ระบายออกมาให้หมด

ถ้ามีเรื่องที่แม่เข้าใจผิด  ก็ค่อยหาโอกาสหน้า ค่อย ๆ อธิบายเอา

ในฐานะที่เรามีพระเจ้าองค์เดียวกัน

ขอหนุนใจแบบมุสลิมนะค่ะ

อัลกุรอ่าน 3(อาลิอิมรอน):139

"และพวกเจ้าจงอย่าท้อ และพวกเจ้าจงอย่าระทม และพวกเจ้านั้นจะเหนือกว่า(*) หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา"

[*หรือแปลว่า และพวกเจ้านั้นคือผู้ที่สูงส่งยิ่ง ]

~@Little lamb@~ เขียน:

VeRSuS_Jury เขียน:

ยังค่ะ  แต่ถึง 20 แล้ว ถ้าเปลี่ยน ท่านก็บอกว่า งั้นรีบแต่งงานแล้วให้เปลี่ยนนามสกุล ไม่อยากให้ใช้ร่วมกกัน Orz

ป่าวค่ะ  ที่ถามเพราะจะดูอายุด้วย เพราะบางที ช่วงวัยรุ่น พ่อแม่จะกังวลมากกว่าวัยทำงาน
คือ พ่อแม่ กลัวว่าจะโดนหลอก หรือ งมงาย  ประมาณนั้น 

เรายังมีเวลาพิสูจน์ตัวเอง ให้พ่อแม่เห็น

ไม่งั้นก็ลองถามดู แบบผู้ใหญ่ ๆ คุยกัน  แบบใจเย็น ๆ
ลองถามดูว่า ทำไมแม่ถึงเกลียดศาสนาคริสต์มากขนาดนี้ 
แค่อยากรู้  เปิดหูเปิดตา  ประมาณนั้น  เผื่อจะได้รู้รากขมขืนในใจแม่
จะได้สวดให้ได้ถูกงัยคะ 

ถ้าถามแล้วถ้าแม่พิโรธ ก็ใจเย็น ๆ บอกแม่ไปว่า แม่ใจเย็น ๆ
หนูไม่ได้อยากทำให้แม่โมโห  แค่คุยกัน  หนูรักแม่นะคะ 
แล้วให้น้องฟังอย่างเดียว  ห้ามพูด ห้ามเถียงใด ๆ  ประมาณว่า ให้แม่ระบายออกมาให้หมด

ถ้ามีเรื่องที่แม่เข้าใจผิด  ก็ค่อยหาโอกาสหน้า ค่อย ๆ อธิบายเอา

เห็นด้วยกับพี่LLครับ เพราะถ้าอายุไม่ถึง20 พ่อแม่จะห่วงเรามากเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ อาจจะกังวลว่าเราจะสนใจพระมากเิกินไปจนทิ้งการเรียน อะำไรทำนองนี้ครับ

ใช่ๆๆพี่จิงพูดถูก  สมัยพี่เป็นวัยรุ่นก็แบบนั้นแหละ แต่ตอนนี้เรียนจบทำงานแล้วทุกอย่างดีขึ้นมากๆ อย่าใจร้อนเลยจ้ะน้อง  รอเวลาอีกไม่นานหรอก

บางครั้งเราก็ต้องเลือกและอดทนด้วยตัวเราเอง

แต่ระลึกไว้อย่างหนึ่งว่า
"พระเจ้าก็อยู่ในตำแหน่งบิดามารดาแท้จริงที่ใหญ่ยิ่งที่สุด และควรรักมากที่สุด ต่อให้เราเลือกบิดามารดาในโลก แต่ละทิ้งพระองค์ ก็ผิดบัญญัติข้อนี้อยู่ดี และยิ่งมีโอกาสได้ผิดข้ออื่นตามไปด้วยอีก"

เลือกดี ๆ ละกัน คนที่เลือกติดตามพระเจ้าน่ะไม่มีสบายหรอก ตราบที่มารซาตานยังปกครองโลกและยังไม่ครบกำหนดของมัน

พระเจ้ารอเราได้เสมอไป ใจเย็นๆ คุยกันดีๆ อย่าเป็นกระต่ายตื่นตูม เชื่อสิครับ วางใจในพระองค์ พระองค์ยืนอยุ่ข้างเเละอยู่ในตัวเธอนะ ลองมองดูใจตัวเองนะครับ ส่วนคนอื่นให้เรามองว่าเขาเป็นพระคริสตเจ้าเหมือนตัวเรา มนุษยืมีริมฝีปากไว้สำหรับสรรเสริญพระเจ้า อย่าทำอะไรเร่งรีบ ใจเย็นไว้วางใจในพระองค์ ให้พระองค์นำทางนะครับ....


อาเเมน.

ตอนนี้พ่อแม่อาจจะห้ามและต่อต้านพระเจ้า ทำให้เราต่อต้านพ่อแม่ตามไปด้วย ด้วยความดื้อดึงของใจเราเอง เมื่อถึงจุดที่ไม่มีใครมาห้ามเราแล้ว เมื่อนั้นละตัวเราเองที่จะต่อต้านพระเจ้าซะเอง อย่าโทดพ่อแม่เลย ปัญหามันอยู่ที่ตัวเราเองมากกว่า ถ้าเราทำตัวดีพ่อแม่ไว้ไจแต่แรกปัญหาเหล่านี้ก็น้อยลง
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เราเปลี่ยนใจมารับพระเจ้าหรอกครับ มันเป็นปํญหาพื้นๆของการแปลกแยก คิดไม่เหมือนสังคมที่เราใช้ชีวิตประจำวันอยู่ด้วยย่อมมีปัญหาเขาย่อมไม่ยอมรับ ไม่ว่าจะสังคมใหนก็คล้ายกัน แม้เมืองคริสต์เองก็มีหลายนิกาย ก็มีขัดแย้งเป็นธรรมดา ไม่เกี่ยวกะเราจะรับพระเจ้าหรือไม่รับหรอก แค่เราเปลี่ยนแปลงตัวเองแตกต่างจากสังคมรอบข้าง แน่นอนว่าจะต้องโดนสังคมรอบข้างเพ่งเล็ง แค่แกะดำครับ ไม่ใช่อะไรที่ต้องเครียดขนาดนั้น

APaladin เขียน: ตอนนี้พ่อแม่อาจจะห้ามและต่อต้านพระเจ้า ทำให้เราต่อต้านพ่อแม่ตามไปด้วย ด้วยความดื้อดึงของใจเราเอง เมื่อถึงจุดที่ไม่มีใครมาห้ามเราแล้ว เมื่อนั้นละตัวเราเองที่จะต่อต้านพระเจ้าซะเอง อย่าโทดพ่อแม่เลย ปัญหามันอยู่ที่ตัวเราเองมากกว่า ถ้าเราทำตัวดีพ่อแม่ไว้ไจแต่แรกปัญหาเหล่านี้ก็น้อยลง
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เราเปลี่ยนใจมารับพระเจ้าหรอกครับ มันเป็นปํญหาพื้นๆของการแปลกแยก คิดไม่เหมือนสังคมที่เราใช้ชีวิตประจำวันอยู่ด้วยย่อมมีปัญหาเขาย่อมไม่ยอมรับ ไม่ว่าจะสังคมใหนก็คล้ายกัน แม้เมืองคริสต์เองก็มีหลายนิกาย ก็มีขัดแย้งเป็นธรรมดา ไม่เกี่ยวกะเราจะรับพระเจ้าหรือไม่รับหรอก แค่เราเปลี่ยนแปลงตัวเองแตกต่างจากสังคมรอบข้าง แน่นอนว่าจะต้องโดนสังคมรอบข้างเพ่งเล็ง แค่แกะดำครับ ไม่ใช่อะไรที่ต้องเครียดขนาดนั้น

เกิดโดนสั่งให้กราบพระพุทธรูปด้วยอำนาจของผู้ใหญ่พวกนั้นจะให้ทำไง

ต่อให้ไม่ต่อต้าน แค่เรานับถือไม่เหมือนเขา คนพวกนั้นจะหาเรื่องใส่ไฟว่าต่อต้านก็ทำอยู่แล้วล่ะค่ะ
(*ร่างมืด*)

น้องครับ พี่ขอพูดตามประสบการณ์ที่พี่เจอมานะ บ้านพี่ก็พูดทั้งบ้าน มีคนเป้นรา่งทรงด้วยอะ ตอนที่พี่เชื่อพระเจ้า แล้วใครให้พี่ไหว้พระพุทธรูป หรือพระสงฆ์ หรือพระอื่นๆ หากพี่โดนบังคับ พี่ก็ไหว้พระ หลับตาไหว้ และนึกถึงกางเขน แค่นี้เอง แฮ่ๆ

แรกๆหากแรงต่อต้านของครอบครัวยังมีมากอยู่ อย่างเพิ่งแสดงความแตกหักนะ ไม่ว่าด้วยคำพูดและการกระทำ เช่น

"ไม่ไหว้ ก็หนูเชื่อพระเจ้า" อะไรประมาณนี้ เพราะเราอย่าลืมนะว่า คนพุทธส่วนใหญ่หมั่นไส้ศาสนาคริสต์อยู่แล้ว(งงเหมือนกัน สงสัยคิดว่าเป้นศาสนาฝรั่ง แล้วฝรั่งเป็นชาติที่เจริญ เลยหมั่นไส้มั้ง อันนี้คิดเล่นๆนะ)

แต่ถ้าเมื่อไรที่พระเห็นว่าถึงเวลาแล้วที่ พระองค์จะให้เราแสดงตน เมื่อไร พระองค์จะทรงนำทางเราเอง ทั้งการกระทำ ความคิด และคำพูด

พระเจ้าอวยพรนะครับ

Nicolas.Not เขียน: น้องครับ พี่ขอพูดตามประสบการณ์ที่พี่เจอมานะ บ้านพี่ก็พูดทั้งบ้าน มีคนเป้นรา่งทรงด้วยอะ ตอนที่พี่เชื่อพระเจ้า แล้วใครให้พี่ไหว้พระพุทธรูป หรือพระสงฆ์ หรือพระอื่นๆ หากพี่โดนบังคับ พี่ก็ไหว้พระ หลับตาไหว้ และนึกถึงกางเขน แค่นี้เอง แฮ่ๆ

แรกๆหากแรงต่อต้านของครอบครัวยังมีมากอยู่ อย่างเพิ่งแสดงความแตกหักนะ ไม่ว่าด้วยคำพูดและการกระทำ เช่น

"ไม่ไหว้ ก็หนูเชื่อพระเจ้า" อะไรประมาณนี้ เพราะเราอย่าลืมนะว่า คนพุทธส่วนใหญ่หมั่นไส้ศาสนาคริสต์อยู่แล้ว(งงเหมือนกัน สงสัยคิดว่าเป้นศาสนาฝรั่ง แล้วฝรั่งเป็นชาติที่เจริญ เลยหมั่นไส้มั้ง อันนี้คิดเล่นๆนะ)

แต่ถ้าเมื่อไรที่พระเห็นว่าถึงเวลาแล้วที่ พระองค์จะให้เราแสดงตน เมื่อไร พระองค์จะทรงนำทางเราเอง ทั้งการกระทำ ความคิด และคำพูด

พระเจ้าอวยพรนะครับ

เห็นด้วยครับ

พระพุทธเจ้าไม่ผิดเพราะเขาไม่รู้ เพราะเหตุการณ์ตอนนั้นยังไม่เกิดการไถ่ เรื่องของท่านจะรอดหรือไม่อยู่ที่ตอนพระองค์เสด็จลงบาดาลไปประกาศตอนนั้น

แต่ตอนนี้พระุองค์สิ้นพระชนม์และคืนพระชนม์พร้อมไถ่กู้แล้ว ดังนั้นก็เลือกละกัน จะอยู่ในสวรรค์กับพระบิดาแท้ หรือว่าลงนรกไปกับคนที่ทำร้ายเรากระทั่งเรื่องความคิดความเชื่อได้ลงคอ

(เห็นเคสแบบนี้ทีไร ฉุนขาดทุกที คงเป็นเพราะตัวเองก็เจอเหมือนกัน แทนที่จะได้เติบโตเป็น saint ก็จะกลายเป็น beast แทนทุกที)