ขอระบายหน่อย
โพสต์แล้ว: ศุกร์ มิ.ย. 25, 2010 10:39 am
ผมเป็นสมาชิกเก่าที่นี้ มาขอระบายอะไรหน่อย คือว่าผมนั้นเป็นคริสตชนคนเดียวในบ้าน และสุขภาพร่างกายผมก็ไม่ค่อยดีเท่าไร ภายนอกดูแข็งแรงกินเก่งอีกต่างหาก พอมาช่วงนี้เกิดอาการป่วยนิดหน่อย คือถ่ายออกมามีเลือดออกมาด้วย ตอนแรกก็คิดว่าสงสัยเพราะริดสีดวง(ริดสีดวงมี2แบบคือ แบบภายในกับภายนอก ผมเป็นแบบภายในไม่จำเป็นต้องไปหาหมอเพราะไม่อันตรายมาก แต่มันจะแค่รำคาญนิดหน่อย กินยารักษาหรือกินเพชรสังฆาตก็หายแล้วครับ)
แต่มาวันนี้มันผิดปกติครับ มันออกจนไม่ยอมหยุดแถมมันสีเข้มแดงฉานมากกว่าปกติด้วย ใครเคยเป็นบ่อยๆจะรู้เลยว่ามันผิดปกติ จนได้รู้มาว่าถ้าเป็นริดสีดวงนานๆแล้วปล่อยไว้ไม่ไปรักษา(โดยเฉพาะริดสีดวงภายใน เพราะชนิดภายในมันจะไม่เจ็บอะไรเลยแค่มีเลือดออกมาเฉยๆเท่านั้น คนทั่วไปเลยไม่ค่อยไปรักษากัน) มันจะกลายเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ได้ ซึ่งพอผมได้ไปหาข้อมูลมาก็พบว่าอาการคล้ายๆกับมะเร็ง ก็กะจะหาเวลาว่างไปพอหมออยู่และก็ได้บอกแม่ให้ฟัง
พอแม่ได้ฟังเท่านั้นแหละเป็นเรื่องเลย(สงสัยคิดผิดที่บอกแม่) แม่หาว่าเป็นเพราะผมไปนับถือศาสนาคริสต์ก็เลยเป็นแบบนี้ หาว่าที่ผมเป็นแบบนี้เพราะโดนลงโทษที่เปลี่ยนศาสนา(เอ้า ไปกันใหญ่แล้ว) ผมก็เถียงว่าไม่เกี่ยวกัน แต่แม่ก็ไม่ยอมก็ยังจะว่าๆๆๆๆแบบนั้น และยังบอกให้ผมกลับมาเป็นพุทธเหมือนเดิม ผมล่ะเซงมากๆเลย ในใจคิดว่าเป็นมะเร็งตายไปก็ดีเพราะตัวผมก็ไม่ได้อาลัยกับชีวิดอะไรมาก ยังเคยอธิฐานต่อพระเจ้าขอให้ผมตายไวๆหน่อย อยู่แล้วเบื่อโลกและเบื่อตัวเองด้วยครับ พยายามจะไม่ทำบาปพอทำได้ไม่กี่วันก็ทำบาปอีกแล้ว ยิ่งอยู่ยิ่งทำบาปเลยขอให้พระมารับผมไวๆ ผมจะได้ไม่ทำบาปจนเยอะเกินที่พระจะอภัยได้ แม้จะดูเป็นบาปเล็กน้อยแต่บาปก็คือบาป และในความยุติธรรมบาปเป็นเรื่องใหญ่เสมอ แม้ว่าในโลกอาจจะมองเป็นบาปเล็กๆน้อยๆก็ตาม แต่ผมขอพระให้ผมไปแบบสบายหน่อยนะ อย่าทรมานมาก แต่อีกด้านหนึ่งก็กลัวเหมือนกัน มันเป็นความกลัวตายตามประสามนุษย์และยังห่วงแม่ด้วย ตอนนี้เลยสับสนว่าตัวเองอยากตายหรือไม่อยากตายกันแน่
แต่ในใจลึกๆก็อยากให้เป็นมะเร็งอีกด้านหนึ่งก็ไม่อยากเป็น แต่ว่าโอกาสเป็นนี่เยอะมากครับ เพราะผมก็เคยเป็นมาหลายโรค ยกตัวอย่าง เช่น โรคปอด เดาว่าน่าจะใช่เพราะหมอก็ไม่แน่ใจ(ตอนเป็นทำแม่ผมกลุ้มเลยครับ เพราะอาการหนักมาก หมอตรวจไม่พบเชื้อวัณโรคปอด ตรวจซ้ำอีกหลายรอบก็ไม่พอเชื้อ แต่เอกซ์เรย์ปอดดู หมอถึงกับตกใจ ปอดผมมันผิดปกติและผ่านมาแค่2วันเอ็กซ์เรย์อีกรอบ พบว่ามันผิดปกติและมันลามที่ปอดเร็วมากจนผิดสังเกต หมอก็เลยให้ยามากินกว่าจะดีขึ้นตั้งหลายเดือน แล้วผมถามหมอว่าผมเป็นอะไร ทุกวันนี้หมอก็ยังบอกไม่ได้ว่าเป็นอะไร 
) และยังเป็นอีกหลายอย่าง ทั้งซีสต์เอ่ย(เกิดจากภาวะเลือดข้นและคั่งตามส่วนต่างๆของร่ายกายและสะสมจนกลายเป็นก้อน บางรายอาจกลายเป็นเนื้องอกได้)
ตกลงผมควรทำยังไงดีครับ โรคแต่ละโรคที่ผมเป็นเนี่ย มีโอกาสพัฒนากลายเป็นมะเร็งหรือเนื้องอกได้ทั้งนั้นเลย จะดีใจหรือกลุ้มใจดีครับ เดี๋ยวเจอหน้าแม่เดี๋ยวแม่ก็เหน็บผมอีก จะให้ไปเปลี่ยนศาสนาให้มาเป็นพุทธเหมือนเดิม จะได้หายจากโรคเพราะแม่คิดว่าผมถูกลงโทษ 
เรื่องตัวเองก็คิดหนักแล้ว ยังจะมากลุ้มเรื่องแม่อีก เฮ้อ.....เหนื่อยใจ
ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่อยากระบาย ขอบคุณที่รับฟัง
แต่มาวันนี้มันผิดปกติครับ มันออกจนไม่ยอมหยุดแถมมันสีเข้มแดงฉานมากกว่าปกติด้วย ใครเคยเป็นบ่อยๆจะรู้เลยว่ามันผิดปกติ จนได้รู้มาว่าถ้าเป็นริดสีดวงนานๆแล้วปล่อยไว้ไม่ไปรักษา(โดยเฉพาะริดสีดวงภายใน เพราะชนิดภายในมันจะไม่เจ็บอะไรเลยแค่มีเลือดออกมาเฉยๆเท่านั้น คนทั่วไปเลยไม่ค่อยไปรักษากัน) มันจะกลายเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ได้ ซึ่งพอผมได้ไปหาข้อมูลมาก็พบว่าอาการคล้ายๆกับมะเร็ง ก็กะจะหาเวลาว่างไปพอหมออยู่และก็ได้บอกแม่ให้ฟัง
พอแม่ได้ฟังเท่านั้นแหละเป็นเรื่องเลย(สงสัยคิดผิดที่บอกแม่) แม่หาว่าเป็นเพราะผมไปนับถือศาสนาคริสต์ก็เลยเป็นแบบนี้ หาว่าที่ผมเป็นแบบนี้เพราะโดนลงโทษที่เปลี่ยนศาสนา(เอ้า ไปกันใหญ่แล้ว) ผมก็เถียงว่าไม่เกี่ยวกัน แต่แม่ก็ไม่ยอมก็ยังจะว่าๆๆๆๆแบบนั้น และยังบอกให้ผมกลับมาเป็นพุทธเหมือนเดิม ผมล่ะเซงมากๆเลย ในใจคิดว่าเป็นมะเร็งตายไปก็ดีเพราะตัวผมก็ไม่ได้อาลัยกับชีวิดอะไรมาก ยังเคยอธิฐานต่อพระเจ้าขอให้ผมตายไวๆหน่อย อยู่แล้วเบื่อโลกและเบื่อตัวเองด้วยครับ พยายามจะไม่ทำบาปพอทำได้ไม่กี่วันก็ทำบาปอีกแล้ว ยิ่งอยู่ยิ่งทำบาปเลยขอให้พระมารับผมไวๆ ผมจะได้ไม่ทำบาปจนเยอะเกินที่พระจะอภัยได้ แม้จะดูเป็นบาปเล็กน้อยแต่บาปก็คือบาป และในความยุติธรรมบาปเป็นเรื่องใหญ่เสมอ แม้ว่าในโลกอาจจะมองเป็นบาปเล็กๆน้อยๆก็ตาม แต่ผมขอพระให้ผมไปแบบสบายหน่อยนะ อย่าทรมานมาก แต่อีกด้านหนึ่งก็กลัวเหมือนกัน มันเป็นความกลัวตายตามประสามนุษย์และยังห่วงแม่ด้วย ตอนนี้เลยสับสนว่าตัวเองอยากตายหรือไม่อยากตายกันแน่
แต่ในใจลึกๆก็อยากให้เป็นมะเร็งอีกด้านหนึ่งก็ไม่อยากเป็น แต่ว่าโอกาสเป็นนี่เยอะมากครับ เพราะผมก็เคยเป็นมาหลายโรค ยกตัวอย่าง เช่น โรคปอด เดาว่าน่าจะใช่เพราะหมอก็ไม่แน่ใจ(ตอนเป็นทำแม่ผมกลุ้มเลยครับ เพราะอาการหนักมาก หมอตรวจไม่พบเชื้อวัณโรคปอด ตรวจซ้ำอีกหลายรอบก็ไม่พอเชื้อ แต่เอกซ์เรย์ปอดดู หมอถึงกับตกใจ ปอดผมมันผิดปกติและผ่านมาแค่2วันเอ็กซ์เรย์อีกรอบ พบว่ามันผิดปกติและมันลามที่ปอดเร็วมากจนผิดสังเกต หมอก็เลยให้ยามากินกว่าจะดีขึ้นตั้งหลายเดือน แล้วผมถามหมอว่าผมเป็นอะไร ทุกวันนี้หมอก็ยังบอกไม่ได้ว่าเป็นอะไร ) และยังเป็นอีกหลายอย่าง ทั้งซีสต์เอ่ย(เกิดจากภาวะเลือดข้นและคั่งตามส่วนต่างๆของร่ายกายและสะสมจนกลายเป็นก้อน บางรายอาจกลายเป็นเนื้องอกได้)ตกลงผมควรทำยังไงดีครับ
โรคแต่ละโรคที่ผมเป็นเนี่ย มีโอกาสพัฒนากลายเป็นมะเร็งหรือเนื้องอกได้ทั้งนั้นเลย จะดีใจหรือกลุ้มใจดีครับ เดี๋ยวเจอหน้าแม่เดี๋ยวแม่ก็เหน็บผมอีก จะให้ไปเปลี่ยนศาสนาให้มาเป็นพุทธเหมือนเดิม จะได้หายจากโรคเพราะแม่คิดว่าผมถูกลงโทษ เรื่องตัวเองก็คิดหนักแล้ว ยังจะมากลุ้มเรื่องแม่อีก เฮ้อ.....เหนื่อยใจ ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่อยากระบาย ขอบคุณที่รับฟัง
สวัสดีคะ
จะช่วยอธิษฐานให้นะ 
เจ้าของกระทู้เป็นไงบ้างค่ะ ระบายมาหน่อยเดียวเอง คราวหน้าระบายมาให้หมดเลยนะคะ จะได้หายอึดอัด ระบายมาหน่อยเดียว เดี๋ยวก็จะอึดอัดขึ้นมาอีก