Belong to the Truth Jesus Christ

เมื่อวานผมก็คุยกับแม่กันตามปกติ ผมก็ลองถามแม่ว่ามีอะไรที่แม่เห็นผมทำแล้วไม่ชอบมั้ย แล้วแม่ก็ตอบผมประมาณว่าการที่ผมเชื่อพระเจ้านั้นผมทำโดยที่ไม่นึกถึงคนอื่นเลยว่าเค้าจะรู้สึกกันยังไง เหมือนกับผมเป็นคนเห็นแก่ตัวอ่ะครับที่มาเชื่อพระเจ้า ผมก็เชื่อนะครับว่าการที่ผมเชื่อในพระเจ้าเนี่ยทำให้ผมนิสัยดีขึ้นเยอะเลย ลองดูสิถ้าผมไม่รู้จักพระเจ้านะ แม่ผมอาจจะปวดหัวกว่านี้หลายเท่า และก็หลายๆสิ่งที่ดีๆก็เข้ามาที่ตัวผม ผมรู้สึกว่าพระเจ้าช่วยเหลือผมอยู่ตลอดเวลา อย่างเช่น เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว ผมต้องไปตัดผม เพราะว่าวันรุ่งขึ้นจะไปโรงเรียน ก็เลยนัดเพื่อนไปตัดผมด้วยตอนแปดโมง แต่วันนี้เป็นวันอาทิตย์ก็เลยชวนเพื่อนไปมิสซาที่เซนต์จอห์นรอบประมาณ9โมง พอมิสซาเสร็จก็ประมาณ10โมงได้มั้งก็เลยไปที่ร้านตัดผม พอนั่งรอคิวและดูทีวีที่ร้าน ก็มีประกาศว่าเลื่อนไปเปิดเทอมวันจันทร์หน้า ผมกับเพื่อนผมก็ดีใจมาก เพราะว่าปิดเทอมนี้อุตส่าห์ไว้ผมซะยาว แต่ไม่อยากตัด นี่ถ้าผมไม่ได้ไปมิสซานะ ป่านนี้คงโดนตัดผมไปเรียบร้อยแล้ว ผมไปเล่าให้คนอื่นฟัง เค้าก็บอกว่าโชคช่วย แต่ผมเชื่อว่าพระเจ้าทรงช่วยเหลือผม เหตุการณ์ประมาณอย่างนี้ล่ะครับที่ชอบเข้ามาหาผม ตอนแรกๆก็มองว่าเราโชคดีจัง แต่หลังมันก็เกิดขึ้นบ่อยมาก ต้องขอบคุณพระเจ้ามากๆครับ

โอ้ย...ร่ายไปซะยาวเลย มาต่อเรื่องแม่ของผมต่อนะครับ คือผมไม่รู้ว่าจะพูดกับแม่ยังไง ผมก็ยังหาคำตอบไม่ได้เลย คือเหมือนแม่ผมชอบน้อยใจอ่ะครับ

อย่าห่วงเลยครับ ขอให้ทุกอย่างไปเป็นตามน้ำพระทัยเถอะครับ ส่วนเรื่องแม่นิ ผมว่าอย่าไปพูดอะไรต่อเลยครับ ยิ่งพูดไปมันก็ยิ่งเหมือนเติมเชื้อไฟซะเปล่าๆ แล้วจำไว้นะครับ 2เรื่อง ที่ไม่ควรคุยกันกับคนในครอบครัว ก็คือ 1.ศาสนา 2.การเมือง อยู่เฉยๆแหละดีแล้วครับ ยิ่งถ้าไปพูดอะไรต่อ ก็คงจะเป็นการไม่ดี

ขอพระเจ้าอวยพรนะครับ

ใจเย็น ๆ การกระทำดังกว่าคำพูด
ตั้งใจทำความดีต่อไป อดทนต่อไป
แม่จะเห็นเองค่ะ เพียงแต่ต้องใช้เวลา

ของอย่างงี้ต้องพิสูจน์ระยะยาวครับ เราก็เชื่อพระเจ้าทั้งๆที่ที่บ้านไม่มีใครเชื่อครับ การที่เค้ามองแบบนั้น เพราะว่าเค้าไม่ทราบครับ คนที่มีประสบการณ์กับพระเจ้าเท่านั้นแหละครับ ที่พอจะเข้าใจ สู้ๆไว้ครับ เชื่อว่าสักวันคุณแม่คงเข้าใจ พระเจ้าอวยพรครับ

พี่เข้าใจความรู้สึกของน้องครับ
(เคยเจอคำพูดแบบเดียวกันด้วย )

เข้าใจว่าน้องอาจจะคิด(เหมือนที่พี่เคยคิด)ว่า
ถ้าพูดแล้วเขาน่าจะเข้าใจมากขึ้น....
อย่างไรก็ตาม ก็เป็นอย่างพี่จิงว่าละครับ

อยากหนุนใจน้อง รำพึงสวดบทภาวนาประจำวันของพระเมตตาทุกเช้านะครับ

http://www.thai-divinemercy.com/pages/13.01.pdf
โดยฉพาะท่อนที่ว่า
"ข้าแต่พระเจ้า ถ้าลูกมิอาจช่วยได้ด้วยกิจการและคำพูด ขอให้ลูกแผ่เมตตา
ด้วยคำภาวนาแก่เขาทุกคน ทุกแห่งหนที่ลูกไม่อาจไปถึงได้"

ขอพระเจ้าทรงเมตตาน้องและคุณแม่ครับ

มีกางเขนก็แปลว่าเป็นศิษย์ที่รัก

ขอบคุณทุกๆคนมากเลยนะครับ ที่มาช่วยเหลือผม

น้องมั่นคงดีมาก ตอนพี่อยู่ ม 4 ประกาศโป้งไปว่า อยากเป็นคริสต์ เชื่อมะ ทั้งบ้าน เป็นสิบ ผลัดกันมาสังคายนา บอกว่าศาสนาพุทธเป็นของในหลวงนะ 9ล9 มากมาย

ตอนนี้เลยเปลี่ยนแล้วก็ยังไม่ได้บอกเลย ส่งเมสเสจไปไม่รู้จะเข้าใจป่าว พี่ว่าพ่อแม่เค้ากัวว่าจะไม่รักเค้า เพราะมีป้ายเหลืองแปะตามต้นตาลว่า จงรักพระเจ้าให้ยิ่งกว่าใครทั้งหมด พี่ว่าเค้าคงเชื่อแบบ คริสต์เป็นลัทธิอะไรซักอย่าง เราต้องไปบอกว่า คริสต์เค้าสอนให้รัก เคารพ พ่อแม่ ในบัญญัติ 10 ประการน่ะ พี่ก็ต้องทำเหมือนกันแต่ยังไม่กล้าบอกเลยอ่ะ

แต่พี่ก็รู้สึกดีเหมือนกัน ตั้งแต่รู้จักพระ ก็เรียกได้ว่าโชคดีตลอด หลายเหตุการณ์ ตอนเจอก็คิดว่า ทำไมไม่ช่วยหนูล่ะคะ แต่พอย้อนกลับไปกลับเป็นว่า พระกำลังช่วยในแบบของท่านอยู่ เช่น อยู่รถก็มาช้าเป็นชั่วโมง พี่ก็คิดในใจ พระช่วยด้วยค่ะ หนูต้องต่อเครื่องและเพื่อนก็รออยู่ แต่รถก็ช้าอยู่ดี มาถึงจุดนัดตอน6 โมงเช้า เพือ่นก็รถเข้า 6 โมง ช้าเหมือนกัน ขอบคุณพระเจ้า ที่ให้รถมาช้า ไม่งั้นหนูต้องนั่งรอตั้งแต่ตี 5 คนเดียวแน่