Belong to the Truth Jesus Christ

เบื่อเหนื่อยเครียดท้อครับ
หางานไม่เปนไปดังหวัง ค่าใช้จ่ายอีก ห่วงทางบ้านอีก ไหนจะเรื่องเรียนอยู่ ไหนจะอนาคต

สับสน จมกับตัวเอง ติดอยู่กับเวลา

จริงๆๆทุกิย่างมันไม่เกิดขึ้นได้ เพราะถ้าพ่อแม่เราไม่เลือกทางผิดให้เรา
ไม่รู้จะทำไง

ขอเพื่อนคุยหน่อยก็ดีหรือจะช่วยสวด ภาวนาอบิษฐานก็ได้หะ
Guoxiang_Ngo-Biat_Coat1@hotmail.com

เรื่องโดนพ่อแ่ม่เลือกทางให้แล้วเสียใจทีหลังไม่ได้มีคุณคนเดียวค่ะ

แต่ตราบที่ยังมีชีวิตที่พระเจ้าประทานให้อยู่ ย่อมมีหวังเสมอค่ะ พยายามเข้านะคะ จะอธิษฐานเผื่อให้ค่ะ
(เรื่องคำแนะนำ รอพวกพี่ ๆ มาช่วยตอบ)

น่าจะไปวัด ปรึกษา พระสงฆ์ หรือบราเดอร์ หรือรุ่นพี่ที่จิตวิญญาณดี

จะได้ทั้งคำแนะนำและคำภาวนา

ขอหนุนใจด้วยพระวาจาบทนี้นะครับ

บทที่ / ข้อที่ : สุภาษิต 3:1-6

บุตรชายของเราเอ๋ยอย่าลืมคำสอนของเราแต่ให้ใจของเจ้ารักษาบัญญัติของเรา.. เพราะสิ่งเหล่านี้จะให้วันเดือนปีชีวิตยืนยาวและอำนวยความสุขสมบูรณ์แก่เจ้า.. อย่าให้ความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์ทอดทิ้งเจ้าจงผูกมันไว้ที่คอของเจ้าจงเขียนมันไว้ที่แผ่นจารึกแห่งหัวใจของเจ้า.. ดังนั้นเจ้าจงหาความพอใจและชื่อเสียงดีในสายพระเนตรพระเจ้าและในสายตามนุษย์.. จงวางใจในพระเจ้าด้วยสุดใจของเจ้าและอย่าพึ่งพาความรอบรู้ของตนเอง.. จงยอมรับรู้พระองค์ในทุกทางของเจ้าและพระองค์จะทรงกระทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น..

อย่าโทษพ่อแม่เลยค่ะ

ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหาทางออกครับ การคิดว่าทำไม?หรือเพราะอะไร? จะยิ่งทำให้สถานการ์ณเลวร้ายลงเรื่อยๆครับ

ตอนผมทำงานช่วยคนติดยาเสพติด กลุ่ม NA (Narcotics Anonymous) เวลาเราเริ่มและจบการประชุมเราก็จะสวดโดยใช้ บทสวดดังนี้

God grant me the serenity
to accept the things I cannot change;
courage to change the things I can;
and wisdom to know the difference.

ข้าแต่พระเจ้าโปรดประทานให้ลูกความสงบ
เพื่อที่จะยอมรับในสิ่งที่ลูกไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
ความกล้าที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ลูกสามารถ
และสติปัญญาที่จะทราบความแตกต่าง (ระหว่างสองสิ่งนี้)

ไม่ทราบผมแปลอย่างนี้ชัดเจนหรือเปล่า แต่บทภาวนานี้เตือนใจให้เราทำสิ่งที่เราสามารถทำได้ และไม่ต้องไปวุ่นวายกับสิ่งที่เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลง

ปัญหาของเราคือบ่อยครั้งเราชอบเปลี่ยนสิ่งที่เราควรยอมรับ และยอมรับสิ่งที่เราควรเปลี่ยนแปลง

ขอเป็นกำลังใจให้ในการพิจารณาประการนี้ด้วยนะครับ

Fr. Tony

อย่างที่คุณ Fr. Tony บอก

ตั้งสติแล้วค่อยหาทางออกนะคะ อะไรที่เราเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ก็ต้องปล่อยมันไปค่ะ
สวดขอพระให้ประทานความสงบนะคะ พิจารณาไตร่ตรองดู แล้วจะเกิดปัญญาค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

สู้ๆ นะคะเราเองก็จะสู้จนกว่าจะไม่มีแรงสู้ จะสวดภาวนาให้นะคะ

วางใจให้พระเจ้านำทางไปสิคะ

คุณเชื่อไหมครับ ว่าทางเดินชีวิตของคุณนั้นได้รับการวางแผนมาจากพระเจ้าแล้ว จะไปโทษพ่อแม่คงไม่ดีนัก

"ไม่มีการทดลองใดๆเกิดขึ้นกับท่านนอกเหนือจากการทดลองซึ่งเคยเกิดกับมนุษย์ทั้งหลายพระเจ้าทรงสัตย์ธรรมพระองค์จะไม่ทรงให้ท่านต้องถูกทดลองเกินกว่าที่ท่านจะทนได้และเมื่อท่านถูกทดลองนั้นพระองค์จะทรงโปรดให้ท่านมีทางที่จะหลีกเลี่ยงได้ด้วยเพื่อท่านจะมีกำลังทนได้" [1 โครินธ์ 10:13]

จงวางในในพระเจ้า และอดทนกับชีวิตครับ

ถ้ายังงัยก็เอาดีทางนี้ไม่ไว้ ไม่ลองหาทางอื่นล่ะคะ?
มีตั้งหลายคนที่ทำงานไม่ตรงกับสายที่ตัวเองเรียน
ลองมาหาความถนัดอย่างอื่นของเราดีมั๊ยคะ?